Label: geschiedenis
Breaking News
Aurora Labs
Aurora Labs is een van een lange lijst van IPO's met voorinkomsten van ASX die enorme winsten behaalden voordat ze crashten toen de veel gehypte inkomsten uitbleven. Het aandeel noteerde in augustus 2016 en bereikte een piek van iets minder dan $ 4 in februari 2017 voor een rendement van bijna 20x en verloor vervolgens 90% van zijn waarde in het volgende jaar. Onlangs heeft Aurora echter een comeback gemaakt. Hun aandelen noteerden in september van dit jaar rond de 36 cent toen ze aankondigingen begonnen te doen over de voortgang van hun grootformaatprinter. De markt reageerde met voorspelbaar overmatige uitbundigheid en binnen een paar weken stond de voorraad weer boven de 90 cent. Dat investeerders gewillig terug in bed zijn gesprongen met een bedrijf als Aurora is een behoorlijk trieste aanklacht tegen de Australische smallcap-markt. Aurora's korte geschiedenis op de ASX is een verhaal vol mislukte doelen, onduidelijke communicatie en een standvastige weigering om hun fouten toe te geven. Het is ook een interessant verhaal voor iedereen die geïnteresseerd is in beleggen in pre-inkomstenaandelen.
Aurora labs werd in augustus 2014 opgericht door David Budge, een ingenieur en productontwerper uit WA, toen hij op Facebook postte dat hij een raketbedrijf wilde beginnen. Het raketidee hield niet lang stand en het bedrijf stapte al snel over op 3D-printen. Als je de officiële bedrijfsversie van de gebeurtenissen mag geloven, ontwikkelde Aurora Labs binnen 18 maanden na die Facebook-post drie afzonderlijke revolutionaire technieken voor 3D-metaalprinten met grote gevolgen voor het verlagen van de kosten, het verhogen van de snelheid en het beheren van 3D-printsoftware. Wat deze uitvindingen precies waren, is nooit duidelijk verwoord, maar met een zo aanlokkelijk en verkoopbaar bericht als dit was een openbare notering onvermijdelijk en in juni 2016 had Aurora hun prospectus gelanceerd om $ 3.5 miljoen op te halen.
Hoewel het prospectus grotendeels gericht was op rendement ver in de toekomst, was een belangrijk punt in hun eerste pitch hun kleinformaatprinter. Deze printer was ontworpen om aanzienlijk goedkoper te zijn dan hun concurrenten en was blijkbaar al in bètatest met 31 beveiligde pre-sales. De prijs van de kleinformaatprinters stond in het prospectus tussen $ 40,000 en $ 43,000 USD per stuk, dus dit was een aanzienlijk verkoopbedrag voor zo'n jong bedrijf.
De aandelen genoteerd op de 12thvan augustus 2016 voor $ 0.20 cent en stegen snel in waarde. In december 2016 kondigden ze aan dat ze hun eerste eenheid van de kleinformaatprinter naar klanten zouden verzenden en tegen de 10th van februari 2017 had de aandelenkoers een duizelingwekkende $ 3.93 bereikt, wat neerkomt op een rendement van iets minder dan 1,900% sinds de notering en een marktkapitalisatie van meer dan $ 216 miljoen.
Zoals het verhaal is bij veel pre-inkomstenbedrijven, vielen de wielen eraf toen de inkomsten moesten worden gerealiseerd. Over hun driemaandelijkse activiteiten rapporteren op de 28th van april 2017 kondigde het bedrijf aan dat ze nu klaar waren om zich op de verkoop te concentreren, aangezien ze de nodige certificeringen en tests hadden voltooid om de kleinformaatprinter internationaal te verkopen. Ondanks deze garanties bedroegen de kasstromen uit verkopen voor de periode van maart tot juni slechts $ 103,000 en daalden tot $ 6,000 voor het volgende kwartaal. Voor een bedrijf waarvan het product blijkbaar marktleidend was met een sterke orderbank van pre-sales, had dit geen zin. Hoe kon een bedrijf dat 3D-printers verkoopt voor $ 40,000 USD elk een omzet halen van slechts $ 6,000 per kwartaal, terwijl ze blijkbaar een orderbank van 30 pre-sales hadden om te vullen?
Beleggers die op zoek waren naar een antwoord moesten wachten tot november 2017, toen het bedrijf uiteindelijk via een marktupdate toegaf dat de veelgeroemde voorverkoop was verkocht tegen een fractie van de huidige prijzen. In plaats van de $ 40,000 USD die in het prospectus wordt vermeld, waren de voorverkoopprijzen voor prijzen tussen $ 7,000 en $ 9,000 AUD. Aangezien de verkoopprijs nu was gestegen tot $ 49,999, besloot Aurora Labs nu om hun voorverkoop te annuleren en de potentiële klanten hun aanbetalingen terug te betalen.
Het is moeilijk te begrijpen hoe Aurora met deze aankondiging wegkwam zonder een klap op de pols van de ASX. Tot deze aankondiging had Aurora geen enkele indicatie gegeven dat hun voorverkoop voor iets minder was dan de huidige voorgestelde prijs, als er iets was, hadden ze hard gewerkt om de tegenovergestelde indruk te wekken.
