Zephyrnet-logo

Label: financials

windlab


Een van de interessantere bedrijven om de afgelopen jaren een beursgang te lanceren, is Windlab, een ontwikkelingsbedrijf voor windmolenparken dat in 2003 werd opgericht om software die op het CSIRO is ontwikkeld, te commercialiseren. Windlab's eigen software Windscape overlapt atmosferische modellering op geografische kenmerken om potentiële windmolenparken te identificeren en te evalueren. In hun prospectus beweerden ze dat deze software hen een aanzienlijk voordeel geeft ten opzichte van andere bedrijven voor de ontwikkeling van windmolenparken, omdat het hen in staat stelt locaties met veel wind te identificeren zonder dure en langdurige tests ter plaatse uit te voeren. Als bewijs van deze bewering zijn de twee windparken die in 2018 het hoogste percentage van hun maximale output hebben geleverd, op locaties die zijn gevonden en ontwikkeld met behulp van windscape, Coonooer Bridge en Kiata, beide in Victoria. 

Het bedrijf noteerde in augustus 2017 op de ASX voor $ 2 per aandeel, wat overeenkomt met een volledig verwaterde marktkapitalisatie van $ 146.3 miljoen. Hoewel de eerste resultaten veelbelovend waren, maakte het bedrijf in 9.5 een winst van $ 2017 miljoen, maar in 2018 is die vooruitgang volledig omgedraaid, met een omzetdaling van $ 23.1 miljoen naar $ 3.5 miljoen en het bedrijf een verlies van $ 3.8 miljoen. Als gevolg hiervan is de koers van het aandeel sterk gedaald en wordt nu verhandeld op ongeveer $ 1.04, of een marktkapitalisatie van $ 77 miljoen.
Terwijl voor het gemiddelde bedrijf een prestatiedaling van deze omvang zou suggereren dat er iets ernstig mis is, denk ik niet dat dit het geval is voor Windlab. Zoals elk bedrijf dat het grootste deel van zijn inkomsten uit ontwikkelingen haalt, zijn aanzienlijke schommelingen in de winst van het ene jaar op het andere onvermijdelijk. Het bedrijf ging van het bereiken van financial close op twee windparklocaties in 2017 naar één in 2018, en hoewel het teleurstellend was om de financial close te bereiken voor één enkel project, is het niet verwonderlijk gezien de lange tijd die nodig is voor de meeste windparkontwikkelingen.  Ik ben van mening dat de markt overdreven heeft gereageerd op de resultaten van Windlab in 2018 vanwege een misverstand of wantrouwen ten aanzien van het bedrijfsmodel van het bedrijf, en dat het bedrijf tegen de huidige aandelenkoers aanzienlijk ondergewaardeerd is.

De zaak voor Windlab


 Hernieuwbare energie maakt een moeilijke tijd door in Australië, met weinig cohesie tussen federale en deelstaatregeringen, en nieuwe verbindingsvereisten die het aansluiten van een hernieuwbare-energiecentrale op het net duurder maken. Als je echter gelooft dat klimaatverandering echt is, dan zou hernieuwbare energie de komende twintig tot dertig jaar een van de snelst groeiende industrieën moeten zijn. Terwijl de groei van de efficiëntie van zonne-energie meer aandacht krijgt, verbetert de windparktechnologie ook in efficiëntie, en bijna alle experts op het gebied van hernieuwbare energie zien windparken een belangrijke rol spelen in de overgang naar hernieuwbare energie. Op een veel kortere tijdschaal, als Labour de komende federale verkiezingen wint, zou de binnenlandse markt voor hernieuwbare energie aanzienlijk moeten verbeteren. Labour heeft een beleid van 50% hernieuwbare energie in 2030, en om dit te bereiken zal het investeringsniveau in windparkprojecten in Australië exponentieel moeten toenemen.

Windlab is ideaal geplaatst om hiervan te profiteren, aangezien de ontwikkeling van windmolenparken misschien wel het meest winstgevende onderdeel van de windparkindustrie is. Van 2014 tot 2017 behaalde het bedrijf een gemiddeld rendement op eigen vermogen van 42%, in een tijd met aanzienlijke groei en de kosten van notering op de ASX. 

. 2017 2016 2015
Inkomsten  $ 24,515,379  $ 18,101,100  $ 10,012,006
Kosten -$ 10,098,372 - $ 13,023,113 -$ 8,524,804
Winst voor inkomstenbelasting  $ 14,417,007  $ 5,077,987  $ 1,487,202
Inkomstenbelasting -$ 4,912,534 -$ 1,779,491  $ 14,687
Profit  $ 9,504,473  $ 3,298,496  $ 1,501,889
Eigen vermogen aan het begin van het jaar  $ 13,404,230  $ 9,207,680  $ 7,699,065
ROE 71% 36% 20%
Gemiddelde 42%

Het bedrijf is in staat om dit soort ROE te behalen, aangezien windparkontwikkelingen worden verkocht zodra alle goedkeuringen en overeenkomsten zijn ondertekend, maar voordat de bouw begint, wat betekent dat voor het ontwikkelen van projecten van meerdere miljoenen dollars geen aanzienlijk kapitaal vereist is. Neem bijvoorbeeld de locatie van het windmolenpark Coonooer Bridge, een windmolenpark van 19.8 megawatt in het noordwesten van Victoria met een totale ontwikkelingskosten van 48.6 miljoen dollar. Nadat Windlab de locatie had geïdentificeerd met Windscape, besteedde Windlab slechts $ 300,000 aan de aankoop van het land, en besteedde vervolgens $ 2.2 miljoen aan onderzoeks- en planningsaanvragen voor een totale investering van slechts $ 2.5 miljoen. Windlab verkocht vervolgens 96.5% van het eigen vermogen in de Coonoer Bridge aan Eurus Energy voor iets meer dan $ 4.7 miljoen, die vervolgens de bouw van de site financierde met hulp van subsidies van de deelstaatregering. In totaal liep Windlab weg van deze transactie met meer dan $ 4.7 miljoen in contanten en een resterende 3.5% belang in het project, een rendement van meer dan 111% op de initiële investering. 

Taxatie


Hoewel Windlab historisch gezien het grootste deel van zijn inkomsten uit de ontwikkeling van windmolenparken heeft gehaald, heeft het bedrijf ook een groeiende tak van het bedrijf voor vermogensbeheer, waar het vermogensbeheerdiensten levert aan wind- en elektriciteitsparken, naast een aanzienlijk eigen vermogen in de exploitatie en binnenkort werkende windmolenparken. Hoewel historisch gezien onbeduidend in vergelijking met de ontwikkelingskosten van het bedrijf, groeien deze delen van het bedrijf snel en lijkt het de manier van het management te zijn om ervoor te zorgen dat de kasstromen in de toekomst iets voorspelbaarder zijn.

