WASHINGTON en ROME – De belofte van Duitsland begin dit jaar om tanks naar Oekraïne te sturen markeerde de laatste concessie van het land en vormde een dekmantel voor de geleidelijke escalatie van het soort uitrusting dat bondgenoten leverden.

Inderdaad, wanneer Rusland viel afgelopen februari Oekraïne binnen, verzetten haar bondgenoten pleidooien voor offensieve hulp en volgden ze een enge definitie van beschermingsmiddelen. In Berlijn schuwden leiders aanvankelijk hulp die niet voldeed aan de Duitse definitie van 'defensief'.

Dat is veranderd, nu Duitsland toezegt Lever Leopard 2 gevechtstanks en het goedkeuren van verzoeken van andere landen om dit voorbeeld te volgen. Kanselier Olaf Scholz gaf onlangs ook toestemming voor het leveren van infanteriegevechtsvoertuigen om de Russische troepen uit het bezette Oekraïne te helpen verdrijven.

De evoluerende benadering past bij een conflict dat even vloeiend als onvoorspelbaar is.

Nu een verzameling van Voertuigen van het westerse tanktype staat gepland om dit voorjaar in de frontlinie aan te komen, met training die al aan de gang is in donorlanden. De voertuigen dragen de hoop om overwinningen op het slagveld mogelijk te maken voor Oekraïense strijdkrachten die zullen leiden tot een soort oorlogsscenario - als de wapens op tijd aankomen.

Scholz heeft de krant Tagesspiegel verteld dat hij wil dat de Russische president Vladimir Poetin één vraag beantwoordt: "Hoe komt de wereld uit deze vreselijke situatie?"

Defense News sprak met nationale veiligheidsanalisten, wetgevers en gepensioneerde functionarissen en vroeg elk hoe het conflict zou kunnen eindigen.

Hun antwoorden zijn somber: de oorlog zal duur zijn, levens kosten en waarschijnlijk minstens een paar jaar duren - of zelfs eindeloos worden. Het zal de Amerikaanse en Europese defensie-industrieën belasten, vooral als het gaat om munitie, en het kan leiden tot economische ondergang in Rusland. Dit alles terwijl de mogelijkheid van nucleaire escalatie blijft.

En ze zeiden dat het winnen zal afhangen van een congres met de vastberadenheid om voortdurende steun aan Oekraïne te verzekeren. Maar zelfs dan kan het concept van overwinning onnauwkeurig zijn, waarschuwden ze.

"Voor dit jaar zou het heel, heel moeilijk zijn om de Russische strijdkrachten militair uit alle - elke centimeter van Oekraïne of het door Rusland bezette Oekraïne - te verdrijven", vertelde generaal Mark Milley, voorzitter van de Joint Chiefs of Staff van het Amerikaanse leger, aan verslaggevers tijdens een bezoek aan Duitsland vorige maand. "Dat betekent niet dat het niet kan gebeuren, betekent niet dat het niet zal gebeuren, maar het zou heel, heel moeilijk zijn."

Milley heeft erop aangedrongen dat de oorlog waarschijnlijk op een bepaald moment aan de onderhandelingstafel zal eindigen. Ambtenaren en experts verwachten een bloedige lente, nu Rusland nieuwe dienstplichtigen naar de frontlinie stuurt en Oekraïne probeert een offensief af te weren terwijl het zijn eigen offensief opzet.

Nu de oorlog zijn tweede jaar ingaat, stroomt de stroom militaire hulp nog steeds. Maar industriële capaciteiten zijn schaars en landen zijn begonnen na te gaan hoeveel uitrusting ze kunnen missen terwijl ze hun eigen zelfverdedigingseisen en die van de NAVO handhaven.

Tegelijkertijd zal het verkiezingsseizoen in de Verenigde Staten - de belangrijkste geldschieter van Oekraïne - de argumenten aanwakkeren dat een oorlog in Europa van onbekende duur een kostbare overlast voor Amerika is.

Hoe lang een oorlog?

