Games zijn tegenwoordig zo groot. Zeker, ik heb ervan genoten om te verdwalen in de Forgotten Realms of terwijl hij door de gangen van Zweinstein sluipt, maar soms heb ik gewoon een paar uur escapisme nodig dat geen uren van mijn tijd zal vergen. De nieuwste game die hieraan voldoet is Promenade, een schattige platformgame geïnspireerd op zijn 3D-neven.

Dit is een spel dat eruitziet als een tot leven gekomen kinderverhalenboek, compleet met een hele reeks kleurrijke personages. Je speelt als een jonge jongen die op een missie is om de grote lift te repareren, een lift tussen werelden. De tandwielen die hem ooit lieten draaien, zijn gespleten en wijd en zijd verspreid door een kwaadaardig inktvisachtig wezen, badend in een paarse mist. Ja, dan is het duidelijk kwaadaardig.

Je zou ook niet ver komen zonder je trouwe sidekick, een kleine roze poulp (dat is een octopus voor mij en jou) wiens voornaamste vaardigheid het vastgrijpen aan dingen is. Gelukkig is het kleine mannetje er ook behoorlijk bedreven in, want je kunt niet ver of hoog springen in je eentje. Je kunt echter wel rollen, maar ook voorwerpen en vijanden oppakken en weggooien. Ze zullen respawnen zoals je binnenkort zult ontdekken, omdat ze ook een integraal onderdeel zijn van het verplaatsen in Promenade.

De kleine plagen zijn eigenlijk belangrijker dan ze lijken, want als je in de lucht naar beneden gooit, zal het je net iets verder voortstuwen en het verschil maken tussen het bereiken van de andere kant en het neerstorten van je dood. Ik zeg dood, maar Promenade is daar veel te schattig voor, in plaats daarvan respawn je gewoon. Je kunt echter schade oplopen en vijf harten bij de hand hebben. Als je bijna leeg bent, zorg er dan voor dat je in een comfortabele hangmat springt om je verloren gezondheid onmiddellijk aan te vullen.

Het duurt niet lang voordat je een aantal echt uitdagende luchtcombo's tegenkomt die je moet uitvoeren. Voor het grootste deel controleert Promenade goed. Het is echter in deze segmenten dat de dingen minder responsief dan ideaal aanvoelen en dat uw kleine metgezel de hand reikt en mist wat u nodig heeft om aan vast te houden, waardoor u opnieuw moet beginnen. Of, in plaats van naar beneden te gooien om lift te genereren, gooi je je voorwerp terloops weg.

Tijdens je reizen leer je echter een paar extra trucs, zoals de mogelijkheid om vanuit staande start hoger te springen, haken vast te grijpen (die toevallig handig verspreid over elke wereld zijn) en verder van die haken te lanceren terwijl je zwaait. weg. Het is niet bepaald een Metroidvania-game, maar een beetje teruggrijpen en veel ontdekken zal vaak de moeite waard zijn. Dit is zeker het geval als het gaat om de speelautomaten die verspreid over het hubgebied staan, schijnbaar zonder stroom. Er is een manier om ze aan te zetten en een aantal bekende retro-minigames uit te proberen.

Je kunt de inspiratie van Promenade duidelijk zien in de manier waarop het spel is gestructureerd. De grote lift is, als je wilt, het knooppuntgebied, dat fungeert als toegangspoort tot verschillende biomen, maar er zijn hier ook tandwielstukken te vinden. Als je eenmaal een wereld betreedt, zijn er nog veel meer verspreid, maar je hebt een bepaalde keuze in de volgorde waarin je ze verzamelt. Het lijkt op een 2D-versie van Super Mario 64 in deze betekenis.

Zoals je zou verwachten, variëren de tandwielstukken van eenvoudig vast te pakken tot verrassend lastig. Als je een mysterieuze gloeiende rechthoek ziet die lus-de-lusjes in de lucht maakt, pak hem dan vast. Hierdoor wordt je plakboek uitgebreid en krijg je meer informatie over de naam van elk tandwielstuk, in de vorm van een aanwijzing over hoe je het kunt verkrijgen. 

