Zephyrnet-logo

Wat als je geen plezier meer vindt in het roken van wiet? – De seizoenen in iemands leven begrijpen

Datum:

geen plezier meer in het roken van wiet

Seizoenen in iemands leven begrijpen

WAT TE DOEN ALS JE GEEN VREUGDE VINDT IN HET ROKEN VAN WIET

Als mensen evolueren en groeien we voortdurend, waarbij onze perspectieven en voorkeuren veranderen als de seizoenen. Wat we ooit met een brandende hartstocht aanbaden, kan slechts een paar jaar later een bron van ineenkrimpende schaamte worden. Het ‘mannenknot’- of ‘topknot’-kapsel dat in onze twintiger jaren zo moeiteloos cool leek, kan ervoor zorgen dat we vol ongeloof ons hoofd schudden naar onszelf als we eenmaal dertig zijn.

Deze steeds veranderende aard van onze voorkeuren en antipathieën beperkt zich niet tot triviale zaken als mode of trends. Zelfs ons standpunt over meer inhoudelijke kwesties zoals cannabisconsumptie kan een metamorfose ondergaan terwijl we door de verschillende seizoenen van ons leven navigeren.

In onze jeugd hebben de sensatie van rebellie en de aantrekkingskracht van veranderde toestanden cannabis wellicht tot een aantrekkelijke verwennerij gemaakt. Maar naarmate we volwassener worden en meer verantwoordelijkheden op ons nemen, kunnen onze prioriteiten verschuiven. Wat ooit een onschuldig tijdverdrijf was, kan gezien worden als een ondeugd die niet langer aansluit bij onze huidige waarden of levensstijl.

De sleutel is om het feit te begrijpen en te omarmen dat deze verschuivingen natuurlijk en gezond zijn. Ons vermogen om onze keuzes opnieuw te evalueren, los te laten wat ons niet langer dient en nieuwe perspectieven te omarmen, is een teken van groei en zelfbewustzijn. Het is contraproductief om rigide vast te houden aan voorkeuren uit het verleden of om een ​​evangelist te worden voor de veranderingen die we hebben doorgevoerd en deze van de daken te schreeuwen als een grootse prestatie.

Ware evolutie ligt in een stille zelfacceptatie, het internaliseren van onze overwinningen en het implementeren van de veranderingen die we nodig achten om de beste versies van onszelf te worden. Ons vroegere zelf met minachting beoordelen of vasthouden aan verouderde gewoonten uit een gevoel van koppige nostalgie heeft geen zin.

Het pad naar wijsheid en tevredenheid is geplaveid met het vermogen om met de seizoenen van ons leven mee te gaan, van elke fase te genieten en tegelijkertijd ruimte te laten voor de onvermijdelijke transformaties die na de volgende bocht wachten.

Hier is een sectie van 500 woorden met de titel 'Seasons Change Us':

De getijden van ons leven eb en vloed en voeren ons door steeds wisselende seizoenen die een diepgaande invloed hebben op onze gewoonten, voorkeuren en zelfs kernaspecten van onze identiteit. In mijn tumultueuze tienerjaren werd ik overspoeld door een zee van experimenten, waarbij ik me overgaf aan een groot aantal geestverruimende middelen. Twee specifieke drugs – alcohol en benzodiazepines – dreigden mij echter naar een diepte te slepen waaruit ik misschien nooit meer ben teruggekeerd.

Hoewel de talloze psychedelische trips waaraan ik begon hun eigen risico's met zich meebrachten, was het de sirenenzang van deze twee verderfelijke ondeugden die het meest dodelijk aantrekkelijk bleek. Hun greep was verraderlijk en de gevolgen potentieel verwoestend. Er zou een diepgaande verandering in mijn relatie met bedwelmende middelen nodig zijn om mij van de afgrond terug te trekken.

Toen ik begin twintig was, verraadde mijn lichaam me en kwam in opstand tegen de alcohol die ooit zo vrijelijk had gestroomd. Slechts twee of drie biertjes waren genoeg om mij een kater en ellendig gevoel te geven, zelfs terwijl de drankjes werden genuttigd. Deze lichamelijke afwijzing viel samen met een zelfopgelegde pauze van cannabis die een paar jaar duurde. Maar naarmate mijn seizoenen veranderden, veranderden ook mijn behoeften en perspectieven.