Om Windlab nauwkeurig te waarderen, heb ik het bedrijf daarom opgesplitst in drie afzonderlijke gebieden.

Inventarisatie (ontwikkelingsprojecten windparken)

De boekwaarde die Windlab aan zijn inventaris geeft volgens de financiële gegevens van 2019 is $ 9.69 miljoen, hoewel dit overdreven conservatief is omdat projecten worden gewaardeerd tegen de laagste van hun kostprijs of de laagste realiseerbare waarde.  Om een ​​nauwkeuriger beeld te krijgen van de werkelijke waarde van de inventaris van Windlab, heb ik geprobeerd individuele waarde toe te kennen aan enkele van de grotere projecten van Windlab.

Windpark Lakeland

Lakeland is een project van 106 megawatt in Noord-Queensland. Hoewel Windlab geen uitsplitsing geeft van de voorraadwaarden, is het Lakeland Windpark vanwege zijn omvang en fase in de ontwikkelingscyclus waarschijnlijk het enige project met de grootste waarde in de bedrijfsinventaris.  Lakeland is ook een van de belangrijkste oorzaken van de koersdaling van het aandeel in de afgelopen zes maanden, aangezien het project volgens planning in 2018 financieel werd afgerond, totdat de belangrijkste investeerder zich op het laatste moment terugtrok. Door deze vertraging is het project nu onderworpen aan nieuwe eisen voor aansluiting op het elektriciteitsnet, wat aanzienlijke extra kosten met zich meebrengt om de stabiliteit van de aansluiting te vergroten (dit is een wijziging in de landelijke aansluitcriteria voor duurzame energiecentrales ontworpen om onstabiele toevoer aan te pakken).

Hoewel deze tegenslagen onmiskenbaar zorgwekkend zijn, beweert Windlab dat de vertraging hen ook in staat heeft gesteld om opnieuw in te schrijven voor efficiëntere turbines en dat ze de voorraadwaarde van het project nog niet hebben aangetast, iets wat ze in het verleden hebben gedaan toen projecten in gevaar kwamen. Volgens hun laatste aankondigingen heeft Windlab er nog steeds alle vertrouwen in dit project in 2019 financieel af te ronden.
Indien succesvol, zal Lakeland het grootste project zijn dat tot nu toe door Windlab financieel is afgerond, met 106 Megawatt. Voor Kennedy, een project van 56 megawatt, ontving Windlab een financiële afsluiting van 5.4 miljoen, terwijl 50% van het eigen vermogen in het project werd behouden. Als Windlab een vergelijkbare marge- en eigenvermogensstructuur voor Lakeland wil bereiken, zou dit resulteren in een betaling aan Windlab van $ 10.2 miljoen, waarbij het resterende 50% eigen vermogen in het project ook ten minste $ 10.2 miljoen waard is, voor een totale waarde van $ 20.4 miljoen . Gezien de onzekerheid rond het project lijkt een korting van 50% echter gepast, wat het project een totale waarde van $ 10.2 miljoen geeft voor onze berekeningen.

Miombo Hewani

Een ander windmolenparkproject in een vergevorderd stadium voor Windlab is het Miombo Hewani-windpark in Tanzania. Dit project van 300 megawatt, $ 750 miljoen, is Windlab's eerste uitstapje naar Oost-Afrika en is ongetwijfeld het meest ambitieuze bedrijf tot nu toe. Het project kreeg in juli 2018 goedkeuring van de Tanzaniaanse regering en zal gedeeltelijke financiering ontvangen van de regering van Finland. Windlab heeft zich niet gecommitteerd om in 2019 een financiële afsluiting te bereiken voor Miombo Hewani, wat begrijpelijk is gezien de onzekerheid van de operaties in Afrika, maar aangezien de ontwikkelingsgoedkeuring al aanwezig is, evenals enkele financieringsregelingen, kan de financiële afsluiting niet ver weg zijn. Eurus Energy, een Japans bedrijf voor duurzame energie dat in het verleden samenwerkte met Windlab, demonstreert de aanzienlijke potentiële waarde van andere Oost-Afrikaanse investeringen van Miombo Hewani en Windlabs. aandeel in hun Oost-Afrikaanse portefeuille van ontwikkelingsprojecten alleen al voor $ 25 miljoen USD, of $ 10 miljoen AUD. Hoewel dit misschien buitensporig lijkt, verklaarde Windlab in hun prospectus dat hun beoogde ontwikkelingsmarge voor windparkontwikkelingen $ 30 per megawatt aan capaciteit is, en van 42.2 tot 250,000 had het bedrijf dit overtroffen, met marges van $ 2015 tot $ 2017 per megawatt. Als Windlab met succes de financiële afsluiting van Miombo Hewani zou bereiken tegen hun beoogde ontwikkelingsmarge, zou dit alleen al resulteren in een betaling van $ 260,000 miljoen. Als gevolg hiervan lijkt het redelijk om de door Eurus Energy toegewezen waarde van $ 490,000 miljoen voor de Oost-Afrikaanse projecten van het bedrijf over te nemen.

Greenwich

Het laatste ontwikkelingsproject in een laat stadium dat het vermelden waard is in deze sectie, is het Greenwich Windfarm in de VS. Windlab heeft het project officieel in 2018 verkocht, maar zal pas het grootste deel van hun betaling van $ 4 miljoen USD (5.6 miljoen AUD) ontvangen wanneer de bouw begint. Terwijl Windlab heeft verklaard deze betaling in 2019 te verwachten, heeft een groep buren het project aangevochten bij het Hooggerechtshof van Ohio om de goedkeuring betwisten gegeven door de Ohio Power Board. . Gezien de onzekerheid van de zaak, is het waarschijnlijk verstandig om deze betaling met 50% te verdisconteren, wat een waarde van $ 2.8 miljoen voor Greenwich zou betekenen.


Terwijl de hierboven genoemde projecten de meeste kans hebben om in de komende 12 tot 18 maanden te resulteren in een vorm van betaling, heeft Windlab tal van andere projecten eerder in de ontwikkelingscyclus. Waaronder:
  • 640 megawatt aan goedgekeurde potentiële capaciteit voor meerdere projecten in Zuid-Afrika. (Hoewel Zuid-Afrikaanse projecten voor hernieuwbare energie een onderbreking hebben gehad, lijkt het erop dat de projecten dat wel zijn) sta op het punt om weer aan de slag te gaan na een recente regeringswisseling 
  •       250 megawatt-project in Noord-Queensland waarvoor Windlab in 2019 een ontwikkelingsaanvraag wil indienen
  •           230 megawatt-project in Vedigre USA waar Windlab geen controle meer over heeft, maar in aanmerking komt voor maximaal $ 4.6 miljoen aan succesbetalingen als het project financieel wordt afgesloten.


