Label: $5
Breaking News
Koop My Place
In december 2015 kondigde Killara Resources, een onsuccesvol Indonesisch mijnbouwbedrijf, aan dat het opnieuw zou gaan kiezen voor de ASX als het online verkoopbedrijf voor onroerend goed Buy My Place. De achterdeurnotering omvatte een bod van maximaal 25,000,000 aandelen tegen een prijs van 0.20 per stuk om $ 5,000,000 op te halen.
In tegenstelling tot sommige van de meer speculatieve achterdeurvermeldingen waar de ASX bekend om staat, was Buy My Place een echt gevestigd bedrijf. Met Buy My Place, gelanceerd in 2009, kunnen Australiërs hun huis goedkoop verkopen zonder duizenden uit te geven aan onroerendgoedcommissies. Voor een lage vaste prijs gaven ze je een advertentie op Domain en de andere grote vastgoedsites, fotografeerden je eigendom en stuurden je een reclamebord voor de voorkant van je huis. Het was een eenvoudig model, ontworpen om aan te tonen hoe overbetaalde makelaars in een tijd van opgeblazen huizenprijzen en toegenomen afhankelijkheid van online onderzoek zijn.
BMP opnieuw vermeld op de ASX op de 15thvan maart 2016 met een marktkapitalisatie van iets meer dan $ 11 miljoen, ongeveer 11.5 keer hun jaarlijkse omzet vóór de IPO. In het kwartaal januari-maart behaalde het bedrijf een omzet van $ 288,000, en in het kwartaal juli-september was dit gegroeid tot $ 514,000. Niet lang daarna bereikte de aandelenkoers een hoogtepunt van $ 0.44 op de 28thvan oktober 2016, een investeringsrendement van 120% voor IPO-investeerders in iets meer dan zeven maanden.
Terwijl beleggers het op dat moment niet wisten, was 44 cent zo goed als het werd. In de daaropvolgende maanden daalde de aandelenkoers gestaag en bereikte in juli 15 een historisch dieptepunt van 2017 cent. Er was geen beslissend moment dat deze koersdaling kan verklaren. Gedurende deze periode bleven de updates van het bedrijf positief, wat het record promootte geldstroom cijfers met bijna elk kwartaalbericht. Als we de aankondigingen van het bedrijf teruglezen, wijst niets erop dat dit een bedrijf is dat 65% van zijn waarde verliest.
Maar pas als je het Prospectus in meer detail bekijkt, krijg je een idee van hoe Buy My Place niet aan zijn eigen verwachtingen heeft voldaan. Hoewel er geen voorspellingen waren in het Prospectus, geven de drie tranches van prestatierechten voor senior Buy My Place-medewerkers ons een idee van waar het bedrijf, en bij uitbreiding de aandeelhouders, op hoopten. De drie tranches worden definitief verworven als het bedrijf tegen juli 8,000 10,000,000 vastgoedvermeldingen, $ 3 aan inkomsten of een EBITDA van $ 2019 miljoen in één boekjaar behaalt. Zoals het er nu voorstaat, lijken deze doelen volledig buiten bereik. Als je hun cijfers over het laatste kwartaal op jaarbasis optelt, ligt Buy My Place op schema voor jaarlijkse noteringen van 1676, een omzet van $ 3,668,000 en zo ver weg van winstgevendheid dat het waarschijnlijk niet eens de moeite waard is om te bespreken. Of een 10x hogere omzet over drie jaar met behoud van winstgevendheid een realistisch doel was of niet, op de een of andere manier leek het erop dat dit de norm werd waartegen het bedrijf werd beoordeeld.
Een iets meer liefdadige manier om naar de lauwe eerste paar jaar van Buy My Place op de ASX te kijken, is dat iemand overtuigen om zijn eigen huis te verkopen zonder een makelaar een moeilijkere overgang is dan zowel investeerders als het bedrijf aanvankelijk beseften. Mensen kunnen de enorme provisies die makelaars met relatief weinig werk ophalen misschien kwalijk nemen, maar de stap van wrok naar de druk van het verkopen van een huis op jezelf nemen is een heel andere zaak. In februari 2017 leek het bedrijf dit feit te erkennen en lanceerde het een full-service pakket, waarbij voor een hogere vergoeding van $ 4,595 huisverkopers toegang krijgen tot een gelicentieerd onroerend goed voor advies, dat ook het hele proces beheert. Deze strategie leek deel uit te maken van een bredere herpositionering die in 2017 plaatsvond, waarbij het bedrijf zijn omzet per klant wilde verhogen. In juli kondigde Buy My Place de overname aan van My Place-overdrachten, een online overdrachtsbedrijf waarnaar ze in het verleden hadden verwezen. Een paar maanden later, in september, kondigde Buy My Place een samenwerking aan met FlexiGroup, waardoor klanten zowel de Buy My Place-vergoedingen als andere kosten in verband met de verkoop van hun eigendom kunnen financieren.
