Adshares is een gloednieuw advertentienetwerk gericht op de crypto-industrie, en we hebben ons er zojuist bij aangemeld als alternatief voor sommige van de andere spelers op de markt. In dit artikel bekijken we de functies voor uitgevers die websites gebruiken die vergelijkbaar zijn met de onze, en bekijken we hoe het werkt. Dus voordat we beginnen, wat wil Adshares doen? Het voltooide een ICO in 2017 en heeft zich sindsdien gericht op het bouwen van een gedecentraliseerd op blockchain gebaseerd advertentienetwerk, duidelijk gericht op cryptowebsites en crypto-uitgevers. Gezien hoe vijandig veel van de traditionele?

Op 27 augustus 2021 heeft de Commissioner of Patents beroep ingesteld (geval nr. VID496/2021) tegen de beslissing van Justice Beach in het Federale Hof van Australië, waarin wordt vastgesteld dat de 'AI'-machine die bekend staat als DABUS als enige uitvinder kan worden genoemd op een Australische octrooiaanvraag. Ongebruikelijk, en vermoedelijk als erkenning voor de media en de publieke belangstelling die door deze zaak werden gegenereerd, nam IP Australia de stap van aankondiging van het indienen van het beroepschrift, terwijl hij benadrukt dat 'het beroep is gericht op rechtsvragen en de interpretatie van de octrooiwetgeving in zijn huidige vorm' en dat 'het besluit om in beroep te gaan geen beleidsstandpunt is van de Australische regering over de vraag of AI zou op een octrooiaanvraag ooit als uitvinder moeten of kunnen worden beschouwd.' Het beroep zal hoogstwaarschijnlijk worden behandeld door een volledige bank van het Federale Hof, bestaande uit drie rechters, hoewel in zeldzame gevallen die voldoende belangrijk worden geacht, een panel van vijf rechters kan worden toegewezen. Een hoorzitting zou al in november van dit jaar kunnen plaatsvinden, maar in dit stadium lijkt het waarschijnlijker dat dit begin 2022 zal zijn.

Ondertussen zijn er echter parallelle testgevallen gestart door professor Ryan Abbott van Surrey University Kunstmatig uitvindersproject hebben hun weg gevonden door de Amerikaanse en Britse rechtbanken. Op 2 september 2021 verwierp rechter Leonie M Brinkema in de United States District Court for the Eastern District of Virginia ('EDVA') het beroep van Dr. Stephen Thaler tegen het besluit van de USPTO om twee octrooiaanvragen af ​​te wijzen op grond dat DABUS geen mens is en kan daarom geen uitvinder zijn volgens de Amerikaanse wetgeving (Stephen Thaler v Andrew Hirshfeld en het US Patent and Trademark Office, Mem. Op. [PDF 998 kB]). En op 21 september 2021 bevestigde een meerderheid van het Hof van Beroep van Engeland en Wales (Lord Justice Arnold en Lady Justice Elisabeth Laing, Lord Justice Birss afwijkend van mening) een beslissing van de High Court die met het Britse Bureau voor Intellectuele Eigendom (UKIPO) instemde dat de aanvragen van Thaler als ingetrokken moeten worden beschouwd omdat hij geen natuurlijke persoon als uitvinder heeft geïdentificeerd (Thaler tegen Comptroller General of Patents Trade Marks And Designs [2021] EWCA Civ 1374).

Deze zaken zijn natuurlijk interessant omdat ze de fascinerende vraag betreffen of niet-menselijke machines uitvinders kunnen zijn met het oog op het verkrijgen van octrooi. Maar ze zijn ook interessant vanwege wat ze onthullen over de verschillen tussen de behandeling van uitvinders onder de Amerikaanse en Britse wetgeving. In de VS staat de uitvinder centraal en onmisbaar - een positie die aantoonbaar uiteindelijk voortkomt uit de constitutionele autoriteit voor het Congres om wetten te maken 'de vooruitgang van de wetenschap en nuttige kunsten te bevorderen, door auteurs en uitvinders voor beperkte tijd het exclusieve recht op hun respectieve Geschriften en ontdekkingen'. In het VK – en in het bijzonder volgens Birss LJ – is de identiteit van de uitvinder echter bijna irrelevant in de meeste aangevraagde, vervolgde en verleende octrooien.

Ik zal deze laatste ontwikkelingen in de DABUS-saga bespreken in een reeks van drie artikelen. In dit eerste artikel zal ik kijken naar de benadering van de rol van de uitvinder in de VS, hoe deze verschilt van andere jurisdicties en de recente beslissing van de EDVA. De tweede artikel gaat over de gesplitste beslissing in het VK, en hoe de verschillende meningen van eminente octrooijuristen Arnold LJ en Birss LJ zich opstapelen. Ten slotte zal ik in het derde deel kijken naar waar Australië zit, en overwegen of een van de beslissingen van de VS en het VK van enige relevantie kan zijn in het aanstaande beroep van het voltallige Hof.