Hoewel het gebruikelijk is dat elke game-website die zijn geld waard is, elk jaar in december zijn nominaties voor Game of the Year afschaft, houden we er ook van om een ​​beetje plezier te hebben en herinneringen op te halen aan de slechtste games van de afgelopen twaalf maanden om onze ogen te beledigen. Daarom hebben we tien van de slechtste Xbox-games uitgekozen om in 2022 te lanceren; acht van deze titels krijgen een afschuwelijke 1/5 score, terwijl de top twee de felbegeerde 0.5/5 beoordelingsscore delen - iets wat slechts een handvol ontwikkelaars is gelukt. Plak die op je doos!

Dus pak een mok warme chocolademelk en ga zitten terwijl we de tien slechtste Xbox-games doornemen die we in 2022 met ongenoegen hebben beoordeeld. Houd uw geld uit de buurt, anders kunt u het net zo goed in een vuur gooien .

10) Requiem van Mozart

Lees onze volledige 1/5 recensie van Mozart Requiem

Ondanks al het criminele gedrag in Mozart Requiem, is de grootste misdaad hier het in rekening brengen van meer dan dertig pond voor wat een slechte poging is tot een point-and-click-avontuur. 

Ik ben geen historicus, maar ik denk niet dat Wolfgang Amadeus Mozart de grootste gamer was, maar Mozart Requiem - een vernieuwde versie van Mozart: The Conspirator's of Prague uit 2009 - zal de gerespecteerde muzikant zeker ritmisch in zijn graf doen draaien. 

We veroordelen Mozart Requiem tot een levenslange gevangenisstraf, schuldig aan vreselijke point-and-click-gameplay, ronduit aanstootgevende beelden en genoeg glitches om je te laten denken dat dit in de 18e eeuw is ontwikkeld.

Je stapt in de schoenen van onze titulaire held in 1788 terwijl hij probeert zijn naam te zuiveren van een staatsgreep tegen keizer Joseph II. De manier waarop je dit moorddadige mysterie moet oplossen, is door naar de overwinning te wijzen en te klikken. Het enige probleem is dat de puzzels die aan de gang zijn nauwelijks enige logica bevatten, en elke poging om de raadsels op te lossen wordt meestal geconfronteerd met een groot aantal bugs en glitches. 

Het is evenzeer een nachtmerrie om door de achttien niveaus heen te komen, aangezien de bizarre beslissing om een ​​3D-model in 2D-omgevingen te plaatsen lachwekkend is, net als de inconsistente pogingen tot ondertiteling. 

De muziekkeuzes zijn echter knallers, maar een paar maanden Spotify Premium kost minder dan de £ 31.99 (!!!) dat is de huidige vraagprijs van Mozart Requiem (of is het Mozarts Requiem, want ze kunnen de spelnaam rechts) op de Xbox Store.

9) Retro Pixel-racers

Lees onze volledige 1/5 recensie van Retro Pixel Racers

De afgelopen maanden hebben we een verkeersopstopping ervaren van top-down racers. En helemaal achteraan, ver achter de rest, staan ​​Retro Pixel Racers. Het biedt geen excuses: het flikkert de vogel terwijl hij passeert, zonder multiplayer, geen spelmodi, geen trackvariatie en een topsnelheid net ten noorden van een winkelwagentje. Dit is een agressief slechte racer die niet eens de hoffelijkheid van een gemakkelijke 1000G biedt. 

Nog een andere top-down racer die de Xbox-markt is gaan verzadigen. Het is geenszins een slechte zaak om zoveel keuzes te hebben als het gaat om actievolle, opwindende arcaderaces waar we tijdens de wintermaanden van kunnen genieten, maar Retro Pixel Racers brengt evenveel plezier als het afdalen van de M25 in een Ford Fiesta uit 1982 .

De belangrijkste reden voor zo'n uitgebreide vergelijking? Welnu, JanduSoft en ontwikkelaar Josep Monzonis Hernandez hebben de bizarre beslissing genomen om af te zien van online leaderboards, competitieve multiplayer of iets anders dat dit genre zo verslavend maakt, en volledig singleplayer te gaan. Dat klopt, het enige racen dat hier wordt aangeboden, is van de solo-variant, tegen een matte AI. 