Om deze veranderingen af te sluiten, kondigde Buy My Place in oktober het vertrek aan van Alan Heath en de benoeming van Colin Keating als CEO, een jongere executive die tijd had doorgebracht bij American Express en meer recentelijk bij een investeringsadministratiebedrijf. De nieuwe strategie lijkt ook te hebben geleid tot een hernieuwde focus op omzetgroei boven alles. De afgelopen twee kwartalen is de omzetgroei gestegen tot een indrukwekkende 20%+ per kwartaal, maar de kosten zijn net zo snel gestegen.
Buy My Place - Driemaandelijkse kasstromen sinds de aanbieding (in duizenden)
< /span>
Voor een bedrijf dat met dit soort tekorten draait, is de voor de hand liggende zorg hoeveel landingsbaan ze hebben voordat ze zonder geld komen te zitten. Eind december had het bedrijf $ 800,000 in contanten, plus een ongedekte, nulrente kredietfaciliteit met de investerings-/faillissementenfirma Korda Mentha van $ 1,000,000. Aangezien ze momenteel een tekort hebben van ongeveer $ 750,000 per kwartaal, lijkt het zeer waarschijnlijk dat het bedrijf in de komende zes tot twaalf maanden een nieuwe kapitaalronde zal moeten doorlopen.
Hoewel normaal gesproken de kennis van een op handen zijnde kapitaalverhoging voldoende is om me vrij snel mijn interesse te laten verliezen, lijkt de huidige aandelenkoers dicht bij de bodem van een mogelijke toekomstige kapitaalverhoging. In december 2017 haalde Buy My Place $ 400,000 op van geavanceerde en professionele investeerders tegen een prijs van $ 0.16 per stuk. Daarnaast heeft het bedrijf een nulrentekredietfaciliteit afgesloten bij de financieringsmaatschappij Korda Mentha van $ 1,000,000 in ruil voor de uitgifte van 6,250,000 opties met een accijnsprijs van 16 cent. Met dit in gedachten is het onwaarschijnlijk dat deze investeerders (Korda Mentha is ook een grote aandeelhouder) toekomstige aandelenverhogingen van minder dan $ 0.16 cent per aandeel zullen toestaan, aangezien de aankondigingen sindsdien over het algemeen positief zijn geweest. Met aandelen die momenteel rond de $ 0.16 worden verhandeld, zouden toekomstige aandelenverhogingen op of boven deze prijs moeten liggen.
De competitie
Hoewel er een aantal online sites zijn die online huisverkoopdiensten aanbieden in Australië, is Purple Bricks de olifant in de kamer in elke discussie over Buy My Place. De goedkope makelaar in het VK breidde een paar jaar geleden uit naar Australië, en met een omzet van meer dan het dubbele van Buy My Place in Australië en een marktkapitalisatie van meer dan $ 900 miljoen pond internationaal, vertegenwoordigen ze de grootste concurrentie met een paar ordes van grootte . Met dit in gedachten dacht ik dat het misschien nuttig zou zijn om de laatste halfjaarverslagen van de twee bedrijven alleen voor Australië te vergelijken.
Koop My Place en Purple Bricks H1FY18 (miljoenen)
| Paarse bakstenen | PB kosten / opbrengsten | Koop My Place | BMP kosten / opbrengsten | |
| Inkomsten | 6.8 | 1.57 | ||
| Verkoopkosten | -3.2 | 47% | -0.53 | 34% |
| Brutowinst | 3.6 | 53% | 1.04 | 66% |
| Administratieve lasten | -3 | 44% | -2.97 | 189% |
| Sales en marketing | -5.7 | 84% | -0.87 | 55% |
| Operationeel verlies | -5.1 | 75% | -2.80 | 178% |
Wat meteen opvalt, zijn de veel hogere administratieve kosten van Buy My Place als percentage van de omzet in vergelijking met Purple Bricks. Dit kan gedeeltelijk worden verklaard door enkele eenmalige kosten die Buy My Place had met betrekking tot de benoeming van hun nieuwe CEO en de overname van MyPlace Conveyancing, maar het lijkt erop dat dit kosten zijn die moeten worden beperkt. Je zou ook verwachten dat deze verhouding verbeteren naarmate de omzet van Buy My Place groeit. Het algemene beeld suggereert echter dat dit twee bedrijven zijn die in grote lijnen op dezelfde manier opereren. Het feit dat Purple Bricks erin is geslaagd om met dit model in het VK winstgevend te worden, moet worden gezien als een positief punt voor potentiële Buy My Place-investeerders. De toegang tot de Australische markt met paarse stenen zou mensen ook moeten helpen vertrouwd te raken met goedkope makelaarsopties, waardoor meer potentiële klanten voor Buy My Place worden geopend.
