Je vraagt je misschien af hoe het mogelijk is dat de cannabisindustrie wordt getroffen door problemen. Welnu, de slapende handelsclausule zou daar iets over kunnen zeggen. Als je Cannabis.net volgt, weet je dat we een paar verhalen hebben geschreven over deze nu beroemde clausule en zelfs interviewde professor Mikos, de man die dit hele idee over het verschepen van cannabis van staat tot staat heeft bedacht, is op dit moment misschien wel legaal. Deb Borchardt, onze vriend bij GreenMarketReport, bracht dat idee naar buiten varkenshouders kunnen een dramatisch effect hebben op de legalisering van cannabis vooruit gaan. Voor degenen die bekend zijn met de clausule en het effect ervan op handel tussen staten, zouden we ons de effecten kunnen voorstellen voor staten die van plan zijn ingezetenschapsvereisten in te stellen voor cannabislicenties. Voor degenen die dat niet doen, geen zorgen, wij hebben u gedekt. Lees verder terwijl we alles vertellen wat er te weten valt over hoe varkenshouders de interstatelijke handel kunnen beïnvloeden.
In eenvoudige bewoordingen is het Slapende handelsclausule verbiedt staatswetgeving die van invloed kunnen zijn op de interstatelijke of internationale handel. De clausule helpt in situaties waarin verschillende staten verschillende wetgevingen hebben over verschillende zaken. Het probeert dus interstatelijke handel op federaal grondgebied te maken in plaats van een staatskwestie. De eerste waarneming van de slapende handelsclausule kwam naar voren in 1873 toen het Hooggerechtshof een staatswet vernietigde in Reading Railroad v. Pennsylvania. De staat was van plan de spoorwegen te belasten voor het passeren van de staat voordat het Hooggerechtshof zich daartegen uitsprak. Over het algemeen staat de DCC de rechtbanken toe om in te grijpen in situaties waarin een staatswet de staat ten goede komt en een individu in een andere staat treft.
Cannabis blijft federaal illegaal, maar dit heeft veel staten er niet van weerhouden het gebruik ervan te legaliseren voor zowel medische als recreatieve doeleinden. Terwijl ze dit deden, besloten veel staten om de licenties te beperken tot inwoners van de staat. Dit zorgde voor een hausse in de cannabisindustrie en zag de groei en ontwikkeling van vele sectoren daarin. Staten zoals Colorado, die als eerste legaliseerden, zagen een positieve migratie naar de staat, aangezien velen op zoek waren naar toegang tot de cannabisindustrie.
Het lijkt er echter op dat de DCC in deze regeling op de voorgrond is getreden, aangezien sommige staten de strijd om een verblijfsvergunning verliezen. Maine is een van die staten die deze strijd voor de rechtbank heeft verloren dankzij de DCC. New York wordt ook aangeklaagd door een Michigander op basis van hetzelfde principe. Natuurlijk zou je verwachten dat de onwettigheid van cannabis federaal het zal vrijstellen van de clausule, maar zoals de zaken er nu voorstaan, lijkt het onder de federale wetten te vallen.
De DCC is ook een probleem geweest voor de cannabisindustrie met betrekking tot clausules over sociale rechtvaardigheid. De fouten tegen ingezetenschap van de staat kunnen ook worden toegepast op licenties voor sociale aandelen. Wat dit betekent is dat als de staat geen groepen kan afzonderen voor verblijf, het geen speciale programma's kan creëren om mensen te helpen die eerder in de gevangenis zaten. Steevast, een winst voor interstatelijke handel kan gemakkelijk een verlies betekenen voor aanvragers van sociale aandelen.
Een ander aspect van de cannabisindustrie die is overgeleverd aan de DCC, is het transport van cannabis over staatsgrenzen heen. Veel cannabisbedrijven moeten momenteel dubbele systemen in meerdere staten gebruiken vanwege beperkingen op het vervoer van cannabis tussen staten. Dit heeft het argument naar voren gebracht dat transport van cannabis over staatsgrenzen de efficiëntie van deze bedrijven zal verbeteren. Er zijn twee kanten voor en tegen het transport van cannabis over staatsgrenzen heen. Staten met een overaanbod aan cannabis zijn zoals verwacht vóór, terwijl degenen die veel hebben uitgegeven om de industrie in noodlijdende gebieden te ontwikkelen, ertegen zijn.
De kwestie van het transport van cannabis tussen de staten brengt ook de eeuwenlange vete van grote bedrijven tegen lokale boeren naar voren. Er dreigt een verlies aan banen en handel wanneer goedkopere cannabisproducerende staten brengen hun producten over de staatsgrenzen heen waardoor de boeren worden ondermijnd. Dit is de situatie van boeren in New York die het risico lopen hun markt te verliezen als cannabis uit Oregon de staat wordt toegelaten. Er zijn echter nog steeds kleine staten zoals Vermont die dolgraag interstatelijke handel willen omarmen, omdat ze meer willen bevredigen dan hun bevolking.
Wat varkenshouders in verband brengt met de kwestie van de interstatelijke handel in cannabis, is het resultaat van een zaak voor het Hooggerechtshof over dierenwelzijnsinitiatieven in Californië. Californië krijgt 99% van zijn haven van boeren in andere staten en een nieuw voorstel van de staat brengt hen in een lastig parket. Proposition 12 uit Californië wil alle vormen van varkensvlees verbieden die afkomstig zijn van varkens van moeders die in besloten ruimtes worden gehouden. Dit voorstel is voor Californiërs, aangezien 63% van hen ervoor heeft gestemd in overeenstemming met veepraktijken die zij weerzinwekkend vinden. Helaas zijn het de varkenshouders in verschillende staten die klaar lijken om de prijs voor de wet te betalen.
Deze zaak heeft verschillende rechters van het Hooggerechtshof vanuit verschillende invalshoeken gebaseerd op de complexiteit van de zaak. Terwijl sommigen de integriteit van het DCC willen beschermen, zoals de geschiedenis heeft bevestigd. Toch is er nog steeds de rol van de rechtbank om het morele belang van de burgers van Californië te begrijpen. Op dit moment is er nog niets beslist aangezien de leden van de Hoge Raad er op dit moment alleen onderling over hebben gesproken. De meeste beslissingen tot nu toe waren in overeenstemming met de DCC, dus het is gemakkelijk te zien hoe het Hooggerechtshof zal leunen. Als New York echter zijn zaak voor residentie tegen de Michigander wint, zien we mogelijk een aanpassing in de DCC.
We zijn nog ver verwijderd van iets concreets, aangezien het betrekking heeft op de DCC, de zaak van de varkensboeren en het daaruit voortvloeiende effect op de interstatelijke handel in cannabis. Het enige wat we nu kunnen doen is afwachten of er een tweak in het DCC te verwachten is. Hoewel sommigen misschien denken dat het een beetje lang duurt om zo'n beslissing van het Hooggerechtshof te verwachten, was het ook wat velen dachten over Roe vs. Wade en we weten allemaal hoe dat afliep. Of het DCC wordt aangepast, de definitie van last wordt herzien of interstatelijke handel de sociale rechtvaardigheid zal winnen, de tijd zal het leren.
DE SLAPENDE HANDELSCLAUSULE, LEES VERDER...
