Kunt u zich voorstellen hoe het voelde om de eerste persoon te zijn die met een voorhamer de Berlijnse Muur kapot sloeg? Uit alle macht zwaaien om dat eerste gat te slaan in de ideologische barrière die een natie verdeelt.

De oorlog tegen cannabis in Amerika voelt al tientallen jaren hetzelfde. De DEA fungeert als grenspatrouille en handhaaft het verbod, ondanks de schade die aan gemeenschappen wordt toegebracht.

Net als bij de Koude Oorlog in Berlijn hebben we slechts een glimp opgevangen van de legalisering via scheuren, terwijl ze ernaar streven de status quo te versterken. Maar het in stand houden van deze verdeeldheid heeft evenveel schade aangericht als welk totalitair regime dan ook.

De DEA rechtvaardigt dit als ‘openbare veiligheid’, zelfs nu drugs de maximaal beveiligde gevangenissen doordringen. Je kunt de menselijke natuur niet in bedwang houden met handboeien. Mensen willen wat mensen willen.

De DEA houdt strategisch vast aan verouderde mandaten, tot stilstand komend terwijl de getijden van de geschiedenis hen voorbij trekken. Ze weten dat landelijke legalisatie onvermijdelijk is, dus streven ze naar een vormverandering naar de nieuwe handhavers.

Nu heeft het Congres hun legitimiteit in twijfel getrokken door volledige ontroostering te eisen. Die eerste echte mokerslag om hun muur te ontmantelen.

De DEA voelt haar voeten trillen terwijl de publieke opinie wankelt. Ze kunnen dit ontwaken niet voor altijd onderdrukken.

Dit zou de eerste breuk kunnen zijn die wijst op een naderende beleidsverandering. Of de DEA kan nog wat langer in verzet blijven. Hoe het ook zij, de dagen van het verbod lijken nu geteld nu het hervormingsmomentum toeneemt.

De brief weerspiegelt de wil van het volk, en niet van malafide politici. Amerikanen trekken terecht de Schedule 1-status van cannabis in twijfel en verdienen transparantie, geen geredigeerde rapporten.

Alleen de tijd zal leren of de muur snel afbrokkelt of door een langdurige belegering. Maar uiteindelijk moet de kloof instorten om deze fabriek te bevrijden en de burgerlijke vrijheden te herstellen. Als er genoeg stemmen zijn verenigd, verdwijnt de oude mentaliteit.

In tegenstelling tot andere oorlogen heeft cannabis bewezen dat legalisatie mogelijk is. Het is niet langer 'als', maar 'ja', het kan zeker effectief worden gedaan. Apotheken in Colorado voldoen voor 99% aan hun leeftijdseisen, terwijl straatdealers er onder het verbod niets om geven. Misschien interesseert het sommigen van hen wel, maar je begrijpt wel... ze kaarten niet op straat!

Niettemin is het verfrissend om te zien hoe sommige delen van het Congres lobbyen en met hamers zwaaien totdat de hele muur valt. De dagen van de DEA als ideologische grenspatrouille zijn geteld. Dit maakt ze echter des te gevaarlijker. Ze breiden het onderzoek uit en sturen geredigeerde rapporten alsof het topgeheime dingen zijn waar niemand iets vanaf weet. Maar voordat ik te ver op de zaken vooruit loop, laten we teruggaan naar het begin.

Als je het nog niet hebt gehoord... een coalitie van 31 tweeledige wetgevers van het Huis van Afgevaardigden heeft onlangs een bericht gestuurd historische brief aan DEA-beheerder Anne Milgram over federaal cannabisbeleid.

De kernboodschap? Dat de DEA verder moet gaan dan alleen het herschikken van cannabis, en het volledig uit de Controlled Substances Act (CSA) moet verwijderen.

In de brief wordt betoogd dat de voortdurende herziening door de DEA van de cannabisplanning “een noodzakelijke stap vertegenwoordigt in het werk om een ​​einde te maken aan het mislukte en discriminerende cannabisverbod van de federale overheid.”

Het merkt echter op dat alleen herschikking aanzienlijke beperkingen heeft:

“Bovendien gaan het beëindigen van de onrechtvaardige planning van marihuana en het normaliseren van de federale cannabisregulering hand in hand. De federale overheid moet dit verbod en de voortdurende criminalisering van anderszins legale marihuana corrigeren – door legale werkgelegenheid te creëren, de openbare veiligheid te bevorderen en niet onrechtvaardige opsluiting, en de gevestigde staatsregulering van de cannabisproductie, belastingen en verkoop te handhaven.”

De wetgevers dringen er bij de DEA op aan om te erkennen dat volledige ontregeling, en niet alleen maar herschikking, nodig is:

“De regering en relevante instanties zoals die van u moeten de voordelen van volledige ontroostering erkennen en samenwerken met leiders van het Congres om ervoor te zorgen dat dit gebeurt.”