Waardering en oordeel
In de kern is Buy My Place een idee waar ik echt in geloof. Er is geen reden voor een makelaar om tienduizenden dollars aan commissie op te nemen om een huis te verkopen, in een tijd waarin kopers zich steeds meer op hun gemak voelen bij het doen van hun eigen onderzoek en dezelfde handvol online sites worden door iedereen gebruikt bij het zoeken naar een huis.
Met een marktkapitalisatie van iets minder dan $ 10.8 miljoen dollar op het moment van schrijven en een jaaromzet van $ 1.53 miljoen volgens hun laatste halfjaarrekeningen, handelt Buy My Place momenteel tegen 3.53 keer de jaaromzet. Voor een bedrijf dat de afgelopen zes maanden een groei van 20%+ per kwartaal heeft weten vast te houden, lijkt dit een behoorlijk aanlokkelijke deal. Hoewel een deel hiervan kan worden toegeschreven aan de nogal precaire kaspositie van Buy My Place, lijkt het erop dat ten minste een deel van de relatief goedkope prijs van de bedrijven kan worden verklaard door de korte aandachtsspanne van de markt. Micro-capbeleggers stappen snel over op het nieuwe, en nadat ze hun aanvankelijke hype niet hebben waargemaakt, lijkt het erop dat veel beleggers gewoon hun interesse in Buy My Place hebben verloren.
Ik kocht vorige week een relatief kleine investering in Buy My Place voor $ 0.155 cent per stuk. Ik zal de komende 4C nauwlettend in de gaten houden over iets meer dan een maand, en als ze kunnen beginnen met het verminderen van hun verliezen, zal ik die positie waarschijnlijk vergroten.
Oliver's echt eten
Ik ben onlangs van baan veranderd, wat me bezig hield, en met de Oliver's Real Food IPO die slechts twee weken open was, dacht ik dat ik mijn recensie zou moeten publiceren nadat het aanbod was gesloten. Het was met enige opluchting toen ik vrijdagavond mijn e-mail bekeek en zag dat ze hadden besloten om de zaken met een week te verschuiven en de aandelenkoers te verlagen van 30 naar 20 cent als reactie op beperkte interesse van institutionele beleggers. De daling van de aandelenkoers is niet zo dramatisch als het in eerste instantie lijkt. Oliver's heeft het aantal aandelen tegelijkertijd verhoogd, dus terwijl onder het oorspronkelijke bod de maximale inschrijving was om 30% van het bedrijf te verkopen voor 15 miljoen tegen 30 cent per aandeel, is dit nu aangepast tot 35.8% voor 15 miljoen tegen 20 cent per aandeel. Hoewel de koers van het aandeel met een derde is gedaald, is de werkelijke verlaging van de pre-offerwaardering dankzij de toename van het aantal aandelen slechts met 25% gedaald.
Deze last-minute prijsdaling en gekibbel over aandelenaantallen doet je meer denken aan een visboer die wat onbetrouwbare garnalen probeert te vervoeren dan aan een beursgang van meerdere miljoenen dollars. Het bepalen van de prijs van een IPO is bedoeld als een nauwkeurige en wetenschappelijke oefening, ontwikkeld door talrijke ontmoetingen met fondsbeheerders en andere institutionele beleggers om de markt nauwkeurig te meten. Wesfarmers hebben onlangs een speld gezet in hun Officeworks IPO-plannen, juist omdat ze in dit stadium van het proces niet veel enthousiasme van institutionele beleggers hoorden. Dat Oliver's op het laatste moment gedwongen wordt om hun prijs te verlagen, suggereert dat ofwel hun fondsbeheerder deze stap heeft overgeslagen, ofwel dat het management van Oliver niet heeft geluisterd naar het advies dat hen werd gegeven.
