Nu de grens tussen web- en traditionele winkelafhandeling vervaagt, moeten merken hun fulfilmentcapaciteiten en die van hun 3PL-multichanneldistributiepartners beoordelen.

Consumenten zijn liever kanaalagnostisch. Ze willen een aankoop afronden en het product ontvangen/retourneren van en naar elk kanaal dat ze kiezen. En ze willen dat de merken waarvan ze kopen om hun bedrijf op elkaar af te stemmen om dat mogelijk te maken.

Zijn er al merken? Laten we zeggen dat ze evolueren.

Het vervangen van een magazijnmedewerker kost $ 8,500 dollar.

Klinkt als veel? Nou, dat is eigenlijk de lage kant. 

Als we alleen de directe, traceerbare dollars berekenen, kunnen de kosten voor het vervangen van één magazijnmedewerker oplopen tot 25% van het salaris van die werknemer. Met een gemiddeld salaris van een magazijnmedewerker van ongeveer $ 34,000 (Glassdoor), is $ 8,500 ongeveer waar je terechtkomt. Maar de echte kosten zijn veel, veel hoger, als je rekening houdt met verloren productiviteit en andere indirecte effecten.

Veel van de kosten en complexiteit in CPG-toeleveringsketens vinden plaats na de fabricage.

Denk er over na. Je hebt misschien één product - een aardappelchip - dat op tientallen manieren wordt verpakt. Historisch gezien werd deze eindverpakking behandeld als een discrete supply chain-functie. Maar een toenemend aantal CPG-bedrijven erkennen de enorme kostenvoordelen - tot 30% van de gecombineerde opslag-/verpakkings-/vrachtkosten - van de integratie van eindverpakkingen met distributiecentrumactiviteiten, en werken met secundaire verpakkingsleveranciers die dat mogelijk kunnen maken.