Nog een beslissing die ons doet denken dat ze dat waren met opzet proberen een slecht spel te maken betreft de trefferdetectie. Sla tegen de muur van een baan en je zit eraan vast, alleen in staat om heel langzaam achteruit te rijden, stevig in het kielzog van je concurrenten. Elk contact met de racemuur en je kunt elke kans op de overwinning vaarwel zeggen. Maar je hebt de mogelijkheid voor plezier al weggenomen bij het opstarten van Retro Pixel Racers, dus je kunt niet bepaald verrast zijn.

Als je een leuke top-down racer wilt om uren mee door te brengen, bekijk dan eens Bloedige rallyshow, en vermijd dit bandenvuur van een spel als de pest.

8) Eenden jagen II

Lees onze volledige 1/5 recensie van Hunt Ducks II

Hunt Ducks II is Duck Hunt. Het is Duck Hunt tot op het punt van ophouden. Maar je kunt je voorstellen dat de advocaten van de verdediging hun zaak verdedigen: kijk, deze heeft geen randapparaat voor wapens. Het heeft geen spelmodi. Het heeft niet eens de lacherige charme van de hond. Je kunt Hunt Ducks II onmogelijk aanklagen wegens inbreuk op het auteursrecht, omdat het duidelijk zoveel minder is dan Duck Hunt.

Wanneer je halfslachtige poging tot a kloon van een game uit de jaren 1980 is so slecht dat auteursrechtadvocaten waarschijnlijk niet de moeite kunnen nemen om een ​​rechtszaak aan te spannen, dat is bijna gênanter dan May's Hunt Ducks II zelf. 

Voor de lage, lage prijs van £ 0.79 kun jij ook genieten van de boeiende gameplay die hier wordt aangeboden - dat zou je tenminste kunnen als de Xbox Store-pagina niet was opgehaald. Met revolutionaire mechanica zoals 'richt de cursor hierheen en haal de trekker over' en 'schiet meer eenden voor een hogere score', is het misschien dat we gewoon te dom zijn om de gameplay die hier wordt aangeboden te waarderen. Wie houden we voor de gek? Dit is op de een of andere manier een slechter arcade-aanbod, in 2022, met de kracht van de Xbox Series X, dan het origineel waarmee het allemaal begon op de NES. 

Om Hunt Ducks II de eer te geven, kun je deze met een vriend spelen (neem dat, Retro Pixel Racers!), maar na tien minuten zullen ze zich waarschijnlijk afvragen wat voor soort vriend je bent.

7) Sla op de rotsen

Lees onze volledige 1/5 recensie van Slap the Rocks

Slap the Rocks voelt als een geval van verspild potentieel. Dertig niveaus hadden meer dan genoeg moeten zijn om te experimenteren met een aantal interessante mechanica en een aantal echt uitdagende puzzels op te leveren. In plaats daarvan hebben we een spel dat overdreven repetitief, overdreven simplistisch en veel te kort is. Kijk ergens anders. Slap the Rocks kan tegen stenen schoppen.

Hoewel prestatiejagers misschien in de war zijn bij de beslissing om Slap the Rocks op deze lijst te zetten, zal iemand anders snel moe worden van het repetitieve puzzelen dat wordt aangeboden met Slap the Rocks.

Het uitgangspunt is simpel: je zult letterlijk een raster van rotsen in het rond slaan om een ​​pad naar de schat te banen, over een reeks van dertig ongelooflijk gelijkaardige niveaus. Er wordt hier heel weinig innovatie aangeboden, waardoor deze eenmalige titel een van de gemakkelijkste competities voor een game is. Serieus, deze neemt de helft van je lunchpauze in beslag, voordat je de wereld in kunt gaan en weer iets productiefs kunt doen. 

Voeg daarbij het feit dat deze ervaring van 20 minuten u momenteel £ 4.19 kost om te kopen, en Slap the Rocks wordt een klap in het gezicht.