Gevraagd naar de waarschijnlijke duur van de oorlog in Oekraïne, deden analisten in de Verenigde Staten en Europa soortgelijke voorspellingen, met tijdlijnen die liepen van maanden tot jaren tot 'onbepaald'.

Yohann Michel, een onderzoeksanalist in Berlijn bij de denktank International Institute for Strategic Studies, anticipeert op "lange maanden" in de toekomst, terwijl Michael Kofman, de directeur van het onderzoeksprogramma van het Russia Studies Program van het Center for Naval Analyses in Washington, extra jaren verwacht van vechten.

"Oorlogen duren doorgaans langer dan mensen verwachten of hopen, maar vooral interstatelijke conflicten van deze lengte", zei Kofman. "De geschiedenis leert ons dat oorlogen die zo lang duren... waarschijnlijk langdurig zullen worden en meerdere jaren zullen duren."

Misschien was de Italiaanse analist Lucio Caracciolo wel de meest pessimistische van allemaal. "Deze oorlog zal voor onbepaalde tijd duren, met lange pauzes voor een staakt-het-vuren", zei hij.

"Het zal pas stoppen als Oekraïne of Rusland of beide instorten, aangezien dit voor beide partijen een kwestie van leven of dood is", voegde Caracciolo toe, de redacteur van de Italiaanse geopolitieke publicatie Limes.

Peter Roberts, een senior associate fellow bij het Royal United Services Institute in Londen, zei dat er verschillende manieren zijn om het einde van een oorlog te definiëren: "het einde van de kinetische fase" versus "het einde van een Georgia-stijl bevroren conflict of een Korea-achtige situatie die jaren voortduurt.”

"Ik zou graag denken dat de kinetische fase in 2023 zou kunnen eindigen, maar ik vermoed dat we nog drie jaar kunnen kijken met deze schaal van gevechten", zei Roberts.

Michel voegde eraan toe dat er nog onbekende factoren zijn die het einde van het conflict zullen bepalen.

“Wie lanceert als eerste de volgende aanval? Welke rol zal het weer spelen?” hij vroeg zich af. "Er is het probleem van munitie - de eerste partij die een tekort heeft, zal in de problemen komen. Hoewel er geen echt Europees programma is om de productie te verhogen, zullen de Russische voorraden door China worden aangevuld?”

En lange, uitputtende gevechten brengen hun eigen risico's met zich mee, volgens Benjamin Jensen, een oorlogsspelexpert bij het Centrum voor Strategische en Internationale Studies. Dat komt omdat hoe langer conflicten duren, hoe meer ze eindige hulpbronnen uitputten en daarom zijn de partijen meer bereid om te gokken.

"Zelfs technologisch geavanceerde, rijke staten in het Midden-Oosten bereikten uiteindelijk een punt waarop ze raketten afvuurden op burgersteden, openlijk chemische wapens gebruikten en in golven vochten - gewoon mensen die over het veld rennen en beschoten worden", zei Jensen.

Beide partijen kunnen moedig optreden als ze in de touwen terechtkomen en een exitstrategie nodig hebben. Oekraïne, suggereerde Jensen, zou een spectaculaire speciale operatie kunnen proberen om een ​​Kremlin-functionaris te vermoorden, of Rusland zou kunnen besluiten kernwapens te gebruiken - of gewoon te testen.

Volgens Jensen hoeft zelfs de ineenstorting van de conventionele strijdmacht van Rusland of een traditionele Oekraïense overwinning niet te betekenen dat de oorlog voorbij is; beide kunnen leiden tot nucleaire escalatie door Rusland.

In het offensief dit voorjaar

Op 24 februari 2022 vielen Russische troepen Oekraïne aan zonder bevroren grond om hun gepantserde voertuigen te ondersteunen, wat betekende dat ze zich aan wegen moesten houden, waar ze opvielen als gemakkelijke doelen.

Maar deze winter zullen ze naar verwachting aanvallen lanceren over open vlaktes, die moeilijker te verslaan zijn, zei Daniel Rice, een voormalige kapitein van het Amerikaanse leger die vorig jaar speciaal adviseur werd van generaal Valerii Zaluzhnyi, de commandant van het Oekraïense leger. .

