Virtual reality-ervaringen zijn afhankelijk van brillen en koptelefoons, waardoor dragers met zicht en geluid naar nieuwe plaatsen worden vervoerd. Of het nu een rustige weide is waar het enige geluid is van fluitende vogels en de bries die door het gras waait, of een vol stadion met duizenden fans die een profvoetbalteam aanmoedigen, wat je ziet en horen zijn belangrijke componenten van een meeslepende ervaring.

Maar ze zijn niet de enigen. Meerdere bedrijven werken aan haptische apparaten, zoals handschoenen or vesten, om een ​​gevoel van aanraking toe te voegen aan virtuele ervaringen. En nu streven onderzoekers ernaar een vierde zintuig te integreren: geur.

Hoeveel reëler zou die vredige weide kunnen aanvoelen als je de wilde bloemen en de vochtige aarde om je heen zou kunnen ruiken? Hoe kan de geur van een zeebries een VR-ervaring versterken die plaatsvindt op een boot of op het strand?

Geuren hebben een krachtig effect op de hersenen en roepen emoties, herinneringen en soms zelfs vecht-of-vluchtreacties op. Misschien voel je je nostalgisch bij de eau de cologne of het parfum dat een favoriete grootouder droeg, getroost door een vleugje van je favoriete eten, of extra alert op je omgeving als het ruikt alsof er iets brandt.

Als de visie van voorstanders van de metaverse werkelijkheid wordt, zal het integreren van geur helpen om de virtuele wereld meeslepender en realistischer te maken. Een team van de Beihang University in China publiceerde een papier in Nature Communications deze maand beschrijven we een systeem om dit mogelijk te maken. Hun draagbare interface gebruikt een geurgenerator om specifieke geuren te produceren tijdens virtuele ervaringen.

Het team creëerde twee verschillende versies van de "reukinterface": een die gebruikers op het stukje huid tussen hun neus en mond plakken, en een andere die als een gezichtsmasker wordt vastgemaakt. De interfaces bevatten geurgeneratoren in de vorm van geminiaturiseerde containers met paraffinewas doordrenkt met verschillende geuren. Deze kunnen afzonderlijk worden geactiveerd of gecombineerd om veel unieke geuren te creëren (hoewel de gezichtsmaskerversie veel veelzijdiger is met 9 geurgeneratoren, terwijl de versie op de huid er slechts 2 heeft).

De geuren bereiken de drager van het apparaat via een actuator en een warmtebron die de was begint te smelten, waardoor deze zijn geur afgeeft, zoals een kaars. De onderzoekers beweren dat het slechts 1.44 seconden duurt voordat een geur wordt gegenereerd en de neus van de drager van het apparaat bereikt. Om de geur te laten stoppen of over te laten gaan naar een andere - stel dat je de weide hebt verlaten en nu over een verharde weg loopt waarop een chocoladefabriek is (mmmm) - schopt een koperen spoel tegen een magneet om de was te bedekken en af ​​te koelen omlaag.

Het kan gebruikers nerveus maken als ze een apparaat op hun gezicht hebben dat heet genoeg wordt om was te laten smelten. De onderzoekers zeggen dat hun interface de dragers niet zal verbranden - of zelfs maar in de buurt komt - dankzij een open ontwerp dat warme lucht ventileert. Er is ook een stuk siliconen ingebouwd om een ​​barrière te creëren tussen de interface en de huid van de drager.

In een test met 11 vrijwilligers bereikte de interface op de huid een temperatuur van 90° F; dat is lager dan de menselijke lichaamstemperatuur, maar niet bepaald koel en comfortabel. Het team zegt dat ze werken aan oplossingen om de interface bij lagere temperaturen te laten werken. Ze moeten ook nog uitzoeken hoe ze de geurgeneratoren zo kunnen programmeren dat ze naadloos integreren met VR-headsets en de relevante geuren op de juiste momenten vrijgeven.

Desalniettemin is hun ontwerp een stap vooruit. "Dit is best een opwindende ontwikkeling", zei Jas Brooks, een promovendus aan het Human-Computer Integration Lab van de Universiteit van Chicago die chemische interfaces en geur heeft bestudeerd, die niet bij het onderzoek betrokken was. "Het pakt een kernprobleem met geur in VR aan: hoe kunnen we dit verkleinen, het niet rommelig maken en geen vloeistof gebruiken?"

Stel je voor dat je tijdens het kijken een geurafgevend apparaat draagt De Great British Baking Show or Topkok. Als die shows in het begin verslavend (en hongeropwekkend) waren, zou het kunnen ruiken van de creaties van de koks en bakkers ons allemaal doen rennen om de beste match te kopen die we kunnen vinden - of de ingrediënten om het zelf te maken.

Dat brengt ons bij het laatste zintuig waaraan uiteindelijk kan worden toegevoegd virtual reality: smaak.

Krediet van het beeld: SimpelB / Shutterstock.com

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoAiStream. Web3 gegevensintelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• De toekomst slaan met Adryenn Ashley. Toegang hier.
• Koop en verkoop aandelen in PRE-IPO-bedrijven met PREIPO®. Toegang hier.
• Bron: https://singularityhub.com/2023/05/24/virtual-reality-could-soon-include-smells-thanks-to-a-new-wireless-scent-interface/