Hoewel een exacte waarde voor al deze projecten moeilijk is, heb ik een waarde van $15 miljoen toegekend voor de rest van Windlab's projecten.

Exclusief de vermogensbeheeractiviteiten van Windlab, die ik afzonderlijk zal behandelen, besteedt Windlab ongeveer $ 6.4 miljoen per jaar aan projectkosten, administratie en werknemers. Van de projecten die ik hierboven heb opgesomd, wordt voornamelijk verwacht dat ze de komende drie jaar een of andere vorm van financiële afsluiting zullen bereiken, dus het lijkt logisch om een ​​kostprijs van $ 19.2 miljoen of drie jaar aan kosten toe te wijzen aan de bovenstaande berekeningen. Zodra er rekening wordt gehouden met een belastingtarief van 30%, blijft er een totale voorraadwaarde van $ 35.177 over volgens de onderstaande tabel.

Project Waarde
Lakeland  $ 10,200,000.00
Oost-Afrikaanse projecten  $ 42,300,000.00
Greenwich  $ 2,800,000.00
Andere projecten  $ 15,000,000.00
Totaal  $ 70,300,000.00
Boekwaarde  $ 9,690,000.00
drie jaar jaarlijkse kosten  $ 19,200,000.00
belasting op verwachte winst  $ 12,423,000.00
Waarde na belasting  $ 38,677,000.00

Werkende windparken

Momenteel heeft Windlab een aanzienlijk aandeel in twee grote werkende of binnenkort te exploiteren windparken, Kiata, in het noordwesten van Melbourne, die nu iets meer dan een jaar in bedrijf is, en Kennedy Energy Park in Noord-Queensland, dat de bouw heeft voltooid en zal worden aangesloten op het net in de komende maanden. Beide projecten zijn oorspronkelijk gevonden en ontwikkeld met behulp van Windlab's eigen technologie Windscape, waarna Windlab vervolgens het eigen vermogen in het project verkocht om de ontwikkeling te helpen financieren. Windlab bezit 25% van het Kiata-windpark en 50% van Kennedy, en samen hebben deze twee projecten een boekwaarde van $ 43.6 miljoen op de balans van Windlab.
Kiata is een 30 megawatt windmolenpark met 9 turbines in het noorden van Victoria, dat in 2018 voor het eerst in bedrijf was, met een totale jaarwinst van $ 4.57 miljoen. Windparken hebben naar verwachting een gebruiksduur van ongeveer 20 jaar, waarna aanzienlijke renovatiekosten nodig zijn om in bedrijf te blijven. Als we deze toekomstige kasstromen verdisconteren met een snelheid van 7% (wat redelijk lijkt gezien het relatief lage risico van een gevestigd windpark), krijgen we een totale waarde voor Kiata van iets minder dan $ 43.9 miljoen. Dit waardeert het belang van Windlab op $ 10.97 miljoen.

Kennedy waarderen is een beetje ingewikkelder, omdat het nog niet in gebruik is genomen. We weten echter dat het project een project van 56 megawatt is, waarbij 41 megawatt wind wordt gecombineerd met 15 megawatt zonne-energie. De fabriek heeft ook 2 megawatt aan batterijopslag om de levering te helpen moduleren en overtollige energie in daluren op te slaan. Als we de jaarlijkse winst per megawatt aan capaciteit van Kiata in 2018 van $ 152,353 extrapoleren en dezelfde disconteringsvoet toekennen, blijft er een waarde voor Kennedy over van $ 83.6 miljoen, of $ 41.8 miljoen voor het 50% eigendom van Windlab.

Gecombineerd geeft dit een waarde van $ 52.86 miljoen voor deze twee projecten. 

Asset management

De vermogensbeheertak van Windlab is misschien wel het gemakkelijkst te begrijpen en te waarderen. Windlab maakt gebruik van zijn expertise door doorlopende beheerdiensten te leveren aan bestaande wind- en zonneparken, zowel waarin het bedrijf een aandelenbelang heeft, als aan onafhankelijke energieparken of hulpbronnen van derden. Deze kant van het bedrijf groeit snel, met een omzetstijging van 27% in 2018 tot $ 2.97 miljoen, met een winst voor belastingen van $ 610,000, of $ 427,000 na belastingen, uitgaande van een belastingtarief van 30%. Het bedrijf tekende begin 2019 een aanzienlijk vermogensbeheercontract voor een zonnepark, wat aangeeft dat ze dit bedrijf blijven laten groeien. Gezien zowel de aanzienlijke groei van dit gebied als het bredere groeipotentieel van de sector, lijkt een P/E-ratio van 20 gunstig, wat de vermogensbeheerdivisie van Windlab op 8.5 miljoen zou waarderen.

Software

Ten slotte, aangezien Windlab het vermogen heeft aangetoond om Windscape te gebruiken om goed presterende windparken te ontwikkelen, lijkt het niet meer dan redelijk om de Windscape-software zelf waarde toe te kennen. Windlab blijft deze software gebruiken om projecten in de toekomst te identificeren, en het bedrijf heeft bewezen dat deze software het bedrijf een aanzienlijke voorsprong kan geven op ontwikkelingsprojecten. Hoewel dit moeilijk is om te doen, lijkt $ 10,000,000 een conservatieve waardering, gezien zowel de historische prestaties van Windlab als de waarschijnlijke groei van de energiesector in de toekomst.


Putting het allemaal samen

De Omgeving Waarde
Ontwikkelingsprojecten  $ 38,677,000.00
Exploitatie van windparken  $ 52,770,000.00
Activabeheerbedrijf  $ 8,500,000.00
Windscape-software  $ 10,000,000.00
Contant geld  $ 14,622,414.00
Passiva -$ 10,755,130.00,-
Totaal  € 113,814,284.00
Uitstaande aandelen (verwaterd) 73848070
Prijs  $ 1.54

Als we de waarden volgens de bovenstaande berekeningen bij elkaar optellen, blijft er een totale waarde over van $ 113.8 miljoen voor het bedrijf, of $ 1.54. Aangezien het bedrijf momenteel rond de $ 1.02 handelt, suggereert dit dat het bedrijf aanzienlijk ondergewaardeerd is tegen de huidige prijs. 