Het onderstaande is een directe screenshot uit het prospectus, deze twee zinnen komen na elkaar:
Elke belegger die de bovenstaande zinnen zou lezen, zou natuurlijk hebben aangenomen dat de voorverkoopprijzen ergens rond de $ 40,000 USD lagen. Naast dit citaat worden de voorverkopen nog zes keer vermeld in het prospectus, en niet één keer wordt het feit dat de voorverkopen werden verkocht tegen sterk gereduceerde prijzen bekendgemaakt.
Na de notering bleef het bedrijf pre-sales vermelden in hun aankondigingen. In een aankondiging van januari 2017 verklaarde het bedrijf dat:
Voor een product waarvan het belangrijkste verkoopargument de lage prijs is in vergelijking met zijn concurrenten, hoe geeft een verkoop tegen minder dan 25% van de huidige marktprijs de vraag aan uit "alle hoeken van de wereld?" Het is het equivalent van een nieuw telefoonbedrijf dat een verkoop van $ 200 smartphones gebruikt als bewijs voor de vraag naar een identiek model voor $ 800.
Een andere voor de hand liggende vraag is waarom Aurora tot november heeft gewacht om hun pre-sales te onteren. Op het moment van hun prospectus was hun verkoopprijs al aanzienlijk hoger dan de voorverkoopprijzen, maar het bedrijf wachtte meer dan 12 maanden voordat het besloot de voorverkooporders te annuleren. De voor de hand liggende verklaring dat ze hun voorverkoop zo lang mogelijk in het boek hielden om hun aandelenkoers te behouden, is moeilijk over het hoofd te zien.
Zelfs als we de voorverkoop buiten beschouwing laten, heeft Aurora een aantal dramatische beloften gedaan met betrekking tot hun kleinformaatprinter die niet zijn uitgekomen. In april 2017 hield CEO David Budge een toespraak op een investeerdersconferentie waar hij zei:
Veel investeerders namen nota van deze verklaring, alsof het waar was dat het betekende dat het bedrijf dicht bij het behalen van een jaarlijkse omzet van $ 18 miljoen USD per jaar uit alleen de kleinformaatprinter.
Maar toen hun jaarverslag voor 2017 meer dan 15 maanden later werd uitgebracht, bedroeg de omzet slechts $ 329,970, wat wijst op een verkoop van niet eens 1 apparaat per maand. Op typisch Australische smallcap-manier legt het jaarverslag niet alleen niet uit waarom de verkopen zo ver achterblijven bij deze prognose, maar wordt zelfs niet erkend dat deze prognose is gemaakt.
Je vraagt je op dit moment misschien af waarom ik de moeite neem om hierover te schrijven. Een ander Micro Cap-bedrijf speelde het PR-spel en slaagde erin de aandelenkoers naar een belachelijke waardering te pompen met een hoop beloften die ze nooit waarmaakten. Nauwelijks een unieke gebeurtenis voor de ASX. Het is belangrijk omdat de bedrijven die financiering krijgen van de ASX maar al te vaak slechte bedrijven lijken te zijn met goede PR-afdelingen. Een centrale belofte van het kapitalisme is dat geld efficiënt kan worden toegewezen van degenen die geld hebben aan degenen die het nodig hebben. Op zijn best is de aandelenmarkt een effectief middel om geld van investeerders in handen te krijgen van bedrijven met geweldige ideeën en beperkte middelen. De realiteit is dat elke dollar die wordt uitgegeven aan financiering of het kopen van een aandeel van een hype-bedrijf een dollar is die niet naar een legitiem pre-inkomstenbedrijf gaat, en er zijn veel legitieme pre-inkomstenbedrijven die dringend geld nodig hebben.
De neiging van bedrijven om wilde voorspellingen te doen, zet ook andere eigenaren van kleine bedrijven onder druk die op zoek zijn naar investeringen om even optimistisch te zijn. Een vriend van mij heeft een groeiend bedrijf dat de afgelopen jaren een indrukwekkende groei van ongeveer 40% per jaar heeft gerealiseerd. Hun laatste voorspellingen voor 2019 verhogen deze groei tot bijna 100% voor FY18, maar beleggers die zo gewend zijn om voorspellingen zoals die van Aurora te zien, blijven niet onder de indruk en hebben gevraagd of er manieren zijn om dit te verhogen. Voor de branche waarin mijn vriend zich bevindt, zou een groei van meer dan 100% waarschijnlijk ernstige gevolgen hebben voor zijn marges en risicoprofiel, maar dit is een moeilijk punt om te maken aan investeerders die gewend zijn aan start-ups die over jaren een omzet van meerdere miljoenen dollars beloven.
Als investeerders hebben we de verantwoordelijkheid om kritischer te zijn wanneer we de volgende gelikte presentatie krijgen, licht op details maar groot in beloften. Als dit te veel gevraagd is, moeten we er op zijn minst voor zorgen dat bestuurders van kleine bedrijven verantwoordelijk worden gehouden voor hun beloften. Wanneer een CEO zegt dat hij van plan is 30 apparaten per maand te verkopen, zou hij 15 maanden later geen jaarverslag moeten kunnen publiceren met een totale verkoop van minder dan 10 voor het jaar zonder zelfs maar de moeite te nemen om aan te pakken wat er mis is gegaan. En wanneer diezelfde CEO hartverscheurende aankondigingen begint te doen over hun nieuwste product, zou de reactie van de markt een beetje meer achterdochtig moeten zijn.
Laatste intelligentie