6) Middernachtschoolwandeling

Lees onze volledige 1/5 recensie van Midnight School Walk

We zijn nog steeds in shock, omdat we Midnight School Walk vaker hebben voltooid dan we zouden willen. Dat is niet omdat het eng is: oh nee, dit is ongeveer net zo gruwelijk als het kijken naar scènes uit Ringu die niet in orde zijn. We zijn in shock omdat dit mogelijk de meest beledigende aankoop is die we in de Xbox Store hebben gedaan.

We weten niet zeker wat meer illegaal zou moeten zijn: uitgeven £ 11.99 uit de Xbox Store om Midnight School Walk te spelenof werkelijk rond middernacht rond een school lopen. Met het feit dat we Midnight School Walk in het Engels spelen, met de tekst van de ontwikkelaar die als een virus rond de plaats hangt, wedden we dat dit het eerste zou zijn.

Hoewel de schattige mangakunststijl van deze visuele roman zeker niet de ergste overtreder is, is het moeilijk om Midnight School Walk iets hogers dan een 1/5 te geven als je niet vloeiend Japans spreekt. Dit komt omdat de ontwikkelaars van Hautecouture Inc., in een beweging die ons eeuwig achter de oren krabt, besloten om de Japanners naar het Engels te leiden via een geautomatiseerde vertaling. Het resultaat is een stuk komedie dat de beste schetsschrijvers over de hele wereld graag hadden bedacht. Ondanks dat de verbasterde taal in het begin grappig is, wordt het spel al snel onbegrijpelijk - echt het engste element van een spel dat is ontworpen om echt eng te zijn.

Misschien wel de meest onvergeeflijke zonde van Midnight School Walk, ondanks dit alles, is dat elke prestatie je 6G of 8G oplevert. Goed gedaan, Midnight School Walk, nu ziet mijn Gamerscore-teller er raar uit.

Oh, en je kunt het spel ook niet opslaan. Veel geluk!

5) Grondoorlog: Tankslag

Lees onze volledige 1/5 review van Ground War: Tank Battle

Je zou Ground War: Tank Battle kunnen gebruiken als een vorm van marteling. Fluister "120 niveaus van tankgevechten" in ons oor en we vallen op de grond, het trauma van meerdere uren met het nog vers in ons geheugen.

Nog een ander stuk 79p Xbox Store-shovelware dat heeft ervoor gezorgd dat we onze haren uit het hoofd hebben getrokken voor de onaanvaardbare rotzooi die voor ons lag.

Ground War: Tank Battle had een bepaalde recensent die huilde bij het vooruitzicht woorden voor deze gruwel neer te leggen. Ondanks dat we een coöperatieve partner kunnen meenemen voor de rit, is het redden van een schijn van gezond verstand, het navigeren door 120 saaie, doolhofachtige niveaus, om kanonschoten op collega-tanks te schieten, zeker niet de ideale manier om de kostbare tijd te besteden die we hebben. hebben op deze planeet.

Elk niveau is vrijwel identiek, waardoor we ons afvragen hoeveel een gemiste kans Ground War: Tank Battle had kunnen zijn - we hadden over kaarten kunnen rennen, schoten op vijandelijke voertuigen kunnen schieten en onze eigen voertuigen kunnen beschermen. We zijn er altijd voor nieuwe ideeën, Gamella Studios!

In het beste geval is Ground War: Tank Battle een kans om de woede te uiten die is ontstaan ​​als gevolg van het kopen van deze game. In het slechtste geval is het een saaie, onaangename belediging voor Battle City, een Game Boy-klassieker uit 1990.

4) Blade Runner verbeterde editie

Lees onze volledige 1/5 review van Blade Runner Enhanced Edition

Al met al is Blade Runner Enhanced Edition, en ik wil mijn woorden hier zorgvuldig kiezen, absoluut verschrikkelijk.

