Bevelen van rechtbanken die nieuwe zaken op het gebied van intellectueel eigendom voorzitten, geven routinematig duidelijke instructies, ongeacht de onderliggende complexiteit. Omdat er geen ruimte is voor misverstanden, weet iedereen waar hij of zij aan toe is en wat de rechter van hem of haar verwacht.

Dergelijke duidelijkheid kan ook buiten de rechtbank een pluspunt zijn, tenminste wanneer bevelen voor het publiek beschikbaar worden gesteld. Wanneer inkomende aanvragen of klachten ook voor onderzoek beschikbaar worden gesteld, kunnen de meeste belanghebbenden de feiten in zich opnemen en redelijke conclusies trekken.

Toen vorige week voor het eerst bekend werd dat een rechtbank in Barcelona een bevel had uitgevaardigd om de Spaanse LaLiga te helpen bij de strijd tegen tv-piraterij, was het bevel zelf niet in het openbaar gezien. De oorspronkelijke toepassing heeft dat nog steeds niet gedaan. Een ongefundeerde verklaring in het artikel dat het nieuws bracht, leek mensen de verkeerde kant op te sturen, en een algemene onwil van degenen die bekend waren met de feiten om er daadwerkelijk enkele te delen, bezegelde de deal.

Een grotendeels accuraat rapport, één cruciale claim

Voor zover wij kunnen vaststellen, El País vertelde het verhaal nadat hij toegang had gekregen tot het gerechtelijk bevel dat in februari door een rechtbank in Barcelona was uitgevaardigd.

In bijna alle opzichten geeft het artikel nauwkeurig de informatie in de bestelling weer. De problemen doen zich voor wanneer informatie die niet in het bevel voorkomt, wordt gepresenteerd als een feit dat ertoe leidt. Concreet heeft de rechtbank LaLiga toestemming gegeven om zich te richten op “particuliere gebruikers die beschermde audiovisuele inhoud consumeren via IPTV.”

De bron van die verklaring werd niet vermeld in het artikel, maar de veronderstelling dat de bewering waar was, leidde tot wijdverbreide verkeerde interpretaties over de aard van de zaak.

El País gebruikte de bewering in de kop van het artikel en van daaruit verspreidden de verhalen dat LaLiga zich op reguliere IPTV-kijkers zou richten met boetes, als een lopend vuurtje.

Eén enkele uitspraak kan duizenden mensen beïnvloeden

Dat was de aanleiding voor een Officiële verklaring van het Hooggerechtshof van Catalonië (TSJ-Cataluna), dat probeerde de zaken recht te zetten.

De verklaring bevestigde dat de zaak niet over piraten-IPTV-diensten gaat. Het heeft betrekking op een specifieke vorm van piraterij die bekend staat als het delen van kaarten, en de ISP's hoeven in deze kwestie alleen de gegevens te overhandigen van personen die profiteren van illegale inhoud, de verklaring toegevoegd.

Mensen die simpelweg inhoud bekijken zonder ervoor te betalen, worden niet getroffen, benadrukt TSJ-Cataluna.

LaLiga reageert via een 'Informatiekennisgeving' en sociale media

De door LaLiga gepubliceerde ‘Information Notice’ betwist de verklaring van TSJ-Cataluna niet rechtstreeks, maar beschrijft deze als een “interpretatie” van het bevel uitgevaardigd door Handelsrechtbank nr.8 van Barcelona.

President van LaLiga, Javier Tebas Medrano, plaatste iets soortgelijks op X, zonder enige nuttige context die iemand zou kunnen helpen begrijpen waarom de feiten, wat ze ook mogen zijn, publiekelijk ter discussie lijken te staan. Door slechts een paar regels tekst te delen, vermeldde LaLiga echter details van de toestemming die het van de rechtbank had gekregen, maar liet het achtergrondverhaal wijd open voor speculatie.

Volgens LaLiga zal het de Spaanse ISP’s voorzien van de IP-adressen van servers die ‘illegale inhoud verzenden’. Nogmaals, het gebrek aan duidelijkheid helpt mensen niet te begrijpen wat “illegale inhoud” betekent, maar degenen die redelijkerwijs tot de conclusie kwamen dat dit “illegale LaLiga-voetbalstreams” betekende, hadden het mis.