"De zorg is dat een grote Russische offensieve actie door zou kunnen slaan, en er is veel zorg dat ze Kiev kunnen innemen", zegt Rice, nu president van de adviesgroep Thayer Leadership in West Point, New York. "Mensen worden wakker met de realiteit dat je offensieve wapens nodig hebt om deze oorlog te beëindigen - in ieder geval om hem te winnen."

De uitdaging is nu het trainen en uitrusten van een gepantserde strijdmacht die groot genoeg en geavanceerd genoeg is om de Russische strijdmacht te omsingelen.

Oekraïense soldaten zullen moeten leren hoe ze de nieuwste partij militaire hulp moeten gebruiken en ondersteunen, waaronder Marder en Bradley infanteriegevechtsvoertuigen uit Duitsland en de Verenigde Staten, evenals Challenger 2, Luipaard 2 en Abrams-tanks respectievelijk uit het VK, Duitsland en de VS. Ook in de mix zit een toezegging van Frankrijk om AMX-10 RC lichte tanks op wielen te verzenden.

"Het is veel te doen in een korte tijd," zei Rice. 'Alleen omdat ze precies de juiste voertuigen hebben, wil nog niet zeggen dat je in de toekomst een grote offensieve actie kunt ondernemen. Maar … deze Oekraïners hebben de wereld keer op keer verrast.”

De gepensioneerde generaal-majoor Patrick Donahoe, een voormalig commandant van de school voor manoeuvreeroorlogvoering van het Amerikaanse leger in Fort Benning, Georgia, zei dat westerse upgrades Oekraïne de kans bieden om het nauwe gevecht met Russische tegenstanders te domineren en de tactische gevechten in zijn voordeel te beëindigen.

Russische troepen proberen nu al tanks in Oekraïne te vertragen met mijnen, loopgraven en piramidale, betonnen 'drakentanden', een soort versterking die sinds de Tweede Wereldoorlog niet meer in de strijd is gezien. De Oekraïense strijdkrachten, eenmaal uitgerust en getraind voor gecombineerde wapenoorlogvoering en tanktactieken, zullen "ontworpen zijn om een ​​gat te slaan in een defensief netwerk", voorspelde Donahoe.

Maar de omvangrijke delen van het terrein dat Oekraïne wil bevrijden, zullen tijd vergen, en het zal zes maanden duren om zelfs maar de nodige strijdkrachten op te bouwen, schatte Donahoe.

De recente wapendonaties – Kiev wil nog steeds gevechtsvliegtuigen en tactische langeafstandsraketten – zijn gebaseerd op de veronderstelling dat ze Moskou zullen dwingen zijn invasie te beëindigen en onderhandelingen te beginnen omdat de militaire kosten te hoog zijn. Dat doel bestond naast de verwachting dat de regering van Poetin waarschijnlijk nooit zal stoppen met vechten, aangezien het verliezen van de oorlog het einde van zijn politieke macht zou kunnen betekenen.

Drukpunten

In de loop van het afgelopen jaar is de binnenlandse propagandastrategie van Poetin veranderd van een boodschap van "vecht tegen de nazi's" in Oekraïne naar "vecht tegen het Westen" daar, zei Stefan Meister, een Rusland en Oost-Europa-expert bij de in Berlijn gevestigde Duitse Raad over buitenlandse betrekkingen. "Het verhaal is de grote strijd van de Koude Oorlog", zei hij, een kader dat heeft geholpen om nieuwe rekruten aan te trekken.

En de bijna totale controle van informatie door de overheid maakt afwijkende meningen moeilijk. "Degenen die tegen de oorlog zijn, zijn vertrokken en degenen die overblijven passen zich aan", zei Meister.

Eerdere pogingen om de wil tot oorlog economisch uit Moskou te persen, leverden ook niet onmiddellijk de resultaten op waarop experts hoopten. Dit jaar kunnen er echter scheuren ontstaan.

