Zephyrnet-logo

Wat de DEA verkeerd doet over de huidige fentanylcrisis

Datum:

fentanyl en de DEA

Nee, het is niet het Sinaloa-kartel – het is het verbod!

https://twitter.com/CarlitoS_lim/status/1694124572759527465?s=20

De DEA mist opnieuw door de bomen het bos in haar oordeel dat de zonen van “El Chapo” primair verantwoordelijk zijn voor het opschalen van de fentanylproductie en -handel na de arrestatie van hun vader. Hoewel zij mogelijk belangrijke spelers zijn, erkent de DEA niet hoe hun eigen beleid de omstandigheden heeft geschapen waardoor fentanyl zo'n plaag kon worden.

De DEA doet alsof drugskartels in een vacuüm opereren, terwijl niets minder waar is. Kartels als Sinaloa bestaan ​​vanwege het verbod. Al meer dan vijftig jaar voeren de VS een oorlog tegen drugs, die er totaal niet in is geslaagd het aanbod en de vraag naar drugs terug te dringen. In plaats daarvan heeft het de winsten uit illegale drugs kunstmatig opgeblazen door de drugshandel in handen van criminele organisaties te duwen. Zonder legale marktconcurrentie kunnen groepen als Sinaloa astronomische prijzen vragen.

De vraag naar opioïden, zowel legaal als illegaal, is uiterst inelastisch gebleken. Wanneer de DEA het aanbod van opioïden op recept aan banden legt, wat ze sinds begin 2010 op agressieve wijze hebben gedaan, wenden wanhopige mensen zich tot de zwarte markt. Nu het legale aanbod afneemt, haasten criminele organisaties zich om de leegte op te vullen.

Fentanyl biedt kartels een ideaal product. Het is synthetisch, dus het is niet afhankelijk van de aanvoer van plantaardige medicijnen zoals heroïne. Het is ook ongelooflijk krachtig, waardoor mensenhandelaars kleine hoeveelheden over de grens kunnen smokkelen. Eén kilo fentanyl bevat 500,000 doses en is op straat ruim 1 miljoen dollar waard. De winsten zijn duizelingwekkend vergeleken met de minimale productiekosten.

Nog fentanyl is ook veel gevaarlijker dan traditionele opioïden. Zelfs kleine doseerfouten kunnen fataal zijn. Illegale fentanyl is een belangrijke aanjager van de overdosiscrisis geworden, met alleen al in 60,000 meer dan 2020 sterfgevallen. Maar net als bij de marihuana- en cocaïnehandel van El Chapo ligt de fout in de eerste plaats bij het verbod.

De DEA houdt ook geen rekening met haar eigen medeplichtigheid aan de machtsovername van El Chapo. Decennia lang heeft de DEA nauw samengewerkt met de Mexicaanse autoriteiten in de War on Drugs. Dit partnerschap werd vaak gecorrumpeerd doordat individuen aan beide kanten van de grens profiteerden van de drugsoorlog en zelfs rechtstreeks de handel mogelijk maakten. De prikkel voor corruptie onder het verbod is eenvoudigweg te hoog.

El Chapo kwam aan de macht, niet alleen ondanks de inspanningen van de DEA, maar in veel opzichten dankzij hen. En nu gaat dezelfde cyclus verder met zijn zonen en medewerkers als El Mayo. Deze dynamiek op de zwarte markt zal blijven bestaan ​​zolang de DEA tevergeefs probeert de menselijke natuur en de markteconomie te verbieden.

De tragische ironie die ten grondslag ligt aan de opioïdencrisis is dat een strenger verbod tot sterkere medicijnen heeft geleid. Op dezelfde manier leidde het verslaan van El Chapo tot meer fentanyl. De DEA moet zijn rol fundamenteel heroverwegen. Alleen door over te gaan tot schadebeperking in plaats van een eindeloze drugsoorlog kunnen we deze aanhoudende Amerikaanse tragedie verzachten.

Hoe bestrijd je Fentanyl? Je legaliseert heroïne natuurlijk!

De fentanylcrisis die Amerika verwoest zal niet eindigen door verbod en politieoptreden. De enige oplossing die de zwarte markt die onze gemeenschappen vergiftigt met fentanyl effectief kan ondermijnen, is volledige legalisering en schadebeperking, te beginnen met legale heroïne.

Velen verzetten zich tegen het idee van legale heroïne, maar het zou veel veiliger zijn dan de huidige ongereguleerde markt die overspoeld wordt met fentanyl. Als mensen een overdosis straatdrugs nemen, komt dat meestal omdat de potentie onvoorspelbaar is. Legale heroïne met consistente dosering elimineert dit risico. Bovendien zou het gratis verstrekken van heroïne van farmaceutische kwaliteit via onder toezicht staande injectieplaatsen het klantenbestand van de kartels volledig decimeren.

