Drie MIT-faculteitleden zijn gekozen om de New Innovators Award van de National Institutes of Health (NIH) te ontvangen als onderdeel van hun High-Risk, High-Reward Research-programma.

Michael Birnbaum en Anders Hansen, beide assistent-professoren van de afdeling Biologische Technologie, en Tami Lieberman, assistent-professor van de afdeling Civiele Techniek en Milieutechniek, zullen elk de prijs ontvangen.

“De flexibiliteit die deze prijs biedt, zal mijn jonge laboratorium in staat stellen de interessantste en belangrijkste aanknopingspunten na te streven die we ontdekken terwijl we nieuwe genomische hulpmiddelen bouwen om menselijke microbiomen te begrijpen. Het betekent veel om deze erkenning als innovator te krijgen”, zegt Lieberman.

Het NIH Common Fund ondersteunt een reeks programma's met uitzonderlijk hoge impact die NIH-instituten en -centra overschrijden. Common Fund-programma's streven naar grote kansen en hiaten in het biomedisch onderzoek, waarvoor trans-NIH-samenwerking nodig is om te kunnen slagen. Elke ontvanger van de prijs ontvangt 1.5 miljoen dollar aan directe kostenfinanciering, begroot voor vijf jaar, maar vooraf opgegeven, zodat de ontvangers er naar eigen goeddunken gebruik van kunnen maken.

De Onderzoeksprogramma met hoog risico en hoge beloning katalyseert wetenschappelijke ontdekkingen door onderzoeksvoorstellen te ondersteunen die, vanwege hun inherente risico, ondanks hun transformatieve potentieel in het traditionele peer-reviewproces kunnen worstelen. Programma-aanvragers worden aangemoedigd om “buiten de gebaande paden” te denken en baanbrekende ideeën na te streven op elk onderzoeksgebied dat relevant is voor de missie van de NIH om kennis te bevorderen en de gezondheid te verbeteren.

De New Innovator Award, ingesteld in 2007, ondersteunt ongewoon innovatief onderzoek van beginnende onderzoekers die binnen tien jaar hun einddiploma of klinische residentie hebben behaald en nog geen onderzoeksprojectsubsidie ​​of gelijkwaardige NIH-subsidie ​​hebben ontvangen.

Birnbaum is verbonden aan het Koch Institute for Integrative Cancer Research van MIT. Het Birnbaum Lab richt zich op het begrijpen en manipuleren van immuunreacties in de context van kanker en HIV-infectie door gebruik te maken van eiwitbiochemie, eiwittechnologie, sequencing van de volgende generatie en bio-informatica.

Birnbaum behaalde een BA in chemische en fysische biologie aan de Harvard University in 2008. Vervolgens ging hij naar Stanford University, waar hij in 2014 zijn doctoraat in de immunologie voltooide. Vervolgens werkte hij aan Stanford voor zijn postdoc en werkte in het laboratorium van professor Carla Shatz, waar hij nieuwe rollen bestudeerde. voor immuunreceptoren die tot expressie worden gebracht door neuronen bij neurale ontwikkeling en neurodegeneratieve ziekten. 

Birnbaum ontving onlangs de Michelson-prijs 2020.

Hansen trad in februari 2020 in dienst bij MIT als assistent-professor biologische technologie. Zijn laboratorium onderzoekt de structuur en functie van het 3D-genoom in tijd en ruimte. Concreet ontwikkelt het Hansen Lab nieuwe superresolutie- en single-molecule-microscopiemethoden om de chromatine-looping en genregulatie van “geboorte tot dood” in levende cellen te volgen. 

Hansen behaalde zijn bachelor- en masterdiploma in scheikunde aan de Universiteit van Oxford in 2010. Hij promoveerde in de scheikunde en chemische biologie aan de Harvard University in 2015. Voor zijn postdoc aan de University of California in Berkeley ontwikkelde Anders nieuwe beeldvormingsbenaderingen voor het ontleden van het 3D-genoom organisatiedynamiek met resolutie van één molecuul in levende cellen. 

Lieberman, een computationeel en wiskundig bioloog, de Hermann LF von Helmholtz Career Development Professor, is ook lid van de kernfaculteit van het Institute for Medical Engineering and Science (IMES) en het Harvard-MIT Program in Health Sciences and Technology (HST ). Ze is ook geassocieerd lid van zowel het Broad- als het Ragon-instituut. Haar laboratorium bestudeert hoe bacteriën muteren en evolueren tijdens de gezondheid, met een belangrijke focus op het microbioom van de menselijke huid. Haar laboratorium gebruikt mutaties als een hulpmiddel om mechanistisch begrip van bacterieel gedrag in vivo bloot te leggen, met als langetermijndoel het mogelijk maken van nauwkeurige manipulaties van microbiomen in de kliniek en in de omgeving. Haar laboratorium maakt gebruik van experimentele, computationele en modelleringsbenaderingen.

Lieberman volgde een opleiding in moleculaire biologie en wiskunde aan de Northwestern University, waar ze onderzoek deed in het laboratorium van Jon Widom en werd gefinancierd door een Barry M. Goldwater Scholarship. Vervolgens behaalde ze een doctoraat in systeembiologie aan de Harvard University, waar ze onderzoek deed in het laboratorium van Roy Kishony. Tijdens haar afstudeeronderzoek ontwikkelde Lieberman nieuwe genomische benaderingen om te begrijpen hoe bacteriën evolueren tijdens infecties van individuele mensen, en ontwikkelde ze nieuwe experimentele hulpmiddelen om de evolutie van antibioticaresistentie te ontleden. Als postdoc in het laboratorium van Eric Alm aan het MIT heeft ze deze genomische benaderingen verder ontwikkeld en toegepast om de microben te begrijpen die ons tijdens onze gezondheid koloniseren.