Sommige ontwerphobbels en bugs weerhouden Wanderer er niet van om een enorm plezierig avontuur af te leveren. Hier is onze volledige Wanderer-recensie.
In de kern is Wanderer een escape room-game, maar vertrouw me alsjeblieft als ik zeg dat je er niet van moet afschrikken. Zelfs als je geen fan bent van puzzelspellen — en ik ben er zeker geen groot bewonderaar van — is het debuutspel van M-Theory en Oddboy het bekijken meer dan waard. Dat komt deels omdat het erin slaagt veel van zijn hersenkrakers meer te vermommen als leuke, interactieve probleemoplossing, en deels omdat het een van de best uitziende en meest meeslepende VR-games is die in de recente geschiedenis zijn uitgebracht. Simpel gezegd, Wanderer is een schot in de arm voor VR-getrouwheid.
We zijn in de toekomst en de toekomst ziet er niet erg rooskleurig uit. Bij Wanderer draait het allemaal om terugreizen naar het verleden om fouten recht te zetten en uiteindelijk het post-apocalyptische heden waar de game mee begint te 'repareren'. Om dit te doen, ontdek je de geheime schuilplaats van je grootvader verborgen tussen de ruïnes van Boston, sluit je vriendschap met een pratend horloge genaamd Samuel en spring je heen en weer tussen de maan, Duitsland in oorlogstijd, oude beschavingen en meer terwijl je wordt opgejaagd door kwaadaardige ruimte agenten die het niet leuk vinden dat je met de tijd knoeit.
Het is veel om in je op te nemen en Wanderer is inderdaad veel. Er zijn op elk moment duizend verschillende threads te volgen en het overkoepelende plot wordt zeker het slachtoffer van een lange expositie en meerdere onderontwikkelde personages, maar de game zelf realiseert zich vakkundig het potentieel van tijdspannende puzzels en de mogelijkheid om verschillende items naar verschillende punten te brengen in geschiedenis.
Als u bijvoorbeeld door de tijdlijn wilt springen, vindt u speciale items die u in wezen aan Samuel voert. Een schitterend wit licht en een Hans Zimmer 'bwarm' vervoeren u vervolgens vrijwel onmiddellijk naar uw nieuwe bestemming. Als je op pc speelt, is het behoorlijk ongelooflijk om te zien hoe snel het tijdreizen is; in het ene moment kan ik voor een oude tempel staan en dan, binnen een tijdsbestek van ongeveer 10 seconden, kan ik een item verwijderen om terug te reizen naar mijn schuilplaats, een ander item inbrengen en merk dat ik voor Nikola Tesla sta.
Het is echt een indrukwekkende prestatie die profiteert van het plezier om jezelf onder te dompelen in een breed scala aan omgevingen in VR, ondersteund door het feit dat elk element van de wereld van Wanderer - van de personages tot het levelontwerp - strak is gemaakt. Vooral Samuel is een prachtige creatie, met de uitstraling van een zuidelijke goudzoeker die door zijn heerlijk borstelige digitale snor sijpelt. Druk op een knop aan de zijkant van je pols en hij springt uit je horlogebandje en zet kleine propellers in om hem in de lucht te houden terwijl hij de omgeving inspecteert om je hints te geven. Hij is gewoon een heel, heel briljante creatie.
Natuurlijk helpt het ook dat de game een lust voor het oog is. Wanderer is gemakkelijk de best uitziende VR-game sinds Lone Echo 2 en, aangezien het een exclusieve Oculus-pc was, waarschijnlijk de best uitziende titel die velen sinds Alyx hebben gezien. De opening van het spel in een overstroomd Boston treft dat huis met heldere, dichte vegetatie die je doet denken aan de Seattle-reeks in The Last of Us Part 2, en elk van zijn niveaus is op dezelfde manier bezaaid met overtuigende details. Niet alleen dat, maar praktisch alles kan worden opgepakt en op de een of andere manier worden gebruikt, vorm of vorm, waardoor je echt in de wereld wordt geworteld.
Puzzels zijn daarentegen meestal goed tempo en lonend, vaak met mechanica die VR op verschillende manieren gebruiken. Een vroeg hoogtepunt is het uitlijnen van projecties van sterrenbeelden met een beveiligingspaneel en vervolgens de contouren overtrekken met je andere hand, en er is ook obsessieve notities op een schoolbord terwijl je morsecode bestudeert, explosieve RC-auto's bestuurt en, uh, kikkers likt onder andere ideeën. Op zijn best verbergt het spel elke banale herhaling en verdubbelt het deze meeslepende oplossingen, waardoor iets wordt opgeleverd dat vaak niet echt aanvoelt als een escape room-ervaring.
