In de nasleep van het uitbreken van openlijke vijandelijkheden tussen Israël en... Palestijnse militiegroepen Het Israëlische leger, gevestigd in de Gazastrook, was op 7 oktober tegelijkertijd verwikkeld in een escalerende reeks schermutselingen met milities van de Libanese politieke partij Hezbollah aan hun noordgrens. Aanhoudende botsingen hebben de Israëlische luchtvaart gezien doel militieposities en bevolkingscentra in Zuid-Libanon, inclusief het gebruik ervan witte fosformunitie en op 8 januari doden een veldcommandant van Hezbollah. Hezbollah-eenheden hebben dat inmiddels veelvuldig gedaan gelanceerd antitankraketten op Israëlisch pantser, doelgerichte Israëlische Iron Dome-luchtverdedigingssystemen met artillerie, en op 6 januari geslagen een belangrijke Israëlische bergvliegbasis met artillerieraketten.

De escalerende vijandelijkheden hebben binnen Israël de roep om een ​​grootschalige aanval op Zuid-Libanon doen toenemen. Omdat de militaire capaciteiten en vuurkracht van Hezbollah echter ordes van grootte groter zijn dan die van de in Gaza gevestigde Palestijnse milities, is de haalbaarheid van een dergelijke actie herhaaldelijk in twijfel getrokken, zowel in Israël als in de Verenigde Staten. Volgens de Washington Post blijkt uit een geheime beoordeling van de Amerikaanse Defense Intelligence Agency (DIA) waarschuwde dat de Israëlische strijdkrachten het “moeilijk zouden vinden om te slagen” in een dergelijke operatie. 

De Washington Post merkte verder op, op basis van informatie van meerdere Amerikaanse functionarissen, dat een “grootschalig conflict tussen Israël en Libanon het bloedvergieten van de Israëlisch-Libanese oorlog van 2006 zou overtreffen vanwege Hezbollah’s substantieel grotere arsenaal aan langeafstands- en precisiewapens.” Anoniem gesproken waarschuwden functionarissen dat het omvangrijke en steeds geavanceerdere rakettenarsenaal van Hezbollah het land ook in staat zou stellen Israëlische petrochemische fabrieken en kernreactoren ernstig te bedreigen. Als gevolg hiervan meldde de Post: “In privégesprekken heeft de regering [Biden] Israël gewaarschuwd voor een aanzienlijke escalatie in Libanon.”

De groeiende mogelijkheid van een grote oorlog heeft de aandacht gevestigd op de bronnen van Hezbollah's macht, waardoor het land een leidend regionaal leger kon confronteren en grotendeels afschrikken. Met name het uitgebreide netwerk van ondergrondse tunnels en bunkers behoort tot de best versterkte ter wereld en strekt zich uit over een groot deel van Zuid-Libanon. Dit netwerk was van cruciaal belang voor het vermogen van Hezbollah om dat te doen effectief tegengaan Israëlische strijdkrachten tijdens hun maandenlange conflict in juli-augustus 2006, dat wordt beschouwd als de enige militaire nederlaag die Israël in zijn 75-jarige geschiedenis heeft geleden. 

Het is dan ook opmerkelijk dat dit ondergrondse netwerk een van de vele uitingen is van de aanzienlijke invloed die Noord-Korea heeft gehad op de Libanese militie. Meer dan enige andere strijdmacht ter wereld heeft Hezbollah blijk gegeven van sterke overeenkomsten met het Koreaanse Volksleger in de manier waarop het zijn capaciteiten de afgelopen twintig jaar heeft ontwikkeld. Israëlische deskundigen verwezen aan de oorlogsinspanningen van Hezbollah in 2006 als “een defensieve guerrillamacht georganiseerd langs Noord-Koreaanse lijnen”, waarbij werd benadrukt dat “alle ondergrondse faciliteiten, inclusief wapenopslagplaatsen, voedselvoorraden en apotheken voor de gewonden, voornamelijk in 2003-2004 werden opgezet onder de toezicht van Noord-Koreaanse instructeurs.” Andere inlichtingenbronnen aangegeven dat Hezbollah “vermoed werd te profiteren van de hulp van Noord-Koreaanse adviseurs” ter plaatse.

Directeur van de onderzoeksafdeling Tal Beeri van het Israëlische Alma Research and Education Center, het belangrijkste centrum van het land voor de studie van Hezbollah-gerelateerde veiligheidsuitdagingen, meer recentelijk gemarkeerd dat de honderden kilometers aan ondergrondse vestingwerken de kern vormden van het vermogen van de Libanese militie om oorlog te voeren met Israël. “Volgens onze inschatting markeren deze polygonen de verzamelplaatsen van Hezbollah als onderdeel van het 'verdedigingsplan' tegen een Israëlische invasie van Libanon. Elk lokaal verzamelcentrum ('defensie') beschikt over een netwerk van lokale ondergrondse tunnels. Tussen al deze centra werd een infrastructuur van regionale tunnels gebouwd, die met hen verbonden waren”, merkte hij op in een interview met de Times of Israel. 

