WASHINGTON - Generaal CQ Brown staarde recht in de camera.

Het was enkele dagen geleden dat politieagenten in Minneapolis George Floyd vermoordden. Protesten en burgerlijke onrust over racisme en ongelijkheid hadden zich over het hele land verspreid.

Brown, de toenmalige commandant van de Pacific Air Forces, was dagen verwijderd van een stemming in de Senaat die zou bepalen of hij de De volgende stafchef van de luchtmacht - en de eerste zwarte persoon worden die als servicechef in de geschiedenis van de VS dient.

Hij begon te beschrijven "hoe vol ik ben met emotie" voor Floyd en vele andere zwarte mensen die een soortgelijk lot ondergingen. Bekend om zijn gereserveerde gezicht, trilde zijn onderlip - maar slechts heel even, voordat zijn gebruikelijke houding terugkeerde.

Hij was aanvankelijk "op het hek" over wat hij moest doen of zeggen. Ook zijn jongste zoon Ross had het moeilijk. En toen Ross zijn vader en moeder, Sharene Brown, belde om zichzelf te ontlasten, stelde hij zijn vader een vraag die de zaak uitkristalliseerde.

' 'Hey pap, wat gaat de Pacific Air Forces zeggen?' " Bruin vertelde NPR. "Als commandant van de Pacific Air Forces was dat een soort code voor mij van: pap, wat ga je zeggen?"

De komende dagen, Brown heeft een video gemaakt de luchtmacht plaatste uiteindelijk in de vroege uren van 5 juni 2020. Daarin sprak hij bijna vijf minuten over zijn ervaringen als zwarte man in de Verenigde Staten en hun leger. Het was een zeldzaam commentaar onder senior leiders – en voor iemand die nog steeds wacht op bevestiging door de Senaat.

“Ik denk erover om hetzelfde vliegpak te dragen, met dezelfde vleugels op mijn borst als mijn collega's, en dan door een ander militair lid te worden ondervraagd: 'Bent u een piloot?' ' zei Bruin. “Ik denk na over hoe ik soms het gevoel had dat mijn opmerkingen het Afro-Amerikaanse perspectief vertegenwoordigden, terwijl het alleen mijn perspectief was, gebaseerd op het feit dat ik Afro-Amerikaans was. ... Ik denk erover om kapitein te worden bij de [officierenclub] met mijn squadron en door andere Afro-Amerikanen te horen krijgen dat ik niet 'zwart genoeg' was, aangezien ik meer tijd doorbracht met mijn squadron dan met hen.

In zijn video daagde Brown zichzelf ook uit om het historische moment aan te gaan, dat hij een 'zware last' noemde.

"Ik kan eeuwen van racisme in ons land niet oplossen, noch kan ik tientallen jaren van discriminatie oplossen die mogelijk gevolgen hebben gehad voor leden van onze luchtmacht", zei Brown. Maar hij dacht ook na "hoe ik persoonlijk, professioneel en institutioneel verbeteringen kan aanbrengen, zodat alle piloten zowel vandaag als morgen de waarde van diversiteit waarderen en kunnen dienen in een omgeving waar ze hun volledige potentieel kunnen bereiken."

De video ging online viraal en bracht het nationale debat over raciaal onrecht rechtstreeks naar de militaire gemeenschap.

"Daar was veel lef voor nodig", vertelde de gepensioneerde luchtmachtgeneraal Larry Spencer, een voormalige vice-stafchef die ook zwart is, aan Defense News. 'Hij was nog niet bevestigd. Hij maakte een video die heel oprecht was, wetende dat sommige mensen het waarschijnlijk niet leuk zouden vinden. … Het was iets dat op dat moment gezegd moest worden.

Brown, 60, zou binnenkort weer een historische kans kunnen krijgen: hij is naar verluidt geselecteerd om de volgende voorzitter van de Joint Chiefs of Staff te worden.

Twee bronnen bevestigden aan Defense News dat president Joe Biden Brown heeft gekozen om legergeneraal Mark Milley op te volgen als de hoogste militaire officier van het land. op 4 mei Polityczno New York Times en anderen meldden dat Biden Brown had gekozen in plaats van commandant van het marinekorps, generaal David Berger, voor de topbaan, maar verschillende verkooppunten voegden eraan toe dat het onduidelijk was wanneer de president de keuze zou aankondigen. Een woordvoerder van de Nationale Veiligheidsraad zei vrijdag in een e-mail dat de definitieve beslissing over een voorzitter nog niet is genomen.