Plotseling ontpopte cannabis zich als een levensvatbaar alternatief – een alternatief dat pbood veel van de voordelen Ik had eerder naar alcohol gezocht zonder de brute fysieke tol. Het was toegankelijker en betaalbaarder en stelde me in staat functioneel te blijven op een manier die met drank niet langer mogelijk was. Met een filosofisch schouderophalen integreerde ik deze oude vriend opnieuw in mijn leven, en cannabis is gedurende de decennia die volgden een vaste metgezel gebleven.

Zal ik doorgaan met het consumeren van cannabis totdat ik oud en grijs ben? Misschien, of misschien niet. De eerlijke waarheid is dat ik het niet met zekerheid kan zeggen. Wat ik met overtuiging kan zeggen, is dat ik het voorlopig omarm en ervan geniet. Het kweken, verwerken en experimenteren met deze eeuwenoude plant is onderdeel geworden van mijn identiteit als belijdend psychonaut.

Die identiteit is echter – zoals alle aspecten van mijn wezen – vloeibaar en vergankelijk. Ik houd mij niet vast aan één enkele rol of gewoonte, hoe diepgeworteld die ook is. Als de veranderende seizoenen van het leven vereisen dat ik mijn relatie met cannabis – of welke andere passie of ondeugd dan ook – verander om beter aan te sluiten bij mijn hoogste idealen, dan moet dat zo zijn. Zelfs dit kruid, dat in moeilijke tijden een bron van genezing en gezelschap is geweest, zou dit kunnen vinden zelf een nieuwe bestemming gegeven of geheel opzij gezet.

Deze fundamentele openheid voor verandering, deze bereidheid om met de seizoenen mee te evolueren, is misschien wel de meest kritische les die we kunnen leren. Door de voorbijgaande aard van alle toestanden te accepteren – en door het bewuste bewustzijn te cultiveren dat nodig is om te herkennen wanneer een verandering nodig is – voorkomen we dat we verslaafd raken aan obsessies, of ze nu chemisch of filosofisch zijn. Gegrond blijven en controle houden over ons leven vereist deze existentiële flexibiliteit. Toch zijn de beloningen groot: de vrijheid om in elk nieuw seizoen volledig tot bloei te komen, elke vluchtige ontmoeting te omarmen en elke knoop los te maken die onze grenzeloze geest dreigt te beperken.

Voor velen overstijgt cannabis zijn chemische eigenschappen en wordt het een intrinsiek onderdeel van iemands identiteit en cultuur. Net zoals het tribalisme dat rond favoriete tv-programma's of sportteams ontstaat, kan marihuana een gemeenschapsgevoel, rituelen en gedeelde ervaringen bevorderen die onze persoonlijkheid vormen.

Deze integratie van cannabis in ons zelfgevoel maakt het vooruitzicht om het ‘eruit te laten’ voor sommigen zo beangstigend. De vraag rijst: “Wie ben ik zonder wiet?” Het antwoord is echter altijd eenvoudig: je bent nog steeds fundamenteel jezelf, cannabis of geen cannabis. Je kernwezen bestaat onafhankelijk van welke gewoonte of interesse dan ook.

Niettemin kunnen dierbaren u aanmoedigen om te stoppen, terwijl toegewijde rokers erop aandringen dat u zich moet blijven overgeven. In werkelijkheid is geen van beide perspectieven universeel correct, aangezien jouw relatie met cannabis uniek en persoonlijk is. Alleen jij kunt bepalen of het in je huidige levensseizoen eerder belastend dan nuttig is geworden.

Als je merkt dat je met die vraag worstelt, als je het waarneemt nadelen van cannabis zwaarder wegen dan de voordelen, overweeg dan om als experiment een tijdelijke pauze te nemen. Een tolerantiepauze van een maand, of zelfs drie maanden geheel onthouding, kan een perspectief van onschatbare waarde bieden. Zie het niet als voor altijd stoppen, maar als een kans om te zien hoe je leven zonder dit zou kunnen veranderen.

