Het lijkt een voor de hand liggende vraag, maar het antwoord is iets ingewikkelder dan je in eerste instantie misschien dacht. Geld is niet alleen het schudden, schudden in je spaarvarken, of de plooien in je zak. Er zijn minstens 5 verschillende soorten geld in een economie, vaak aangeduid als M0, M1, M2, M3 en M4.

M0 — M4 verwijst naar het soort geld dat op een bepaald moment in omloop is, en het begrijpen van deze concepten helpt te verklaren waarom de Amerikaanse dollar nog steeds schaars is. In een tijd waarin de dollar zwak zou moeten zijn als gevolg van een ongekende monetaire inflatie door de Federal Reserve, presteert hij eigenlijk beter dan elke andere belangrijke valuta.

M0 wordt gewoonlijk basisgeld genoemd. Dit is het geld dat de centrale bank, zoals de Amerikaanse Federal Reserve, creëert of afdrukt. Wanneer dit geld in omloop komt, zoals door het kopen van effecten of als directe betaling aan het publiek in tijden van crisis, kan het vervolgens andere soorten geld creëren.

Wanneer basisgeld het banksysteem binnenkomt, kan het ofwel statisch blijven of worden vermenigvuldigd, afhankelijk van het type rekening waarop het wordt gestort. Als de rekening zeer liquide is, zoals een zicht- of betaalrekening, blijft het oorspronkelijke geld in dezelfde hoeveelheid als het basisgeld, maar wordt het nu M1 genoemd.

M1 begint ingewikkeld te worden vanwege de manier waarop het moderne fractionele reservebanksysteem werkt. We hebben hier in een vorig artikel naar gekeken [https://blog.paribus.io/how-does-finance-work-a122fa99e0ce], maar om het belangrijkste punt samen te vatten, banken hoeven niet al het geld dat bij hen is gestort te houden. Als dat geld op een minder liquide rekening staat, zoals een spaarrekening, kan het worden gebruikt om schulden veilig te stellen.

In deze context verwijst liquiditeit naar hoe gemakkelijk het geld toegankelijk is en minder liquide rekeningen leggen meestal een tijdsvertraging op om toegang te krijgen tot de fondsen die erin aanwezig zijn. De reden voor de vertraging is dat het geld niet meer volledig op de rekening staat en dit zorgt voor een buffer voor de bank om het geld op tijd te vervangen voordat het kan worden opgenomen.

In de VS hoeven gereguleerde banken slechts 4% van het geld in reserve te houden voor elke lening die ze verstrekken. Dus als iemand $ 100 op een spaarrekening stort, betekent dit dat de bank nu meer dan 90% van die aanbetaling kan gebruiken om nieuwe leningen te verkrijgen. Dit creëert extra geld, dat, als het op een andere betaalrekening wordt gestort, wordt toegevoegd aan het totaal van M1-geld.

Terwijl M0 het basisgeld is dat de centrale bank vanuit het niets heeft gecreëerd, is M1 in grote lijnen het totaal van het basisgeld plus al het extra geld dat gereguleerde banken hebben gecreëerd en dat ook is opgeslagen op zeer liquide rekeningen. M2 is het gecombineerde totaal van M1 plus al het geld dat is gestort op minder liquide rekeningen, zoals spaarrekeningen.

In de VS zijn de belangrijkste maatstaven voor geldhoeveelheid en circulatie M1 en M2, maar in andere landen zoals het VK houdt de centrale bank ook rekening met M3 en M4. De laatste twee soorten geld verwijzen naar meer illiquide vormen zoals beleggingsfondsen, handelspapier en activa buiten gereguleerde banken.

Normaal gesproken zal de centrale bank binnen één land wisselen tussen monetaire verkrapping en versoepeling door de rente te verhogen of te verlagen. Ze doen dit om ofwel de hoeveelheid geld die banken in nieuwe leningen creëren te verminderen, ofwel de creatie van nieuw geld in leningen te stimuleren.