In verschillende landen zijn gratis heroïneprogramma's met succes geïmplementeerd. Zwitserland was in de jaren negentig een pionier op het gebied van deze aanpak, door heroïne op recept te verstrekken aan verslaafden bij wie andere behandelingen niet hielpen. In de afgelopen twintig jaar heeft het programma het aantal drugsgerelateerde sterfgevallen teruggedrongen, de levens van verslaafden gestabiliseerd en verslaving gedecriminaliseerd.

Portugal voerde een soortgelijk beleid in en werd het eerste land dat in 2001 al het drugsbezit volledig decriminaliseerde. Opnieuw brachten de resultaten de critici in verwarring. Het aantal sterfgevallen door overdoses en HIV-infecties daalde aanzienlijk, en het aantal mensen dat in behandeling was, verdubbelde. Door een gezondheidsbenadering te hanteren in plaats van het strafrecht, verbeterde Portugal de openbare veiligheid en het welzijn.

Uit de gegevens blijkt duidelijk dat het aanpakken van de opioïdencrisis met behandeling en schadebeperking beter werkt dan verbod, criminalisering en stigmatisering. Helaas blijven de DEA en een groot deel van de Amerikaanse rechtshandhavingsinfrastructuur zich inzetten voor de mislukte War on Drugs.

Maar we weten uit de geschiedenis dat een verbod geen einde maakt aan problematisch middelengebruik; het geeft alleen maar meer macht aan criminelen en ondergrondse markten. Uit het alcoholverbod ontstond Al Capone, het moderne drugsverbod El Chapo. Alleen door stoffen te legaliseren kunnen we ze voor de veiligheid reguleren en criminele winstbejag ondermijnen.

Fentanyl heeft het drugsaanbod geïnfiltreerd omdat het de smokkelwinsten maximaliseert. Maar weinigen zouden ernaar op zoek gaan als er legale, gereguleerde alternatieven zoals heroïne worden aangeboden. Het lijkt misschien contra-intuïtief, maar het weggeven van heroïne is de enige manier om fentanyl te bestrijden.

In plaats van elk jaar miljarden aan DEA-budgetten te verspillen, zouden we gratis heroïneprogramma's kunnen opzetten. Als het doel het redden van levens en het verbeteren van de volksgezondheid is, ligt de oplossing voor de hand. Alle sterfgevallen onder een legaal heroïneprogramma zouden tragisch zijn, maar nog steeds minder dan de tienduizenden mensen die jaarlijks aan fentanyl sterven.

De opioïdencrisis vereist dat Amerika zijn ideologische toewijding aan het verbod opgeeft. Onze keuze is niet tussen het redden van levens met een verbod of het aan de verslaving overlaten van drugsgebruikers. Bewezen benaderingen voor schadebeperking kunnen de waardigheid herstellen en de levens van mensen stabiliseren. Het beëindigen van de oorlog tegen drugs is de enige manier om eindelijk de schade van kartels en de verspreiding van drugs als fentanyl te verslaan. Hoe eerder we dit accepteren, hoe meer levens er gered zullen worden.

Waarom verslaafden dwingen te stoppen met drugs contraproductief en gevaarlijk is!

Proberen verslaafden tot herstel te dwingen voordat ze er klaar voor zijn, is niet alleen nutteloos, maar ook gevaarlijk. Uit onderzoek blijkt dat rehabilitatie- en onthoudingsprogramma's weinig succes hebben als deelname wordt afgedwongen in plaats van vrijwillig.

Volgens onderzoeken bereikt slechts ongeveer 2-5% van de mensen die door rechtbanken of families onder druk worden gezet om te revalideren, langdurige nuchterheid. Het snelst hervalt wanneer de externe druk wordt weggenomen. Dit komt omdat opgelegde revalidatie niet de onderliggende redenen aanpakt waarom mensen drugs gebruiken. Genezing kan niet worden afgedwongen.

Proberen verslaafden te laten stoppen voordat ze dat zelf willen, leidt tot gevaarlijke cycli van terugval en zelfmedicatie. Het criminaliseren van verslaving maakt het lijden erger door het wegnemen van stabiele levensfundamenten zoals huisvesting, gezinnen en werk.

Een betere aanpak is het stabiliseren van de levens van verslaafden met compassie en niet met oordeel. Het bieden van veilige huisvesting, schone parafernalia, verslavingsmedicijnen zoals methadon en gezondheidszorgvoorzieningen vermindert de schade. Het opbouwen van een gevoel van gemeenschap en verbondenheid pakt de wortels van verslaving aan in trauma, isolatie en wanhoop.