"De consensus is dat gewone Russen het dit jaar zullen gaan voelen", zegt Charles Lichfield, analist economie en sancties bij de Atlantic Council in Washington. "Maar Russen hebben een enorme tolerantie voor economische pijn."

Moskou is vindingrijk gebleken als het gaat om het inbouwen van autonomie in kritieke goederen, legt Lichfield uit. Bijvoorbeeld, de tactiek van het herbestemmen van vaatwasserelektronica voor wapens, in het Westen bespot als een teken van wanhoop, betekent waarschijnlijk 'daar heeft iemand vanaf het begin over nagedacht', zei hij.

Een gebied om in de gaten te houden is de betaling van pensioenen door Rusland. Een onvermogen om dit te doen zou economische onvrede kunnen aanwakkeren die de publieke opinie tegen de oorlog zou kunnen keren, vertelde Lichfield aan Defense News.

'Het zou behoorlijk slecht moeten worden voor de Russen om daar te komen', zei hij, eraan toevoegend dat het onmogelijk is om te weten hoeveel reserves de regering heeft opgeborgen na jaren van vette cheques van de verkoop van energie.

Na het opleggen van sancties en exportcontroles, verwacht Lichfield dat het laatste economische drukpunt van het Westen - olieprijsplafonds - resultaten zal opleveren omdat de Russische economie zo nauw verbonden is met de energiemarkt.

Welke wapens zal Washington sturen?

De Verenigde Staten, als belangrijkste militaire supporter van Oekraïne, blijven het zwaartepunt als het gaat om een ​​uiteindelijke uitkomst van het conflict. Het Amerikaanse leiderschap was tot nu toe grotendeels eensgezind in hun steun aan Kiev.

Afgevaardigde Adam Smith uit Washington, de hoogste democraat in het House Armed Services Committee, verwacht dat de oorlog aan de onderhandelingstafel zal eindigen, maar zei dat serieuze diplomatie nog niet is begonnen omdat Poetin nog steeds vasthoudt aan 'maximalistische' doelen.

“Het uiteindelijke einde hiervan is dat de Oekraïners zoveel pre-februari terugnemen. 24 grondgebied als ze kunnen krijgen, dwingt Poetin naar de onderhandelingstafel, en dan zou Oekraïne uiteindelijk een compromis moeten sluiten over zaken als de Krim en delen van het oosten en zorgen voor solide veiligheidsgaranties voor de toekomst, 'vertelde Smith aan Defense News in een telefonisch interview .

"Op dit moment praten de Russen over een groot offensief in de komende vier maanden", voegde hij eraan toe. “Het lijkt erop dat de Russen op zijn minst denken dat ze een kans hebben om in die poging te slagen. Ik ben sceptisch.”

Van haar kant is de regering-Biden begonnen met beraadslagingen over de netelige vraag of het helpen van Oekraïne moet leiden tot het heroveren van de Krim, die Rusland in 2014 in beslag nam en vervolgens annexeerde.

"Dat zou buitengewoon riskant zijn om te doen," zei Smith. “Maar het is belangrijk om die gesprekken te voeren. En voor zover ik heb begrepen, hebben hoge niveaus van onze regering erover gesproken.'

Charles Kupchan, een senior fellow bij de Council on Foreign Relations en de voormalige directeur van de Nationale Veiligheidsraad voor Europese aangelegenheden in de regering-Obama, zei dat hij "Oekraïne niet zou aanmoedigen om met geweld de controle over de Krim te heroveren, simpelweg omdat de escalatierisico's groot zijn." heel hoog."

"De Krim is van groot strategisch belang voor Rusland", zei Kupchan tegen Defense News. “Het doemt historisch groot op. Ik kan me moeilijk voorstellen dat de Russen een volledige nederlaag en verdrijving van de Krim zouden accepteren.”

Maar sommigen op Capitol Hill zijn optimistischer over het zich scharen achter het doel van president Volodymyr Zelenskyy om de soevereiniteit van Oekraïne over zijn grondgebied volledig te herstellen.

