Pijn, angst en ongerustheid: wat zijn dat?

Volledige boeken Er is geschreven over wat emoties zijn en hoe ze zich verhouden tot de hersenen. Dit is hoe ik erover nadenk: op elk gegeven moment genereren je hersenen een emotionele toestand. Er zijn veel soorten. Elke emotionele toestand komt overeen met een reeks complexe, dynamische patronen van neurale activiteit in de hersenen. Elk van deze hersentoestanden brengt (1) een specifiek soort gevoel met zich mee, en (2) de neiging om het lichaam op bepaalde manieren te bewegen. 

Als je je 'gezellig' voelt, heb je een grote neiging om je lichaam naar de bank te verplaatsen, je op te krullen onder een deken en stil te zitten. Je hebt een lage neiging om een ​​marathon te lopen. De emoties die je voelt, zijn een manier waarop je hersenen je motiveren om je op een bepaalde manier te gedragen. Als je honger hebt, ben je gemotiveerd om voedsel te zoeken en te eten, waardoor dit ongemakkelijke gevoel verdwijnt. Je bent minder gemotiveerd om te blijven werken, een boek te lezen of je vriendelijk te gedragen (je wordt ‘hangry’). Die dingen doen is niet geassocieerd met het doen verdwijnen van het hongergevoel. 

Om meer te leren over hoe neurowetenschappers de relatie tussen hersentoestanden, emoties en gedrag ontrafelen, bekijk mijn gesprek met Dr. David Anderson:

Dus, wat zijn pijn, angst en ongerustheid? Ik beschouw ze als gevoelenspatronen die overeenkomen met bepaalde patronen van elektrochemische activiteit in de hersenen, die elk een specifieke reeks gedragingen bevorderen. Laten we ze een voor een bekijken.

Wanneer je met een speld in je vinger prikt, gebeuren er twee dingen: je ervaart een pijnlijk gevoel en voert een vermijdingsgedrag uit. Pijnlijke prikkels zijn dingen die weefselschade aan uw lichaam kunnen veroorzaken. De pijnlijke sensaties die ze veroorzaken, motiveren je om je lichaam weg te bewegen van de waargenomen oorzaak van die sensaties. Wanneer je met iets scherps prikt, trek je reflexmatig je hand weg van dat voorwerp. De hoeveelheid tijd dat uw pijn aanhoudt, is evenredig aan de hoeveelheid weefselschade die is aangericht. Een snelle speldenprik doet een paar seconden pijn en verdwijnt dan. Derdegraadsbrandwonden doen lange tijd veel pijn. 

Afgezien van mensen als Jo Cameron, zijn we allemaal bang geweest. Angst is een emotionele toestand die ons motiveert om dingen te vermijden die fysieke pijn kunnen veroorzaken. Je bent aan het wandelen in het bos. Je ziet een beer en bent bang. Dit gevoel vergroot de kans op bepaald gedrag, zoals vastvriezen (om detectie te voorkomen) of in de tegenovergestelde richting rennen (om weg te komen van gevaar). Bang zijn voor de beer wel niet motiveren je om dichterbij te komen en hem te gaan aaien. Wanneer onze emotionele systemen goed werken, motiveert angst ons om echt gevaar te vermijden.

Het voelen van ongepaste angst is wanneer onze hersenen ons motiveren om dingen te vermijden die eigenlijk geen schade aanrichten. Denk aan een irrationele fobie, of de generalisatie van angst naar ongepaste contexten. Dit laatste is wat je ziet bij zaken als PTSS – een emotionele ervaring met een hoge intensiteit die ervoor zorgt dat de hersenen zichzelf opnieuw bedraden op een manier waardoor je er nu bang voor wordt. elke luid dreunend geluid, zelfs als het onschadelijk is. Extreem intense emotionele ervaringen (trauma's) kunnen ervoor zorgen dat de hersenen de associaties tussen de omgeving en de emotionele toestanden ervan generaliseren of 'overleren'. Het behandelen van aandoeningen zoals PTSS vereist in wezen afleren. In de gedragsneurowetenschappen wordt dit soort afleren ‘angstuitdoving’ genoemd (meer daarover hieronder).

Angst is gerelateerd aan angst, maar dan anders. Angst is gericht op een specifieke, bekende stimulus (bijvoorbeeld de beer die je ziet). Angst is algemener en anticiperend (“Ik zie misschien iets engs tijdens mijn wandeling”). We zijn doorgaans bang voor potentieel pijnveroorzakende dingen die we momenteel waarnemen en maken ons zorgen over dingen die in de toekomst eng kunnen zijn. Angst motiveert ons om dingen die we nu waarnemen te vermijden. Angst motiveert ons om niet in contact te komen met dingen die later pijnlijk kunnen zijn.

