Cryptocurrencies zoals Bitcoin en Ethereum worden mogelijk gemaakt door een gedecentraliseerde vorm van open-source software, een blockchain genaamd. Vanwege het open-sourcekarakter van blockchains brengen ontwikkelaars of communityleden soms wijzigingen aan die de manier veranderen waarop hun onderliggende softwareprotocollen functioneren in een proces dat bekend staat als forking. Er zijn verschillende soorten vorken en deze komen om verschillende redenen voor. Sommige zijn significante veranderingen, andere zijn kleinschaliger. Verderop zullen we de belangrijkste dingen uitpakken die u moet weten over blockchain-vorken, uitleggen hoe ze werken en enkele voorbeelden geven van echte vorken. 

Het concept van vorken in blockchain uitgelegd

De term ‘fork’ in crypto-taalgebruik is ontleend aan software-engineering. In die context is er sprake van een fork wanneer ontwikkelaars een bestaand stuk broncode gebruiken als basis voor een nieuw, afzonderlijk stuk software dat verschilt van het origineel. 

Een blockchain-fork vindt plaats wanneer de gemeenschap een verandering doorvoert die de manier waarop het protocol op de een of andere manier werkt, verandert. Wanneer dit gebeurt, splitst een tweede blockchain zich af van het origineel, vergelijkbaar met de tanden van het soort vork waarmee je eet. De gevorkte blockchain deelt een identieke geschiedenis met de oorspronkelijke ‘prong’, maar gaat zijn eigen weg vanaf het moment dat de splitsing plaatsvindt. Sommige vorken sluiten zich uiteindelijk weer aan bij de oorspronkelijke blockchain, andere blijven permanent gescheiden.

Blockchains worden onderhouden en beveiligd door netwerkdeelnemers (of ‘knooppunten’) die zich houden aan een gedeelde reeks regels die bekend staan ​​als een protocol. Blockchain-protocollen bepalen hoe een netwerk werkt, inclusief alles, van de grootte van elk blok tot hoeveel mijnwerkers worden betaald voor elk nieuw transactieblok dat ze minen. De functionaliteit van een blockchain is afhankelijk van het feit dat deze knooppunten het eens zijn over de protocollen en handelen in overeenstemming met de regels, wat consensus wordt genoemd. Soms zijn knooppunten het echter oneens over de richting die een cryptocurrency inslaat en initiëren ze een verandering, waardoor een blockchain zich splitst. Forks gebeuren ook om minder controversiële redenen, zoals het toevoegen van een nieuwe functie of functie, of om een ​​beveiligingsprobleem aan te pakken. 

Soorten blockchain-vorken

Er zijn twee soorten blockchain-vorken, “zachte” vorken en “harde” vorken, waarbij het belangrijkste verschil de omvang van de wijzigingen in het blockchain-protocol is.

Harde vorken Dit gebeurt wanneer de onderliggende code van een blockchain zo’n significante verandering ondergaat dat de nieuwere versie niet compatibel is met eerdere blokken. Dit is wanneer een blockchain wordt gesplitst, waardoor een vork van het origineel ontstaat die de gewijzigde reeks regels volgt, terwijl het origineel doorgaat met de gevestigde protocollen. Wanneer dit gebeurt, ontstaat er een geheel nieuwe cryptocurrency. Sommige hard forks hebben geresulteerd in de creatie van populaire cryptocurrencies met robuuste ecosystemen en enorme gemeenschappen, zoals Bitcoin Cash (BCH) en Litecoin (LTC). Door de splitsing worden harde vorken als veel riskanter beschouwd dan zachte vorken, en kunnen ze netwerken minder veilig en kwetsbaarder maken voor diefstal door hackers of andere kwaadwillende actoren.

Zachte vorken lijken meer op een software-upgrade dan op een grote verandering die ervoor zorgt dat een blockchain zich splitst. Zachte vorken worden doorgaans geïnitieerd door leden van de blockchain-gemeenschap om een ​​nieuwe functie of feature toe te voegen, meestal op programmeerniveau. Omdat een zachte vork er niet voor zorgt dat een nieuwe blockchain zich afsplitst van het origineel, kunnen ze, zolang een meerderheid van de knooppunten het eens is met de nieuwe regels, worden geïmplementeerd op de bestaande blockchain en achterwaarts compatibel blijven met eerdere transacties. Een bekend voorbeeld van een soft fork is de Segregated Witness (SegWit) upgrade van de Bitcoin blockchain, die de capaciteit van het netwerk verbeterde door meer transacties per blok mogelijk te maken.

Belangrijkste verschillen tussen harde en zachte vorken

Hard forks vinden plaats wanneer wijzigingen in de protocollen van een blockchain zo belangrijk zijn dat ze een afzonderlijke blockchain creëren, en soms een geheel nieuwe cryptocurrency. Wanneer zich een hard fork voordoet, zijn netwerkvalidators verplicht om te updaten naar de meest recente versie van het protocol, en zullen transacties op de nieuw gesplitste blockchain niet achterwaarts compatibel zijn met het origineel. Wanneer er een harde vork optreedt, ontvangen houders van de tokens van de vorige keten tokens op de nieuwe keten.