Regelmatige alfabetsoep: wat zijn de verschillen tussen regelgeving A, A +, CF en D?

Wanneer een bedrijf effecten in de Verenigde Staten verkoopt, moeten ze voldoen aan veel staats- en federale wetten. Dit artikel zal proberen...

Bitmain Antminer E3 ASIC versus de Ethereum-mijngemeenschap

Er werd de laatste tijd veel gesproken over ASIC, Ethereum, videokaarten (GPU), AMD en Intel, allemaal in één adem en zo...

Xinja

Een paar weken geleden werden de eerste zes AFS-licenties voor crowdfunding uitgegeven, wat de weg vrijmaakte voor Australische bedrijven om geld in te zamelen van particuliere beleggers zonder notering op de ASX. Hoewel ik deze blog meestal beperk tot het beoordelen van eerste aanbiedingen van beursgenoteerde bedrijven, dacht ik dat het misschien interessant zou zijn om ter gelegenheid van deze gelegenheid een van de eerste crowdfunding-aanbiedingen in Australië te bespreken. Er valt iets voor te zeggen voor het beoordelen van een bedrijf dat geen openbare markt voor zijn aandelen heeft, aangezien de kans kleiner is dat u terechtkomt ziet er uit als een idioot.

Hoewel enkele van de crowdfundingplatforms nog bezig zijn met het opzetten van hun eerste aanbiedingen, Equitiseren lijken de vroege sprong op de concurrentie te hebben gemaakt. Hun crowdfundingcampagne voor Xinja, een startende digitale of "Neo" bank, is al live en op het moment van schrijven van $ 1.3 miljoen in hun verhoging van 3 miljoen dollar. 

Xinja heeft ambitieuze doelen. Met de recente verzwakking van de wetten met betrekking tot het opzetten van banken in Australië, zijn ze van plan een volledig functionerende Australische bank op te richten, compleet met depositorekeningen en hypotheken.

Voor het geval je het vergeet dit is een crowdfunding-aanbieding in tegenstelling tot uw gebruikelijke saaie IPO, ze hebben samen een toon video, boordevol flitsende animaties en sprankelende technische muzak naast het standaard aanbiedingsdocument en financiële gegevens. Als je eenmaal langs de leidinggevenden in gescheurde spijkerbroeken en verweerde verfmuren kijkt, kom je al snel tot de conclusie dat het veld volledig verstoken lijkt van iets origineels. Xinja's belangrijkste claim is dat ze de eerste "100% digitale bank" zullen zijn die volledig online diensten aanbiedt zonder filialen, maar ME bank biedt sinds 2003 depositorekeningen aan in Australië en heeft nog nooit een filiaal geopend. Een ander belangrijk aandachtspunt van hun pitch is dat ze tools zullen ontwikkelen die klanten aansporen om betere financiële beslissingen te nemen, wat behoorlijk lijkt op een reclamecampagne NAB draait al jaren. Hoewel het idee van een nieuwe digitale bank in Australië op zich al enigszins interessant is, is het jammer dat dit qua originaliteit zo ver is als ze zijn gekomen. Als ik naar Xinja's pitchvideo kijk, moet ik denken aan die oude Yes Prime Minister-grap, over hoe saaie toespraken moeten worden gehouden in modern ogende kamers met abstracte schilderijen aan de muren om de afwezigheid van iets nieuws in de eigenlijke taalh. Tegenwoordig is het moderne equivalent denk ik een omgebouwde magazijnkantoorruimte en vage verwijzingen naar blockchain.

Wat dit gebrek aan originaliteit bijzonder maakt, is dat de uitdaging voor Xinja enorm is. Er zijn goede redenen waarom Australië wordt gedomineerd door dezelfde vier grote banken zolang iemand zich kan herinneren, en het is niet omdat niemand er ooit aan heeft gedacht om bankieren op je telefoon te laten werken. De pitch lijkt dit idee te promoten dat de grote banken zijn oude vermoeide instellingen, met onnodig langzame en omslachtige processen, wachtend om door een nieuwe start-up aan de kant te worden geschoven. Als iemand die in de financiële sector werkt, weet ik dat dit verre van realiteit is. Banken zijn geobsedeerd door innovatie en verandering en steken voortdurend enorme hoeveelheden geld in technologie om voorop te blijven lopen. De simpele realiteit is dat bankieren een van de zwaarst gereguleerde industrieën in Australië is. Vaker wel dan niet, wat u frustrerend of traag vindt aan bankzaken? processen is eerder te wijten aan wettelijke beperkingen dan aan de onbekwaamheid of onwil van de banken om te veranderen.

In Xinja's pitchvideo wordt veel gemaakt over de betrokkenheid van de oprichter van Monzo in Xinja. Monzo is een andere digitale/Neo-bank die een paar jaar geleden in Engeland is opgericht. In de pitch wordt Monzo naar voren geschoven als voorbeeld van het succes van Neo Banking, maar dat lijkt een belachelijk voorbarige uitspraak. Terwijl Monzo meerdere kapitaalverhogingen heeft ondergaan tegen steeds hogere waarderingen, is de realiteit dat de inkomsten van Monzo voor 2017 een schamele $ 120,000 bedroegen versus een verlies van 6.8 miljoen. Het is waar dat Monzo een aantal interessante ideeën heeft en erin is geslaagd een indrukwekkend half miljoen klanten te werven dankzij hun prepaidkaarten zonder kosten, maar het is nog veel te vroeg om ze als een soort succes te beschouwen. Als ik gratis cupcakes zou gaan uitdelen op Flinders Street Station, zou ik waarschijnlijk vrij snel geen cupcakes meer hebben, maar het is nauwelijks een bewijs van een geldig bedrijf.

Het voorbeeld van Monzo geeft ons ook een goed voorbeeld van hoeveel kapitaal er nodig is om een ​​bank te starten. Volgens CrunchBase, sinds juni 2015 heeft Monzo in totaal 109 miljoen opgehaald, en gezien hoe ver ze verwijderd zijn van winstgevendheid, zijn er meer financieringsrondes waarschijnlijk op de kaarten. Bij elke verhoging is de bedrijfswaardering gestegen, maar het toont wel aan hoe lang de weg voor Xinja nog is.

