De afgelopen twee november vond de jaarlijkse bijeenkomst van Hackaday plaats op afstand: Remoticon in plaats van Supercon. Terwijl ik nog steeds herstellende ben van een jetlag, denk ik na over de voor- en nadelen van live versus virtuele evenementen. En ons afvragend hoe we de deugden van beide kunnen combineren voor volgend jaar. Kom brainstormen met mij!

De overduidelijke voordelen van het hebben van een live Supercon zijn het gemak van praten met iedereen die er is, tips voor het verhandelen van codes, levenservaring en onmisbare projecten. Persoonlijk kunt u badge-uitbreidingen in realtime fysiek verhandelen, zonder te wachten tot de douane de pakketten heeft ingeklaard. Gewoon rondhangen heeft een echte charme, en dat doen met gedeelde taco's is nog beter. Spontane samenwerkingen waren gemakkelijk en natuurlijk. En tot slot, terwijl je op YouTube kunt zien hoe iemand een twinkie elektrocuteert met een neonreclame-transformator, ruik je de ozon niet.

Daartegenover staan ​​al het dure reizen, de eerder genoemde jetlag voor sommigen en de beperkingen in de echte wereld dat er maar een beperkt aantal mensen tegelijk in een bepaalde fysieke ruimte kunnen passen.

Het beste deel van Remoticon was het horen van mensen die niet in staat zouden zijn geweest om een ​​persoonlijke oplichterij te halen, of het nu vanwege geografie of geld was. Omdat alles online is, hoeft u niets te missen en kan iedereen vrijelijk meedoen aan een of andere lezing. De online chatkanalen werden ook beter bezocht tijdens Remoticon – misschien omdat ze de enige game in de stad waren – maar dat was een meer mondiale gemeenschap.

Er is waarschijnlijk niets dat kan worden gedaan aan de taco's, maar wat kunnen we doen om de voordelen van Remoticon te integreren? Wij deed stream één podium live, en we hadden de hele tijd twee chatkanalen open voor commentaar. Als je op afstand hebt deelgenomen aan Supercon, laat ons dan weten hoe het ging en of je suggesties hebt om onze ervaring op afstand voor de volgende keer te verbeteren. Omdat we uiteindelijk willen dat Hackaday net zo inclusief en wereldwijd is als de hackergemeenschap zelf.

Bannerfoto door Poyu Chen.