Maandenlang hebben waarnemers Brown als een koploper beschouwd om de volgende voorzitter te worden. En in een toespraak van 7 maart liet luchtmachtsecretaris Frank Kendall doorschemeren dat Brown serieus wordt overwogen voor een nieuwe rol.

“Gen. Brown is een uitzonderlijke leider met brede strategische perspectieven en een doordachte, afgemeten benadering van elk probleem”, aldus Kendall. "Ik zou het vreselijk vinden om zo'n geweldige partner te verliezen. Maar er is een kans dat iemand die mij aanzienlijk overtreft, dezelfde attributen in CQ ziet.

Brown wordt alom gerespecteerd door dienstleiders en externe waarnemers als een van de meest bedachtzame en doordachte militairen transformatieve leiders. In zijn twee-en-een-half jaar als leider van de luchtmacht, Brown probeerde de structuur snel te hervormen, ga weg van oud en verouderde vliegtuigen die niet geschikt zijn voor een toekomstige oorlog, en verander hoe de dienst zich voorbereidt op een mogelijke oorlog tegen China - een inspanning die hij oproept "Versnel verandering of verlies."

Indien genomineerd en bevestigd, zou Brown het hoogste lid van de Amerikaanse strijdkrachten zijn. Hij zou de president adviseren over militaire aangelegenheden, waaronder de verdediging van Taiwan. Sommigen in het Pentagon geloven dat China het eiland, dat Peking beschouwt als een schurkenprovincie, binnen tien jaar zal binnenvallen.

Brown verzamelde ook de mening van militaire topleiders over zaken als strategie, operaties en budgetten om de president een scala aan adviezen te geven.

Het afgelopen jaar heeft de huidige voorzitter van de Joint Chiefs of Staff de geallieerde naties en hun legers bijeengeroepen om Oekraïne te steunen, dat een Russische invasie afweert. Brown zou Milley's inspanningen om Oekraïne te steunen zeker voortzetten, als hij voor de functie wordt bevestigd.

In interviews met Defense News zeiden voormalige militaire leiders die bij Brown dienden dat zijn jaren als bevelhebber in Azië, Europa en het Midden-Oosten hem goed hadden voorbereid om de president te adviseren en het leger te begeleiden bij zijn transformaties.

Browns rustige en bedachtzame persoonlijkheid, scherp intellect en professionaliteit, zeggen ze, maken hem de ideale persoon om Biden te adviseren over militaire aangelegenheden en om relaties op te bouwen met de militaire leiders van andere landen over de hele wereld.

De stijl van Brown verschilt ook duidelijk van die van de botte, stoere Milley.

Een bekwame F-16-piloot met meer dan 3,000 vlieguren, waaronder 130 uur in gevechten, Brown's zelf beschreven introverte houding contrasteert met het stereotiepe beeld van de onbezonnen "Maverick" -achtige gevechtspiloot uit de populaire cultuur.

Voormalig luchtmachtsecretaris Heather Wilson beschreef een 2018 bijeenkomst van hoge luchtmachtleiders - kort nadat Brown het bevel over Pacific Air Forces had overgenomen en zijn vierde ster had ontvangen - waar een gevoelig onderwerp uitvoerig en zonder overeenstemming werd besproken.

"Hij was erg stil tot ver in het gesprek", zei Wilson in een interview met Defense News. “Toen sprak hij, en hij sprak waarschijnlijk minder dan 60 seconden. En de discussie was voorbij.”

"Hij veranderde de loop van de discussie door er niet in te springen en zijn punten vroeg te maken, maar door samen te vatten en vervolgens voor te stellen wat de beste weg vooruit zou moeten zijn", voegde Wilson eraan toe. “Hij was in staat om anderen zover te krijgen dat ze het met hem eens waren en zich niet buitengesloten voelen. Hij vond de consensus en werd daarvoor gerespecteerd.

In een interview op 7 maart met Defense News zei Brown dat hij de neiging heeft om "meer te luisteren dan ik praat" en informatie op te nemen, en vervolgens zijn ingenieursmentaliteit gebruikt om lastige problemen op te lossen en een oplossing te vinden.