Pas als je een stap terug doet van een speelsessie, realiseer je je dat dit is wat je in wezen de afgelopen paar uur hebt gedaan. En, indrukwekkend genoeg, loopt Wanderer rond de 10 uur en herhaalt hij slechts een handvol van deze ideeën overal – er is niet veel ruimte voor een van hen om oud te worden.
Het is onvermijdelijk dat je af en toe tegen een muur aanloopt en ik voelde die bekende frustratie terwijl ik heen en weer liep om een aantal uitdagingen te begrijpen, maar als iemand die na een paar uur spelen de meeste andere puzzelspellen niet meer zou willen wegversperringen, het tempo hier voelde grotendeels op het punt.
Het enige dat de game op deze momenten tegenhoudt, zijn enkele van de bugs en ontwerpproblemen. De hints van Samuel komen bijvoorbeeld niet altijd overeen met waar je bent in het spel, en ik verloor een uur of twee en vroeg me af wat ik nu moest doen als hij gewoon weer op snelheid zou komen en me het juiste advies zou geven. .
Wanderer heeft ook een permanent itemsysteem, wat betekent dat waar je een object ook plaatst, het meestal blijft waar het blijft totdat je het weer oppakt. In theorie is het een geweldig idee om de wereld consistentie te geven en nog een indrukwekkende technische onderneming, maar de realiteit is een stuk frustrerender. Er is geen gemakkelijkere manier om een gloeilampmoment te verpesten dan door te beseffen dat je niet meer weet waar het item dat je nodig hebt om een puzzel op te lossen zich tegenover - letterlijk - ruimte en tijd bevindt, en op een gegeven moment moest ik zelfs een hoofdstuk opnieuw instellen om te plaatsen dingen terug waar ze oorspronkelijk werden gevonden.
Er is een beperkt voorraadsysteem dat begint met het houden van één extra item en tot vijf items opvoert terwijl je verborgen voorwerpen verzamelt die worden gebruikt om de opslag van Samuel te upgraden. Hoewel het leuk is om een zinvol upgradesysteem in het spel te hebben, vertraagt het de voortgang tot een crawl waarbij je constant heen en weer moet springen tussen werelden met verschillende items omdat je inventaris vol is, en zelfs het maximale aantal slots raakt snel vol .
Controles zijn een ander plakkerig punt. Veel interacties in Wanderer werken zoals verwacht, maar sommige herhaalde mechanica hebben werk nodig. Het draaien van wijzerplaten, bijvoorbeeld, lijkt te worstelen met de positie van je hand, en draait in de verkeerde richting of beweegt gewoon niet, en ik had moeite om de RC-auto te besturen.
Deze problemen houden Wanderer tot op zekere hoogte tegen, maar dit is een spel over instanties die die meer triviale aspecten overstijgen. Het samenbrengen van een stel mokkende bandleden van een psychedelische rockband en vervolgens het podium opgaan naar een menigte van duizenden, of naast Tesla staan terwijl hij een levensveranderende ontdekking doet, zijn slechts enkele van de momenten waarop het spel schittert.
Wanderer Review - Laatste indrukken
Wanderer struikelt op een paar belangrijke gebieden. Het is zo gefocust op het leveren van een geloofwaardige ervaring dat sommige van zijn ontwerpbeslissingen niet goed passen, en het verhaal gaat verloren in het tijdhoppende spektakel. Maar het is ook een belachelijk ambitieus spel dat op de een of andere manier bijna al het andere bereikt dat het wil bereiken. Het is een technisch wonder dat dichte, zeer gedetailleerde werelden biedt waar je in een oogwenk tussen kunt springen, met diepe interactiviteit in elke wereld. De puzzels zijn vaak nauwkeurig afgesteld voor VR en hebben een goed tempo om frustrerende wegversperringen tot een minimum te beperken, en dankzij slimme interacties ben je in elke wereld tastbaar aanwezig. Het resultaat is een enorm plezierig avontuur van meer dan 10 uur waarbij de normale beproevingen van het escape room-genre vaak als een verre herinnering aanvoelen.
Lees voor meer informatie over hoe we tot deze beoordeling zijn gekomen: onze beoordelingsrichtlijnen. Wat vond je van onze Wanderer-recensie? Laat het ons weten in de reacties hieronder!
