Label: bezit
DABUS opnieuw geweigerd in de VS en het VK, deel III - Gevolgen voor Australië
In zowel de VS als het VK hebben octrooibureaus geweigerd aanvragen ingediend door Dr. Stephen Thaler door te laten gaan, omdat de genoemde uitvinder - een 'AI'-machine genaamd DABUS - geen mens is. In In het eerste artikel in deze serie heb ik gekeken naar de Amerikaanse benadering van de rol van de uitvinder in het octrooirecht en de praktijk, en naar de recente uitspraak van rechter Leonie M Brinkema in de United States District Court for the Eastern District of Virginia ('EDVA' ) de beslissing van de USPTO bevestigen. In de tweede, ik besprak de gesplitste beslissing van het hof van beroep van Engeland en Wales, die (met een 2-1 meerderheid) de beslissingen van het UK Intellectual Property Office (UKIPO) en het High Court bevestigde.
In Australië, het Octrooibureau weigerde ook om een overeenkomstige aanvraag van Dr. Thaler door te laten gaan. In tegenstelling tot de VS en het VK, die beslissing werd vernietigd door Justice Beach in de federale rechtbank. De Commissioner of Patents is nu in beroep gegaan tegen die uitspraak bij een Full Bench of the Court (geval nr. VID496/2021). In dit artikel zal ik kijken naar de mogelijke implicaties van de recente beslissing van de VS en het VK voor het verloop en de uitkomst van het beroep in Australië.
Om te beginnen moet worden gezegd dat de Amerikaanse wet heel anders is dan die van Australië, en het is daarom onwaarschijnlijk dat iets in de juridische redenering van rechter Brinkema invloed zal hebben op de voltallige rechtbank. Uit de uitspraken van de Britse High Court en Court of Appeal is ook duidelijk geworden dat, hoewel de Britse wet enige overeenkomsten vertoont met de overeenkomstige bepalingen van de Australische Octrooiwet 1990, zijn er ook enkele significante verschillen. Toch zijn er aspecten van de redenering van Lord Justice Arnold in het Hof van Beroep die het Australische hof van beroep overtuigend kan achten, en die daarom de uitkomst hier kunnen beïnvloeden.
Er zijn twee belangrijke vragen die waarschijnlijk in het hoger beroep aan de orde zullen komen, die beide ook in het VK aan de orde kwamen, hoewel alleen de eerste inhoudelijke aandacht kreeg in de VS. Dit zijn:
- Kan DABUS, als 'AI'-machine en niet als mens, geldig worden genoemd als uitvinder op een octrooiaanvraag?
- Kan Dr. Thaler, die niet (op zijn eigen aandringen) de uitvinder is, een goede rechtsgrondslag vaststellen voor het recht op het verlenen van octrooien op uitvindingen waarvan wordt beweerd dat ze door DABUS zijn gegenereerd?
Ik zal elk van deze vragen achtereenvolgens bekijken.
Lees verder "DABUS opnieuw geweigerd in de VS en het VK, deel II - de gesplitste beslissing in het VK
In in het eerste artikel in deze serie keek ik naar de Amerikaanse benadering van de rol van de uitvinder in het octrooirecht en de praktijk, en bij de recente beslissing van rechter Leonie M Brinkema in de United States District Court for the Eastern District of Virginia ('EDVA'), waarin hij het besluit van de USPTO om twee octrooiaanvragen af te wijzen op grond van het feit dat de 'AI'-machine DABUS geen mens en kan daarom geen uitvinder zijn volgens de Amerikaanse wetgeving (Stephen Thaler v Andrew Hirshfeld en het US Patent and Trademark Office, Mem. Op. [PDF 998 kB]). In dit artikel zal ik mijn aandacht richten op de gesplitste beslissing van de Court of Appeal of England and Wales in Thaler tegen Comptroller General of Patents Trade Marks And Designs [2021] EWCA Civ 1374, waarin parallelle pogingen om DABUS als uitvinder te noemen ook zijn afgewezen, waarbij het beroep van Thaler werd afgewezen ondanks een zwaarwegende meningsverschil van Lord Justice Birss.
De problemen in het VK zijn iets anders en genuanceerder dan in de VS. Hoewel alle drie de rechters van het Court of Appeal het erover eens waren dat een 'uitvinder' volgens de Britse wet een mens moet zijn, was het feit dat DABUS een machine is niet direct bepalend voor de uitkomst. Een uitvinder is niet verplicht om een actieve rol te spelen bij het indienen, vervolgen of verlenen van een octrooi in het VK, dus het blijft een vraag of een aanvraag kan worden toegestaan, zelfs als een rechtsgeldige uitvinder niet is – of kan niet worden – genoemd. In het geval dat het antwoord op deze vraag draaide om de vraag of de aanvrager (dwz Dr. Thaler) al dan niet kon voldoen aan de wettelijke vereisten om de uitvinder te noemen, en om aan te geven hoe hij recht heeft op octrooien op uitvindingen waarvan hij niet beweerde te hebben zelf bedacht.
Lord Justice Arnold en Lord Justice Birss waren het niet eens over de uitkomst, waarbij de gelijkspel werd verbroken door Vrouwe Justitia Elisabeth Laing, en was het eens met Arnold LJ dat de DABUS-aanvragen als ingetrokken moeten worden beschouwd.
Arnold LJ is dé octrooirechtspecialist bij het Hof. Hij werd in 2019 verheven tot het Hof van Beroep, nadat hij in 2008 was benoemd tot lid van het Hooggerechtshof en in april 2013 tot Rechter in Charge van het Octrooigerecht. In maart 2016 werd hij benoemd tot Extern lid van de Grote Kamer van Beroep van het Europees Octrooibureau. Hoe indrukwekkend dit ook is, de Birss LJ is geen lichtgewicht. In 2010 werd hij benoemd tot Specialist Circuit Judge in wat toen de Patents County Court was. In 2013 werd hij benoemd tot lid van het Hooggerechtshof en in 2019 bekleedde hij de plaats die voorheen door Arnold LJ werd bekleed als rechter in het octrooigerecht, voordat hij in januari 2021 werd verheven tot het hof van beroep.
Dit is dus een zaak waarin het afwijkende oordeel serieus moet worden genomen, zeker met de mogelijkheid nog in beroep te gaan bij de Hoge Raad. Maar voorlopig blijft de wet in ieder geval tegen DABUS in het VK.
Lees verder "Laatste intelligentie