En tijdens een discussie in juli 2022 op het Aspen Security Forum in Colorado grapte Brown dat zijn terughoudendheid hem soms thuis in de problemen bracht.

"Ik ben nog steeds een introvert," zei Brown. “Mijn vrouw raakt van streek als ik thuiskom en zegt: 'Heb je al je woorden gebruikt op het werk vandaag?' Ja, dat deed ik eigenlijk wel.”

Maar John Venable, een expert op het gebied van defensiebeleid bij de conservatieve denktank Heritage Foundation en een gepensioneerde F-16-piloot, zei in een interview dat Brown niet agressief genoeg is geweest om de ingesleten attitudes en mentaliteit van de dienst aan te vechten en belangrijke veranderingen in de voorbereiding aan te brengen. voor een mogelijke oorlog.

Volgens Venable heeft Brown niet genoeg gedaan om de tekortkomingen van de gereedheid van vliegtuigen, onvoldoende vlieguren om piloten scherp te houden en de achterblijvende aanschaf van straaljagers en andere vliegtuigen die nodig kunnen zijn om van China te winnen, om te buigen.

In plaats daarvan, zei Venable, heeft Brown ingestemd met het instinct van de dienst om meer geld uit te geven aan onderzoek en ontwikkeling van toekomstige wapens die waarschijnlijk pas ver in de jaren 2030 in gebruik zullen worden genomen - als ze al werken - wat misschien te laat zou kunnen blijken.

'Hij is een zakenman,' zei Venable. “Als je het roer van een organisatie overneemt, kun je meegaan met de stroom van de organisatie [en] doorgaan met het uitdragen van [haar] kernprincipes. Of je kunt het in een richting leiden zoals je [US Marine Corps Commandant Gen. David] Berger nu ziet doen met het Korps Mariniers. Dat is min of meer de manier waarop de leiding van de luchtmacht een tijdje heeft gewerkt … en je ziet nu dat CQ geen rimpelingen veroorzaakt.

Een gezin in uniform

Brown groeide op in een legergezin, de oudste van drie kinderen en de zoon van een inmiddels gepensioneerde kolonel die in Vietnam diende. Zijn grootvader, legermeester Sgt. Robert Brown, leidde een gescheiden eenheid tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Zoals veel militaire families verhuisden de Browns regelmatig, maar hij bracht een deel van zijn lagere en middelbare schooljaren door in San Antonio, Texas, en beschouwt de staat als zijn thuis.

In plaats van naar de Air Force Academy te gaan, ging hij met een ROTC-beurs naar de Texas Tech University. Maar als jonge man had Brown nooit gedacht dat zijn militaire carrière zo lang zou duren - of zelfs maar van de grond zou komen.

Tijdens de ceremonie waar hij het bevel over de luchtmacht op zich nam, zei Brown dat hij oorspronkelijk van plan was om slechts vier jaar in uniform te dienen, en dat hij ROTC bijna verliet na zijn eerste semester.

"Ik heb ontzag dat ik hier sta als stafchef van de 22e luchtmacht", zei Brown tijdens de ceremonie van de bevelwisseling in augustus 2020 op de gezamenlijke basis Andrews in Maryland.

Zijn vader - die Brown 'de meest invloedrijke mentor in mijn carrière' noemde en zijn zoon oorspronkelijk aanmoedigde om de ROTC-beurs aan te vragen - haalde hem over om te stoppen met het programma. Uiteindelijk bleef hij bij ROTC en die beslissing zette hem op weg om piloot te worden.

Tijdens een zomerkamp maakte hij een incentivevlucht in een T-37-trainer die zijn liefde voor vliegen aanwakkerde. Hij werd een vooraanstaand afgestudeerde van het programma in 1984 toen hij zijn diploma burgerlijk ingenieur behaalde. En zijn vader was daar om hem aan te stellen als officier.

Het jaar daarop begon hij met een opleiding tot piloot op de Williams Air Force Base in Arizona. In 1986 begon hij te leren vliegen met de jager die zijn carrière zou bepalen - de F-16 - op MacDill Air Force Base in Florida.