Senator Richard Blumenthal, D-Conn., bezocht Oekraïne in januari en vertelde vervolgens op een persconferentie aan Defense News dat "het Amerikaanse leger het Oekraïense gevechtsvermogen consequent heeft onderschat".

"Alles wat ik te weten ben gekomen over de wil en vastberadenheid van de Oekraïners, brengt me tot de conclusie dat de herovering van de Krim binnen handbereik is en dat ze de artillerie nodig hebben om doelen te raken - de locaties van raketten die de infrastructuur in Oekraïne vernietigen", zei hij.

Blumenthal heeft zich aangesloten bij andere wetgevers – met name pro-Oekraïense Republikeinen – om president Joe Biden ertoe aan te zetten Zelenskyy de meeste wapens te geven waar hij om vroeg, waaronder ATACMS-langeafstandsraketten en F-16 gevechtsvliegtuigen.

Senator Roger Wicker uit Mississippi, de hoogste Republikein in de Senaatscommissie voor strijdkrachten, riep ook op om langeafstandsraketten naar Oekraïne te sturen naast geavanceerde drones van Grey Eagle en Reaper.

"We moeten deze middelen snel leveren om onmiddellijk een verschil te maken op het slagveld", zei Wicker in januari op de Senaatsvloer. "In overleg met onze bondgenoten zou deze benadering van 'meer, beter, sneller' de Oekraïners een echte kans op de overwinning geven."

Hoewel de regering-Biden haar bezorgdheid heeft geuit dat het sturen van ATACMS naar Oekraïne aanvallen op Rusland mogelijk zou kunnen maken, waardoor de oorlog zou kunnen escaleren tot een breder conflict met de NAVO, zouden de Oekraïners die langeafstandsraketten kunnen gebruiken om Russische lanceerpunten op hun eigen grondgebied aan te vallen – ook in Krim.

Smith gaf aan het niet eens te zijn met het besluit van de regering-Biden om geen langeafstandsraketten te sturen, en merkte op dat elke Oekraïense functionaris hem verzekerde dat ze deze niet zouden gebruiken om Rusland aan te vallen.

Maar Smith zei ook dat ATACMS-producent Lockheed Martin de raketten niet langer maakt en dat het Amerikaanse leger ze nog steeds nodig heeft in zijn voorraden.

"We kijken daar naar verschillende opties", zei hij. “Ze worden momenteel niet gemaakt, dus het is legitiem een ​​kwestie van paraatheid van onze kant en of we genoeg over hebben. Er zijn discussies over andere munitie voor langere afstanden.

De regering-Biden eerder deze maand aangekondigd dat het wordt verzonden Oekraïne de vanaf de grond gelanceerde bom met kleine diameter. De GSDB heeft een bereik van maximaal 93 kilometer, een verdubbeling van het bereik van Oekraïne. Dat schiet echter nog steeds tekort bij de ATACMS, die Oekraïne in staat zou stellen Russische doelen op ongeveer 190 kilometer afstand aan te vallen.

Het Pentagon weigerde te zeggen of de GSDB zal worden gebruikt om Russische doelen op de Krim aan te vallen. De Oekraïense ambassade in Washington vertelde aan Defense News dat Oekraïne het Russische grondgebied niet zal aanvallen met door de Verenigde Staten toegezegde langereafstandswapens.

Toekomstige financiering

Afhankelijk van hoe lang de oorlog duurt, het blijft verre van zeker of wetgevers de hulppakketten van Oekraïne zullen blijven financieren. Het Congres heeft Kiev meer dan $ 100 miljard aan hulp verleend sinds Rusland vorig jaar binnenviel, inclusief $ 61.4 miljard aan militaire hulp.

De staatssecretaris voor politieke zaken, Victoria Nuland, vertelde de Senaat in januari dat de regering-Biden nog steeds verwacht dat het Oekraïense hulppakket van $ 45 miljard dat het Congres in december heeft aangenomen, tot het einde van dit fiscale jaar zal duren. Maar de adjunct-secretaris van defensie voor internationale veiligheidszaken, Celeste Wallander, waarschuwde tijdens de hoorzitting dat het huidige financieringsniveau de regering "niet belet" om voor eind september meer hulp te vragen.