Nu deze faciliteiten plaats bieden aan vrachtwagens, stellen ze Hezbollah in staat veiligheid te bieden aan haar mobiele ballistische raketwerpers, net zoals de Noord-Koreaanse strijdkrachten dat doen. Zoals Beeri verklaarde: “ondergrondse infrastructuur maakt het mogelijk dat een vrachtwagen doorrijdt naar de plaats waar de raket moet worden afgevuurd. In theorie kan op de lanceerplaats een platform worden gebouwd, of een helling die vanuit de tunnel omhoog loopt. De vrachtwagen verlaat de tunnel, vuurt en gaat weer naar beneden.”

Met betrekking tot de Noord-Koreaanse invloed op Hezbollah en haar rol bij het versterken van de strijdkracht van de militie, en in het bijzonder haar netwerk van ondergrondse vestingwerken, lichtte Beeri het volgende toe: 

Het graven van tunnels in Libanon werd vanaf het begin gedaan met de hulp van Noord-Korea – al in de jaren tachtig en vooral tegen het einde van de jaren negentig. Er is bewijs hiervan. Noord-Korea heeft historische expertise in het graven van tunnels in bergachtige en rotsachtige gebieden… Uiteindelijk kreeg Hezbollah alles wat het nodig had van de Koreanen. In 1980 hadden ze 90 jaar interactie gehad, in de loop waarvan Hezbollah kennis en technologie ontving tot het punt waarop het in staat was zelf de tunnels te graven en te bouwen.

Alleen al in de regio ten zuiden van de Litani-rivier in Libanon bestond het tunnel- en bunkernetwerk in 2006 geschat om meer dan 600 munitie- en wapenbunkers acht of meer meter onder de grond te versterken – naast beter versterkte commandobunkers die tot een diepte van 40 meter zijn gebouwd met behulp van gestort beton. Tegen die tijd waren er minstens tien door Korea gebouwde tunnel- en bunkernetwerken in Zuid-Libanon – elk met tientallen commandobunkers, die op hun beurt elk in verschillende kamers waren verdeeld. 

Toen dat jaar de oorlog uitbrak, werden de raketartilleriesystemen van Hezbollah vaak ingezet vanuit schietputten van vijf meter diep, met voetdikke gestorte betonframes versterkt met explosiemuren en bedekt met zandzakken en thermische dekens, waardoor de hittesignaturen van posities werden geminimaliseerd en ze zeer veerkrachtig werden. aan Israëlische lucht- of artillerieaanvallen. Tunnels in Noord-Koreaanse stijl dienden dus als krachtvermenigvuldiger, wat de kern vormde van Hezbollahs vermogen om militair succes te behalen. 

Dit weerspiegelde nauw hoe het Koreaanse Volksleger zelf hoopte een door de VS geleide aanval op veel grotere schaal tegen te gaan in het geval van een oorlog op het schiereiland. 

De Noord-Koreaanse expertise op het gebied van tunnelbouw en ondergrondse vestingwerken vindt zijn oorsprong in de Koreaanse oorlog, toen Amerikaanse strijdkrachten liet vallen 635,000 ton bommen over het schiereiland. Naar schatting 20 tot 30 procent van de noordelijke bevolking stierf in de oorlog. In de nasleep van de oorlog, parallel aan een grote focus op de ontwikkeling van een modern luchtverdedigingsvermogenwerden belangrijke militaire en industriële locaties, waaronder hele vliegvelden, diep onder de grond gebouwd om zich voor te bereiden op de mogelijkheid van een soortgelijke luchtaanval. 

Een recent voorbeeld van het vermogen van Noord-Korea om vliegbases onder bergen te bouwen werd gegeven in februari 2023 toen Iraanse media afbeeldingen van de luchtmachtbasis Eagle 44 van het land, waarschijnlijk bedoeld om te hosten nieuw bestelde Russische Su-35-jagers, die wordt overwogen hoogstwaarschijnlijk gebouwd te zijn met uitgebreide Noord-Koreaanse steun. Er wordt aangenomen dat de Iraanse uraniumverrijkingsfabriek Fordow eveneens is gebouwd in samenwerking met Noord-Korea hulp en was zwaar versterkt onder een berg. Noord-Koreaanse kennis op het gebied van ondergrondse vestingwerken werd voorheen ook naar China geëxporteerd en tijdens de Koude Oorlog aan Vietnam aangeboden. 

Hoewel beelden van voorbeelden uit Noord-Korea schaarser zijn, werd de metro van Pyongyang vanaf 1965 gebouwd als de diepste ter wereld, nadat de Verenigde Staten een arsenaal van enkele honderden kernwapens in Zuid-Korea begonnen in te zetten en snel uit te breiden, die grotendeels gericht waren op in het noorden en piekte op 950 kernkoppen. Drie dikke metalen explosiedeuren bij elke ingang zorgen ervoor dat de metro als schuilplaats kan dienen in het geval van Amerikaanse nucleaire aanvallen. Dit is misschien wel het voornaamste doel van de metro van Pyongyang, aangezien de behoefte aan ondergronds vervoer in de rustige stad beperkt blijft. 

