Dit is een vervolg op een ander artikel dat ik net schreef, "VN-rapport: inheemse landen die de biodiversiteit beschermen worden bedreigd door invallen.” Dat artikel beschrijft hoe klimaatverandering en invallen de inheemse landen bedreigden. Lijn 3 is daar een goed voorbeeld van. Ik wilde echter meer details geven over de 9 belangrijkste inzichten waarmee ik het vorige artikel heb afgesloten.
In het studies, legden de auteurs uit dat, aangezien de hele mensheid de effecten van klimaatverandering doormaakt als gevolg van niet-duurzame voedselproductiepraktijken, we kunnen leren van de voedselsystemen van inheemse volkeren. De voedselsystemen van inheemse volkeren zijn het meest duurzaam en er zijn 9 belangrijke inzichten waarmee we rekening moeten houden bij het identificeren van obstakels die moeten worden aangepakt.
1. De erkenning van inheemse volkeren in de landen die ze bewonen is belangrijk en geeft hen toegang tot elementaire openbare diensten.
Inheemse volkeren en hun voedselsystemen bestaan al millennia. De oprichting van de moderne staten van vandaag en andere regeringen over de hele wereld hebben niet alleen de bijdragen van de inheemse volkeren genegeerd, maar schenden in sommige gevallen ook vaak hun fundamentele mensenrechten, breken verdragen en beschouwen ze als vanzelfsprekend.
De studie keek naar 11 inheemse volkeren in 8 profielen en merkte op dat 10 van de 11 in landen wonen waar ze expliciet worden erkend in de grondwet, maar dat wettelijke erkenning de behoefte aan interculturaliteit in openbare diensten niet oplost. Het biedt evenmin effectieve maatregelen voor sociale bescherming.
Veel van de geanalyseerde gemeenschappen zijn niet tevreden met ontwikkelingsprogramma's, landbouwplannen, schoolmaaltijden en onderwijs - en ze hebben ook niet deelgenomen aan het ontwerp en de reikwijdte van deze plannen.
2. Inheemse volkeren moeten geldige en beproefde bijdragen leveren aan duurzaamheid.
Voorbeelden hiervan zijn energieverbruik, territoriaal beheer, afval dat als input in het systeem is opgenomen, braakliggende praktijken en ecologisch beheer dat wordt geassocieerd met cultuur en traditie. Dit laatste stelt hen in staat om hun natuurlijke hulpbronnen aan te vullen.
Het rapport merkte op dat de territoriale beheerspraktijken van inheemse volkeren in overeenstemming zijn met hun ecosystemen. Ze zijn er ook in geslaagd de biodiversiteit te behouden en tegelijkertijd geavanceerde voedselsystemen te creëren die hun gemeenschappen van voedsel voorzien - generaties lang.
Wetenschappers beginnen dit te beseffen en wijzen erop, maar beleidsmakers zijn blind en hebben niet echt effectieve beleidsmaatregelen gecreëerd die de praktijken van inheemse volkeren beschermen. Er zijn lessen over duurzaamheid van inheemse volkeren die kunnen helpen bij het oplossen van de problemen waar andere gemeenschappen aan werken.
Met dit alles op de achtergrond, hebben de voedselsystemen van inheemse volkeren de afgelopen 50 jaar een aantal grote veranderingen ondergaan. Sommige van hun voorouderlijke praktijken worden met ongekende snelheden getransformeerd, waardoor hun voedselsystemen snel veranderen. Vergeet niet dat dit voedselsystemen zijn die al duizenden jaren bestaan.