Taxatie


Hoewel het misschien als een beetje saai wordt beschouwd om te praten over zoiets alledaags als waarderingen en financiën in de crowdfundingwereld, is het waarschijnlijk de moeite waard om op te merken dat Xinja zijn campagne van $ 3 miljoen ophaalt tegen een waardering van $ 43.1 miljoen dollar, hoger dan de laatste 5 ASX IPO's die ik heb beoordeeld op mijn blog.
Om bot te zijn, de marktkapitalisatie van $ 43.1 miljoen is volkomen belachelijk. Als je het gedeelte "prestaties tot nu toe" van het prospectus leest, is het moeilijk te geloven dat iemand dit met een strak gezicht heeft kunnen schrijven. Hoewel opsommingstekens als "we hebben een toegewijd en uitzonderlijk team samengesteld" en "we hebben 80% van onze app voltooid" acceptabel kunnen zijn bij het samenstellen van een diavoorstelling op een hackathon, is het voor een bedrijf dat zichzelf op meer dan $ 40 miljoen dollar waardeert ronduit obsceen.

Niet alleen heeft Xinja tot op heden geen inkomsten van klanten, ze hebben zelfs geen proefproducten met klanten of een licentie voor enige vorm van bankactiviteiten in Australië. Ze hebben slechts $ 7.8 miljoen dollar opgehaald voor deze crowdfunding-campagne, wat betekent dat investeerders op de een of andere manier moeten geloven dat de andere $ 32.3 miljoen van hun waardering is gecreëerd door een bedrijfsnaam te bedenken en een paar mensen aan te nemen.

Zelfs Monzo, dat de hype-trein van belachelijke waarderingen redelijk goed lijkt te hebben bereden, is terughoudender in hun waarderingen. In oktober 2016, toen Monzo zichzelf schatte op $ 50 miljoen pond, hadden ze al een beperkte banklicentie gekregen en hadden ze een prepaidkaart met een volledig ontwikkelde app voor 50,000 mensen. Eerder haalde Monzo 6 miljoen op tegen een waardering van slechts $ 30 miljoen in maart 2016, maar had op dat moment een prepaidkaart met een werkende proefversie voor 1,500 mensen. Xinja daarentegen heeft niet alleen de weddenschap nog niet vrijgegeveneen versie van hun prepaidkaart, hebben ze nog steeds niet eens een bankvergunning.

Om nog maar een voorbeeld te geven van hoe belachelijk de Xinja-waardering is, is het de moeite waard om te kijken naar de verhouding tussen boek- en marktvermogen. Bankieren is altijd een kapitaalintensieve aangelegenheid geweest, en de regelgeving na de GFC heeft dit alleen maar meer gemaakt. Dit betekent dat voor winst altijd aanzienlijke hoeveelheden kapitaal nodig zijn. De CBA heeft, ondanks al haar marktvoordelen van tot de grootste bank in Australië, een boek-tot-eigen vermogen-ratio van $ 0.43. Dit betekent dat u voor elke dollar aan CBA-aandelen die u koopt, recht krijgt op de winst van $ 0.43 cent aan eigen vermogen op de CBA-balans. Voor de Xinja crowdfunding-campagne, een bank zonder vergunning, omzet of marktaandeel, is die verhouding slechts $ 0.22 cent.

Op de crowdfundingcampagne Xinja Equitise wordt het aanbod beschreven als een baan bij de bank. Wat ze je echter niet vertellen, is dat jij degene bent die wordt beroofd.

Meer dan VC: financieringsopties voor startups in een vroeg stadium

Het is die tijd van het jaar waarin we allemaal naar het einde van december staren en ons afvragen waar de maanden zijn gebleven. Dit is...

Oliver's echt eten

Ik ben onlangs van baan veranderd, wat me bezig hield, en met de Oliver's Real Food IPO die slechts twee weken open was, dacht ik dat ik mijn recensie zou moeten publiceren nadat het aanbod was gesloten. Het was met enige opluchting toen ik vrijdagavond mijn e-mail bekeek en zag dat ze hadden besloten om de zaken met een week te verschuiven en de aandelenkoers te verlagen van 30 naar 20 cent als reactie op beperkte interesse van institutionele beleggers. De daling van de aandelenkoers is niet zo dramatisch als het in eerste instantie lijkt. Oliver's heeft het aantal aandelen tegelijkertijd verhoogd, dus terwijl onder het oorspronkelijke bod de maximale inschrijving was om 30% van het bedrijf te verkopen voor 15 miljoen tegen 30 cent per aandeel, is dit nu aangepast tot 35.8% voor 15 miljoen tegen 20 cent per aandeel. Hoewel de koers van het aandeel met een derde is gedaald, is de werkelijke verlaging van de pre-offerwaardering dankzij de toename van het aantal aandelen slechts met 25% gedaald.

Deze last-minute prijsdaling en gekibbel over aandelenaantallen doet je meer denken aan een visboer die wat onbetrouwbare garnalen probeert te vervoeren dan aan een beursgang van meerdere miljoenen dollars. Het bepalen van de prijs van een IPO is bedoeld als een nauwkeurige en wetenschappelijke oefening, ontwikkeld door talrijke ontmoetingen met fondsbeheerders en andere institutionele beleggers om de markt nauwkeurig te meten. Wesfarmers hebben onlangs een speld gezet in hun Officeworks IPO-plannen, juist omdat ze in dit stadium van het proces niet veel enthousiasme van institutionele beleggers hoorden. Dat Oliver's op het laatste moment gedwongen wordt om hun prijs te verlagen, suggereert dat ofwel hun fondsbeheerder deze stap heeft overgeslagen, ofwel dat het management van Oliver niet heeft geluisterd naar het advies dat hen werd gegeven.

Overzicht

Afgezien van deze last-minute prijsdaling, is Oliver's Real Food een van de interessantere IPO's van 2017. Het bedrijf runt een keten van gezonde fastfood-opties op belangrijke verkeersaders aan de oostkust van Australië. Terwijl gezondere fastfoodketens al een tijdje bestaan ​​(het gerucht gaat dat Sumo Salad zelf een beursgang plant), is Oliver's het eerste gezonde fastfoodbedrijf dat zich richt op de markt van tankstations langs de snelweg. Zoals iedereen die ooit heeft geprobeerd een maaltijd op een snelweg te krijgen je kan vertellen, zijn je maaltijdkeuzes meestal beperkt tot KFC, Mcdonalds of een onbetrouwbaar café met hamburgers en kippenvleugels die au bain-maries zitten, dus er lijkt een opening voor een gezonder en duurder alternatief. 

