Gepubliceerd op De balk.

Door Emanuela Barbiroglio

De Groenlandse ijskap (GrIS) verliest in een alarmerend tempo aan massa, een nieuwe studie gepubliceerd in het tijdschrift NATUUR heeft getoond. De balk interviewde Joshua Cuzzone, assistent-projectwetenschapper aan de University of California-Irvine en een deel van de team onder leiding van Jason Briner die onlangs ontdekte dat de snelheid van smelten die we vandaag zien waarschijnlijk de hoogste is van de afgelopen 12,000 jaar.

Ze richtten zich om een ​​paar redenen op de GrIS. Ten eerste wordt verwacht dat het smelten van ijs op Groenland tegen het einde van deze eeuw de belangrijkste bijdrage zal leveren aan de zeespiegelstijging. Daarom is het van cruciaal belang om beter te begrijpen hoe de GrIS heeft gereageerd op eerdere opwarmingsgebeurtenissen. Ten tweede waren er veel goed gedateerde geologische beperkingen van eerdere veranderingen in de ijsmarge beschikbaar, waardoor het eiland (met name in het zuidwesten waar ze het onderzoek uitvoerden) de beste locatie was om modelgegevens te vergelijken. Ten derde is het gebied iets gemakkelijker te modelleren, omdat er beperkte ijs-oceaan-interactie is en het anders moeilijk zou zijn om simulaties uit te voeren.

Door een multidisciplinaire benadering die glaciale geologie, ijskapmodellering en paleoklimaatreconstructies combineert, plaatste de groep onderzoekers voor het eerst in de geschiedenis de GrIS-snelheden van massaverlies in een geologisch (lange termijn) perspectief.

"Er waren tal van belangrijke momenten. Ten eerste had elke individuele procedure allemaal hun individuele successen', herinnert Cuzone zich. "Maar we hebben echt vooruitgang geboekt toen we paleoklimaatreconstructies konden combineren met de ijsmodellering en de gesimuleerde GrIS-geschiedenis konden vergelijken met de beperkingen van de glaciale geologie. Op dat moment begon het verhaal echt samen te komen.”

Het historisch perspectief gaf hen inzicht in hoe atypisch onze huidige veranderingen zijn en hoe atypisch geprojecteerde toekomstige veranderingen zouden kunnen zijn. "Ik was verrast om te zien hoe abnormaal onze toekomstige veranderingen kunnen zijn, afhankelijk van hoeveel Groenland in de toekomst opwarmt, in de context van veranderingen op de lange termijn. En de snelheid van deze verandering is opvallend in vergelijking met eerdere warme periodes.”

Gedurende de projecttijdlijn werd veel van hun werk besteed aan het efficiënt en geschikt maken van het model om ijsstroming over deze tijdschalen te simuleren, wat nogal moeilijk was. "Natuurlijk is ons model niet perfect en zijn sommige processen vereenvoudigd of helemaal niet opgenomen", legt Cuzone uit. "Maar we hebben nu een aanpak om op voort te bouwen voor toekomstige inspanningen en we zijn van plan om de complexiteit toe te voegen naarmate we verder gaan."

De belangrijkste implicatie van hun conclusies is dat Groenland aan het veranderen is en dat doet het niet op een geruststellende manier. "We naderen deze eeuw een punt waarop de snelheid van het verlies van ijsmassa groter zal zijn dan alles wat we de afgelopen 12,000 jaar hebben meegemaakt. Wat nog zorgwekkender is, is de snelheid waarmee we zijn veranderd.”

Hoeveel ijs Groenland in de toekomst verliest, hangt af van hoeveel het Noordpoolgebied opwarmt, wat een gevolg is van hoeveel broeikasgassen we in de atmosfeer brengen. De resultaten van het team, evenals andere onderzoeken, suggereren allemaal dat het beperken van de uitstoot van broeikasgassen zal leiden tot minder algemene opwarming en uiteindelijk minder smeltend ijs.

“Dit is nog een vraag: welke weg gaan we in? Op dit moment lijkt het erop dat we ons aan de bovenkant van emissies en toekomstige opwarmingsscenario's bevinden. Maar ons werk geeft aan dat het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen Groenland er waarschijnlijk van zal weerhouden om de worstcasescenario's van verandering te bereiken."

De effecten zullen wereldwijd voelbaar zijn. “Voor de wereldgemeenschap zullen gebieden die kwetsbaar zijn voor zeespiegelstijging het effect voelen van het smelten van Groenland. Degenen die niet in de buurt van zeeniveau zijn, zullen echter niet worden gespaard. Naarmate het noordpoolgebied verandert, zal de wereldwijde atmosferische en oceanische circulatie veranderen, waardoor de weerpatronen en het regionale klimaat veranderen. Echte veranderingen in Groenland en het Noordpoolgebied gaan dus verder dan alleen de zeespiegelstijging. Daarom moeten we ons allemaal zorgen maken, niet alleen degenen die in de buurt van de zee wonen.”

Toch blijven er enkele vragen onbeantwoord, rond de smeltsnelheid van de toekomst en de gevolgen van de oceaan voor andere regio's in Groenland - en dat is waar het onderzoek naartoe gaat.

"We hopen ons werk uit te breiden om de hele GriS te modelleren en terugkoppelingen tussen de oceaan en het ijs op te nemen. We hopen dat dit werk ons ​​huidige begrip van hoe belangrijk ijs-oceaan-interactie in de GrIS zal helpen verbeteren, wat ons zou moeten helpen om te bepalen hoeveel de GrIS zal bijdragen aan toekomstige zeespiegelstijging."

Ondanks het bewijs verwacht Cuzzone niet dat zijn onderzoek veel politieke actie zal stimuleren. "Maar misschien biedt dit werk een gespreksonderwerp om te illustreren hoe abnormaal onze huidige en verwachte toekomstige veranderingen kunnen zijn", zegt hij. "Het illustreert echt hoe abnormaal verandering in Groenland is en we weten dat dit te wijten is aan de opwarming van de aarde."

PlatoAi. Web3 opnieuw uitgevonden. Gegevensintelligentie versterkt.
Klik hier om toegang te krijgen.

Bron: https://cleantechnica.com/2021/07/12/what-is-happening-to-the-greenland-ice-sheet/