Begin januari verscheen een stickerpakket met foto's van Irene Zhao, een productieve Singaporese web3-ondernemer en Instagram-model, begon circuleert op Twitter. De stickers toonden Zhao in verschillende suggestieve houdingen en kledingniveaus, elk met kattige, memey-slogans als "Damp it" en "Excuse me!?"
De stickers waren kattenkruid voor de cryptomassa's.
Intern begon een stickerpakket als een meme voor onze Telegram-gemeenschap, vandaag realiseerden we ons dat het pakket al 900 installaties bereikte in 4 dagen. 🤔 pic.twitter.com/wbfE0eHkoK
— SO-COL ☀️ (We nemen aan ~) (@socol_io) 12 januari 2022
De opvallende Zhao stond al lang in het middelpunt van een soort online godheid-aanbiddingscultus waarin mannelijke superfans, bekend als 'simps', de aandacht op haar vestigen in de ijdele hoop haar goedkeuring te krijgen. Hoewel "simpel" begon als een ietwat vrouwenhatende term die mannen demoniseert die gewoon aardig waren voor vrouwen, is het sindsdien populair gebruikt als een zelfspot door superfans van influencer-types op patronvriendelijke platforms zoals OnlyFans, TikTok en Twitch.
Zhao nam onlangs de simp-dynamiek en verhoogde deze naar 11. Nadat haar stickers de aandacht trokken van een slimme pseudonieme ontwikkelaar, lanceerde ze een tokenized-versie, waarbij ze 1,107 gratis weggaf. Veel van die vroege kopers verkochten de NFT's door, wat zo'n $300,000 dollar aan ETH opleverde, in een schatkist die toen de basis vormde van een nieuwe gedecentraliseerde autonome organisatie, genaamd IreneDAO. De DAO functioneert als een Discord-chatserver alleen toegankelijk voor de NFT-houders, die stemrecht krijgen over het gebruik van de fondsen.
Noem het misschien de eenvoud: Simping, maar dan op web3-infrastructuur.
Hoe werkt het? In wezen is IreneDAO een experiment met een alternatief dat eigendom is van de gebruiker voor huurzoekende web2-platforms. Zoals Zhao het in een zei Twitter thread, het was beter dan het Web2-model waar ze eerder aan had gewerkt, waardoor ze producten moest shillen voor inkomsten, wat resulteerde in de vervreemding van fans en het verlies van een gevoel van eigendom.
"De verkeersstroom en aandacht op Web2 zijn uiteindelijk eigendom van en worden genoten door het gecentraliseerde platform, niet door de makers", schreef Zhao. "Ze worden niet beloond voor wat [de maker] produceert, maar eerder voor de hoeveelheid verkeer die hij naar het platform trekt en de aandachtsspanne die hij 'opneemt' van het publiek."
Met IreneDAO, zei ze, worden fans financieel betrokken bij de micro-economie die om haar heen is opgebouwd.
"Stel je voor dat je het spel van [basketbalspeler] Jeremy Lin altijd leuk vond sinds hij op de middelbare school zat, en een stukje van zijn clip bezit waarin hij 15 jaar geleden op iemand dompelde," zei Zhao. "Nu, hoeveel zou het waard zijn op het hoogtepunt van Linsanity?"
Het is geniaal, echt waar. Zhao heeft een schijnbaar onbeperkte hulpbron genomen - de eindeloze bewondering van fans die ze nooit romantisch zal belonen - en er geld mee verdiende.
Maar het wordt beter. Door simps-tokens te verkopen, zijn ze aan elkaar en aan haar gebonden, voor een financieel gemeenschappelijk doel: om de waarde van de DAO te vergroten en zoveel mogelijk waarde toe te voegen aan zijn cult-leider-godin. Hoewel web2-platforms zoals OnlyFans al toestaan dat simps samenkomen in gedeelde financiële belangen, laat IreneDAO ze zichzelf voorstellen als slimme internetinvesteerders!
Toch moet het businessmodel nog geperfectioneerd worden. Volgens Josh Baek, Zhao's zakenpartner (Zhao heeft zelf niet gereageerd voor commentaar), heeft Zhao er tot nu toe voor gekozen om de inkomsten van de token-verkoop terug te investeren in de DAO, in de hoop haar ontluikende project SO-COL (Social Collectibles ), dat een platform wil zijn voor andere influencers op sociale media om vergelijkbare DAO's te creëren voor hun eigen simp-legers.
Zhao is geen dictator; het gebruik van het schatkistgeld is in principe naar goeddunken van haar fans, een soort werkbijenkorf-dynamiek. Als je naar de IreneDAO Discord kijkt, zie je dat haar fans al een voorstel hebben ingediend voor een grondwet die Zhao zou belonen met een deel van de inkomsten van de DAO. (Voor het indienen van een voorstel zijn tien token-houdende simps nodig, een soort simp minyan.)
Baek benadrukte dit aspect van "bouwen", en vertelde me dat het aanbod van IreneDAO verder gaat dan het soort dingen dat trouwe fans op platforms zoals OnlyFans bengelen (hoewel Zhao "voetenfoto's" naar verluidt wordt toegekend aan IreneDAO-leden). Hij zei dat het echte voordeel het sociale aspect is: dat het gebruik van stickers (bijvoorbeeld) in de DAO token-houders in staat stelt om samen te smelten rond een soort gedeelde ingroup-signalering en binding over de collectieve beslissing om geld te verdienen met hun toewijding aan een Singaporees internet model.
"Deugdsignalering is belangrijk in de web3-cultuur", zegt Baek. "Als je dat niet doet, zit je in de outgroup."
Het is waar: kijk in de chat en je zult een heleboel anons zien die die stickers delen en het IreneDAO / SO-COL-backronym herhalen: "Eenvoud, integriteit, betekenis, doel."
"Je bent gebonden aan die web3-degeneratie, die web3-broederschapcultuur," zei Baek. "Als je het weet, weet je het."
Deze take was aanvankelijk enigszins weerzinwekkend voor mij, in de trant van veel crypto-investeringsgemeenschappen: een soort symbolisch gestimuleerde simulacrum van "gemeenschap" waarin mensen geen oprechte interesses delen, maar financieel gemotiveerd zijn om te doen alsof ze dat wel doen .
Maar toen keek ik goed naar de Discord en zag dat er, afgezien van de stickers en slogans, een vaag echte gemeenschap is die iets vaags interessants, zij het buitengewoon niche, opbouwt. De "simping" is niet eens zo zichtbaar, en Discord-leden zijn onder meer crypto-activabeheerder Eric Wall, die me vertelde dat hij Zhao adviseert over het genereren van inkomsten, en miljardair-hedgefondsmanager Mike Novogratz, die niet echt om voetfoto's vraagt ! (Tenzij hij dat is.)
Vanuit het perspectief van de Discord functioneert IreneDAO minder als een gestoorde sekscultus dan als een soort netwerkclub met het centrale boegbeeld bijna als voorwendsel.
Inderdaad, voor het grootste deel lijkt IreneDAO bevolkt te zijn met slimme, vermogende ondernemers die de potentiële explosieve waarde van een simp-gerelateerd web3-bedrijfsmodel hebben gezien. Er is een trieste, cirkelvormige dynamiek in het spel, waarbij IreneDAO's C-suite klasleden dezelfde metafysische strijd voeren als hun doelgroep: eeuwig buiten het bereik van het object van hun verlangen, tevergeefs wachtend op de simps om te arriveren.