Brown blonk uit als F-16 piloot. Hij bracht anderhalf jaar door op Kunsan Air Base in Zuid-Korea voordat hij terugkeerde naar de VS om F-16-instructeurpiloot te worden. Eind 1992 werd hij instructeur aan de Air Force Weapons School op Nellis Air Force Base in Nevada - een baan die voorbehouden was aan de beste piloten.

De gepensioneerde generaal Hawk Carlisle, voormalig hoofd van Air Combat Command, ontmoette Brown rond die tijd voor het eerst in Nellis. Carlisle herinnerde zich dat hij onmiddellijk werd getroffen door het talent en het zelfvertrouwen van de jonge piloot.

In de cockpit kon Brown snel nadenken en beslissingen nemen, zei Carlisle. En als studenten moeite hadden om iets nieuws te leren, zei Carlisle dat Brown wist hoe hij de concepten moest vereenvoudigen.

In een interview op 7 maart met Defense News zei Brown dat hij nog steeds anderen probeert te leiden door hen op die manier te helpen problemen op te lossen. Dat is vaak de enige manier om 'uitgebreide doelen' te bereiken, zoals de transformationele inspanning 'Versnel verandering of verlies', merkte hij op.

"Ik ben niet bang voor een groot uitdagend probleem," zei Brown. "Als je probeert de hele olifant in één keer neer te halen, gaat het je niet lukken."

Browns vaardigheid in de cockpit werd op de proef gesteld in de lucht boven Florida in januari 1991, toen een vermoedelijke blikseminslag op zijn F-16 zijn brandstoftank ontstak en explodeerde, waardoor een brand ontstond die het vliegtuig begon te overspoelen. Brown sloeg uit en parachuteerde veilig op de grond, en de week daarop zat hij weer in een cockpit.

Eind 1994 kwam Brown voor het eerst naar het Pentagon om te dienen als aide-de-camp van de toenmalige stafchef van de luchtmacht, generaal Ron Fogleman. Brown studeerde van augustus 1996 tot juni 1997 aan het Air Command and Staff College op Maxwell Air Force Base in Alabama, daarna aan het Armed Forces Staff College in Norfolk, Virginia, in 1997. Daarna diende hij als officier voor luchtoperaties voor het US Central Command en daarna opnieuw als F-16 instructeurpiloot.

Een breder perspectief krijgen

Brown keerde in 2004 terug naar het Pentagon als luitenant-kolonel, waar hij rechtstreeks voor Carlisle werkte in het directoraat Programma's van de luchtmacht om het geheime budget van de dienst op te bouwen.

"Je kon zien dat hij volwassen was geworden aan de manier waarop hij zich gedroeg en omging met de hoogste niveaus van de luchtmacht", zei Carlisle. "Je twijfelde er niet aan dat hij wist hoe hij bij het Pentagon moest zijn."

Vanaf dat moment, zei Carlisle, breidde Brown zijn wereldbeeld verder uit dan 'de vechtersstam'. Brown begon te begrijpen hoe de dynamiek tussen verschillende grote commando's, de nuances van het omgaan met het Congres en internationale betrekkingen, en de verschillende componenten van de luchtmacht, zoals mobiliteit, ruimte en acquisitie, moest worden beheerd, voegde Carlisle eraan toe.

Die verbreding van Browns perspectief zal zijn vruchten afwerpen als voorzitter, zei Carlisle, waar de generaal rekening zou moeten houden met het grotere plaatje dat het hele leger omvat.

Brown keerde in 2005 terug naar de Weapons School - dit keer als commandant - en leidde vervolgens F-16 gevechtsvliegtuigen op Kunsan en Aviano Air Base in Italië.

Vervolgens begon hij hogere functies op zich te nemen bij US Air Forces Central Command en US Central Command. In de zomer van 2015 nam hij het bevel over de eerste over en leidde hij de luchtoorlog tegen terreurorganisatie Islamitische Staat. Het jaar daarop werd hij plaatsvervangend hoofd van het US Central Command onder legergeneraal Joseph Votel.

Er stond veel op het spel, aangezien de oorlog tegen de Islamitische Staatsgroep, Operatie Inherent Resolve genaamd, tot een hoogtepunt kwam. De anti-ISIS-coalitie van Amerikaanse en geallieerde troepen, het Iraakse leger en de Syrische Democratische Krachten planden grote campagnes om de militante groep uit de kritieke steden Mosul, Irak, en Raqqa, Syrië, te verdrijven. Nu de campagnes over een paar maanden begonnen zijn en Votel vaak op reis was, werd Brown een onmisbare partner van de generaal.