Voor degenen die zich zorgen maken over ontwenningsverschijnselen: u kunt er zeker van zijn dat deze doorgaans mild en van korte duur zijn. Een dag of twee van traagheid is vaak de omvang van het fysieke ongemak. Oefeningen zoals yoga, meditatie en ademhalingsoefeningen kunnen helpen om je endocannabinoïdesysteem snel weer in evenwicht te brengen.

De sleutel is om deze potentiële verandering niet te benaderen vanuit angst of inflexibiliteit. Blijf ruimdenkend en erken dat, net zoals je er ooit voor hebt gekozen om cannabis te gebruiken, je er later altijd voor kunt kiezen om ermee te stoppen of opnieuw te integreren. Door jezelf simpelweg de vrijheid te geven om het leven zonder te ervaren, althans voor een korte periode, open je jezelf voor grotere zelfkennis.

Misschien herontdek je cannabis en de redenen waarom je het gebruikt met frisse ogen en een nieuw elan. Of misschien zal dit tijdelijke afscheid onthullen dat je pad is afgeweken en dat je, buiten de gehechtheden op identiteitsniveau, voorbij de noodzaak of het verlangen ernaar bent gegaan. Beide perspectieven zijn geldig en waardevol.

De ultieme boodschap is deze: wees niet bang om te evolueren. Je voorkeuren, je gewoonten en zelfs cruciale onderdelen van hoe je jezelf definieert, kunnen veranderen met de seizoenen van het leven. Het omarmen van die evolutie, en niet vasthouden aan starre stilstand, is de weg naar het samenstellen van je meest vervullende reis.

Uiteindelijk vereist het pad naar zelfactualisatie dat we onze persoonlijke kracht opeisen en ons vrij voelen om in ongemak te leunen. De weg naar echte zelfontdekking is zelden comfortabel, maar is altijd lonend en verhelderend op manieren die het tijdelijke onbehagen overstijgen.

Als je merkt dat je op een kruispunt met cannabis staat en niet langer hetzelfde genot of dezelfde voordelen ervaart als vroeger, wees dan niet bang om het los te laten. Het is echter niet nodig om deze evolutie luidkeels aan de wereld bekend te maken. Sta toe dat de verandering zich organisch in je leven manifesteert, zonder een evangelist te worden voor het stoppen. Laat uw gegronde aanwezigheid en rustige zelfvertrouwen zien, maar geef anderen niet de opdracht dit voorbeeld te volgen. We lopen ieder onze eigen kronkelige wegen.

De kernles is deze: we ervaren allemaal seizoenen in ons leven waarin onze voorkeuren, antipathieën, prioriteiten en zelfs kernonderdelen van hoe we onszelf definiëren, veranderen en veranderen. Dit is niet iets waartegen gevochten moet worden, maar een onveranderlijke stroom die omarmd moet worden. Zwem niet stroomopwaarts terwijl u zich verzet tegen de universele stromingen van verandering. We kunnen niet simpelweg “proberen” met de stroom mee te gaan – we surfen met de bedoeling op de golven of we worden meegesleurd door de getijden van weerstand.

Er schuilt een diepgaande kracht in radicale zelfacceptatie en openheid voor verandering. Door jezelf vloeiend door de seizoenen heen te laten evolueren, los te laten wat niet langer dient en tegelijkertijd verankerd te blijven in je diepste waarden, open je jezelf voor diepgaande groei en een steeds verfijndere belichaming van je hoogste idealen.

Of cannabis nu onderdeel blijft van je reis of zorgvuldig opzij wordt gezet, het belangrijkste is dat je de stappen zet om authentieker jezelf te worden. Dat is de kern van de zaak: een steeds dieper wordende reis naar de essentie van wie je bent, voorbij de vergankelijkheid van gewoonten of culturele gehechtheid. Omarm de moed om te evolueren, verwerp dat wat je beperkt en leun vol vertrouwen naar je meest bekrachtigde en geactualiseerde zelf.

STOP MET WIET KOUD TURKIJE, LEES VERDER…

STOP MET CANNABIS KOUDE TURKIJE BIJWERKINGEN

WAT ZIJN DE BIJWERKINGEN VAN HET STOPPEN MET WIET COLD TURKIJE?

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img