Card-sharing piraterij is geen IPTV, maar wel illegaal

De door LaLiga genoemde servers verlenen toegang tot een piraterijsysteem voor het delen van kaarten. Ons eerdere rapport heeft een meer gedetailleerde uitleg van wat dat inhoudt, maar hier heeft zelfs de uitspraak van het Hooggerechtshof moeite om een ​​passende definitie te bieden die niet de distributie van audiovisuele inhoud impliceert.

“Cardsharing is een praktijk waarbij legitieme gebruikers het signaal opnieuw uitzenden naar bepaalde ‘piraten’-netwerken waarin alle deelnemers, inclusief degenen die alleen de quota bedriegen, decoders gebruiken”, luidt het.

Voor alle duidelijkheid: deze servers leveren codes, geen audiovisuele inhoud. Geen video, geen audio, geen streams; deze worden via satelliet verzonden. De codes die via deze servers worden gedeeld, stellen mensen in staat de kanalen te decoderen die door de satelliet worden verzonden, en afgezien van de technische details, dat is het zo ongeveer (gedetailleerde beschrijving aan het einde van dit artikel).

Hoewel sommigen hebben gesuggereerd dat deze diensten in een grijs gebied opereren, is het verspreiden van de codes en het gebruiken van de codes om abonnementstelevisie te verkrijgen zonder ervoor te betalen illegaal in de EU.

Maar toen de president van LaLiga werd gevraagd tijdens een Movistar Plus+-interview Om de aard van de IP-adressen en servers waarop de competitie zich richt te verduidelijken, antwoordde hij: “Die IP-adressen, die LaLiga gaat verstrekken [aan de ISP’s], zijn duidelijk IP-adressen waar voetbal en andere inhoud wordt uitgezonden, maar bovenal al het LaLiga-voetbal, helemaal gratis. Nou ja, gratis. Soms is er een aanklacht.”

Nogmaals, het impliceren dat audiovisuele inhoud van LaLiga vanaf deze servers wordt uitgezonden, draagt ​​alleen maar bij aan de IPTV-gerelateerde verwarring. Het eindresultaat is natuurlijk dat mensen nog steeds illegaal premium-inhoud bekijken. Dit gaat echter niet over IPTV-piraterijdiensten, en zelfs in dit interview werd dat niet duidelijk gemaakt, en dat wordt nu nog steeds niet duidelijk gemaakt.

Op dit punt wordt duidelijkheid nog belangrijker. Zoals momenteel geschreven, zal het mechanisme dat in het gerechtelijk bevel wordt beschreven waarschijnlijk gevolgen hebben voor de privacy van elke internetgebruiker in Spanje. Vergeleken met het probleem dat ze beweren op te lossen, lijken de bepalingen in het besluit aanzienlijk onevenredig.

Toezicht via proxy

Kort gezegd heeft LaLiga servers geïdentificeerd die diensten aanbieden waarmee mensen satellietsignalen van LaLiga-wedstrijden kunnen decoderen. Laten we voor het argument een server gelijkstellen aan een piratensite, een beroemde piratensite genaamd The Pirate Bay. Waar LaLiga blijkbaar toestemming voor heeft gekregen, is contact opnemen met ISP's met een lijst met eerder verzamelde IP-adressen van servers, en zeggen: "Ga alstublieft door uw bestanden en identificeer elke abonnee die een site heeft bezocht met de naam The Pirate Bay, server 123xyz enz."

Zodra de ISP's een lijst hebben gemaakt van klanten die toegang hebben gehad tot die servers, lijkt het erop dat ze bijna alles wat ze voor die klanten hebben opgeslagen, zullen verpakken en die persoonlijke gegevens, die worden beschermd onder zowel lokale als EU-wetgeving inzake gegevensbescherming, naar LaLiga voor verdere actie. Volgens de president van LaLiga krijgen de geïdentificeerde gebruikers geen 'boete', maar kunnen ze wel claims voor schadevergoeding ontvangen.