Overzicht
Afgezien van deze last-minute prijsdaling, is Oliver's Real Food een van de interessantere IPO's van 2017. Het bedrijf runt een keten van gezonde fastfood-opties op belangrijke verkeersaders aan de oostkust van Australië. Terwijl gezondere fastfoodketens al een tijdje bestaan (het gerucht gaat dat Sumo Salad zelf een beursgang plant), is Oliver's het eerste gezonde fastfoodbedrijf dat zich richt op de markt van tankstations langs de snelweg. Zoals iedereen die ooit heeft geprobeerd een maaltijd op een snelweg te krijgen je kan vertellen, zijn je maaltijdkeuzes meestal beperkt tot KFC, Mcdonalds of een onbetrouwbaar café met hamburgers en kippenvleugels die au bain-maries zitten, dus er lijkt een opening voor een gezonder en duurder alternatief.
Management
Jason Gunn, de belangrijkste oprichter van Oliver's, is je klassieke new age-goeroe. Je kunt video's van hem online bekijken waarin hij oprecht praat over zijn liefde voor transcendente meditatie (17% van Olivers staf is blijkbaar beoefent nu transcendente meditatie dankzij Jason, een statistiek die in het prospectus is weggelaten) en een van zijn favoriete citaten is dat Oliver's het eerste bedrijf is dat hij heeft geleid dat "zijn ziel bevredigt". Hij lijkt ook alles uit de kast te halen voor de fotowinkel-opties voor zijn Prospectus-foto.
Hoewel het misschien verleidelijk is om Jason af te doen als een charlatan met slangenolie, lijkt hij oprecht te geloven in de dingen waar hij over praat, en hij heeft met succes een bedrijf opgebouwd rond een reeks waarden die voor hem lijken te werken. Hij wordt ook gecompenseerd door zijn mede-oprichter Kathy Hatzis, die senior marketingfuncties in de financiële sector heeft gehad en lijkt op de meer nuchtere van het duo. Het enige dat ik online van haar kon vinden, was een veel alledaags artikel over het managen van merken waarin het lukt om meditatie, vaccins of verlichting niet te noemen. Over het algemeen lijken ze een goed paar oprichters, en precies het soort mensen dat je zou willen leiden in een gezondheidsvoedselketen met een new age-vibe.
Groeiplannen
Een mogelijke reden tot zorg is dat de groei langzamer is verlopen dan oorspronkelijk gepland. In maart 2015 vertelde Jason Gunn: De Australischedat hij verwachtte omzet groeit naar 30 miljoen per jaar binnen 12 maanden, maar zelfs de verwachte cijfers voor het boekjaar 2017 laten een omzet van slechts 21 miljoen zien. Nog interessanter is dat Jason in hetzelfde artikel aangaf dat hij voor de beursgang een jaaromzet van 30 miljoen nastreefde. Ik ben hier niet zo bezorgd over als ik misschien in andere gevallen zou zijn. Na het lezen en bekijken van een paar video's over of door Jason, lijkt het overschatten van groeipercentages in een gesprek met een journalist precies wat hij zou doen. Zolang er meer nuchtere geesten om hem heen zijn, zou deze potentiële karakterfout niet echt een probleem moeten zijn. Bovendien is de groei van Oliver grotendeels een factor van het aantal winkels dat ze openen, en dit lijkt behoorlijk afhankelijk te zijn van wanneer de grote benzinestations huurcontracten in aantocht hebben. De winkelgroei lijkt eind 2015/begin 2016 enigszins te zijn gestagneerd, waarbij het aantal eigen winkels in de eerste helft van FY2016 terugliep van 8 naar 7. Meer recentelijk lijken de zaken echter weer op gang te komen, met 12 eigen winkels ten tijde van het prospectus, en de firma is van plan dit tegen het einde van FY1 te verhogen tot 9 2017.
Op langere termijn heeft Oliver's in totaal 60 locaties die ze hebben geïdentificeerd voor potentiële winkellocaties in Australië voor de komende 4 jaar, wat aangeeft dat het bedrijf veel ruimte heeft om te groeien.
Financials
Een van de dingen die ik leuk vind aan het prospectus van Oliver, is het gebrek aan massale pro forma aanpassingen aan de financiële gegevens. Te vaak bladert u door pagina's met rooskleurige pro-formacijfers in het financiële gedeelte van een prospectus om slechts een paar korte regels met wettelijke cijfers te vinden die aantonen dat het bedrijf enorme verliezen heeft geleden. Bij Oliver's zijn de eerste cijfers in het financiële gedeelte de statutaire winst- en verliesrekeningen, en de enige pro forma cijfers die ik kon vinden stonden in de balans. De cijfers lijken ook vrij goed op te stapelen. De marge ten opzichte van de kostprijs van de omzet was gestaag in het midden van de jaren dertig, en de marge plus arbeidskosten lag constant rond de 75%. Hoewel Oliver's in de eerste helft van 2017 een klein verlies maakte, is het voor een bedrijf dat door een beursgang gaat en zo snel groeit, eigenlijk indrukwekkend dat het verlies zo klein is.