Management

Jason Gunn, de belangrijkste oprichter van Oliver's, is je klassieke new age-goeroe. Je kunt video's van hem online bekijken waarin hij oprecht praat over zijn liefde voor transcendente meditatie (17% van Olivers staf is blijkbaar beoefent nu transcendente meditatie dankzij Jason, een statistiek die in het prospectus is weggelaten) en een van zijn favoriete citaten is dat Oliver's het eerste bedrijf is dat hij heeft geleid dat "zijn ziel bevredigt". Hij lijkt ook alles uit de kast te halen voor de fotowinkel-opties voor zijn Prospectus-foto.



Hoewel het misschien verleidelijk is om Jason af te doen als een charlatan met slangenolie, lijkt hij oprecht te geloven in de dingen waar hij over praat, en hij heeft met succes een bedrijf opgebouwd rond een reeks waarden die voor hem lijken te werken. Hij wordt ook gecompenseerd door zijn mede-oprichter Kathy Hatzis, die senior marketingfuncties in de financiële sector heeft gehad en lijkt op de meer nuchtere van het duo. Het enige dat ik online van haar kon vinden, was een veel alledaags artikel over het managen van merken waarin het lukt om meditatie, vaccins of verlichting niet te noemen. Over het algemeen lijken ze een goed paar oprichters, en precies het soort mensen dat je zou willen leiden in een gezondheidsvoedselketen met een new age-vibe.

Groeiplannen

Een mogelijke reden tot zorg is dat de groei langzamer is verlopen dan oorspronkelijk gepland. In maart 2015 vertelde Jason Gunn: De Australischedat hij verwachtte omzet groeit naar 30 miljoen per jaar binnen 12 maanden, maar zelfs de verwachte cijfers voor het boekjaar 2017 laten een omzet van slechts 21 miljoen zien. Nog interessanter is dat Jason in hetzelfde artikel aangaf dat hij voor de beursgang een jaaromzet van 30 miljoen nastreefde. Ik ben hier niet zo bezorgd over als ik misschien in andere gevallen zou zijn. Na het lezen en bekijken van een paar video's over of door Jason, lijkt het overschatten van groeipercentages in een gesprek met een journalist precies wat hij zou doen. Zolang er meer nuchtere geesten om hem heen zijn, zou deze potentiële karakterfout niet echt een probleem moeten zijn. Bovendien is de groei van Oliver grotendeels een factor van het aantal winkels dat ze openen, en dit lijkt behoorlijk afhankelijk te zijn van wanneer de grote benzinestations huurcontracten in aantocht hebben. De winkelgroei lijkt eind 2015/begin 2016 enigszins te zijn gestagneerd, waarbij het aantal eigen winkels in de eerste helft van FY2016 terugliep van 8 naar 7. Meer recentelijk lijken de zaken echter weer op gang te komen, met 12 eigen winkels ten tijde van het prospectus, en de firma is van plan dit tegen het einde van FY1 te verhogen tot 9 2017.
Op langere termijn heeft Oliver's in totaal 60 locaties die ze hebben geïdentificeerd voor potentiële winkellocaties in Australië voor de komende 4 jaar, wat aangeeft dat het bedrijf veel ruimte heeft om te groeien.

Financials

Een van de dingen die ik leuk vind aan het prospectus van Oliver, is het gebrek aan massale pro forma aanpassingen aan de financiële gegevens. Te vaak bladert u door pagina's met rooskleurige pro-formacijfers in het financiële gedeelte van een prospectus om slechts een paar korte regels met wettelijke cijfers te vinden die aantonen dat het bedrijf enorme verliezen heeft geleden. Bij Oliver's zijn de eerste cijfers in het financiële gedeelte de statutaire winst- en verliesrekeningen, en de enige pro forma cijfers die ik kon vinden stonden in de balans. De cijfers lijken ook vrij goed op te stapelen. De marge ten opzichte van de kostprijs van de omzet was gestaag in het midden van de jaren dertig, en de marge plus arbeidskosten lag constant rond de 75%. Hoewel Oliver's in de eerste helft van 2017 een klein verlies maakte, is het voor een bedrijf dat door een beursgang gaat en zo snel groeit, eigenlijk indrukwekkend dat het verlies zo klein is.

Om een ​​idee te krijgen van hoe Oliver's eruit zou kunnen zien als een volwassener bedrijf, projecteerde ik twee scenario's van een toekomstige winst en verlies van Oliver op basis van 40 winkels hier. In het eerste meer conservatieve scenario voorspelde ik dat Oliver's omzet per winkel hetzelfde zou zijn als in 2015 met iets minder dan 1.6 miljoen per jaar (ik wilde de cijfers van 2016 niet gebruiken omdat ik niet zeker wist welke winkelopeningen invloed hadden op de cijfers), en dat arbeid en verkoopkosten stabiel zouden blijven op 75% van de omzet. Ik heb het budget voor het hoofdkantoor en de algemene administratie verhoogd tot naar mijn mening een royale 4 miljoen en alle andere kosten waren eenvoudigweg gebaseerd op de cijfers van 2015 die zijn verhoogd om het grotere aantal winkels weer te geven. Met deze nogal conservatieve schattingen zou het bedrijf na belastingen iets meer dan 2.6 miljoen per jaar verdienen.

In de tweede, meer optimistische prognose voorspelde ik een groei van de omzet per winkel met 20% tot iets meer dan 1.75 miljoen, gebaseerd op de veronderstelling dat een grotere merkherkenning en bekendheid zou leiden tot meer klanten per winkel (Mcdonalds in Australië heeft blijkbaar gemiddeld meer dan $ 5 miljoen omzet per winkel dus dit is verre van onrealistisch). Ik hanteerde ook een lagere verhouding tussen verkoopkosten + arbeid en omzet van 65%, in de veronderstelling dat de hogere omzet per winkel en de efficiëntie van de toeleveringsketen van het hebben van een groter bedrijf deze kosten zouden helpen verlagen. Met een iets optimistischer, slanker budget van het hoofdkantoor van £ 3.5 miljoen, laat dit een verwachte winst na belastingen zien van iets minder dan 9 miljoen.

De indicatieve marktkapitalisatie op basis van een maximale inschrijving is $ 41.9 miljoen tegen de herziene biedprijs. Dat een bedrijf als dit zo'n duidelijk pad naar een winst van 9 miljoen heeft, terwijl een pessimistischer model toch winstgevend is, is een veelbelovend teken.

Stof tot nadenken

U kunt zich over de financiële gegevens buigen totdat u de dupe bent, maar als u aan het eind van de dag overweegt te investeren in een restaurantketen, is het waarschijnlijk logisch om ter plaatse te eten. Om deze reden ben ik afgelopen zondagmiddag naar de dichtstbijzijnde Oliver's in de buitenwijk Scoresby van Melbourne gereden. The Oliver's was gevestigd in een BP-tankstation aan een snelweg naast een bedrijventerrein, met een KFC en McDonalds voor concurrentie. Om 3 uur op een zondag was de handel niet bepaald levendig. In de 50 minuten of zo dat ik daar was, kwamen er maar drie andere klanten naar Oliver's, terwijl de andere twee fastfoodrestaurants waarschijnlijk elk ongeveer 20 mensen bedienden.

