Ontvang gratis The FT View-updates

We sturen je een myFT dagelijkse samenvatting e-mail naar boven afronden De FT-weergave nieuws elke ochtend.

Het betalen van hoge kosten om je geld voor een aantal jaren weg te zetten in fondsen met activa waarvan de waarde onzeker is, klinkt als de antithese van welk beleggingslesplan dan ook. Maar voor beheerders van particuliere kapitaalfondsen – die investeerders geld steken in aandelen, kredieten, onroerend goed en andere alternatieve activa die niet openbaar worden verhandeld – is het een lucratief bedrijfsmodel geweest. Toen de rentetarieven na de mondiale financiële crisis hun dieptepunt bereikten, maakten institutionele beleggers massaal gebruik van de hogere rendementen die particuliere activa boden. Maar nu centrale banken aangeven dat de rente nog langer hoger zal blijven, zijn toezichthouders begrijpelijkerwijs bezorgd over verborgen risico's in de ondoorzichtige sector.

Het vermogen onder beheer van particuliere fondsen is sinds 2008 wereldwijd meer dan vervijfvoudigd nu ongeveer $ 13 biljoen. Particuliere markten hebben historisch gezien ook gemiddeld hogere rendementen behaald. Maar het economische klimaat is veel minder ondersteunend geworden. Verheven waarderingen en financiering worden niet langer ondersteund door lage tarieven. Private equity-portfoliobedrijven kunnen nu meer moeite hebben om leningen te krijgen en winst te maken, te midden van de economische vertraging. Wanbetalingen op onderhandse leningen, brandverkopen om contant geld binnen te halen en dalende waarderingen vormen steeds grotere risico's.

Nu particuliere financiering verweven is met het bredere financiële systeem, kunnen eventuele gevolgen ook brede gevolgen hebben. Inderdaad, op vrijdag De mondiale waakhond voor financiële stabiliteit heeft een onderzoek aangekondigd naar de hefboomwerking van hedgefondsen, die zelf vaak particuliere activa aanhouden.

Waarderingen rechtvaardigen bijzondere controle. Particuliere activa worden doorgaans op kwartaalbasis gewaardeerd, wat betekent dat scherpe marktcorrecties slechts met vertraging worden doorgevoerd. Fondsbeheerders hebben enige discretionaire bevoegdheid bij de prijsstelling van hun activa, omdat hun beleggingen niet onderhevig zijn aan de dagelijkse schommelingen van het publieke marktsentiment, zoals beursgenoteerde activa dat wel zijn. Het waarderen van eigenzinnige start-ups brengt immers een bepaald oordeel met zich mee.

Maar de beenruimte kan fondsbeheerders ertoe aanzetten om al te rooskleurige resultaten te presenteren, onder meer door waarden te overschatten en risico’s te onderschatten. spottend genoemd “witwassen van volatiliteit”. Hoewel het onduidelijk is hoe vaak dit voorkomt, bestaat er nog steeds bezorgdheid dat particuliere waarderingen onrealistisch hoog zijn geweest in vergelijking met beursgenoteerde activa. Correcties nu kunnen ervoor zorgen dat de rendementen kelderen.

De sector beschikt al over regels en standaarden voor taxaties. De International Private Equity en Venture Capital Valuation Guidelines uiteengezet best practice. Europese regelgeving vereisen ook jaarlijkse audits van waarderingsmethoden, naast driemaandelijkse taxaties. De Amerikaanse Securities and Exchange Commission onlangs reageerden op de zorgen door fondsen te bevelen ook uitgebreidere informatie aan hun investeerders te verstrekken.

Toezichthouders moeten niettemin een dieper inzicht verwerven in de risico's op de particuliere kapitaalmarkten. Een gebrek aan duidelijkheid over de aard en omvang van eventuele slechte waarderingspraktijken betekent dat de autoriteiten moeten vaststellen hoe goed de bestaande normen worden toegepast voordat ze beslissen of deze moeten worden aangescherpt. Plannen van de Britse Financial Conduct Authority beoordelen De waarderingsbeheerprocessen van fondsbeheerders zijn welkom.

Sommigen beweren dat geavanceerde particuliere investeerders geen bescherming nodig hebben. Maar gezien de potentiële systeemimplicaties is er sprake van een drang naar grotere transparantie, zowel op de particuliere kapitaalmarkten als daarbuiten niet-bancaire sector meer in het algemeen is dit essentieel.

Particuliere kapitaalmarkten ondersteunen de economische groei door langetermijnfinanciering te verstrekken. Inspanningen om waarderingsrisico's in de sector te diagnosticeren en te beperken moeten voorkomen dat ze al te prescriptief of onnodig duur worden. Het prijzen van niet-beursgenoteerde activa zal altijd gepaard gaan met interpretatieverschillen en enige afwijking van de publieke markten. Maar dat mag fondsbeheerders niet de vrije hand geven om de realiteit te negeren. Ondoorzichtigheid kan een kenmerk van particuliere markten zijn; het mag geen bug worden die het bredere financiële systeem infecteert.