Vloeibaar water is een cruciale voorwaarde voor het leven zoals wij dat kennen. Toen astronomen voor het eerst naar het zonnestelsel keken, leek het erop dat de aarde in dit opzicht een speciaal geval was. Ze vonden enorme gasbollen, woestijnwerelden, hoogovens en luchtloze hellelandschappen. Maar er komen steeds meer bewijzen dat vloeibaar water helemaal niet zeldzaam is; het is gewoon extreem goed verborgen.

De lijst van werelden met ondergrondse oceanen in ons zonnestelsel wordt met het jaar langer. Natuurlijk zijn veel mensen bekend met de meest voor de hand liggende gevallen: de ijzige manen Enceladus en Europa barsten letterlijk uit hun voegen met water. Maar andere, minder voor de hand liggende kandidaten hebben zich bij hen aangesloten, waaronder Callisto, Ganymede, Titan en misschien zelfs Pluto.

Nu, wetenschappers beweren in een papiertje erin NATUUR dat we misschien reden hebben om nog een andere longshot aan de lijst toe te voegen: Saturnus 'Death Star'-maan, Mimas. Mimas, bijnaam vanwege de gigantische inslagkrater die ongeveer een derde van zijn diameter beslaat, is al jaren onderdeel van het gesprek. Maar een gebrek aan duidelijk bewijsmateriaal op het oppervlak maakte wetenschappers sceptisch dat er mogelijk een binnenoceaan verborgen zou kunnen zijn.

Het artikel, dat een nieuwe analyse bevat van waarnemingen gedaan door de Cassini-sonde, zegt dat veranderingen in de baan van de maan in de loop van de tijd het beste kunnen worden verklaard door de aanwezigheid van een mondiale oceaan diep onder de ijskoude korst. Het team is van mening dat de gegevens er ook op wijzen dat de oceaan erg jong is, wat verklaart waarom hij zijn aanwezigheid aan de oppervlakte nog niet bekend heeft gemaakt.

“De belangrijkste bevinding hier is de ontdekking van bewoonbaarheidsomstandigheden op een object in het zonnestelsel waarvan we nooit, nooit zouden verwachten dat het vloeibaar water zou hebben”, zegt Valery Lainey, eerste auteur en wetenschapper aan het Observatoire de Paris. vertelde Space.com. “Het is echt verbazingwekkend.”

Het zonnestelsel is aan het soppen

Hoe kunnen bevroren manen aan de rand van het zonnestelsel precies hele oceanen van vloeibaar water bevatten?

Kortom: combineer warmte en een flinke hoeveelheid ijs en je krijgt oceanen. We weten dat er een overvloed aan ijs is in de buitenste delen van het zonnestelsel, van manen tot kometen. Maar hitte? Niet zo veel. Hoe verder je gaat, hoe meer de zon in de sterrenachtergrond verdwijnt.

De binnenwerelden van de oceanen zijn afhankelijk van een andere warmtebron: de zwaartekracht. Terwijl ze rond Jupiter of Saturnus draaien, buigen en vervormen enorme zwaartekrachtverschuivingen hun binnenkant. De wrijving die ontstaat door dit malen, ook wel getijdenbuiging genoemd, produceert hitte die ijs doet smelten en zo zoute oceanen vormen.

En hoe meer we kijken, hoe meer we bewijzen vinden van verborgen oceanen in de buitenste delen van het zonnestelsel. Van sommige wordt gedacht dat ze meer vloeibaar water hebben dan de aarde, en waar vloeibaar water is, kan er wel eens leven zijn – tenminste, dat is wat we willen ontdekken.

Nog een andere oceaanwereld?

Speculaties dat Mimas een oceaanwereld zou kunnen zijn, zijn niet nieuw. Tien jaar geleden suggereerden kleine verschuivingen in de baan van de maan, gemeten door Cassini, dat de maan een vreemde pannenkoekvormige kern had of een binnenoceaan. Wetenschappers dachten dat dit laatste een gok was, omdat – in tegenstelling tot de gebarsten maar grotendeels kratervrije oppervlakken van Enceladus en Europa – het oppervlak van Mimas bezaaid is met kraters, wat erop wijst dat het al eeuwenlang grotendeels ongestoord is geweest.

Het nieuwe onderzoek was bedoeld om de gegevens nauwkeuriger te bekijken om de mogelijkheden beter te kunnen afwegen. Volgens modellen met nauwkeurigere berekeningen ontdekte het team dat een pannenkoekvormige kern waarschijnlijk onmogelijk is. Om waarnemingen mogelijk te maken, zouden de uiteinden ervan buiten het oppervlak moeten reiken: “Dit is onverenigbaar met waarnemingen”, schreven ze.

Daarom keken ze naar de hypothese van de binnenzee en modelleerden ze een reeks mogelijkheden. De modellen passen niet alleen goed in de baan van Mimas, ze suggereren ook dat de oceaan waarschijnlijk 20 tot 30 kilometer onder het oppervlak begint. Het team denkt dat de oceaan waarschijnlijk relatief jong is, ergens tussen een paar miljoen jaar en 25 miljoen jaar oud. De combinatie van diepte en jeugd zou kunnen verklaren waarom het oppervlak van de maan grotendeels ongestoord blijft.

Maar wat verklaart deze jeugd? Het team suggereert dat relatief recente zwaartekrachtontmoetingen – misschien met andere manen of tijdens de vorming van het ringsysteem van Saturnus, waarvan sommige wetenschappers denken dat dit ook relatief jong is – de mate van getijdenbuiging in Mimas kunnen hebben veranderd. De daarmee gepaard gaande hitte werd pas onlangs groot genoeg om ijs in de oceanen te laten smelten.

Take Two

Het is een overtuigend geval, maar nog steeds onbewezen. Volgende stappen zouden meer metingen met zich meebrengen die door een toekomstige missie worden uitgevoerd. Als deze metingen overeenkomen met de voorspellingen in het artikel, kunnen wetenschappers het bestaan ​​van de oceaan en de diepte onder het oppervlak bevestigen.

Het bestuderen van een jonge, nog steeds evoluerende binnenoceaan zou ons aanwijzingen kunnen geven over hoe oudere, stabielere oceanen zich in het verleden hebben gevormd. En hoe meer vloeibaar water we in ons eigen zonnestelsel aantreffen, hoe waarschijnlijker het is dat het in de hele Melkweg voorkomt. Als water werelden– in de vorm van planeten of manen – zijn dertien in een dozijn, wat zegt dat over het leven?

Dit is natuurlijk nog steeds een van de grootste vragen in de wetenschap. Maar elk jaar, dankzij aanwijzingen verzameld in ons zonnestelsel en Verder, we komen dichter bij een antwoord.

Krediet van het beeld: NASA / JPL / Space Science Institute

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: https://singularityhub.com/2024/02/07/scientists-astonished-yet-another-of-saturns-moons-may-be-an-ocean-world/