De Sharpe Ratio en Treynor Ratio dienen als cruciale instrumenten in de beleggingswereld. Ze helpen beleggers het voor risico gecorrigeerde rendement van hun portefeuilles te beoordelen. Het begrijpen van deze ratio’s kan investeringsbeslissingen aanzienlijk beïnvloeden, waardoor beleggers naar beter geïnformeerde keuzes kunnen worden geleid.

In dit korte artikel wordt onderzocht hoe elke verhouding werkt en hoe ze verschillen.

Key afhaalrestaurants

• Zowel de Sharpe- als de Treynor-ratio worden gebruikt om inzicht te krijgen in het voor risico gecorrigeerde rendement van een belegging.
• De Sharpe-ratio deelt het extra rendement door de standaardafwijking van de investering.
• De Treynor Ratio deelt het overtollige rendement in plaats daarvan door de bèta van de investering.

Wat is de Sharpe-ratio?

De Sharpe-ratio meet de prestaties van een belegging in vergelijking met een risicovrij actief, na correctie voor het risico ervan. Het vertelt u in wezen hoeveel extra rendement u ontvangt voor de extra volatiliteit van een riskanter actief.

Formule om te berekenen Sharpe Ratio:

Sharpe-ratio = standaardafwijking van portefeuille / rendement van portefeuille-risicovrije rente

De risicovrije rente verwijst vaak naar het rendement op staatsobligaties, omdat deze als vrij van kredietrisico worden beschouwd.

Wat is de Treynor-ratio?

De Amerikaanse econoom Jack Treynor ontwikkelde deze ratio. De Treynor Ratio meet ook voor risico gecorrigeerde rendementen, maar gebruikt de bèta van de portefeuille als risicomaatstaf. Bèta beoordeelt de gevoeligheid van het rendement van een belegging voor de markt als geheel.

Wat is een goede Treynor-ratio?

Er is geen vast niveau waarop een belegging goed of slecht wordt. Een lagere Treynor-ratio het ene jaar zou het volgende jaar heel goed kunnen worden volatiliteit sterft af of het rendement neemt toe, of een hoge ratio kan verergeren.

Treynor-berekening

De formule gaat als volgt:

​Treynor Ratio= Bèta van de portefeuille / Rendement van de portefeuille – risicovrij tarief

Sharpe versus Treynor-vergelijking

Beide ratio's zijn bedoeld om inzicht te geven in de rendementen die op beleggingen worden verdiend boven wat staatsobligaties bieden, rekening houdend met het risico dat inherent is aan de belegging. De Sharpe-ratio gebruikt standaarddeviatie om de volatiliteit te meten. Aan de andere kant vertrouwt de Treynor Ratio op bèta, waarbij de nadruk ligt op marktrisico.

Het grootste verschil

Het kernverschil ligt in hun risicomaatstaven. Sharpe Ratio maakt gebruik van standaarddeviatie, waardoor deze geschikt is voor gediversifieerde portefeuilles. Terwijl Treynor Ratio bèta gebruikt, gericht op marktrisico, en meer toepasbaar is op goed gediversifieerde portefeuilles.

Beperkingen

Beide verhoudingen hebben hun beperkingen. De Sharpe-ratio houdt niet volledig rekening met risico's in portefeuilles met niet-normale rendementspatronen. 

De Treynor Ratio gaat ervan uit dat beleggers gediversifieerde portefeuilles aanhouden. En die bèta is een volledige risicomaatstaf. Dit is echter niet altijd het geval, vooral niet bij beleggingen met een negatieve bèta.

Welke verhouding is beter?

Beslissen of de Sharpe of Treynor beter is, hangt af van de context. Voor gediversifieerde portefeuilles waarbij marktrisico een primaire zorg is, kan de Treynor Ratio relevantere inzichten opleveren. 

Voor het beoordelen van individuele effecten of portefeuilles die niet volledig gediversifieerd zijn, kan de bredere risicomaatstaf van de Sharpe Ratio echter informatiever zijn.

Wat is beter dan Sharpe-ratio?

Sommige beleggers wenden zich tot de informatieratio voor een ander perspectief, waarbij ze de verdiende rendementen vergelijken met een benchmark, in plaats van met een risicovrije rente, om te beoordelen in hoeverre ze extra rendement kunnen genereren uit actief beheer.

Sharpe-ratio versus informatieratio?

De keuze tussen de Sharpe Ratio en de Informatie Ratio hangt af van het doel van de belegging. Als het doel is om de beloning voor het aannemen van extra volatiliteit te evalueren, is de Sharpe-ratio geschikt. 

Als de nadruk ligt op de extra rendementen die ten opzichte van een benchmark worden gegenereerd en die de vaardigheden van de portefeuillebeheerder weerspiegelen, wordt de informatieratio relevanter.

Is een hogere Sharpe-ratio goed?

Een hogere Sharpe-ratio is goed omdat deze aangeeft dat de belegging meer extra rendement per risico-eenheid biedt, waardoor het een voorkeurskeuze is voor beleggers die hun verhouding tussen beloning en volatiliteit willen maximaliseren.

Jensen's alpha versus Sharpe versus Treynor?

Jensen's Alpha meet het extra rendement van een belegging ten opzichte van wat het Capital Asset Pricing Model (CAPM) voorspelt dat het zou moeten verdienen, op basis van het inherente risico ervan. De Sharpe-ratio evalueert het extra rendement per eenheid totaal risico (volatiliteit), terwijl de Treynor-ratio het overtollige rendement per eenheid marktrisico (bèta) beoordeelt. In wezen concentreert Jensen's Alpha zich op prestaties in verhouding tot het verwachte rendement onder CAPM, de Sharpe-ratio op het totale risico en de Treynor-ratio op het marktrisico.

Hoe vergelijk je Treynor-ratio's?

Wanneer u Treynor-ratio's vergelijkt, kijk dan naar het extra rendement per eenheid marktrisico voor verschillende beleggingen. Een hogere Treynor-ratio duidt op een gunstiger beleggingsbeslissing, wat wijst op een betere beloning voor elke genomen eenheid marktrisico. 

Bij het berekenen van de Treynor-ratio wordt de bètamaatstaf van de portefeuille als risicomaatstaf gebruikt, vergelijkbaar met de Sharpe, maar specifiek voor marktrisico.

Verschillen tussen Sharpe en Treynor en Jensen's Alpha?

De verschillen tussen Sharpe- en Treynor-ratio's en Jensen's Alpha liggen vooral in hun risico- en prestatiemaatstaven. 

De Sharpe-ratio gebruikt de standaardafwijking om het totale risico te meten, waardoor deze geschikt is voor het analyseren van het algehele, voor risico gecorrigeerde rendement. 

De Treynor-ratio gebruikt bèta om zich te concentreren op het marktrisico, waardoor deze ideaal is voor gediversifieerde portefeuilles. Jensen's Alpha evalueert het vermogen van een belegging om extra rendementen te genereren in vergelijking met de door CAPM voorspelde rendementen, waarbij de prestaties van de portefeuillebeheerder worden benadrukt.

Tot slot

Zowel de Sharpe- als de Treynor-ratio bieden waardevolle inzichten in de voor risico gecorrigeerde prestaties van beleggingen. Maar de toepasbaarheid ervan varieert afhankelijk van de aard van de investering en de doelstellingen van de belegger. Het begrijpen van deze nuances kan investeringsbeslissingen aanzienlijk verbeteren.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: https://www.financebrokerage.com/treynor-ratio/