Zachte vorken zijn veel minder ontwrichtend en vereisen slechts een grote meerderheid van de knooppunten om de voorgestelde veranderingen te ondersteunen voordat ze naadloos in de bestaande blockchain kunnen worden geïntegreerd. Zachte vorken zorgen er niet voor dat een blockchain splitst, noch resulteren ze in de creatie van een nieuwe cryptocurrency.

Een gebruikelijke manier om het verschil tussen een zachte en een harde vork te beschrijven, is door het te beschouwen als het besturingssysteem van een computer of mobiel apparaat. Een zachte vork lijkt op het verkrijgen van een nieuwe versie van het besturingssysteem, waarbij alle programma's compatibel blijven. Een hard fork daarentegen is hetzelfde als de overgang naar een geheel nieuw besturingssysteem waarbij je oude programma's nu niet compatibel zijn.

Opmerkelijke voorbeelden uit de praktijk van blcokchain-vorken

Er zijn gedurende de levensduur van cryptocurrencies en blockchain-netwerken een aantal prominente harde en zachte vorken geweest. Vervolgens bekijken we enkele hiervan en bespreken we hun implicaties voor de wereld van digitale activa.

Gescheiden getuige (SegWit)

Soort vork: Soft /Pastel
Betrokken blockchain: Bitcoin
Datum vork: 23 Augustus 2017

Segregated Witness, of SegWit, was een soft fork-upgrade van het Bitcoin-protocol die in augustus 2017 werd geïnitieerd. SegWit maakte het mogelijk meer transacties in elk blok op te nemen door transactiegegevens te ontkoppelen van hun digitale handtekening, waardoor de verandering kon plaatsvinden zonder de waarde daadwerkelijk te vergroten. bloklimietgrootte. Het netto-effect was een toename van de capaciteit van het netwerk, wat de transactiesnelheid verhoogde en de kosten voor gebruikers verlaagde.

SegWit2x en Bitcoin Cash

Soort vork: Hard
Betrokken blockchain: Bitcoin
Datum vork: 1 Augustus 2017

Ten tijde van de implementatie van SegWit wilde een groep Bitcoin-netwerkdeelnemers de limiet voor transactieblokken vergroten, in de overtuiging dat dit meer in overeenstemming was met de oorspronkelijke visie van Satoshi Nakamoto. Als gevolg hiervan werd de Bitcoin-blockchain gevorkt, wat leidde tot de creatie van de Bitcoin Cash-blockchain en cryptocurrency. Aanvankelijk was de BCH-blokgrootte 8 MB (vergeleken met 1 MB op de originele Bitcoin-blockchain), maar sindsdien is deze gegroeid tot 32 MB.

Ethereum Classic en DAO-hack uit 2016

Soort vork: Hard
Betrokken blockchain: Ethereum
Datum vork: juli 2016

Een van de meest controversiële vorken in de geschiedenis van blockchain werd in gang gezet door de hack van de gedecentraliseerde autonome organisatie (DAO) op Ethereum in 2016. De DAO haalde via een tokenverkoop voor meer dan $150 miljoen aan ETH op, maar hackers profiteerden van een kwetsbaarheid in de codebase en slaagden erin om $60 miljoen aan ETH te stelen van duizenden investeerders. Destijds vertegenwoordigden de gestolen fondsen bijna 14% van alle ether in omloop. Ethereum-oprichter Vitalik Buterin stelde aanvankelijk een zachte vork voor die het portemonnee-adres van de hacker op de zwarte lijst zou hebben gezet en het onrechtmatig verkregen geld onbeweeglijk zou hebben gemaakt. Iemand die beweerde de hacker te zijn, zei echter dat ze ETH-mijnwerkers zouden omkopen om te voorkomen dat de zachte vork zou plaatsvinden. Uiteindelijk werd een hard fork uitgevoerd die in wezen de transactiegeschiedenis van het Ethereum-netwerk terugdraaide tot voordat het geld werd gestolen. Het gestolen geld werd vervolgens omgezet in een slim contract, zodat de 11,000 investeerders die geld verloren hadden, genezen konden worden. De hard fork was zeer controversieel en werd verworpen door sommige Ethereum-gebruikers die hun steun achter de originele, niet-teruggedraaide versie van het netwerk steunden, die nu bekend staat als Ethereum Classic (ETC).

Sluit af met blockchains

Blockchain-forks zijn vrij ongebruikelijk en zijn niet altijd het resultaat van onenigheid tussen netwerkgebruikers. Velen worden zelfs actief aangemoedigd door de leden van de blockchain-gemeenschap omdat ze een fundamentele fout of zwakte in het netwerk aanpakken. De resultaten van een vork, vooral een harde vork, kunnen onvoorspelbaar zijn. De regels die van toepassing zijn op blockchain-netwerken kunnen niet gemakkelijk worden gewijzigd, wat een van de redenen is dat elke forking-gebeurtenis zo belangrijk is. Om een ​​splitsing te laten plaatsvinden, moeten een van twee dingen gebeuren. Ofwel moet de overgrote meerderheid van de knooppunten van het netwerk het erover eens zijn dat dit nodig is, ofwel is een groep gebruikers zo sterk gekant tegen de manier waarop een cryptocurrency werkt dat ze er op eigen houtje mee aan de slag gaan.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: https://bitpay.com/blog/blockchain-forks/