De nasleep van de Covid-19-pandemie, in combinatie met de toegenomen inflatie en de stijgende kosten van levensonderhoud hebben de transportsector, net als vele andere, gedwongen zich aan te passen. Daarom zouden openbaarvervoersautoriteiten en -exploitanten, nu we 2023 ingaan, hun prioriteiten moeten wijzigen om aan de behoeften van klanten te voldoen, zoals de toegenomen vraag naar contactloze kaartbetalingen. Hier zijn vier prioriteiten die volgens mij van cruciaal belang zullen zijn voor betalingen voor het openbaar vervoer in 2023.

Prioriteit één: omgaan met stijgende inflatie en de kosten van levensonderhoud

Versnelde inflatie legt meer druk op passagiers en netwerken met geldnood. Dit zal doorgaan tot 2023, wat uitdagingen met zich meebrengt, aangezien netwerken essentiële diensten onderhouden, betaalbare toegang vergemakkelijken en lokale economieën helpen functioneren.

Sommige autoriteiten nemen radicale maatregelen om passagiers te ondersteunen, zoals in Spanje, waar de autoriteiten het gratis treinreizen hebben verlengd tot 2023. In Duitsland vond in de zomer van 2022 een soortgelijke regeling plaats, waar passagiers één enkel ticket konden kopen voor alle vervoerswijzen. stads- en streekvervoer voor een maand voor slechts 9 euro. Hoewel dit plan niet bedoeld was als oplossing voor de lange termijn, werd het gevolgd door de introductie van het nieuwe 'Deutschlandticket', waarmee Duitsers voor slechts € 1.60 per dag toegang krijgen tot korte en middellange afstandsreizen met treinen en bussen. Terwijl sommige autoriteiten succes op de lange termijn kunnen boeken met dergelijke kortingsoplossingen, zou dit voor een aantal andere niet duurzaam zijn.

De sleutel hiervoor is het mogelijk maken van tariefflexibiliteit voor minder voorspelbaar passagiersgedrag en het gebruik van open standaarden om passagiers betaalbaar toegang te geven tot een mix van elk tarieftype. Het mogelijk maken van nieuwe mobiliteitsdiensten (MaaS) om reizen van deur tot deur te vergemakkelijken, zal passagiers ook helpen meer waarde te realiseren in het openbaar vervoer in vergelijking met het gebruik van privévoertuigen en kostbaar brandstofverbruik.

Prioriteit twee: het managen van chiptekorten

Het chiptekort dat toesloeg als gevolg van de verminderde productie tijdens de pandemie, blijft meerdere industrieën wereldwijd treffen. Transportkaartjes zijn geen uitzondering. Hoewel niemand immuun is voor de impact van wereldwijde tekorten en de daaruit voortvloeiende hogere prijzen, moeten netwerken ervoor zorgen dat hun levering van zowel smartcards als de chips waarop ze zijn gebaseerd, via meerdere bronnen komt, in plaats van uitsluitend afhankelijk te zijn van één eigen leverancier.

Mobiele ticketing kan de druk op netwerken verlichten, waardoor passagiers tickets kunnen opslaan en gebruiken vanaf slimme apparaten die ze al bezitten. Het is echter belangrijk om een ​​volledig aanbod van toegankelijke ticketopties aan te bieden om ervoor te zorgen dat niemand wordt uitgesloten van het gebruik van het openbaar vervoer vanwege een gebrek aan keuze.

Prioriteit drie: de oversimplificatie van ticketing vermijden

In het openbaar vervoer past niet iedereen. Passagiers kunnen verschillende vervoermiddelen gebruiken om hun bestemming te bereiken, de regelmaat waarmee verschillende passagiers gebruik maken van het openbaar vervoer kan enorm verschillen en ze kunnen hun eigen persoonlijke voorkeuren hebben over hoe ze de tickets die ze gebruiken betalen en bewaren. Dit zijn allemaal factoren waarmee rekening moet worden gehouden bij het ontwerpen van een ticketnetwerk.

De behoeften van een stedelijke stad kunnen bijvoorbeeld niet rechtstreeks worden vertaald naar landelijke omgevingen, waar passagiersgedrag doorgaans minder regelmatig en voorspelbaar is. Evenzo vertalen lessen uit implementaties in de westerse wereld zich niet altijd direct naar netwerken in Azië, waar betalingsvoorkeuren aanzienlijk verschillen.

Debatten gaan ook door over open-loop versus closed-loop ticketing. Nieuw-Zeeland onderzoekt landelijke open-lussystemen, maar er zijn vragen gerezen over de vraag of dergelijke systemen passagiers uitsluiten als er geen alternatieve ticketopties beschikbaar zijn.

Open lus voldoet niet aan de politieke behoeften van een diverse gemeenschap en zou niet moeten proberen de gesloten lus te vervangen. In plaats daarvan zou het moeten kijken naar hoe het waarde toevoegt en de huidige systemen verbetert: wat kan het vervoerders en autoriteiten brengen buiten de huidige succesvolle gesloten-lussystemen?

De toekomst zal een mix zijn van open- en closed-loop systemen die passagiers keuze, veiligheid en gemak bieden, maar die operators en autoriteiten nog steeds in staat stellen om de controle over hun netwerk te behouden en toegang te krijgen tot gegevens die cruciaal zijn voor verdere evoluties van hun service.

Prioriteit Vier: Milieuvriendelijk openbaar vervoer

Traditioneel krijgen gebruikers van het openbaar vervoer een fysiek kaartje als betalingsbewijs. Het is een eenvoudige manier voor netwerken om het recht van een passagier om te rijden te valideren. Vanwege de enorme schaal waarop ze worden gedistribueerd, zorgt de productie van elk van deze individuele kaartjes – of het nu van papier of plastic is – echter voor een grote hoeveelheid afval. Dit wordt nog verergerd door het feit dat een groot percentage van de tickets voor eenmalig gebruik is.

Dematerialisatie moet daarom een ​​prioriteit zijn voor netwerken over de hele wereld, om tegemoet te komen aan de verantwoordelijkheden waarmee we collectief worden geconfronteerd bij het verminderen van onze impact op het milieu. Passagiers een manier bieden om kaartjes te kopen zonder wegwerpmaterialen te hoeven gebruiken, is niet alleen een cruciaal onderdeel van de kaders van netwerken op het gebied van milieu, maatschappij en corporate governance, maar het is ook een invloedrijke onderscheidende factor voor passagiers. Volgens Accenture past 60% van ons bewust gewoonten aan in een poging om milieuvriendelijker te zijn. Ticketing moet hierop reageren.

Door herbruikbare tickets te ontwerpen met het oog op een lange levensduur, kunnen fysieke tickets nog steeds worden gedistribueerd – met behoud van passagiersparticipatie – maar op een veel kleinere schaal. Mobiele ticketing (of "m-ticketing" kan de ecologische voetafdruk nog verder verkleinen door passagiers in staat te stellen tickets op hun eigen apparaat te kopen en op te slaan, waardoor de vraag naar fysieke tickets voor elke reis afneemt.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• Platoblockchain. Web3 Metaverse Intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• Bron: https://www.finextra.com/blogposting/23453/four-priorities-for-transport-ticketing-payments-in-2023?utm_medium=rssfinextra&utm_source=finextrablogs