Wanneer de geldhoeveelheid hoog is, zoals wanneer M1 sneller stijgt dan M0, geeft dit aan dat banken veel nieuw geld creëren in de vorm van leningen. Dit betekent op zijn beurt dat consumenten dat geld meestal aan producten uitgeven en de vraag naar goederen vergroten. Wanneer een economie in recessie is, is dit een goede zaak, maar wanneer er een hoge inflatie is, is het een slechte zaak, omdat het de prijzen opdrijft als de vraag groter is dan het aanbod.

Zoals met alle dingen, is het geen duidelijke, zwart-wit situatie. Er is genoeg nuance, zoals de snelheid aan de aanbodzijde. Als er veel geld in de economie is en er geen problemen zijn met het aanbod, zullen de prijzen niet stijgen, sterker nog, het vergroot de economie en maakt het gezonder. Dit is de reden waarom gereguleerde banken geld uit het niets mogen creëren, het is een delegatie van de bevoegdheden van de centrale bank om de economie te helpen groeien.

Wanneer er grenzen zijn aan het aanbod van goederen en veel geld in de economie, veroorzaakt dit meestal dat de prijzen stijgen of stijgen. Dit gebeurt dramatisch in veel economieën, vooral het VK en Europa, vanwege de energiecrisis waarmee ze worden geconfronteerd nu de winter nadert.

De laatste tijd is er ook in de VS aanzienlijke inflatie, voornamelijk als gevolg van de kosten die zijn gemaakt door het opleggen van sancties aan Rusland, die op hun beurt de kosten van brandstof en grondstoffen deden stijgen. Terwijl de valuta's van andere landen echter aan waarde verliezen als gevolg van inflatie, zet de Amerikaanse dollar zijn parabolische stijging in kracht voort. Dit komt door het feit dat de Amerikaanse dollar de wereldreservevaluta is.

Meer dan 80% van alle internationale handel vindt plaats met behulp van de Amerikaanse dollar en ondanks de toename van het binnenlands geld bijdrukken, is er een probleem voor de bevoorrading van het buitenland om voldoende Amerikaanse dollars te krijgen. Naarmate de wereldwijde prijzen zijn gestegen, is ook de vraag naar Amerikaanse dollars uit de rest van de wereld gestegen. Naarmate de kracht toeneemt, verzwakt het ook andere valuta's en wordt het een steeds groter wordende spiraal.

Het resultaat is dat de Amerikaanse export duurder wordt, transnationale transacties die in Amerikaanse dollars worden uitgevoerd duurder worden voor iedereen behalve de VS, en import naar de VS goedkoper. Het begrijpen van de rol die de Amerikaanse dollar speelt in de wereldhandel verklaart ook enigszins waarom regelgevers zo bezorgd zijn over in dollar uitgedrukte stabiele munten, een onderwerp waar we later in de week naar zullen kijken.

Over het algemeen is geld niet alleen het geld dat u in handen heeft. Het kan worden gecreëerd door centrale banken en vermenigvuldigd door gereguleerde banken. In tijden waarin geld niet langer door iets fysieks hoeft te worden ondersteund, moeten we nog zien hoe centrale banken en regelgevers erin slagen om ieders financiën te stabiliseren in een steeds onstabielere wereld.

Het mooie en de belofte van DeFi is dat het elk project in staat stelt om zijn eigen monetair beleid te creëren. Tokens kunnen beperkt, deflatoir of inflatoir zijn. Bovendien kunnen de keuzes tussen elke benadering worden gestemd en geïmplementeerd door tokenhouders in plaats van gedicteerd door centrale banken.

Word lid van Paribus-

Website | Twitter | Telegram | Medium | Discord

• Coinsmart. Europa's beste Bitcoin- en crypto-uitwisseling. Klik Hier
• Platoblockchain. Web3 Metaverse Intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• Bron: Plato Data Intelligence: Platodata.ai