Zephyrnet-logo

Kunst in oorlogstijd — Interview met digitale kunstenaar en schilder Zhannet Podobed | MakersPlace Redactie

Datum:

Expressie in de kunst weerspiegelt zowel individuele reizen als de bredere context van de samenleving, een feit dat goed vertegenwoordigd is in het werk van Zhannet Podobed, een kunstenaar die beïnvloed is door oorlog en persoonlijke introspectie.

Vanuit Oekraïne is de kunst van Podobed gevormd door tegenslag. Haar werk is een weerspiegeling van haar veerkracht en put uit de gevolgen van oorlog. Elk kunstwerk is een hoofdstuk van haar reis naar zelfontdekking.

Van haar serie 'Full of Bugs' tot haar transitie van de reisindustrie naar de kunst: het verhaal van Podobed biedt momenten van zelfreflectie. Ze gelooft in de organische groei van een kunstenaar en de waarde van persoonlijke verbindingen binnen de kunstgemeenschap.

In dit interview bespreken we haar gebruik van verschillende media, van digitale kunst tot traditionele schilderijen. Elk resoneert met thema's die de menselijke psyche raken. Podobeds deelname aan tentoonstellingen en haar visie op zelfpromotie geven inzicht in het kunstlandschap.


Brady Walker: Kun je, nadat je in de reisindustrie hebt gewerkt, tastbare effecten of voorbeelden noemen van de manier waarop reizen een invloed heeft gehad op je kunstwerken?

Zhannet Podobed: Ik heb een aantal jaren in de reis- en jachtindustrie gewerkt en ja, het heeft mij en mijn kunst beïnvloed. 

In de eerste plaats denk ik dat het mij een mondiale visie heeft gegeven, dat ik veel kunstgalerijen en musea in verschillende landen heb bezocht, de internationale kunstscène heb leren kennen, en dat het mijn verlangen om mijn kunst te creëren en tentoon te stellen heeft vergroot. Het ervaren van verschillende culturen en het ontmoeten van nieuwe mensen leidde tot het verwerken van nieuwe thema's en ideeën in mijn kunstwerken. Na een bezoek aan Brazilië maakte ik bijvoorbeeld een serie schilderijen met jungle-thema's. Het werken daar gaf me ook veel inspiratie; de ​​kleuren, texturen en sferen beïnvloeden mijn kunst, de Bahama's en Sri Lanka inspireerden me bijvoorbeeld met hun levendige kleuren.


Voorbij het kijkglas van Zhannet Podobed

BW: Je slogan voor je kunstwerk is Verleidelijke Abstractie. Kunt u dat voor mij toelichten?

ZP: Zeker. De meeste van mijn kunstwerken zijn abstract met figuratieve elementen, soms is het een combinatie. Door mijn creaties te voorzien van een vleugje magnetisme en vreugde, probeer ik de kijker te herinneren aan het belang van het waarderen van het leven, zelfs te midden van turbulente gebeurtenissen.

Maar dit is precies de beschrijving die ik heb geleend van de recensie van @thepropgallery over mijn kunst. Hij omschreef het als Verleidelijke Abstractie. Ik vond deze definitie zo leuk en vind hem heel toepasselijk.


BW: Hoe denk je over het werk dat je van het ene platform naar het andere brengt? Het lijkt erop dat jouw werk bij Ninfa heel anders is dan je werk voor Foundation, en dat is ook heel anders dan je werk voor MakersPlace.

ZP: Ik maak mijn kunst meestal per serie en je merkt dat series van elkaar verschillen, maar je kunt nog steeds gemeenschappelijke elementen vinden.

Misschien denken sommige mensen dat een kunstenaar zich tijdens zijn werk aan één stijl moet houden, maar ik ben daar een andere mening over. Ik, als persoon, groei en ontwikkel me altijd, leer nieuwe dingen, mijn smaak en voorkeuren veranderen, en mijn stijl evolueert met mij mee omdat het een integraal onderdeel van mij is. Tegelijkertijd denk ik niet dat mijn vroege werk slechter is dan mijn laatste, het is gewoon anders omdat ik op dat moment in mijn leven anders was.


Onvolmaakte harmonie van Zhannet Podobed


BW: Je hebt geschreven dat je wilt dat “de kijker onderdeel wordt van de kunst, als een soort extra component.” Hoe zie je dat gebeuren? Wat zijn de elementen die nodig zijn om die ruimte te creëren?