Mijn maaltijd van een pizzazak met kip, een van Oliver's kenmerkende kopjes sperziebonen met zout en een alcoholvrij biologisch kurkumabier van Oliver's merk kwam uit op $ 22.75 (het biologische kurkumabier was een verbazingwekkende $ 6.95 voor 350 ml, als Oliver's genoeg kan verkopen van hen zouden ze geen problemen moeten hebben om hun winstmarges te raken).
Afgezien van de prijs was ik aangenaam verrast met het eten, de Pita-wrap was vers en smakelijk, en een kopje sperziebonen op smaak gebracht met niets anders dan een klein beetje zout is minder saai dan je zou denken. Ik zou het kurkumabier niet nog een keer nemen, maar ik weet zeker dat het de smaak van sommigen zal zijn.

Conclusie

Over het algemeen valt er veel te waarderen aan de IPO van Oliver. Hoewel de prijswijziging op het laatste moment een negatief effect kan hebben op het management, is de zeldzame kans om te noteren in een bedrijf dat zowel een bewezen staat van dienst heeft op het gebied van winstgevendheid als een groot groeipotentieel, te mooi voor mij om deze kans te laten liggen.





GroteTinCan

Overzicht

Als iemand die in bedrijfsontwikkeling werkt, ben ik eraan gewend om door een leidinggevende of manager naar een kamer te worden geroepen voor een presentatie van de nieuwe verkooptool die onze administratie zal verminderen / ons in staat zal stellen de verkoop nauwkeurig te voorspellen / kwaliteitsleads te leveren. 9 van de 10 keer is het een beetje een teleurstelling. De tools worden zelden in een live-omgeving gedemonstreerd, de gegevens zijn vaak onnauwkeurig en de veronderstelde inzichten met "machine learning" lijken niets ingewikkelder dan een paar if-argumenten in een Excel-cel. Het is om deze reden dat ik een beetje sceptisch was bij het ophalen van de prospectus voor Bigtincan, een contentplatform voor verkopers op mobiele apparaten.

De Bigtincan-hub stelt bedrijven in staat om selectief verkoopinhoud naar de mobiele telefoons en tablets van verkooppersoneel te pushen. Het idee is dat in plaats van dat verkopers door verschillende e-mails of mappen moeten zoeken naar de presentatie of het materiaal dat ze nodig hebben, alle inhoud toegankelijk is vanuit één hub, met zowel offline als online mogelijkheden. Bigtincan wil 26 miljoen ophalen voor een volledig verwaterde marktkapitalisatie van 52.34 miljoen zodra alle verschillende opties in aanmerking zijn genomen.

Financials

BigTinCan brandt momenteel veel geld door. Het totale verlies in 2016 was bijna 8 miljoen, en op basis van hun eigen prognosecijfers zullen ze in 5.2 nog eens 2017 miljoen verliezen. In elke andere sector zou het belachelijk zijn om te beweren dat een bedrijf met dit soort verliezen meer dan 50 miljoen dollar waard is maar in de technische ruimte is dit vrij standaard. Elk succesvol technologiebedrijf dat je kunt bedenken, verloor enorme hoeveelheden geld tijdens hun groeifase, soms voor een lange tijd. Om het meest recente voorbeeld te gebruiken: Snapchat's marktkapitalisatie na de notering bedroeg ongeveer 29 miljard dollar, ondanks het verlies van meer dan 500 miljoen dollar vorig jaar.

Als we de cijfers nader bekijken, lijkt de omvang van de verliezen meer strategisch dan onvrijwillig. In FY 2016 besteedde BigTinCan iets minder dan 9.5 miljoen aan productontwikkeling en marketing, of 135% van hun totale omzet, en ze zijn van plan om in FY 12 nog eens 2017 miljoen uit te geven. Ze hadden hun verliezen gemakkelijk kunnen verminderen door op deze gebieden te bezuinigen, maar zoals elk ander technologiebedrijf weet, is schaalgrootte de echte sleutel tot succes bij het verkopen van software. Het kost bijna evenveel geld om een ​​product aan een miljoen mensen te verkopen als aan duizend mensen, en je mag alleen aan een miljoen mensen verkopen als je een geweldig product hebt. De belangrijkste maatstaf voor elk jong softwarebedrijf is groei, en hier stelt Bigtincan niet teleur. De totale omzet bedroeg 5.17 miljoen in 2016 en groeide met 35% tot 7.04 miljoen in 2016, met een verwachte omzet van 9.7 miljoen voor FY2017.

Het enige potentiële probleem dat ik heb gevonden met betrekking tot de financiën van Bigtincan, is of er voldoende contant geld beschikbaar is om de toekomstige verliezen van het bedrijf te dragen. BigTinCan zal direct na de beursgang 14.421 miljoen dollar cash hebben. Gezien hun huidige en verwachte verliezen, is er een redelijk risico dat ze moeten herfinancieren voordat ze in het zwart gaan, waarmee rekening moet worden gehouden bij de beslissing of het kopen van deze aandelen zinvol is.

Product

Als iemand die vaak onderweg is om klanten te presenteren in mijn dagelijkse werk, krijg ik de aantrekkingskracht van de Bigtincan Hub. In sales ben je constant in mappen en e-mails aan het zoeken naar de juiste presentatie of tool die past bij de klant waarmee je te maken hebt, en als je het allemaal op een Ipad moet doen wordt het nog moeilijker. Een gecentraliseerde hub die een reeks verschillende bestandstypen aankan, commentaar en samenwerking mogelijk maakt en managers bestanden naar verschillende gebruikers laat pushen, heeft een duidelijke aantrekkingskracht.

Wat meer is, uit al het onderzoek dat ik heb gedaan, lijkt het erop dat de BigtinCan Hub ook heeft gepresteerd. De meeste beoordelingen die ze hebben ontvangen zijn behoorlijk positief en ze hebben een aantal indrukwekkende getuigenissen ontvangen van grote klanten.

Misschien wel het meest indrukwekkende artikel komt van Bowery Capital, een durfkapitalistisch bedrijf dat elk jaar een uitgebreide samenvatting publiceert van alle softwaretools voor startende verkooporganisaties. In hun laatste stuk krijgt Bigtincan de beste beoordeling van de 13 andere bedrijven in de "ruimte voor het delen van inhoud."

