Zephyrnet-logo

Het GreenFin-interview: een gesprek met het VN-hoofd van klimaatrisico's en TCFD

Datum:

Op de markt gebaseerde oplossingen om de klimaatverandering aan te pakken, worden ondersteund door een belangrijke aanname: meer en betere informatie over klimaatrisico's zal de efficiënte allocatie van kapitaal ondersteunen die nodig is voor een succesvolle aanpassing aan een koolstofarme economie.

Bij de overgang van een voornamelijk vrijwillig naar een meer gereguleerd openbaarmakingsparadigma, heeft de Task Force on Climate-related Financial Disclosures (TCFD) bewezen een van de belangrijkste middelen te zijn waarmee deze informatie wordt verzameld en gecommuniceerd. 

Te midden van deze verschuiving zal de TCFD een centrale rol blijven spelen.

Ik nam contact op met David Carlin, hoofd van de TCFD-programma's van het United Nations Environment Programme Finance Initiative voor banken en investeerders, om te horen hoe hij dit cruciale jaar ziet gezien zijn werk met wereldwijde financiële instellingen op het gebied van klimaatmodellering, klimaatscenario-analyse, klimaatkansen en regelgevende ontwikkelingen.

Dit gesprek is bewerkt voor duidelijkheid en lengte. 

Grant Harrison: Banken blijven financier fossiele brandstoffen tegen een tarief dat ons van het pad naar netto nul en een stabiel klimaat zal houden. Moeten voorstanders van duurzame financiering hun aandacht meer verleggen naar, zoals senator Sheldon Whitehouse (D-RI) benadrukte tijdens een recent GreenBiz-evenement, gezien de 'politieke voetafdruk' van banken invloed van hun lobbyen om actie uit te stellen? 

David Carlijn: Ik zou zeggen dat de context hier is dat we een systeemverandering nodig hebben, en financiën is de sleutel. Dit is de reden waarom artikel 2.1(c) van het Akkoord van Parijs spreekt over het consistent maken van financiële stromen met een wereld van 1.5 graden [Celsius] en maakt duidelijk dat we ook actie van regeringen nodig hebben. 

We hebben dit nodig aan de kant van toezicht en financieel beleid, maar ook aan de kant van het gekozen beleid rond belastingen en uitgaven. Nogmaals, we hebben hier een volledige systeembenadering nodig. Wat betekent dat? Voor de financiële sector betekent dit het verstrekken van financiering aan de reële economie. Als de reële economie in transitie is, kan de financiële sector een versnellende factor zijn.

De verantwoordelijkheden van Financiën eindigen niet aan het einde van het financiële systeem.

En dat is zo'n beetje het argument dat de financiële sector heeft overgenomen. Wat ik zou willen benadrukken, is te zeggen dat dit niet echt verband houdt met de onderlinge verbanden tussen financiën en overheid, en tussen financiën en de reële economie. Er zijn dingen die de financiële sector kan doen om die andere hefbomen in te drukken, en een daarvan is hoe en waar de politieke stem van de financiële sector wordt gebruikt. 

Veel van het werk dat is verzet in de net-zero-allianties, evenals het werk dat wordt gedaan via initiatieven rond transitieplanning, gaat over het consistent maken van de financiering met het Akkoord van Parijs. Het is ook belangrijk om lobbyen consistent te maken met dat pad. De vraag is wat zijn de dingen die de wind in de zeilen van particulier kapitaal gaan geven? U kunt niet de vruchten plukken vanuit het oogpunt van uw reputatie als uw beleid achter gesloten deuren plaatsvindt of als uw lobbywerk niet helpt om een ​​netto-nul toekomst tot stand te brengen.

De verantwoordelijkheden van Financiën eindigen niet aan het einde van het financiële systeem. Het voedt de dialogen en gesprekken die de financiële sector heeft met de overheid, en het voedt de prikkels en structurering die de financiële sector heeft met haar klanten in de reële economie. Daarom moet ervoor worden gezorgd dat de inspanningen zowel op het gebied van klantbetrokkenheid als op lobbyen zijn afgestemd.

Harrison: Een belangrijk onderdeel van uw rol is het begeleiden van financiële instellingen bij belangrijke ontwikkelingen op het gebied van regelgeving. Kunt u met betrekking tot de Verenigde Staten consistente thema's uit uw werk delen met banken en investeerders waaruit blijkt dat u klaar bent voor regelgeving en/of wijst op enkele verkeersdrempels die in het verschiet liggen? 

Mopshond: De kennis over klimaat en de kwaliteit van de klimaatrapportage is door het werk van de TCFD met sprongen vooruit gegaan. Ik denk dat het illustratief is om naar een organisatie te kijken die sinds 2018 of 2019 onthullingen heeft gedaan en te zien hoe die zich hebben ontwikkeld. De frequentie van het gebruik van scenario-analyse, de interesse en inspanningen in kwantificering en betrokkenheid en betrokkenheid op senior niveau zijn niet alleen het bewijs van de mainstreaming van dit probleem, maar ook van een beter begrip van het probleem. 