ZP: Het gaat voor mij om verbinding. De verbinding tussen de kunst, de kunstenaar en de kijker. Ik vind het leuk als mijn kunst mensen aanspreekt, als het kijkers de kans geeft om steeds opnieuw over zichzelf na te denken, zodat mensen antwoorden op hun vragen vinden of nieuwe vragen stellen. Hierdoor kan de kunst worden gevuld met nieuwe betekenissen en ideeën, niet alleen met wat de kunstenaar erin heeft gestopt.

Wat ik ook van plan ben, is om interactieve kunstwerken te gaan maken die het publiek aanspreken en ermee interacteren. De verbinding kan dus dieper zijn.


BW: Hoe was het om de afgelopen jaren in Odessa te werken? 

ZP: De afgelopen twee jaar in Odessa zijn voor mij, net als voor veel Oekraïners, erg stressvol geweest. Voortdurende mentale achtbaan, geen stabiliteit, veel slapeloze nachten, dag en nacht aanvallen door kamikaze-drones en -raketten, explosies, PTSD-syndroom. 

Aan het begin van de oorlog was het voortdurend heel eng, ik kon maandenlang niets doen, alleen het nieuws lezen en vrijwilligerswerk doen. Geleidelijk keerde ik terug naar de kunst. 

Die zomer was het bijzonder luidruchtig in Odessa: een zeer groot aantal aanvallen op de stad, veel luchtaanvallen, veel explosies en vernielde gebouwen. Als er geen luchtaanvallen zijn, is alles in orde, de stad leeft een normaal leven, cafés en restaurants zijn open, maar we hebben een avondklok, je kunt na 12 uur niet meer uitgaan. Ik denk dat mijn stad veel geluk heeft, dankzij onze verdedigers viel de stad niet onder bezetting. Ik kan me de mentale toestand van mensen die de bezetting hebben overleefd of nu onder de bezetting zitten, niet eens voorstellen.

Ademhalingsoefeningen, yoga, meditatie, psychologische therapie, fysieke oefeningen, wandelen langs de zee en in het park, en het maken van kunst, soms reizen, helpen mij enorm om in een normale toestand te verkeren.


Mijn hoofd in een jungle van Zhannet Podobed


BW: Ik neem aan dat je kunst is veranderd als gevolg van de stressvolle omgeving: op welke manieren zou je zeggen dat het wel of niet is veranderd?

ZP: De turbulentie van de oorlog heeft een onuitwisbare stempel gedrukt op zowel mijn persoonlijkheid als mijn artistieke expressie. Terwijl ik leef en werk te midden van de beproevingen en beproevingen van Oekraïne, is mijn ervaring in de structuur van mijn werk doorgedrongen. 

De thema's identiteit en zelfontdekking die ooit mijn artistieke bezigheden domineerden, zijn geëvolueerd en omvatten de diepgaande effecten van oorlog en de transformerende kracht ervan. Met mijn kunst streef ik ernaar de veerkracht en kracht te weerspiegelen van het individu dat uit tegenslag tevoorschijn komt.

Elk van mijn kunstwerken is een weerspiegeling van mijn eigen reis van zelfontwikkeling en ontdekking. Ik experimenteer voortdurend met verschillende technieken, materialen en expressievormen om een ​​nieuwe dimensie en ervaring aan mijn kunst te geven.


BW: Jouw serie Vol bugs gaat over de “fouten, persoonlijke eigenaardigheden die iemand vaak mooi en ongewoon maken.” Wat zie jij als de ‘fouten’ in jouw kunst die het uniek maken, en heb je die elementen altijd geaccepteerd?

ZP: Oh, best een moeilijke vraag om over mijn fouten te praten. Ik hoor er liever over van kunstcritici of curatoren of kunstliefhebbers, zodat ik er mijn kracht van kan maken.

Nou, wat mij opvalt aan mezelf en mijn kunst is waarschijnlijk dat ik nieuwe collecties verzamel voordat ik uitverkocht ben, maar hierin zie ik groei, ik blijf niet wachten, ik creëer nieuwe, mint nieuwe, schrijf mijn eigen verhaal en verzamelaars kunnen kom en kies wat ze leuk vinden.

Ook zul je niet in al mijn stukken precies dezelfde stijl terug zien, dit komt omdat, zoals ik al eerder zei, ik altijd aan het veranderen ben, ik hou ervan mezelf en mijn stijl te ontwikkelen, ik weet altijd dat er een plek is waar je in kunt groeien kunst. Ik leer nu bijvoorbeeld fotografie en ben van plan dit in mijn kunstpraktijk te integreren. Ik hou ook zoveel van beeldhouwen, misschien ga ik het ooit ook eens proberen.