Ze beweren dat het uitstellen van de planning de prioriteiten van de wetshandhaving zou helpen en staatslegale cannabisbedrijven zou ondersteunen:

“Het uitstellen van de planning is noodzakelijk om een ​​einde te maken aan het schadelijke federale marihuanaverbod en om onze wetshandhavers te helpen op passende wijze prioriteit te geven aan de openbare veiligheid. Het uitstellen van de planning biedt ook het duidelijkste pad om de rechtsonzekerheid aan te pakken waarmee kleine bedrijven in staten met gereguleerde cannabismarkten worden geconfronteerd, door mogelijkheden te creëren voor het reguleren en belasten van commerciële marihuana-activiteiten.”

Daarnaast wordt in de brief melding gemaakt van de trends in de publieke opinie en verschuivingen in het staatsbeleid die het handhaven van het cannabisverbod onhoudbaar maken:

“De overgrote meerderheid van de staten heeft een of andere vorm van legalisatie ingevoerd, en leden van beide kanten van het gangpad hebben wetgeving ingevoerd om dit voorbeeld op federaal niveau te volgen. Bovendien heeft het Huis tweemaal uitgebreide legalisatiewetgeving aangenomen.”

Het concludeert dat de DEA haar standpunt moet actualiseren om de politieke en sociale realiteit te weerspiegelen:

“Het wordt tijd dat het werk van [DEA] deze realiteit ook volledig weerspiegelt. De voortdurende ongepaste planning van marihuana is zowel geheimzinnig als niet in overeenstemming met de wil van het Amerikaanse volk.”

Deze historische brief duidt op een groeiend momentum in het Congres om een ​​einde te maken aan het federale verbod. Het zet de DEA rechtstreeks onder druk om mee te werken aan het uitstellen van de planning, anders riskeert het wetgevend te worden overruled.

De DEA heeft zojuist een ernstig “duistere zet” ondernomen als reactie op oproepen tot herschikking van cannabis. In plaats van hun werk te laten zien, stuurden ze het Congres een zeer geredigeerde brief die hun proces en standpunten verborgen hield.

Deze ontwijkende niet-transparantie geeft perfect aan waarom de DEA niet kan worden vertrouwd als een objectief agentschap – zij dienen zichzelf en de farmaceutische betaalmeesters, niet het publiek.

Laten we eens kijken hoe vaag dit is. Eerder dit jaar adviseerde het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services (HHS) de DEA om cannabis te herschikken naar Schedule III. Dit weerspiegelt het verzamelde bewijsmateriaal dat het medische waarde heeft en tegelijkertijd een eerbetoon is aan hun farmaceutische opperheren.

Maar in plaats van het volledige wetenschappelijke rapport te delen waarin deze grondgedachte wordt uiteengezet, wordt in de twee pagina's tellende reactie van de DEA aan het Congres alles inhoudelijk verduisterd: de datum, de auteur en de inhoud van de recensie worden letterlijk geredigeerd.

Het enige wat we kunnen zien is dat het agentschap zichzelf afschermt en zich afschermt van verantwoordelijkheid. Dit is bestuur door ondoorzichtigheid en obstructie.

Het is afschuwelijk dat een instantie die de bevoegdheid heeft om burgers van hun vrijheid te beroven, volledig in de schaduw opereert. Zij fungeren als ideologische handhavers, en niet als ambtenaren.

Deze laatste ontduiking komt te midden van een ongekende druk om het verbod te hervormen. Nu de onhoudbare status quo afbrokkelt, bevindt de DEA zich in een gezichtsbesparende zelfbehoudmodus.

In plaats van een eerlijke dialoog over cannabis te voeren, verschuilen ze zich achter rookgordijnen. Omdat open transparantie de façade van ‘veiligheid’ zou onthullen die het verbod schraagt.

In tegenstelling tot andere instanties houdt de DEA vast aan een gemilitariseerde, anti-wetenschappelijke houding terwijl de democratie daaraan voorbijgaat. Het is bang voor het licht omdat het weet dat zijn macht afhankelijk is van schaduwbestuur, ondersteund door angst, en niet door feiten.

Een rechtvaardige autoriteit zou open publieke controle op haar processen verwelkomen. Het zou blijk geven van toewijding om “de wetenschap te volgen” met volledige transparantie.

Maar de DEA keert zulke democratische normen om. Ze ontwijken en verdoezelen omdat volledige openbaarmaking hun agenda en legitimiteit zou ondermijnen.

Deze mentaliteit komt rechtstreeks voort uit de wortels van de organisatie in het onderdrukken van minderheden en anti-oorlogsactivisten. Het ging nooit over menselijk bestuur.

Het geheimzinnige gedrag van de DEA roept enkele verontrustende vragen op:

• Waarom vindt een door de belasting gefinancierde instantie het recht om wetenschap uit de publieke opinie te verwijderen? Wiens belang dient deze geheimhouding?

• Hoe kunnen ze autoriteit claimen en tegelijkertijd controle vermijden? Wat verbergen ze in deze rapporten?

• Waarom oefent een niet-gekozen instantie zo’n eenzijdige macht uit over het gezondheidsbeleid, tegen de publieke opinie in?