We huiveren telkens wanneer we horen dat een klassieke game uit de jaren 90 opnieuw wordt gemaakt voor hardware uit 2022. Er moet veel werk worden gestoken in het bijwerken van graphics, het revitaliseren van de bedieningselementen en het zorgen voor een publiek in de 21e eeuw. Voor Blade Runner Enhanced Edition was geen van die vakjes aangevinkt, waardoor we een van de slechtste controller-integratie achterlieten die we ons kunnen herinneren, en een game waar alleen Harrison Ford een molecuul plezier uit kon halen.

Terwijl ontwikkelaars Nightdive Studios - gevestigde figuren in de remake-ruimte - opscheppen over dertien verschillende eindes voor Blade Runner Enhanced Edition, waren we blij dat we er één hadden bereikt en stopten we ermee. Zie je, hoewel de aantrekkingskracht van het spelen van een Blade Runner-game tegenwoordig opwindend lijkt, en een deel van het detectivewerk dat hier wordt aangeboden een tijdje leuk was, hadden de graphics en besturing ons hoofd meer ondergedompeld in de toiletpot dan in de game. Ze waren misselijkmakend, dat is waar we het over hebben.

Vooral met betrekking tot de aanwijzer, die zo klein is dat we hem nauwelijks kunnen zien, waardoor het onmogelijk is om conversaties of opnamen met enige consistentie uit te voeren, is het jammer om te zeggen dat de basis is waar we in de steek werden gelaten met Blade Runner Enhanced Edition. Misschien krijgen we in de toekomst ons perfecte Blade Runner-spel, hoewel we misschien tot 2049 moeten wachten voordat dat tot wasdom komt.

3) Happi Basudei

Lees onze volledige 1/5 review van Happi Basudei

Happi Basudei voelde zich niet eens goed om te spelen. De bedieningselementen zijn op de een of andere manier gestoord, omdat er geen mogelijkheid is om de richting van een sprong te corrigeren nadat je erop hebt gedrukt. Spring en je springt zonder mankeren verticaal omhoog. Je moet met de sprong een richting indrukken als je deze wilt kunnen corrigeren. Het lijkt misschien niet veel, maar als je maar vijftien minuten speelt en het enige dat je kunt doen is springen, wordt het een fundamenteel element om fout te zitten. 

In de kern wordt succes in Happi Basudei bepaald door geen munt op te pakken, geen vijand aan te raken en geen plezier te hebben. 

De meeste tijd die we doorbrachten met wat een eerbetoon leek te zijn aan games van vervlogen decennia, waren niet in de buurt van de controller, en deden meestal iets wat we in het leven het liefst deden, zoals iets spelen dat niet Happi Basudei heet. Om redenen die alleen duidelijk worden gemaakt door het woord 'karma' in de hoek van het scherm, is het hele punt van Happi Basudei niet om items op te pakken of vijanden te doden, want degenen die rijkdom of geweld najagen, zullen een ongelukkig leven leiden, of zoiets. .

Serieus, wat dachten de ontwikkelaars? Een spel waarin je niet beweegt, is een spel dat je eigenlijk niet hoeft te spelen. In latere levels is in ieder geval enige menselijke input vereist, met projectielen die op je af komen die moeten worden ontweken, maar zelfs toen vonden we de springmechanismen afgeslacht.

Aan het eind van de dag is 15 minuten van ons leven voor 1000G de enige verlossende factor waardoor Happi Basudei een stuk beter is dan de volgende twee stinkers op deze lijst.

2) Cazzarion: demonenjacht

Lees onze volledige recensie van 0.5/5 van Cazzarion: Demon Hunting

Eerlijk gezegd zijn er absoluut geen verlossende kenmerken voor Cazzarion: Demon Hunting en de laatste druppel voor mij en mijn playthrough kwam op de huiskaart: ik had nauwgezet de bovenverdieping van het huis leeggemaakt en mezelf vervolgens bovenaan de trap geplaatst, in de veronderstelling dat demonen de trap op zouden moeten komen om me te pakken te krijgen, zodat ik voldoende tijd had om ze allemaal neer te schieten. Maar nee, ze spawnden van achter me, in een lege badkamer, en ik werd vermoord. Op dit punt liep ik weg. 