Om een idee te krijgen van hoe Oliver's eruit zou kunnen zien als een volwassener bedrijf, projecteerde ik twee scenario's van een toekomstige winst en verlies van Oliver op basis van 40 winkels hier. In het eerste meer conservatieve scenario voorspelde ik dat Oliver's omzet per winkel hetzelfde zou zijn als in 2015 met iets minder dan 1.6 miljoen per jaar (ik wilde de cijfers van 2016 niet gebruiken omdat ik niet zeker wist welke winkelopeningen invloed hadden op de cijfers), en dat arbeid en verkoopkosten stabiel zouden blijven op 75% van de omzet. Ik heb het budget voor het hoofdkantoor en de algemene administratie verhoogd tot naar mijn mening een royale 4 miljoen en alle andere kosten waren eenvoudigweg gebaseerd op de cijfers van 2015 die zijn verhoogd om het grotere aantal winkels weer te geven. Met deze nogal conservatieve schattingen zou het bedrijf na belastingen iets meer dan 2.6 miljoen per jaar verdienen.
In de tweede, meer optimistische prognose voorspelde ik een groei van de omzet per winkel met 20% tot iets meer dan 1.75 miljoen, gebaseerd op de veronderstelling dat een grotere merkherkenning en bekendheid zou leiden tot meer klanten per winkel (Mcdonalds in Australië heeft blijkbaar gemiddeld meer dan $ 5 miljoen omzet per winkel dus dit is verre van onrealistisch). Ik hanteerde ook een lagere verhouding tussen verkoopkosten + arbeid en omzet van 65%, in de veronderstelling dat de hogere omzet per winkel en de efficiëntie van de toeleveringsketen van het hebben van een groter bedrijf deze kosten zouden helpen verlagen. Met een iets optimistischer, slanker budget van het hoofdkantoor van £ 3.5 miljoen, laat dit een verwachte winst na belastingen zien van iets minder dan 9 miljoen.
De indicatieve marktkapitalisatie op basis van een maximale inschrijving is $ 41.9 miljoen tegen de herziene biedprijs. Dat een bedrijf als dit zo'n duidelijk pad naar een winst van 9 miljoen heeft, terwijl een pessimistischer model toch winstgevend is, is een veelbelovend teken.
Stof tot nadenken
U kunt zich over de financiële gegevens buigen totdat u de dupe bent, maar als u aan het eind van de dag overweegt te investeren in een restaurantketen, is het waarschijnlijk logisch om ter plaatse te eten. Om deze reden ben ik afgelopen zondagmiddag naar de dichtstbijzijnde Oliver's in de buitenwijk Scoresby van Melbourne gereden. The Oliver's was gevestigd in een BP-tankstation aan een snelweg naast een bedrijventerrein, met een KFC en McDonalds voor concurrentie. Om 3 uur op een zondag was de handel niet bepaald levendig. In de 50 minuten of zo dat ik daar was, kwamen er maar drie andere klanten naar Oliver's, terwijl de andere twee fastfoodrestaurants waarschijnlijk elk ongeveer 20 mensen bedienden.
Mijn maaltijd van een pizzazak met kip, een van Oliver's kenmerkende kopjes sperziebonen met zout en een alcoholvrij biologisch kurkumabier van Oliver's merk kwam uit op $ 22.75 (het biologische kurkumabier was een verbazingwekkende $ 6.95 voor 350 ml, als Oliver's genoeg kan verkopen van hen zouden ze geen problemen moeten hebben om hun winstmarges te raken).
Afgezien van de prijs was ik aangenaam verrast met het eten, de Pita-wrap was vers en smakelijk, en een kopje sperziebonen op smaak gebracht met niets anders dan een klein beetje zout is minder saai dan je zou denken. Ik zou het kurkumabier niet nog een keer nemen, maar ik weet zeker dat het de smaak van sommigen zal zijn.
Conclusie
Over het algemeen valt er veel te waarderen aan de IPO van Oliver. Hoewel de prijswijziging op het laatste moment een negatief effect kan hebben op het management, is de zeldzame kans om te noteren in een bedrijf dat zowel een bewezen staat van dienst heeft op het gebied van winstgevendheid als een groot groeipotentieel, te mooi voor mij om deze kans te laten liggen.
Laatste intelligentie