Terwijl de tweeledige meerderheid van de wetgevers de bewapening van Kiev steunt, stemden 57 Republikeinen in mei tegen een aanvullende noodhulp van $ 40 miljard. Huisvoorzitter Kevin McCarthy, R-Calif., deed verschillende concessies aan die Oekraïne-sceptici om de stemmen binnen te halen om zijn langdurige sprekersstrijd.

Hij stemde in met een wijziging van de huisregels waardoor elk lid een stemming kan starten om hem als spreker te verwijderen, waardoor hij gedwongen wordt voorzichtig te werk te gaan, zelfs bij kwesties die een meerderheid van de Republikeinse steun genieten, zoals de steun van Oekraïne.

Er waren 15 stemmen nodig voor McCarthy om de positie veilig te stellen, waarna hij drie Republikeinen benoemde die zich verzetten tegen hulp aan Oekraïne – Thomas Massie uit Kentucky, Ralph Norman uit South Carolina en Chip Roy uit Texas – in het Rules Committee, dat de wetgeving controleert en debatteert over de Huis verdieping.

Maar een andere concessie van McCarthy – een procedure waardoor 218 leden een parlementaire stemming over een wetsvoorstel kunnen forceren – zou een kans kunnen bieden voor pro-Oekraïense Republikeinen en Democraten om aanvullende financiering voor Kiev door te geven.

Toch kan de politieke dynamiek gecompliceerder worden in de aanloop naar de presidentsverkiezingen van 2024, aangezien enkele prominente tegenstanders van Oekraïne, waaronder voormalig president Donald Trump en senator Josh Hawley uit Missouri, hun hoeden al in de ring hebben gegooid of zijn naar verluidt overweegt dit te doen.

Wapens maken

Een belangrijke vraag die het eindspel van de oorlog zou kunnen bepalen, is hoe lang de donateurs van Oekraïne hun wapendonaties aan Kiev kunnen volhouden.

"Er bestaat niet zoiets als oneindige bronnen", zegt Jensen, de CSIS-analist. “De hemel verhoede dat dit nog een jaar, twee jaar duurt. Op een gegeven moment zullen de gevechten zelfs alle steun van de westerse wereld aan Oekraïne uitputten.”

Terwijl de defensie-uitgaven in de Verenigde Staten en Europa stijgen, grotendeels als gevolg van de aanval van Rusland, is de industriële capaciteit om wapens en munitie te produceren een knelpunt geworden.

Als reactie hierop kondigden bedrijven aan beide zijden van de Atlantische Oceaan plannen aan om de productielijnen voor artilleriegranaten en andere wapens die tot voor kort als enigszins geheimzinnig werden beschouwd, weer op te starten.

Wicker zei dat de fiscale overheidsfinanciering en defensievergunningen voor 2023 geld omvatten om de productie van munitie uit te breiden, "een verdubbeling of zelfs verdrievoudiging van de productiecapaciteit voor wapens zoals 155 mm granaten, [antitank] Javelins en [het High Mobility Artillery Rocket System]."

Toch is het een open vraag of de VS het huidige niveau van steun voor onbepaalde tijd kunnen voortzetten, zei Mark Cancian, een senior adviseur van CSIS die de hoeveelheden artillerie die in de oorlog zijn gebruikt, heeft bestudeerd.

"Ze gaan er doorheen met fenomenale snelheden", zei hij over het Oekraïense leger dat artilleriemunitie afvuurde. “De Amerikaanse bakken zijn erg laag. We gaan de productie aanzienlijk verhogen, maar het zal nog steeds ver onder het verbruik van de Oekraïners liggen."

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• Platoblockchain. Web3 Metaverse Intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• Bron: https://www.defensenews.com/global/europe/2023/02/13/when-will-the-war-in-ukraine-end-experts-offer-their-predictions/