Het is de moeite waard om te herhalen: LaLiga levert bewijsmateriaal aan de ISP's waaruit vermoedelijke inbreuken blijken serverbeheerders, niet de abonnees van de ISP's. Bij volmacht lijkt LaLiga echter toegang te krijgen tot de logbestanden van de ISP's om vermoedelijke historische inbreuken te identificeren, door de geregistreerde activiteiten van alle ISP-klanten, bij elke grote ISP, om te bepalen wie – of iemand – toegang heeft gehad tot die servers.

Wettelijke basis voor het verkrijgen van toegang tot ISP-abonneegegevens

Het bevel van de rechtbank in Barcelona citeert 256.1.11 LEC (burgerlijk procesrecht) als het mechanisme waarmee ISP’s tot medewerking kunnen worden gedwongen (vertaling hieronder).

Via het verzoek, geformuleerd door de houder van een intellectueel eigendomsrecht die voornemens is een actie in te stellen wegens inbreuk daarop, dat een dienstverlener van de informatiemaatschappij de noodzakelijke gegevens verstrekt om de identificatie uit te voeren van een gebruiker van zijn diensten, bij wie hij onderhoudt of de afgelopen twaalf maanden relaties hebben onderhouden voor het verlenen van een dienst, waarmee er redelijke aanwijzingen zijn dat zij, direct of indirect, inhoud, werken of voordelen die aan een dergelijk recht onderworpen zijn, beschikbaar stellen of verspreiden, zonder dat aan de vereisten van de wetgeving inzake intellectuele eigendom wordt voldaan wordt voldaan, en door middel van handelingen die niet kunnen worden beschouwd als uitgevoerd door louter eindgebruikers in goed vertrouwen en zonder de bedoeling economische of commerciële voordelen te verkrijgen, rekening houdend met de aanzienlijke hoeveelheid ongeoorloofde beschermde werken en leningen die beschikbaar worden gesteld of verspreid.

Op dit punt ontstaat er een conflict. LaLiga lijkt te willen dat het hele land begrijpt dat het zich met deze actie zal richten gebruikers van piratenservers, maar geeft er de voorkeur aan de aard van het piraterijsysteem niet met enige duidelijkheid te vermelden.

De TSJ-Cataluna verklaring zegt nee, eindgebruikers zullen niet het doelwit zijn: “[D]e basis voor het akkoord gaan met de gevraagde voorafgaande zorgvuldigheid kan alleen worden toegepast tegen de ‘cardsharers’ die het signaal opnieuw verspreiden en ervan profiteren. En niet tegen louter eindgebruikers. '

Deze controverse wordt aangewakkerd door verwarring en het lijkt erop dat er ook onenigheid bestaat over wat een 'gebruiker' van een dienst voor het delen van kaarten is.

Aan de ene kant is de term 'gebruiker' nuttig voor de afschrikkende boodschap van LaLiga, omdat algemeen wordt aangenomen dat 'gebruiker' gewone mensen betekent, ook al zijn het degenen die illegale inhoud consumeren. Dit zijn de mensen die de overgrote meerderheid van de problemen van LaLiga veroorzaken en als ze denken dat de hemel instort, is dat een pluspunt voor LaLiga.

Het probleem is dat de TSJ-Cataluna-verklaring benadrukt dat reguliere gebruikers hier niet het doelwit zijn. Maar voor zover we uit de beschikbare informatie kunnen opmaken, wordt het standpunt van LaLiga rechtstreeks ondersteund in de tekst van het gerechtelijk bevel. (bestellen in het Spaans, vertaling hieronder)

Een publiek geschil over wat wel en niet een gebruiker is die kan worden achtervolgd, is niet het beste begin en het lijkt onwaarschijnlijk dat dit later zal verbeteren. Zelfs als ISP's de IP-adressen van de server met succes matchen met sommige van hun abonnees, hoe zal het dan mogelijk zijn om onderscheid te maken tussen degenen die hiervan hebben geprofiteerd en degenen die dat niet hebben gedaan? Zal die beslissing inderdaad in de handen van de ISP's vallen of zal LaLiga die beslissing nemen?

Misschien kan zelfs nog meer zoeken in ISP-logboeken naar indirecte contacten met andere servers van PayPal helpen, of die van Mastercard of Visa? Misschien moet de bank van Santander alle bankrekeningen van haar klanten scannen op betalingen, voor het geval iemand op een bepaalde dag toevallig een betaling naar een server doet? Met de IP-adressen in de hand, kunnen deze misschien worden vergeleken met ISP-abonneelogboeken?