• Waarom gaan ze niet in goed vertrouwen een dialoog aan over cannabis? Welke angsten zorgen ervoor dat ze zich terugtrekken in de schaduw?

• Hoeveel invloed heeft de farmaceutische lobby op het DEA-beleid? Volg het geldspoor.

• Kunnen we wetenschappelijke conclusies vertrouwen die volledig achter gesloten deuren zijn gevormd door diepgewortelde ideologen? Blind vertrouwen in autoriteit nodigt uit tot misbruik.

De tijd is gekomen om licht te werpen op deze schimmige instantie en de legitimiteit te herstellen. De DEA opereert clandestien en wekt geen enkel vertrouwen in haar onpartijdigheid. Ze moeten nu kiezen tussen transparantie of irrelevantie. Omdat de democratie eist dat publieke instanties verantwoording afleggen aan degenen die zij regeren, en niet aan speciale belangen.

De dagen waarin een elite-cabal het publieke bewustzijn vorm kon geven vanuit met rook gevulde kamers komen tot een einde. We zien het in alle sectoren van de samenleving. Ik weet niet hoe, ik weet niet precies wanneer – ze zullen allemaal instorten en als gevolg daarvan zal de DEA na verloop van tijd verouderd raken, opgeslokt worden door andere instanties of eenvoudigweg vervangen worden door iets dat daadwerkelijk werkt om de mensen te dienen.

Het verbod kwam voort uit propaganda en racisme, niet uit rede of zorg. Wij die hebben geleden onder de misbruiken ervan zullen niet langer een bestuur tolereren zonder toestemming of verantwoordelijkheid. Als het redigeren van de bevindingen van de DEA niet voldoende is om je hun motieven in twijfel te laten trekken, dan ben je waarschijnlijk een FBI-agent.

Terwijl de eerste steen van de Berlijnse muur van verbod wordt geslagen, klinken er luidere trillingen door de hallen van het schaduwbestuur. De DEA en hun globalistische poppenspelers voelen hun macht eroderen in dit nieuwe tijdperk van transparantie.

Tientallen jaren lang vormden elite-klieken het overheidsbeleid achter een laagje democratie. Maar nu gaat de sluier op en wordt zichtbaar hoe agentschappen als de DEA niet optreden als neutrale scheidsrechters van de wetenschap, maar als handhavers van agenda's van speciale belangen.

Dit weerspiegelt de grotere afname van het vertrouwen in instellingen die niet op rede zijn gebouwd, maar op onderdrukking en propaganda. De façade brokkelt af en het volk begint zijn soevereiniteit terug te eisen.

Vergis je niet, degenen die dronken zijn van macht klampen zich wanhopig vast aan de controle terwijl die door hun vingers glipt. De DEA probeert de waarheid te verdoezelen om de muren te versterken, in de hoop deze golf van publieke ontwaking en kritisch onderzoek te kunnen doorstaan.

Maar het tij van de geschiedenis tolereert geen meesters, ongeacht hun rijkdom of wapens. De goddelijke klok brengt uiteindelijk alles voor het gerecht. Hoe meer de DEA zich terugtrekt in onverklaarbaar schaduwbestuur, hoe sneller hun legitimiteit sterft. Hun weigering om zich er openlijk mee bezig te houden, onthult het failliet van de leugens die aan het verbod ten grondslag liggen. Alleen voor wie het wil zien uiteraard. En gelukkig zijn we elke dag met meer en meer mensen.

In plaats van te evolueren – omdat het tegen hun aard ingaat – versterken ze tevergeefs een status quo die al bezwijkt onder zijn eigen leugens. Maar uiteindelijk breekt de monoliet door innerlijk verval. Geen enkele barrière overleeft het verenigde volk.

De globalisten hadden een ernstige misrekening gemaakt, omdat ze dachten dat het cannabisverbod voor onbepaalde tijd gehandhaafd kon worden door middel van geweld en propaganda. Of misschien wisten ze dat deze dag zou komen toen zelfs het Berlijnse gebouw instortte voor een golf van waarheid.

Nu worden de scheuren in hun scheidingsmuur groter terwijl wij solidair blijven afbrokkelen. Spoedig moeten de laatste barricades instorten voordat de aanzwellende hervormingsgetijden zich aandienen.

Laat de onhandige machinaties van achterhaalde orders zwaaien en weerstand bieden. Geen enkele heerser kan de greep van de onderdrukking te lang vasthouden als ze een sluimerende reus wakker maken, klaar om de parasietenklasse uit te roeien.

De kern van de zaak is dit: wij, de mensen, schrijven het laatste hoofdstuk. Geen enkel beleid kan heersen zonder publieke instemming of zelfgenoegzaamheid. En het licht van het geweten schijnt zelfs in de diepste kelders van corruptie.

Een dezer dagen zal de reus ontwaken... en deze muur zal instorten. Blijf waakzaam, mede-stoners!

DE DEA IS AFbrokkelend, LEES VERDER...

Een joint roken terwijl het DEA-imperium afbrokkelt?

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: http://cannabis.net/blog/opinion/cannabis-the-first-brick-in-the-wall