Jo Cameron, de vrouw met hoge niveaus van de endocannabinoïde anandamide, voelde abnormaal lage niveaus van pijn, angst en ongerustheid. Intuïtief weten we allemaal dat deze gevoelens met elkaar verbonden zijn. Jo Cameron had er geen last van. Hoewel dit het voordeel had dat ze voortdurend in een goed humeur bleef, had ze ook moeite met het leren vermijden van dingen die haar feitelijk schade berokkenden (zie dit gesprek bijvoorbeeld). 

Endocannabinoïden, angstherinneringen en angst

Dieren leren van nature door associatie. Als een willekeurige stimulus, zoals een piep, gepaard gaat met een pijnlijke uitkomst, zoals een schok, leren dieren snel de schok met de piep te associëren. Ze zullen dan proberen de schok te vermijden wanneer ze de piep horen, door vermijdingsgedrag te vertonen. Dit is een ‘angstherinnering’. Als hetzelfde dier vervolgens herhaaldelijk dezelfde piep hoort, maar de schok uit de vergelijking is verwijderd, zal het vrij snel ophouden zich zorgen te maken over de piep. De piep-schok-associatie wordt onderdrukt. Dit is ‘angstuitroeiing’. Endocannabinoïden zijn betrokken bij verschillende aspecten van emotionele verwerking, waaronder het fenomeen van het uitdoven van angst.

Dieren moeten snel en flexibel emotionele associaties kunnen maken en verbreken, vooral als ze in een dynamische omgeving met veel verandering leven. Als iets dat vroeger gevaarlijk was, dat niet meer is, wil je ook dat je angst en het vermijden ervan verdwijnen. Wanneer angstherinneringen niet ‘uitdoven’, blijven we bang voor dingen die niet langer een bedreiging vormen. Wanneer angstherinneringen ‘te sterk’ zijn, kunnen ze aanhoudende angstgevoelens veroorzaken. Wanneer emotionele ervaringen met angstopwekkende stimuli bijzonder intens zijn, kunnen we associaties vormen die angst en ongerustheid opwekken bij onschadelijke stimuli of in ongepaste contexten. Je kunt zoiets als PTSD zien als de overgeneralisatie van angstige associaties en het onvermogen om de angst uit te roeien.

Endocannabinoïden zoals anandamide spelen een belangrijke rol in het proces van het vormen en vergeten van emotionele associaties. In het algemeen, hogere anandamideniveaus worden geassocieerd met lagere angstniveaus. Anandamide heeft ook de neiging om het uitdoven van angst te bevorderen (het verzwakken van angstherinneringen). Denk eens aan Jo Cameron: haar anandamideniveaus waren zo hoog dat ze überhaupt geen sterke angstherinneringen kon vormen, omdat ze altijd een zorgeloze, weinig angstwekkende houding aan de dag legde. 

Omdat endocannabinoïden een belangrijk onderdeel zijn van de manier waarop onze hersenen op natuurlijke wijze emotionele herinneringen en gedrag reguleren, is het logisch dat plantaardige cannabinoïden zoals THC precies dezelfde dingen kunnen beïnvloeden. 

Anandamide, THC en angst

Een van de meest voorkomende bijwerkingen van THC, vooral als het in hoge doses wordt geconsumeerd, is paranoia: je wordt angstig of bang dat er iets ergs kan gebeuren. De psychoactieve effecten van THC komen voort uit het vermogen om CB1-receptoren in de hersenen te activeren, vergelijkbaar met anandamide. Maar als er sprake is van hoge niveaus van anandamide verlagen angst, waarom zouden hoge niveaus van THC toename spanning?

Endocannabinoïden zoals anandamide worden op aanvraag geproduceerd en gebruikt, precies waar en wanneer ze nodig zijn. Het lichaam wel niet maak er een hele hoop van en stuur het overal naartoe. Als gevolg hiervan produceert de natuurlijke afgifte van anandamide een heel ander patroon van CB1-receptoractivering vergeleken met THC-consumptie. Het lichaam beperkt op natuurlijke wijze de activering van de CB1-receptor door anandamide met uiterste nauwkeurigheid, waardoor anandamide kortstondig op zeer specifieke locaties vrijkomt.

Wanneer je THC consumeert, komt het in je bloedbaan terecht en gaat het min of meer overal naartoe. THC-moleculen activeren tegelijkertijd CB1-receptoren overal in de hersenen. Dit is de reden waarom we niet de hele dag stoned rondlopen, ook al hebben we een “THC-achtig” molecuul in onze hersenen. Het houdt ook verband met de reden waarom THC verschillende en zelfs tegengestelde effecten kan veroorzaken bij lage versus hoge doses “bifasisch effect”).