Natuurlijk zullen banken niet zo gemakkelijk overstappen, maar de grotere vraag is waarom de Spaanse ISP's zich geen zorgen maken over waar dit uiteindelijk toe zou kunnen leiden als de logische conclusie wordt getrokken.

ISP-gedaagden hebben een gevestigd belang

Deze kwestie loopt nog, dus de ISP's hebben nog tijd om hun hand op te steken. De financiële olifant in de kamer heeft echter een geheel eigen zwaartekracht.

In januari van dit jaar behield Telefónica de rechten om LaLiga-wedstrijden uit te zenden tot het einde van het seizoen 2026/27 in een deal van € 1.29 miljard. De games worden uitgezonden op Movistar Plus+, een tv-abonnementsplatform dat eigendom is van Telefónica, wiens illegaal gedecodeerde satellietsignalen de kern vormen van deze juridische actie.

Afgelopen juli bereikte Orange Spain overeenstemming met Movistar en DAZN om de tv-rechten van LaLiga te delen. Vodafone heeft een deal om LaLiga-wedstrijden te tonen, eveneens MásMóvil en Digi.

Het lijdt geen twijfel dat de wettelijke regels en voorschriften naar de letter zullen worden gevolgd. Het bestaan ​​van deze deals kan echter op zijn minst het enthousiasme temperen voor elke betekenisvolle oppositie tegen een verzoek om abonneegegevens dat veel verder gaat dan voorheen.

Een informatievacuüm vult zichzelf

Ten slotte, afgezien van de juridische technische details en als deze kwestie in zijn geheel bekeken was, als deze kwestie vanaf het begin was afgeschilderd als strikt gericht op bijvoorbeeld commerciële wederverkopers van card-sharing-abonnementen, hadden de oppositie en vijandigheid van de afgelopen week grotendeels kunnen worden vermeden. . Sommige mensen zouden er nog steeds tegen zijn geweest om LaLiga de bevoegdheid te verlenen om commerciële piraten te achtervolgen, maar de algehele belangstelling zou aanzienlijk lager zijn geweest.

In plaats daarvan heeft de ogenschijnlijk foutieve focus op IPTV en de man in de straat, hetzij door opzet, door een fout of louter door toeval, niets waardevols opgeleverd en kan de relatie zelfs zijn verstoord.

Als mensen de keuze hebben, kopen mensen het liefst van vrienden, maar alleen als ze daartoe gedwongen worden, zullen ze met tegenzin kopen van vermeende vijanden. Als basis voor een zakelijke relatie is alleen A duurzaam, terwijl herhaaldelijk verbrande bruggen – ongeacht wie ze verbrandt – steeds minder aantrekkelijk worden om over te steken.

De originele bestelling in het Spaans is beschikbaar hier (pdf). Er is een OCR-, vertaalde en grotendeels opgeruimde versie beschikbaar hier (pdf) puur ter referentie, aangezien deze fouten kan bevatten.

Verdere details over het delen van kaarten: Legale tv-signalen worden gecodeerd met behulp van sleutels die bekend staan ​​als Control Words (CW). Als een tv-settopbox geen regelmatige toevoer van CW via het systeem ontvangt, kan de box het signaal niet decoderen en kunnen kijkers geen tv kijken. De CW's zelf worden in gecodeerde pakketten (ECM) naar settopboxen gestuurd die door de kijkkaart worden gedecodeerd met behulp van andere sleutels die bepalen of de abonnee het kanaal kan bekijken.

In een illegaal systeem worden ECM-pakketten met de Control Words (CW) via satelliet naar de settopbox van de piraat gestuurd, die de ECM via internet doorstuurt naar een Internet Key Sharing-server (IKS). De IKS stuurt de ECM door naar een kaartlezer met daarin een echte kijkkaart die zijn werk doet en de gedecodeerde CW terugstuurt naar de IKS, die op zijn beurt de gedecodeerde CW's naar de piratensettopbox stuurt, waar ze worden gebruikt om de satelliet te decoderen. signaal.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: https://torrentfreak.com/laligas-card-sharing-piracy-fight-harmed-by-misinformation-confusion-240317/