Votel zei dat Brown het hoofdkantoor van Central Command in Tampa, Florida leidde en de organisatie vertegenwoordigde in grote vergaderingen van de National Security Council en andere sessies om operaties en strategie te plannen.

'Hij is een vaste hand,' zei Votel. “Makkelijk in de omgang, kalm aan de oppervlakte, maar er zit spanning onder. Er is een gevoel van urgentie.”

In de zomer van 2018 zette Brown zijn volgende stap en nam hij het bevel over de Pacific Air Forces; in maart 2020 werd hij genomineerd om Goldfein op te volgen als stafchef.

Wat zou voorzitter Brown doen?

Brown heeft de juiste persoonlijkheid om de Joint Chiefs of Staff te leiden, volgens Arnold Punaro, een gepensioneerde mariniersgeneraal en voormalig stafdirecteur van de strijdkrachtencommissie van de Senaat.

Als voorzitter, zei Punaro, zou Brown een belangrijke diplomatieke rol moeten spelen - niet alleen het bouwen en versterken van allianties met de legers van bevriende naties en het omgaan met potentiële tegenstanders, maar ook met het Amerikaanse volk.

Nu het leger worstelt om te rekruteren en het vertrouwen van het publiek daalt, merkte Punaro op, zal het voor Brown belangrijk zijn om met de bevolking van het land te praten over de rol die het leger speelt in de huidige democratie.

"De wereld is gevaarlijker en onstabieler dan tijdens het hoogtepunt van de Koude Oorlog", zei Punaro. "Hij zal moeten proberen het Amerikaanse volk te informeren over de uitdagingen die we met China hebben."

Hoewel Brown regelmatig de noodzaak benadrukt om zich voor te bereiden op een mogelijke strijd tegen China, spreekt hij voorzichtig en vermijdt hij hyperbolische taal die zou kunnen worden gezien als wapengekletter - en hij verwacht van zijn ondergeschikten dat zij dezelfde zorg betrachten.

Tijdens het Warfare Symposium op 7 maart gaf Brown een ongewoon openbare berisping van een van zijn topofficieren, het hoofd van het Air Mobility Command, generaal Mike Minihan. De generaal schreef een memo waarin hij de oorlog met China in 2025 voorspelde. In het document, dat eind januari online uitlekte, gebruikte Minihan provocerende taal, zoals “richt op het hoofd” om de noodzaak van “onberouwvolle dodelijkheid” te beschrijven bij de voorbereiding op een conflict.

"Er zijn aspecten van die memo waarin ik teleurgesteld was", vertelde Brown aan verslaggevers tijdens een rondetafelgesprek op de conferentie. "Het deed afbreuk aan de kernboodschap van het gevoel van urgentie dat nodig is."

Spencer, de voormalige vice-stafchef van de luchtmacht, zei dat als Brown wordt voorgedragen en bevestigd als voorzitter, hij zichzelf waarschijnlijk zichtbaarder zal maken voor het publiek dan Milley of andere eerdere voorzitters. Brown zou ook een effectieve "diplomaat" zijn om de militaire diensten voor het Amerikaanse volk te vertegenwoordigen, vooral als ze de aanhoudende rekruteringsproblemen proberen op te lossen, voegde Spencer eraan toe.

"De realiteit is natuurlijk dat hij vertegenwoordigt dat iedereen - ongeacht je etniciteit, je achtergrond, je ras of je geslacht - als je het soort talent en gedrevenheid en initiatief en leiderschapscapaciteiten en oorlogsreferenties hebt die hij heeft, het maakt niet uit hoe je eruit ziet,' zei Spencer. "Je kunt naar de topbaan gaan."

Maar Brown brengt veel meer op tafel, merkte Spencer op, omdat hij zijn mening uitspreekt en dingen niet 'suikert', terwijl zijn vriendelijke persoonlijkheid bij het brengen van harde waarheden betekent dat 'de media naar hem toe zullen stromen'.

