Zephyrnet-logo

Vlad Circus: Daal af in waanzin Recensie | DeXboxHub

Datum:

Clowns krijgen een beetje een slechte reputatie. Hoe vaak hebben we in een survival-horrorspel een clown door gangen zien jagen op slachtoffers? Of in een film verschijnen, weglachend in make-up, compleet met een mes en een angstaanjagende lach? De naam Vlad Circus: Descend Into Madness komt dus niet als een verrassing. Maar deze retro point-and-clicker heeft veel meer te bieden dan op het eerste gezicht lijkt. 

Ik ben er vrij zeker van dat het enorme aantal ‘retro’-punten en clickers op de Xbox de daadwerkelijke punten en clickers uit de jaren negentig zou hebben overtroffen. Toch betekent dat wel dat de kwaliteit en verhaallijnen waarschijnlijk sterker zijn dan ooit. 

vlad circus daalt af in waanzin recensie 1vlad circus daalt af in waanzin recensie 1
Het gekke Vlad Circus

met Vlad Circus: Daal af in waanzin je speelt de rol van een clown die pech heeft. Oliver Mills, of zijn clownsnaam – Lazy Ollie – is vrijgelaten uit een instelling voor geestelijke gezondheidszorg. In zijn vorige baan bij het beroemde Vlad Circus vond er een verschrikkelijke tragedie plaats, resulterend in een brand en de vernietiging van het circus. Het speelt zich af in de jaren twintig en we zien dat Ollie een uitnodiging krijgt van de oorspronkelijke rijke eigenaar, waarin hij hem uitnodigt voor een reünie samen met alle overgebleven leden. Ollie gaat op pad, maar de zaken zijn niet helemaal wat ze lijken. 

Het schrijven en de opzet zijn buitengewoon goed en spelen zich af gedurende een lange nacht in het landhuis terwijl je oude leden van het circus ontmoet en probeert gezond te blijven. Het had me van begin tot eind geboeid met zijn vreemde verhaal, verbazingwekkend vreemde karakters en merkwaardige verhaallijn. Sommigen vinden het verhaal misschien vreemd, maar voor mij was het een droomervaring waar ik van kon genieten. 

De gameplay is net zo eenvoudig als je zou verwachten van games van dit soort, maar leuk en werkt allemaal prima, terwijl je communiceert met de omgevingen en de kamers die je betreedt. Om te beginnen lijkt het misschien een beetje verwarrend, omdat je in het halfduister zit en probeert uit te vinden hoe je moet bewegen en het spel moet spelen. Maar al snel kom je in het ritme van Vlad Circus: Descend Into Madness. Als je eenmaal betrokken raakt bij de aangeboden speurtochten, blijft het zich in je vastbijten. 

vlad circus daalt af in waanzin recensie 2vlad circus daalt af in waanzin recensie 2
Dit is er een die zijn tanden in je zet

De puzzels en de speurtochten zelf zijn een goed en gezond geheel, aangezien je er vier tot vijf uur over doet. Maar je moet de hele tijd je stressbalk in de gaten houden, die dreigt vol te raken, wat een negatieve invloed heeft op Ollie's mentale welzijn. Om deze angst te overwinnen kun je gebedskralen gebruiken om te ontstressen. Er zijn ook kleine gevechtselementen, maar deze zijn niet het meest succesvolle deel van het spel; ze voelen zich gewoon niet goed. Er is ook – zoals bij de meeste point-and-click-avonturen – veel teruggaan tussen kamers, wat altijd een beetje lastig is. 

Dat gezegd hebbende, Vlad Circus: Descend Into Madness is een van de beste voorbeelden van een pixelart-game. Er zijn een aantal schitterende lichteffecten, een geweldig karakterontwerp en een verbluffend kleurenpalet te zien. Er hangt een echt sfeergevoel, dat zich opbouwt naarmate je door het griezelige landhuis vordert en de waarheid achter de dingen probeert te ontdekken.

Het kleine aantal aangeboden tussenfilmpjes is ook mooi gepresenteerd en ontworpen; ze zouden zich niet misplaatst voelen in een high-end stripboek. Het geluid dat daarbij hoort is minimaal, maar wat er gebeurt is effectief en meeslepend. 

vlad circus daalt af in waanzin recensie 3vlad circus daalt af in waanzin recensie 3
Je zult genieten van je tijd met Vlad Circus: Descend Into Madness

Vanaf het moment dat het eerste filmpje arriveert, weet je dat je een gouden tijd gaat beleven met Vlad Circus: Descend Into Madness. Een van de beste voorbeelden van het genre, met zijn meeslepende en originele verhaal, pixelart-beelden en geweldige puzzels, dit is er een die je zou moeten spelen. Misschien is het backtracken vervelend, maar dat is moeilijk te vermijden in een point-and-clicker, en ik had het persoonlijk ook kunnen doen zonder de overlevings- en gevechtsmechanismen. Over het geheel genomen is dit echter een spel dat uitblinkt. 

Het zien van de progressie van Lazy Ollie naar waanzin heeft het stigma van clowns niet verminderd, maar misschien heb ik er wel een beetje sympathieker van gemaakt.

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img