Bedreigingen voor inheemse gebieden van externe bronnen, zoals pijpleidingen, kolonisatie, enz., hebben het inheemse land drastisch verminderd. En ja, kolonisatie vindt zelfs vandaag de dag nog steeds plaats. Ik zag een bericht op TikTok van iemand in Hawaï (ik weet niet zeker of ze inheems is) die erop wees dat Hawaïanen en inheemse Hawaïanen letterlijk uit hun huizen worden geprijsd. Haar huis was $ 25,000 waard toen haar familie het meer dan 50 jaar geleden voor het eerst kreeg. Tegenwoordig loopt het in de miljoenen. Veel inheemse en inheemse Hawaiianen worden uit hun thuisland verdreven omdat het gewoon te duur is om daar te wonen. Gentrificatie is een vorm van kolonisatie.
Terug in januari, Burgerlijke Beat hierover bericht. Als je meer wilt weten over die crisis op Hawaï, kun je dat lezen hier.
3. Inheemse volkeren hebben een enorme kennis over wilde en semi-gedomesticeerde planten.
Dit is iets dat voor de hand ligt, maar misschien algemeen over het hoofd wordt gezien. Inheemse volkeren hebben een enorme kennis van plantengeneeskunde. In een paar gevallen hebben sommige farmaceutische bedrijven samengewerkt met inheemse volkeren om tegenwoordig nieuwe medicijnen voor verschillende kwalen te maken. Oh de keerzijde, echter, inheemse mensen hebben de piraterij van hun kennis en het gebrek aan respect voor hun intellectuele rechten op hun kennis van planten aan de kaak gesteld en aan de kaak gesteld. In feite is dit gebrek aan respect een belangrijke reden geweest waarom sommige inheemse volkeren hun kennis over duurzaamheid niet willen delen met niet-inheemse wetenschappers.
Ik volg verschillende inheemse mensen op TikTok, die zich uitspreken en onderwijzen over culturele toe-eigening en de mentaliteit van kolonisatie en hoeveel nog de mentale kaders van kolonisatie hebben. Bijvoorbeeld het idee om de spot te drijven met een inheemse groep omdat ze een bepaalde plant ergens voor gebruiken, en dan diezelfde plant voor hetzelfde doel te gebruiken terwijl je beweert dat het jouw idee was.
Het VN-rapport stelt dat de internationale gemeenschap deze kwestie moet aanpakken en de rechten van inheemse volkeren moet garanderen. Als we dat niet doen, kunnen belangrijke stukjes kennis en begrip van hoe natuur en biodiversiteit werken, samen met de generaties verzamelde kennis verloren gaan.
4. Het belang van nomadisme, mobiel levensonderhoud en veranderende praktijken om de biodiversiteit in stand te houden.
De VN merkte in haar rapport op dat de nomadische gewoonten en het mobiele levensonderhoud van inheemse volkeren niet vaak worden begrepen door beleidsmakers. De levensstijl van inheemse volkeren wordt al jaren vaak bekritiseerd als de oorzaak van ontbossing. Als dit echter waar was, zouden we vele, vele duizenden jaren geleden geen bos meer hebben.
Het rapport benadrukte dat er meer onderzoek nodig is naar de cycli van verschuivende teelt en dat er aanwijzingen zijn dat in bijna alle gemeenschappen het verkorten van de tijd om cycli te voltooien als gevolg van de druk van externe actoren en de toenemende demografie een negatieve invloed heeft gehad op de duurzaamheid.
Globalisering, monetarisering, markten, migratie, klimaatverandering en andere druk op natuurlijke hulpbronnen belemmeren, beperken of verbieden mobiele en nomadische praktijken. Voor sommigen zal het mobiele levensonderhoud onomkeerbaar verloren gaan, wat een effect zal hebben op de voedselsystemen en duurzaamheid van inheemse volkeren.
5. De voedselsystemen van inheemse volkeren zijn dynamisch in de tijd en onderhevig aan veranderingen, maar vandaag de dag veranderen ze met een ongekende snelheid.