'Ik denk niet dat de meeste mensen die je op straat tegenkomt, weten wie de voorzitter van de Joint Chiefs is,' zei Spencer. “Ik voorspel dat hij zichtbaarder en herkenbaarder zal zijn [dan eerdere voorzitters], wat volgens mij een grote bijdrage zal leveren aan het verbeteren van de rekruteringsuitdaging die sommige diensten hebben. Ik denk dat hij door ouders en mensen op de heuvel zal worden gezien als: dit is waar het leger om draait, en ik wil dat mijn kinderen zijn zoals hij.

Maar voordat Brown in 2020 het bevel over de luchtmacht op zich nam en de eerste zwarte persoon werd die dienst deed als chef van de Amerikaanse dienst, voelde hij zich genoodzaakt zich uit te spreken. Als gevolg hiervan werd hij op een onverwachte manier naar de schijnwerpers getrokken.

'Het juiste om te doen'

Op 25 mei 2020, de politie van Minneapolis doodde een zwarte man genaamd George Floyd tijdens een arrestatie wegens het vermeende gebruik van een vals biljet om sigaretten te kopen. Officieren speldden de geboeide Floyd op de grond en video toonde later aan dat een blanke officier meer dan negen minuten op zijn nek knielde. Floyd zei herhaaldelijk dat hij niet kon ademen, maar de politie liet hem niet los.

Video van de dood van Floyd ging door het hele land en veroorzaakte verontwaardiging, leidde tot massale protesten tegen politiegeweld en leidde tot een landelijke discussie over racisme en ongelijkheid.

Het debat verspreidde zich ook in het leger. De toenmalige hoofdsergeant van de luchtmacht, Kaleth Wright, die zwart is, plaatste op 1 juni een lang bericht op sociale media over raciaal onrecht. Op een gegeven moment schreef Wright: "Ik ben George Floyd."

In zijn eigen video sprak Brown over hoe het was om "in twee werelden te leven" - zowel als zwarte man als als officier in het Amerikaanse leger.

Zijn toespraak deed een beroep op de idealen van gelijkheid in de Onafhankelijkheidsverklaring en de Grondwet "die ik mijn volwassen leven heb gezworen te steunen en te verdedigen." Maar hij sprak ook over de geschiedenis van raciale kwesties in het land dat hij liefheeft en dient, en besprak 'mijn eigen ervaringen die niet altijd zong over vrijheid en gelijkheid'.

Voor Spencer was wat Browns video een snaar deed raken precies de openhartigheid waar de generaal bekend om staat.

"Hij komt [in de video] over als: 'Ik vertel je hier feiten'", zei Spencer. ' 'Ik vertel je gewoon hoe ik me voel, hoe veel mensen zich voelen.' ”

Nadat de video viraal ging, zei Spencer dat verschillende gepensioneerde drie- en viersterrengeneraals bij wie hij had gediend, belden om ernaar te vragen, zich afvragend of Spencer soortgelijke ervaringen heeft als die van Brown.

'Absoluut,' zei Spencer tijdens die telefoontjes tegen zijn blanke tegenhangers. Brown "opende zich, ook al was het een kort venster ... een dialoog waarvan ik dacht dat die heel gezond was."

Vier dagen nadat de video op internet was verschenen, stemde de Senaat unaniem om Brown goed te keuren als stafchef van de luchtmacht.

In het interview met NPR in december 2020 erkende Brown dat de video een uitdaging zou kunnen zijn voor zijn carrière, maar zei dat zelfs als hij zijn kansen om stafchef van de luchtmacht te worden had opgeofferd om zich uit te spreken, het de moeite waard zou zijn geweest.

"Ik dacht dat het belangrijker was dan, in sommige gevallen, bevestiging," vertelde Brown aan NPR. “Als de bevestiging om de een of andere reden was onthouden, wist ik diep in mijn hart dat ik deed wat ik dacht dat het juiste was om te doen. En zo sta ik in het leven.”

Bryant Harris en Rachel S. Cohen hebben bijgedragen aan dit rapport.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoAiStream. Web3 gegevensintelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• De toekomst slaan met Adryenn Ashley. Toegang hier.
• Koop en verkoop aandelen in PRE-IPO-bedrijven met PREIPO®. Toegang hier.
• Bron: https://www.defensenews.com/pentagon/2023/05/05/what-gen-cq-brown-would-bring-as-chairman-of-the-joint-chiefs/