Wat is hier aan de hand? van Zhannet Podobed


BW: Je zei in een ander interview dat kunst lange tijd een hobby was, totdat het dat niet meer was; het won het van je carrière in de jacht-/reisindustrie. Kunt u mij iets vertellen over de weerstand die u voelde tegen die beslissing voordat u uiteindelijk toegaf? Wat was het dat uiteindelijk de doorslag gaf?

ZP: Als kind studeerde ik af aan de Kinderkunstschool en droomde er altijd van om kunstenaar te worden. Maar mijn ouders vonden het kunstenaarschap geen goed beroep en stonden mij niet toe om aan een kunstuniversiteit te studeren, dus moest ik afstuderen aan de Faculteit Landbeheer en Kadaster. 

Nadat ik in het toerisme en de jachtsport had gewerkt, vond ik het eerst leuk, maar ik besefte dat het niet mijn ding was. Ik werd te snel moe en verloor al snel alle interesse. Parallelle kunst was mijn hobby, ik heb verschillende cursussen gevolgd en kunstlessen gevolgd. 

Op dat moment was ik erg verdwaald, ik begreep niet waar ik heen ging, wat ik deed en waarom, ik had totaal geen voeling met mezelf. Ergens in 2018-2019 raakte ik geïnteresseerd in grafisch ontwerp – het was het begin van mijn reis naar mezelf, naar mijn ware verlangens, naar het beroep van kunstenaar. Ik begon met grafisch ontwerp, branding, motion design, het werken op dit gebied heeft me ook veel geholpen op mijn creatieve pad: het maken van digitale werken, animatie-elementen die ik soms in mijn werken gebruik, het maakt ook websites en de lay-out van verschillende documenten, het hielp me ook met mijn financiën, omdat mijn kunst aanvankelijk weinig geld verdiende en ik kunst en design combineerde. 

In november 2021 kon ik dankzij al mijn verzamelaars en de NFT-gemeenschap fulltime kunstenaar worden.


BW: Je maakt ook kunst in traditionele media. Kun je iets van die kunst delen? Verschillen onderwerp en aanpak van jouw digitale kunst?

ZP: Vóór NFT's was de enige fysieke kunst die ik maakte olie- en acrylschilderijen. Mijn laatste schilderij is gemaakt in februari 2022, net voordat de oorlog uitbrak. Mijn vroege werk verschilt absoluut van mijn digitale werk, visueel en conceptueel, maar er zijn gemeenschappelijke thema's in de latere schilderijen. 

Meestal zijn mijn schilderijen figuratief, portretten, minder vaak abstract en dierlijk. Mijn schilderij bijvoorbeeld Uniciteit heeft een soortgelijk onderwerp met de collectie Vol bugs. Het schilderij toont een portret van een persoon met zijn hoofd bedekt met insecten. Dit schilderij gaat, net als de hele digitale collectie, over het unieke karakter en de complexiteit van de menselijke ervaring. Mijn kunstwerk Uniciteit werd in 2021 tentoongesteld en verkocht op de kunstmarkt van Boedapest.

Sommige van mijn schilderijen zijn ook te koop op OpenSea

Vandaag, na zo'n lange pauze, denk ik erover om weer te gaan schilderen en heb ik al nieuw canvas gekocht. Ik ben nerveus en opgewonden tegelijk en hoop dat je snel mijn nieuwe schilderijen kunt zien. 


BW: Je werkt met verschillende stijlen en media. Is er iets dat uw werk met elkaar verbindt?

ZP: Wat al mijn werken in de eerste plaats verbindt, is het feit dat ze door mij persoonlijk zijn gemaakt. Ik kan ook zeggen dat bijna al mijn werken op de een of andere manier zijn gemaakt rond psychologische thema's, thema's die verband houden met de innerlijke aard van de mens. Naarmate mijn leven verandert, veranderen ook de periodes van mijn werk. Er zijn nu bijvoorbeeld werken die verband houden met mijn reflecties over het thema oorlog, maar ze gaan ook meer over het innerlijke. Misschien zal dit op een dag veranderen en zullen de thema’s radicaal anders zijn, maar ze zullen mij nog steeds weerspiegelen.


BW: Je bent erg actief in het deelnemen aan tentoonstellingen, wedstrijden en groepstentoonstellingen. Heb je enig advies voor kunstenaars met betrekking tot het betrokken blijven bij en deelnemen aan het niveau dat jij doet? Zijn er bronnen om te delen?