Het rapport merkte op dat de snelle monetarisering van traditionele ruileconomieën de voorkeuren en gewoonten verandert. Het verandert ook de inspanningen om in het levensonderhoud te voorzien — ze verschuiven naar marktgerichte activiteiten. Dat, samen met de veranderingen als gevolg van het te gelde maken van de economie en de interesse in het verkopen van voedsel, kunst en meer op markten voor contant geld, zorgen voor snelle veranderingen. Dit hervormt ook de voedselsystemen van de inheemse bevolking van binnenuit.
"Dit heeft een impact op veel van de voorouderlijke collectieve vormen van wederkerigheid en circulaire solidariteit die al eeuwenlang hun vangnet vormen."
6. De versnelde invoering van marktgerichte activiteiten voor contant geld verandert de voedselsystemen van inheemse volkeren ingrijpend.
Een negatieve factor om de duurzaamheid van het voedselsysteem te behouden, is het veranderen van een basisprincipe van de voedselsystemen van inheemse volkeren. De accumulatie van kapitaal is verplaatst van het ecosysteem naar particuliere handen, wat het genereren van contanten mogelijk maakt om extern vervaardigde goederen te kopen. Voorheen verdiende het systeem geld in het milieu in de vorm van natuurlijke hulpbronnen die, indien goed beheerd, voedsel, medicijnen en andere benodigdheden zouden opleveren.
Deze nieuwe verschuiving heeft invloed op de toekomstige duurzaamheid van een aantal voedselsystemen van de inheemse volkeren die in het rapport zijn geanalyseerd. Leden van de gemeenschap zien nu al nieuwe extractiepercentages die inspelen op de markt, terwijl ze de drempelwaarde overschrijden die regeneratie mogelijk maakt, aldus het rapport.
7. De voedselsystemen van inheemse volkeren dreigen te verdwijnen.
Tegenwoordig lopen inheemse volkeren het risico dat hun voedselsystemen verdwijnen of volledig worden geassimileerd door de dominante culturen die zijn geïntegreerd in het globaliseringsproces. Markten, effecten van klimaatverandering en de aantasting van inheemse gebieden en voorouderlijk land zijn hoogstwaarschijnlijk de factoren die de voedselsystemen van inheemse volkeren in het snelste tempo transformeren.
Hoe wordt de overdracht van kennis in stand gehouden en hoe kunnen we zorgen voor de voortzetting van enkele van de praktijken die het territoriaal beheer en voedselsystemen ondersteunen?
8. De toekomst van de voedselsystemen van inheemse volkeren hangt grotendeels af van de beslissingen die inheemse jongeren nemen.
Het rapport deelde een uitdaging - een kloof - waarmee de inheemse jeugd van vandaag wordt geconfronteerd. Een optie is om toegang te krijgen tot onderwijs en een professioneel leven te leiden dat hen in staat zou stellen deel te nemen aan een verstedelijkte en geglobaliseerde economie. De andere is dat als ze sommige van de traditionele praktijken in hun gemeenschappen niet voortzetten, de voedselsystemen en de bijbehorende praktijken voor territoriaal beheer voor altijd kunnen verdwijnen.
Het rapport roept op tot nieuwe formules om de inheemse jeugd in staat te stellen beide te doen zonder de angst hun voedselsysteem te verliezen. Dit vereist dat regeringen educatieve programma's ontwikkelen met interculturaliteit, waarbij traditionele kennis wordt vermengd met nieuwe technologieën.
9. Free, Prior, and Informed Consent (FPIC) is meer dan een principe - het brengt succes.
Het rapport merkte op dat FPIC niet alleen een recht is dat inheemse volkeren hebben onder de UNDRIP, maar dat het is essentieel om het succes en de prestaties te verzekeren van de verschillende overheidsprogramma's voor ontwikkeling en sociale bescherming die gericht zijn op het verbeteren van hun welzijn.
Deze programma's omvatten landbouwsteun en onderwijs.
"Alle interventies hebben baat bij overleg en toestemming van inheemse volkeren."
PlatoAi. Web3 opnieuw uitgevonden. Gegevensintelligentie versterkt.
Klik hier om toegang te krijgen.