Hoewel THC in de bloedbaan terechtkomt en ‘overal’ terechtkomt, is de biologie ingewikkelder dan dat. Met een relatief lage dosis THC zien sommige delen van de hersenen, ‘dieper’ van binnen, mogelijk niet zoveel THC als andere. Verschillende hersengebieden hebben ook verschillende dichtheden aan CB1-receptoren, waardoor sommige regio's effectief THC-gevoeliger kunnen worden dan andere. Om dit soort redenen kunnen verschillende doses THC verschillende groepen neuronen in verschillende delen van de hersenen beïnvloeden. Bij een relatief lage dosis wordt vooral één groep hersencellen aangetast. Bij een veel hogere dosis worden diezelfde cellen aangetast en kunnen ook een aantal andere neuronen gestimuleerd worden; neuronen die door de lagere dosis niet veel werden beïnvloed. 

Het eindresultaat is dat er een heel ander activiteitspatroon, en dus een andere emotionele toestand, in de hersenen kan ontstaan ​​bij lage versus hoge doses THC. Dit is de reden waarom je de tegenovergestelde emotionele ervaring kunt hebben als reactie op hetzelfde medicijn. Bij THC wordt verminderde angst geassocieerd met lagere doses, terwijl hogere doses eerder angst en paranoia veroorzaken. 

De exacte dosis waarbij deze dingen gebeuren, hangt af van uw individuele biologie, zoals de natuurlijke dichtheid van CB1-receptoren in uw hersenen en uw tolerantieniveau. Uw recente geschiedenis van THC-gebruik heeft rechtstreeks invloed op het aantal CB1-receptoren dat in verschillende delen van uw hersenen tot expressie komt. Daarom is er geen one-size-fits-all doseringstabel beschikbaar die u dit kan vertellen precies hoe je je kunt voelen bij THC-consumptie. 

Cannabinoïden en de waarde van pijn, angst en ongerustheid

Pijn, angst en ongerustheid worden over het algemeen ervaren als negatieve emoties. We houden niet van de manier waarop ze zich voelen. Maar slechte gevoelens doen ons veel goeds. Zonder hen zouden we niet gemotiveerd zijn om te leren hoe we de dingen in het leven kunnen vermijden die echte schade veroorzaken. Mensen met zeldzame genetische aandoeningen voorkomen dat ze pijn voelen, hebben doorgaans een kortere levensduur. Ze hoeven misschien niet te lijden onder de pijnlijke gevoelens die de rest van ons ervaart, maar ze slagen er ook niet in om te leren en te vermijden wat hen schaadt. Ze staan ​​misschien op en lopen op een gebroken been, of steken hun hand in kokend water om een ​​keukengerei te pakken. 

We kunnen ook leren negatieve emoties zoals pijn, angst en zorgen te overwinnen. We kunnen zelfs leren van ze te houden. Het brandende gevoel van melkophoping in uw spieren kan erg ongemakkelijk zijn, maar velen leren deze sensaties te tolereren en er zelfs van te genieten als onderdeel van hun fitnessroutine. Omdat negatieve emoties vaak gepaard gaan met opwinding (fysiologische opwinding), leren we ze vaak op te zoeken binnen een veilige context. We kijken vrijwillig naar enge films omdat we weten dat we niet echt in gevaar zijn. In die context is angst eerder opwindend dan slopend; angst wordt eerder als spanning ervaren dan als lijden. 

Veel van 's werelds meest invloedrijke spirituele en filosofische tradities leren dat het leven niets anders is dan pijn en lijden. Leren wat deze negatieve emoties ons te leren hebben, en volhouden, dat is waar het allemaal om draait. Cannabinoïden zijn slechts een van de belangrijke biologische bemiddelaars van hoe onze emoties en gedragingen zich vermengen terwijl we het leven ervaren. In plaats van het op te geven of in paniek te raken de volgende keer dat je bang bent (of angstig wordt na te veel THC), kijk dan of je het kunt volhouden. Leer de lessen die je emoties je moeten leren.

Nick Jikomes, PhD

Nick is Leafly's Director of Science & Innovation en heeft een PhD in Neuroscience van Harvard University en een BS in Genetics van de University of Wisconsin-Madison. Hij is de gastheer van een populair-wetenschappelijke podcast, Mind & Matter: https://mindandmatter.substack.com. Je kunt hem volgen op Twitter: @trikomes

Bekijk Nick Jikomes, PhD's artikelen

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: https://www.leafly.com/news/science-tech/cannabinoids-pain-anxiety-fear-biology-negative-emotion