Het Noord-Koreaanse tunnelnetwerk is steeds een belangrijke factor geweest die de mogelijke planning van militaire operaties tegen het land bemoeilijkt. Noord-Korea heeft het vermogen om enorme arsenalen ondergronds op te slaan en te produceren, en deze over lange afstanden over ondergrondse wegen te verplaatsen, waardoor het vrijwel onmogelijk wordt om de locaties van belangrijke wapens vast te stellen en het zeer lastig is om ze te beschadigen, zelfs als ze even aan de oppervlakte komen. Dit heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de veiligheid van het land. 

Toen de regering-Obama in 2016 serieus overwogen het lanceren van aanvallen op Noord-Korea en het Pentagon op de hoogte De president zei dat opties voor een beperkte preventieve aanval in feite onbestaande waren, omdat de zeer mobiele nucleaire leveringssystemen van het land diep onder de grond waren opgeslagen in faciliteiten die het Amerikaanse leger niet vanuit de lucht kon lokaliseren of neutraliseren. Het Pentagon was dus tot de conclusie gekomen dat het niet alleen onhaalbaar was om de ontwikkeling van kernwapens en raketten ernstig tegen te houden met een aanval, zoals de toenmalige president Obama had bedoeld, maar ook dat niets minder dan een grootschalige grondinvasie Noord-Korea zou kunnen ontwapenen. 

Het belang van de ondergrondse vestingwerken van Noord-Korea kwam eerder tot uiting in dat van minister van Defensie Donald Rumsfeld bevestiging hoorzitting in januari 2001, toen hij pleitte tegen het lanceren van een militaire aanval op het land: “Ze zijn ondergronds door het hele land gegaan op een manier die maar weinig landen hebben gedaan… Ze hebben ondergrondse plaatsingen van enorme aantallen wapens.” Rumsfeld noemde de strijdkrachten van Noord-Korea daarom ‘tunnellers van wereldklasse’. 

Ondergrondse vestingwerken zijn verre van onkwetsbaar. Speciale “bunker buster” activa zoals GBU-57 en nucleair B61-11 bommen kunnen diep onder de grond reiken, terwijl anderen, zoals de Taurus KEPD 350 kruisraket kan doordringen minder goed beschermde posities. Dergelijke bezittingen zijn dat echter wel zeer kostbaar en slechts een klein deel van de arsenalen van welk land dan ook in gevaar brengen. Dit maakt zelfs het veel kleinere tunnelnetwerk in Zuid-Libanon feitelijk onmogelijk om vanuit de lucht te vernietigen, laat staan ​​de ondergrondse netwerken in Noord-Korea. 

Ondergrondse vestingwerken zijn verre van het enige middel waarmee Noord-Korea heeft bijgedragen aan de militaire potentie van Hezbollah. Het inlichtingen- en veiligheidsnetwerk van de militie is gebouwd door in Korea opgeleide specialisten als Ibrahim Akil en Mustapha Badreddine. Parallel aan deze steun hebben Noord-Koreaanse strijdkrachten ook aan de zijde van Hezbollah in Syrië gevochten, bijvoorbeeld in het Syrische conflict slag bij Al Qusair waar Noord-Koreaanse artillerieadviseurs aanwezig waren, die een opstand bestreden die krachtig en rechtstreeks werd gesteund door Israël, Turkije en andere met de VS verbonden landen regionaal en extraregionaal actoren. 

Het vermogen van Noord-Korea om enorme netwerken van ondergrondse vestingwerken te bouwen, vooral in bergachtig of rotsachtig terrein, heeft een grote verandering teweeggebracht in het machtsevenwicht, niet alleen op het Koreaanse schiereiland, maar ook in Zuid-Libanon. Hezbollah zou in 2006 bijna uitgeroeid kunnen zijn Israëlische doelstellingen als het destijds gedwongen was geweest zijn middelen aan de oppervlakte in te zetten. Hezbollah's gebruik van deze netwerken om grote onverwachte militaire successen te boeken in 2006 heeft uiteindelijk veel bijgedragen aan de rechtvaardiging van tientallen jaren van enorme investeringen in ondergrondse vestingwerken door Pyongyang en de combinatie hiervan met de nadruk op artillerie- en raketmiddelen als middel om een ​​asymmetrische verdediging te bieden. 

Nu deze vestingwerken een belangrijke beperking blijven vormen voor de vrijheid van handelen van het Israëlische leger, hebben ze ook de omvang benadrukt van de uitdagingen die het veel grotere ondergrondse netwerk in Noord-Korea zou opleveren voor de Verenigde Staten en hun bondgenoten in het geval van een eventuele ramp. oorlog op het schiereiland.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: https://thediplomat.com/2024/01/what-hezbollahs-fortifications-teach-us-about-north-korean-defenses/