Om een ​​half punt op je beoordelingsscore te krijgen, hoef je game alleen maar op een Xbox te draaien. Gelukkig kan Cazzarion: Demon Hunting deze hindernis overwinnen, zij het niet met vlag en wimpel. Alles extra en je vraagt ​​gewoon te veel van deze bizarre third-person shooter - een ambitieus genre om aan te pakken als blijkt dat het ontwikkelingsteam nog steeds op de Xbox 360 leeft.

Blijf in leven en dood demonen. Dat is het doel van Cazzarion: Demon Hunting, en gedurende ongeveer vijf minuten kan het leuk zijn om kleine stukjes demon te zien die het helse landschap waarin je je bevindt sieren. DOOM Eternal op Game Pass, en al snel verandert plezier in horror, terwijl de lelijkheid van Cazzarion naar voren komt.

Met weinig verhaal, wapendiversiteit of spannende kaarten om te ontdekken, zul je snel genoeg vast komen te zitten in dezelfde lus van het neerschieten van enkele demonen, voordat er een oneerlijk achter je spawnt en je leven beëindigt. Voordat, oh vreugde, mogen we het allemaal opnieuw doen. De aanwezigheid van rare haaienvijanden en een 'transfeminine lesbisch werepig' ademt wat emotie terug in het spel, hoewel die emotie walging is bij het spelen van Cazzarion: Demon Hunting.

1) Minihockeygevecht – 0.5/5

Lees onze volledige review van Mini Hockey Battle

Ik heb in mijn tijd bij TheXboxHub bijna vierhonderd games beoordeeld. Mini Hockey Battle is verreweg de slechtste wedstrijd van die vierhonderd. Terwijl ik mijn pure afkeer en verbijstering over Mini Hockey Battle opschreef, heb ik het twee keer verkeerd gespeld als Mini Hickey Battle, en ik zou dat spel dertig keer opnieuw spelen in plaats van nog één spel van dit. Ik kan niets ergers bedenken dat je zou kunnen doen voor 79p.

Vierhonderd games, en dit is het ergste dat onze Dave heeft gespeeld?! Welnu, Mini Hockey Battle kan nergens anders dan bovenaan deze lijst staan ​​en wordt gekroond tot TheXboxHub's Worst Game of the Year 2022.

de interpretatie van NHL dat zou zijn gemaakt als alle EA-medewerkers waren vervangen door hun eigen kinderen, Mini Hockey Battle is zo'n beetje een kloon van die 'head football'-spellen die de mobiele markt sieren, waarbij twee spelers voetballen over elkaars hoofd in een net zien schieten .

Dit is echter ijshockey, een sport waarbij de puck meestal op de grond blijft. De reden waarom het doel van het spel is om naar je tegenstander te rennen, de puck in het doel te werpen, herhalend tot de overwinning, gaat ons te boven. Al snel wordt duidelijk dat de ontwikkelaars alleen een heel specifieke niche in de hockeymarkt wilden veroveren, al leken ze daar ook niet in te slagen.

Zonder de trekking van enige vorm van multiplayer, waardoor je achterover leunt en de computer keer op keer gooit, zien we echt geen plezier in Mini Hockey Battle voor meer dan vijf minuten.

Voor £ 0.79 in de Xbox Store (althans, totdat het schijnbaar van de markt werd gehaald), zal het kopen van een exemplaar van Mini Hockey Battle de bank niet kapot maken, en kan het bijvoorbeeld een leuk cadeau zijn voor je aartsvijanden. Kom anders niet in de buurt van deze game – het is letterlijk de slechtste Xbox-game van 2022.

Gefeliciteerd Mini Hockey Battle! Je bent zo'n gruwelijk spel geweest dat je ons bijna een jaar na de release nog steeds aan het praten hebt. 

Is er een game die je in 2022 hebt uitgecheckt en die gewoon moet worden uitgelachen op deze lijst? Laat het ons weten in de comments hieronder en op onze social media kanalen. Laten we hopen dat 2023 ons niet zegent met nog meer 0.5/5-scores.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• Platoblockchain. Web3 Metaverse Intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• Bron: https://www.thexboxhub.com/10-of-the-worst-xbox-games-of-2022/