De schrijver is een voormalig investeringsbankier en auteur van 'Power Failure: The Rise and Fall of an American Icon'

Om de CEO van Apollo, Marc Rowan, te horen vertellen, zijn er nog steeds enkele misverstanden over de opkomst en opkomst van particuliere kredietinstellingen sinds het einde van de wereldwijde financiële crisis.

Rowan kwam tot dit besef na een recente buitenlandse tournee, waar hij de CEO van een van de grootste Europese banken ontmoette. "Ik had hem nog nooit eerder ontmoet", vertelde Rowan op 6 juni aan de Economic Club of New York. "Het is een blind date en soms kunnen blind dates leuk zijn."

Maar hij kon nauwelijks een woord uitbrengen of de CEO van de bank begon een 15 minuten durende tirade over hoe Apollo, met zo'n 600 miljard dollar aan activa onder beheer, de "begunstigde" is van oneerlijke "regelgevende vrijgevigheid". En hoe, vervolgde de CEO, Apollo en andere licht gereguleerde vermogensbeheerders, zoals Blackstone, KKR, Ares en anderen, deel uitmaken van de zogenaamde enge "schaduwbank"-markt, het wilde westen van de financiële wereld. "Dus, ben je klaar?" Rowan vroeg uiteindelijk wanneer hij het niet meer kon uithouden.

Toen hij eenmaal het woord had teruggekregen, begon Rowan Apollo en zijn bedrijf te verdedigen. Hij legde uit dat Apollo een “veel hoger percentage” schuld van beleggingskwaliteit op zijn balans had staan ​​dan de Europese bank.

Hij benadrukte dat Apollo probeert om zijn activa en passiva qua looptijd op elkaar af te stemmen, in tegenstelling tot de meeste banken, die kort lenen en lang uitlenen. 'En tot slot,' vervolgde Rowan, 'heb ik meer eigen vermogen als percentage van het vermogen dan jij. Ik bezit meer Tier 2 [kapitaal] als percentage van de activa dan u, en als u mijn portefeuille wilt zien, [kunt] u op de website klikken en mijn portefeuille is online. Dus als je klaar bent, kunnen we nu onze vergadering houden.'

Rowan, een van de oorspronkelijke oprichters van Apollo zo'n 33 jaar geleden, overgenomen als CEO van Apollo in maart 2021 in de nasleep van de voortdurende onthullingen over Leon Black's langdurige banden met Jeffrey Epstein. Hij is een erg jong uitziende 60 jaar oud en een van de slimste geesten op Wall Street.

In de nasleep van de financiële crisis van 2008 en de goedkeuring van wat bekend staat als de wet van Dodd-Frank, hebben particuliere krediet- en aandelengroepen een veel grotere rol gekregen. De grote banken – zoals JPMorgan Chase, Morgan Stanley, Goldman Sachs, Bank of America en Citigroup – zijn niet langer de vooraanstaande vernieuwers en risiconemers van Wall Street. En dat is zo ontworpen. De Amerikaanse Federal Reserve heeft door haar regelgevingsbesluiten duidelijk gemaakt dat zij niet wil dat deze banken ooit nog in het middelpunt van een toekomstige financiële crisis komen te staan.

Als gevolg hiervan hebben de grote Wall Street-banken veel minder schulden dan 15 jaar geleden. Ze worden gedwongen om veel meer kapitaal aan te houden dan vroeger. Ze kunnen nog steeds schuld- en aandeleneffecten onderschrijven – voor zover de markten dat toelaten – maar moeten de effecten zo snel mogelijk van hun balans halen. De Fed heeft de grote banken gedwongen zich in de verhuisbranche te begeven, niet in de opslagbranche. De Fed heeft de soorten overnames of fusies die ooit zo gewoon waren bij Wall Street-bedrijven, ernstig beperkt, behalve blijkbaar tijdens uitzonderlijke omstandigheden.

Dat heeft terrein geopend voor bedrijven als Apollo, Blackstone en KKR om uit te breiden. Maar, zoals Rowan ontdekte toen hij de CEO van de Europese bank ontmoette, is er nog steeds de perceptie dat minder gereguleerde "alternatieve activa"-beheerders naar binnen zwemmen een enorme hoeveelheid risico's, waardoor ze een oneerlijk voordeel krijgen als het gaat om geld verdienen.

Rowan zei dat Apollo op de ouderwetse manier geld verdient: voorzichtige risico's nemen waar anderen niet langer bereid zijn te betreden, zoals bij de senior gedekte financiering van vorderingen, van vliegtuigen, van onroerend goed en van installaties en apparatuur. "Dat is de particuliere markt voor investeringskwaliteit", zei hij. Ongeveer 75 procent van het beheerde vermogen van Apollo bestaat uit particulier krediet.

Kortom, Apollo doet het soort dingen dat GE Capital ooit deed (vóór zijn ondergang), maar zonder het existentiële risico te nemen van kort lenen en lang uitlenen. In de afgelopen tien jaar heeft Apollo miljarden uitgegeven aan het bouwen van 'origination-platforms', waardoor het senior gedekte leningen in verschillende industrieën kan onderschrijven. Apollo houdt 25 procent van de leningen en deelt de rest. En in 2021 fuseerde Apollo volledig met Athene Holding, de lijfrenteverzekeringsmaatschappij die het oprichtte in de nasleep van de wereldwijde financiële crisis.

Met Athene kan Apollo goedkoop geld inzamelen door langlopende annuïteiten te verkopen en dat geld vervolgens gebruiken om senior gedekte leningen te verstrekken tegen veel hogere tarieven. Het wordt allemaal gedaan met heel weinig eigen vermogen, waardoor het rendement stijgt zonder dat het bedrijf zich zoveel zorgen hoeft te maken over deposito's die de deur uitlopen of grote rentebewegingen. Geen wonder dat deze alternatieve vermogensbeheerders de nieuwe grootmachten op Wall Street aan het worden zijn.