ZP: Ik probeer deel te nemen aan alle tentoonstellingen en open calls die ik kan vinden, omdat het een goede invloed heeft op de tentoonstellingsgeschiedenis van de kunstenaar, op het CV en op de herkenning en bekendheid van de kunstenaar. Meestal vind ik alle open oproepen of tentoonstellingen op Joyn, ze hebben de coolste mogelijkheden voor artiesten, ook het aanmeldingsproces is handig en heel gemakkelijk, je kunt al je inzendingen en al je winsten op hun website zien. Ik werk al heel lang bij Joyn en ben heel blij met ze, ze hebben een heel tof team dat met alles kan helpen. 

Sinds kort ben ik ook begonnen met gebruiken omhelzingOok voor kunstenaars hebben ze verschillende mogelijkheden, ze hebben een onderverdeling van de Open Oproep per kunststijl, zoals abstract, fotografie, illustratie etc. 

Ook vind ik veel tentoonstellingen en open calls gewoon op X. Ik vind het nu niet zo moeilijk, alles wat je nodig hebt staat op internet, je moet er alleen wel tijd voor maken.


Excentrieke echo's van Zhannet Podobed

BW: Welke zelfpromotieactiviteiten hebben de grootste impact op uw carrière gehad? Aan de andere kant: welke activiteiten waren de moeite niet waard?

ZP: Nou, ik geloof dat wat voor de één werkt, misschien niet voor de ander werkt en dat iedereen zijn eigen strategie moet vinden. 

Wat mij betreft, aan het begin van mijn reis begon ik, vanwege mijn onervarenheid, gerichte reclame te gebruiken, maar ik realiseerde me al snel dat deze methode niet werkt in de NFT-gemeenschap en dat er niets beters is dan organische groei. 

Wat mij betreft, het helpt mij om actief te zijn in X, kunstenaars te ondersteunen, te communiceren met verzamelaars, nieuwe kunst te creëren, nieuwe vaardigheden en technieken te leren, deel te nemen aan X Spaces (maar ik doe het zelden, ik ben van plan eraan deel te nemen vaker in Spaces), om deel te nemen aan verschillende tentoonstellingen en open oproepen, om deel uit te maken van verschillende gemeenschappen en actief te zijn op het gebied van onenigheid, om deel te nemen aan interviews, om kunstenaars en verzamelaars in het echt te ontmoeten. 

Naar mijn mening is het ontmoeten van mensen in het echte leven een van de belangrijkste dingen voor een kunstenaar. In juni 2023 kon ik de NFC Summit in Lissabon bijwonen. Het was mijn eerste NFT-evenement dat ik bijwoonde. Ik was erg blij om veel van mijn vrienden van internet persoonlijk te ontmoeten, het was een totaal andere ervaring – een ongelooflijke hoeveelheid emoties en indrukken en diepere verbindingen.

Ik denk dat het de moeite waard is om zoveel mogelijk NFT-evenementen bij te wonen. En ja, er kunnen verschillende momenten zijn, het belangrijkste is om niet op te geven. 


ETH-gedachten van Zhannet Podobed

BW: Hoe balanceer je je creatieve tijd met je online betrokkenheid en ‘kunstcarrière-admin’, zoals meedoen aan de bovengenoemde wedstrijden of op een andere manier jezelf promoten?  

ZP: Nou, ik doe alles zelf. Ik heb geen manager of persoon die mij met deze dingen kan helpen. Ik wou dat ik meer dan 24 uur per dag had. Meestal plan ik mijn dag, ik heb een lijst met taken die ik gedurende de dag moet doen en ik probeer me daaraan te houden. Soms noteer ik mijn taken in een Google-agenda, zodat ik weet hoeveel tijd ik aan elke taak moet besteden. Maar ik volg niet altijd mijn plan. Er zijn dagen waarop ik meer creëer, soms kan ik het de hele dag doen of zelfs enkele dagen achter elkaar, maar er zijn ook dagen waarop ik alleen maar ‘kunstcarrière-administratie’ doe. Het hangt allemaal af van mijn huidige doelen.


BW: Kunst en decoratie zijn dingen die alle culturen al millennia lang doen en doen. Waarom voelen mensen deze impuls richting iets dat zo niet-utilitair is? Wat doen kunst en schoonheid (niet noodzakelijk altijd hetzelfde) voor ons?

ZP: Kunst en decoratie zijn een integraal onderdeel van de menselijke ervaring en dragen bij aan onze emotionele, culturele en intellectuele ontwikkeling en vergroten tegelijkertijd onze waardering voor de wereld om ons heen. Hun betekenis ligt in hun vermogen om de kloof tussen ons innerlijke zelf en de externe wereld te overbruggen, waardoor verbindingen, communicatie, zelfexpressie, begrip en een gevoel van verwondering worden bevorderd.


Abonneer u hieronder op onze nieuwsbrief voor updates over al onze aankomende spotlights en interviews met artiesten.

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img