Met zorgzame ondersteuning kunnen verslaafden hun drugsgebruik geleidelijk verminderen en overgaan op onthouding. Maar dit moet hun eigen keuze zijn. Gedwongen rehabilitatie wekt alleen maar wantrouwen en weerstand op. Het ontmoeten van drugsgebruikers waar ze zich bevinden en hen autonomie geven over hun herstel heeft de beste resultaten.

De War on Drugs probeert nuchterheid op te leggen door middel van verbod en bestraffing. Maar verslaving is een ziekte, geen moreel falen. We moeten van veroordeling naar open armen gaan, van controle naar empowerment. Alleen dan kunnen we een einde maken aan de overdosiscrisis die onze gemeenschappen teistert. Want verslaafde levens zijn ook belangrijk.

Het is tijd om de Controlled Substance Act nietig te verklaren en opnieuw te onderhandelen over het drugsbeleid!

De fentanylcrisis heeft het verbijsterende falen van de Amerikaanse War on Drugs onderstreept. Elk jaar groeit de menselijke tol van overdoses en massale opsluitingen, terwijl kartelgeweld onze zuidgrens terroriseert. Wij voeren dit mislukte beleid voort, gebaseerd op een valse tweedeling: dat onze enige opties óf de huidige verbodsaanpak zijn, óf drugsgebruikers volledig aan hun verslaving overlaten. In werkelijkheid ligt de oplossing in een derde pad: schadebeperking en decriminalisering.

Om deze verstandige hervorming door te voeren, moeten we de Controlled Substances Act, die als juridisch fundament voor het verbod dient, nietig verklaren. Deze wet uit het Nixon-tijdperk categoriseert drugs in schema’s die grotendeels gebaseerd zijn op morele oordelen in plaats van op farmacologische feiten. Het scheidt willekeurig “legale” en “illegale” stoffen zonder wetenschappelijke onderbouwing. Deze ideologische wet beteugelt het drugsgebruik niet; het versterkt alleen de zwarte markten en criminele organisaties.

In feite creëerde de Controlled Substances Act een door de overheid afgedwongen monopolie voor de farmaceutische industrie om haar eigen verslavende medicijnen te verkopen. Big Pharma heeft de opioïdencrisis helpen veroorzaken door middel van misleidende en onverantwoordelijke marketing van oxycontin en vicodin. Het lobbyt om plantaardige concurrenten zoals cannabis en psychedelica verboden te houden. De DEA fungeert als handhavingsorgaan en onderdrukt met geweld alle bedreigingen voor dit door geneesmiddelen gedreven geneesmiddelenmonopolie.

Het is tijd om te erkennen dat cognitieve vrijheid en het gezag over het eigen bewustzijn een fundamenteel mensenrecht is. Hoewel bepaalde stoffen zoals alcohol en heroïne risico's met zich meebrengen, leert de ervaring dat een verbod veel meer schade aanricht dan het drugsgebruik zelf. Educatie, schadebeperking en vrijwillige behandeling zorgen voor een meer ethische en effectieve aanpak.

Het decriminaliseren van bezit zou geweldloze gebruikers uit de gevangenis houden. Het legaliseren van natuurlijke psychoactieve planten zou veel psychische aandoeningen kunnen helpen. Het verstrekken van opioïden van farmaceutische kwaliteit op veilige injectieplaatsen zou een overdosis fentanyl een halt toeroepen. We weten dat deze maatregelen werken omdat ze succes hebben gehad in landen als Zwitserland, Portugal en Canada.

Het Amerikaanse drugsbeleid hoeft niet gedomineerd te worden door onwetendheid, racisme en morele paniek. We kunnen ze in plaats daarvan baseren op wetenschap, vrijheid en mededogen. Maar dit begint met belangenbehartiging aan de basis. Iedere kiezer zou van zijn vertegenwoordigers moeten eisen dat zij de hervorming van het drugsbeleid steunen. Lokale steminitiatieven zijn ook krachtige instrumenten.

De jongere generaties geloven niet in propaganda voor ‘reefer madness’; ze weten dat de drugsoorlog een verschrikkelijke mislukking is geweest. De politici die nog steeds water bij zich hebben voor dit schadelijke beleid zijn overblijfselen uit het verleden. Hun dag zit erop. De toekomst ligt in het beëindigen van het racistische, onethische en rampzalige Controlled Substances Act-regime. Alleen als we de autonomie over onze geest en ons lichaam terugwinnen, kunnen we de overdosiscrisis op een zinvolle manier aanpakken. Het begint met het legaliseren van vrijheid.

FENTANYL EN WIET, LEES VERDER…

MARIHUANA MET FENTANYL IS EEN MYTHE

FENTANYL GEKANTDE MARIHUANA IS EEN STEDELIJKE LEGENDE, LEES WAAROM!

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img