Er zijn ook ‘beproevingen’ (de ingang ervan wordt weergegeven door een grote gouden deurpost) die plaatsvinden in een bijzondere sfeer en gecentreerd zijn rond een specifiek thema. Gebruik bijvoorbeeld uitsluitend kabelbanen om gapende afgronden over te steken terwijl je van de ene haak naar de andere springt. Deze kunnen een tweede keer worden aangepakt, tegen de klok, voor een extra tandwielstuk. Deze beproevingen vormen vaak de grootste uitdaging.

Het is nuttig om elk niveau te leren kennen, aangezien een pinguïn gewapend met een jetpack vaak met je wil racen. Ja, dat lees je goed. De eerste ontmoeting is vrij gemakkelijk in de omgang, maar hij zal opnieuw willen gaan en het tempo willen opvoeren. Dit is een groot deel van de charme van Promenade; je hebt geen idee waar je vervolgens mee te maken krijgt. Er is een werkelijk fantastisch stealth-gedeelte dat wederom uit het niets komt.

Het verkennen loont, want je zult in kerkers terechtkomen die in wezen uit subniveaus bestaan. Deze zullen je grijze massa iets intenser testen, door slim gebruik van puzzels. In de eerste moet je blauwe bollen opsporen en gebruiken om bewegende platforms aan te drijven, waarbij je de juiste volgorde moet vinden om verder te kunnen gaan. Deze gebieden zijn er niet alleen voor een mentale training; angstaanjagende baaspersonages liggen op de loer en snakken naar een stukje.

Dit zijn slechts enkele voorbeelden van hoe gevarieerd de gameplay is Promenade is. Elk bioom voelt niet als afspoelen en herhalen met een andere huid erop. In plaats daarvan zijn de puzzels goed doordacht en intuïtief, want als je denkt “dat zou kunnen werken”, heb je waarschijnlijk net de oplossing gevonden. Ontwikkelaars Holy Cap hebben heel veel ideeën geïntegreerd in deze collectathon. Het is geïnspireerd door platformgames, maar heeft deze niet alleen gekopieerd. Het voelt een beetje als een “grootste hit” van het genre, en dat is precies hoe ik erover dacht It Takes Two toen ik het speelde.

In eerste instantie dacht ik dat ik over een paar uur door de Promenade zou scheuren. Maar zoals bij elke goede platformgame zijn er ook buiten de gebaande paden een hele reeks geheimen te vinden. Er is ook een verscheidenheid aan verschillende biomen om te verkennen, waarbij door hun halfopen karakter een groot aantal tandwielstukken verborgen zijn. Als je je zorgen maakt over de prijs: dat deed ik in eerste instantie ook. Nadat ik echter met Promenade aan de slag ben gegaan, kan ik vol vertrouwen zeggen dat u daar geen reden voor heeft.

Zoals ik al eerder zei, ziet Promenade er echt mooi uit. Het is niet de meest gedetailleerde stijl, maar het gedurfde, heldere kleurenpalet zorgt voor een visueel stimulerend, vertederend spel. Een klein kenmerk waar ik dol op was, was het pauzeren van het spel, waarbij het scherm veranderde in een stilstaand aquarelschilderij. Het zag er prachtig uit en de overgang is naadloos. 

Het valt niet te ontkennen dat Promenade een charmant spel is, en deze beschrijving kan ook worden toegepast op de soundtrack. Het uiterlijk, het geluid en de ontspannen gameplay zorgen allemaal voor een stressvrije ervaring die echt plezierig is. Simpel gezegd: ik ben dol op Promenade. Zozeer zelfs dat ik me genoodzaakt voelde om elk tandwielstuk in mijn plakboek op te sporen voordat ik verder ging. Dat is vooral een heel goed teken.

Promenade is een liefdevol gemaakte platformgame die je misschien overrompelt. Ik ging naar binnen zonder echte verwachtingen en werd uiteindelijk bij elke stap aangenaam verrast.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: https://www.thexboxhub.com/promenade-review/