Het enige voorbehoud dat ik heb bij de Bigtincan-hub is dat het is gericht op een zeer specifieke behoefte. Wat gebeurt er als over een paar jaar Google, Apple of Microsoft iets uitbrengen dat alles kan wat Bigtincan kan en meer? Gezien de natuurlijke voordelen die deze grotere bedrijven hebben, zou dit waarschijnlijk het einde betekenen van Bigtincan. Het meest smakelijke resultaat is natuurlijk dat een van deze bedrijven besluit Bigtincan over te nemen door aandeelhouders uit te kopen tegen een gezonde premie boven de marktprijs, dus deze mogelijkheid heeft ook voordelen.

Eerdere rechtszaken

Begraven in het financiële gedeelte van het prospectus is een kleine opmerking dat er de afgelopen twee jaar twee rechtszaken waren die een impact hadden op de statutaire winst en verlies. Omdat investeren in een bedrijf met een moeilijke juridische geschiedenis een verontrustend vooruitzicht is, besloot ik wat te gaan graven om te zien of ik hier meer over te weten kon komen.
De eerste rechtszaak was een geschil met een vroege directeur genaamd David Ramsay. Van wat ik kan begrijpen uit de versie van Bigtincan van de gebeurtenissen, kreeg David Ramsey geld om software voor Bigtincan te ontwikkelen, die hij vervolgens gebruikte om een ​​app voor zijn eigen bedrijf te ontwikkelen. Het lijkt Bigtincan won deze zaak en Ramsey moest als gevolg daarvan $ 300,000 aan schadevergoeding betalen. Hoewel Ramsey heeft geprobeerd hiertegen in beroep te gaan, lijkt het erop dat zijn beroep bij het hooggerechtshof was... verworpendus het lijkt erop dat dit hoofdstuk in ieder geval is afgesloten.

De tweede zaak was met een Amerikaans softwarebedrijf genaamd Artifex, dat een rechtszaak aanspande tegen Bigtincan over het gebruik van technologie waarmee gebruikers Microsoft Office-documenten op hun smartphone konden bewerken. Bigtincan bereikte een vertrouwelijke afwikkeling met Artifex over deze kwestie, dus we weten de exacte uitkomst niet, maar aangezien Bigtincan sindsdien is blijven groeien, kunnen we aannemen dat de concessies die werden gedaan geen grote impact hadden op de Bigtincan-activiteiten.

Ik zie in geen van beide rechtszaken een grote reden tot bezorgdheid. Gezien het potentiële geld dat op het spel staat, lijkt het onvermijdelijk dat softwarebedrijven ruzie maken over propriëtaire technologie, en de meeste succesvolle technologiebedrijven hebben een verhaal van een of andere vervreemde regisseur in hun verleden, al was het maar om Aaron Sorkin en Ashton Kutcher materiaal te geven.

Prijs

Het evalueren van de noteringsprijs van Bigtincan is ingewikkelder dan voor de meeste bedrijven, omdat ik niet kon vertrouwen op een basisprijs-winstverhouding om een ​​idee te krijgen van wat redelijk zou zijn. In plaats daarvan besloot ik prijs/inkomsten als alternatief te gebruiken, aangezien bijna alle softwarebedrijven met verlies vermelden.

Op basis van deze cijfers lijkt de waardering van Bigtincan redelijk. De totale omzet van het kalenderjaar 2016 was 7.934 miljoen versus een volledig verwaterde marktkapitalisatie van 52.34 miljoen, wat een prijs-tot-omzetverhouding van 6.6 oplevert. De oorspronkelijke vermelding van Linkedin had een verhouding tussen prijs en omzet van 56 en die van Salesforce was rond de 11 (dit was in 2004 toen internetbedrijven met argwaan werden bekeken). Dichter bij huis, Xero, het in Nieuw-Zeeland gevestigde boekhoudsoftwarebedrijf, genoteerd aan de ASX in 2012 met een prijs-opbrengstverhouding van 25.

Naast het vergelijken van Bigtincan met andere technologie-IPO's, heb ik: gemodelleerd de komende vijf jaar na 2017 om te proberen een idee te krijgen van waar Bigtincan terecht zou kunnen komen, door verschillende groeipercentages toe te wijzen aan hun belangrijkste inkomsten- en uitgavengebieden.

Op basis van de veronderstellingen die ik heb gemaakt (en ik accepteer dat velen het met veel van deze niet eens zullen zijn), zal het bedrijf in 4.4 een EBITDA hebben van 2022 miljoen. Voor mij is dit zeer overtuigend. Ik denk niet dat ik al te optimistisch ben geweest met de groeipercentages die ik heb gebruikt, en je hoeft geen Warren Buffett te zijn om te weten dat een snelgroeiend SaaS-bedrijf dat 4.4 miljoen dollar per jaar verdient, qua marktkapitalisatie dichter bij 150 miljoen zal liggen dan 50 miljoen.

Vonnis

Aan deze beursgang zijn aanzienlijke risico's verbonden. Bigtincan is nog steeds een jong bedrijf dat opereert in een competitieve omgeving, en het enige dat nodig is, is een verandering in de richting van de industrie of een beter product van een groter technologiebedrijf om hun vooruitzichten volledig te beëindigen. Het potentiële voordeel als alles volgens plan verloopt, is echter behoorlijk groot, en voor mij is de prijs laag genoeg om betrokken te raken.

S&OP-proces verbinden met S&OE | Adexa

Volgens Gartner kan er geen effectief verkoop- en operationeel planningsproces (S&OP) bestaan ​​zonder een S&OE-proces (Sales and Operations Execution). Met andere woorden,...

Waar is de "E" in S&OP (Sales and Operations Planning)?

Volgens Gartner kan er geen effectief S&OP-proces (Sales and Operations Planning) zijn zonder een S&OE - Sales and Operations Execution-proces. Met andere woorden, waarom een ​​plan maken als het niet nauwkeurig kan worden uitgevoerd of niet kan worden vertaald naar uitvoering?

De post Waar is de "E" in S&OP (Sales and Operations Planning)? verscheen eerst op Adexa.

2024 Sophos Threat Report: Cybercrime on Main Street beschrijft de cyberdreigingen waarmee het MKB wordt geconfronteerd

Sophos heeft zijn jaarlijkse Sophos Threat Report 2024 uitgebracht, met daarin details over 'Cybercrime on Main Street' en de grootste bedreigingen waarmee kleine...

Laatste intelligentie

spot_img
spot_img