En toch denk ik dat we helaas nog steeds veel dichter bij het begin zijn dan bij het einde. De TCFD had tot doel een efficiëntere markt te creëren die klimaatrisico's in de prijzen verwerkt. We hebben alleen voorlopige signalen gezien in termen van prijzen - we hebben er enkele gezien in bepaalde industrieën op bepaalde plaatsen. Maar fundamenteel denk ik dat weinigen zullen zeggen dat klimaatrisico's zijn ingeprijsd. Weinigen zullen zeggen dat beleggers en degenen die kapitaal toewijzen de informatie hebben die ze nodig hebben over het klimaat om effectieve beslissingen te nemen. 

En dat spreekt volgens mij tot een van de belangrijkste verkeersdrempels die voor ons liggen. Of u nu overgaat op klimaatstresstests vanuit openbaarmaking of dat u klimaat alleen maar volledig probeert te integreren in risicobeheer, wat nodig is, is dat u verder gaat dan volledigheid van openbaarmaking als indicator van kwaliteit en in plaats daarvan kwaliteit in termen van een plan en de effectiviteit van de genomen maatregelen. 

Op dat punt zijn we nog niet. De analogie die ik het vaakst geef, gaat over jaarverslagen en jaarrekeningen. In veel rechtsgebieden wordt nu in veel gevallen verwacht dat bedrijven een jaarverslag indienen - bedrijven hebben duidelijk eerder met cijfers gefraudeerd en zijn in de problemen gekomen vanwege boekhoudkundige onregelmatigheden. We weten dat die dingen slecht zijn.

Maar dat is iets heel anders dan zeggen: "Dit bedrijf blijft een levensvatbaar bedrijf." Van de verslaggevers tot de gebruikers van deze klimaatinformatie, ik denk dat dit een plek is waar de opname nog steeds te traag is. En nog belangrijker, hoe maakt u [rapportage] niet alleen een stand-alone voor de oefening, maar echt iets dat integreert met uw activiteiten? En hoe kijkt u hier op een vergelijkbare en gestandaardiseerde manier naar uw collega's, maar ook naar uw klanten, om te kunnen zeggen dat een klant goed past in onze strategie en onze inzet? 

Harrison: De International Sustainability Standards Board (ISSB) heeft onlangs het opstellen van twee normen bevestigd: S1 en S2 – als definitieve regels, stemmen om te eisen dat de wereldwijde openbaarmakingsregels in 2024 van kracht worden. Wat zijn enkele hoofdthema's van wat u hoort in gesprekken met banken en investeerders over wat komen gaat?

Mopshond: De structuur van de ISSB is in veel opzichten sterk verbonden met het TCFD-raamwerk, en ik denk heel bewust. De algemene pijlers zijn en structuren zijn relatief hetzelfde. Waar ISSB zo waardevol is, vooral bij de openbaarmaking van het klimaat, is het vermogen om verder te gaan in zijn voorschriften. Ik denk dat TCFD erg waardevol was als vrijwillig raamwerk, maar waar het misschien tekort is geschoten, en waar regelgevers ook op zoek zijn naar begeleiding, is “Hoe ziet goed eruit? Wat is volledigheid?” 

Ik denk dat het andere stuk van ISSB dat zo belangrijk is, het besef is dat we met het klimaat maar één deel van deze drievoudige planetaire crisis hebben - we hebben ook biodiversiteit en vervuiling. In wezen zijn dit onderwerpen en inhoudsgebieden die veel nieuwer zijn voor veel financiële instellingen. Als er in bepaalde klimaten een gebrek is aan vaardigheden en kennis, is dat alleen maar acuter in deze andere. Door breder en uitgebreider na te denken over duurzaamheid, denk ik dat de ISSB bedrijven de kans biedt om een ​​holistisch perspectief te gaan innemen.

Of u nu doorgaat met klimaatstresstesten vanaf openbaarmaking of dat u klimaat alleen maar volledig probeert te integreren in risicobeheer, wat nodig is, is verder gaan dan volledigheid van openbaarmaking als indicator van kwaliteit …

We weten dat het klimaat een onzekere toekomst voor ons is. Als je het terugbrengt tot het meest kernachtige element, is het een oefening in radicale onzekerheid. Scenario analyse kan een fakkel zijn in die duisternis, een manier om dingen te zien die we anders misschien zouden hebben gemist. Dus de verwachting over de integratie van scenarioanalyse door ISSB is cruciaal. 

Harrison: Is er een vraag die je zelf tegenkomt? niet gevraagd worden waarvan u denkt, op basis van de gesprekken die u voert in uw rol bij TCFD, dat u denkt dat u meer gevraagd zou moeten worden? 

Mopshond: Op technisch vlak heb ik het gevoel dat mensen een heel sterk eigenbelang hebben om veel goede vragen te stellen. Ik vind het erg leuk om bij ze te blijven om effectief inzichten en advies te geven. 

Maar ik denk dat het gebied waar ik naar terugkom - en het is een beetje vergelijkbaar met wat ik zei over de huidige staat van onthulling - ik denk niet dat genoeg mensen vragen: "Hoe win ik echt de toekomst met een beter klimaat?" strategie?" Mensen praten over of [ze] een klimaatstrategie hebben of [ze] een klimaatrisicobereidheid doen of wat andere mensen doen. 

Maar ik denk dat maar weinig mensen dit echt in een meer competitieve richting nemen. TCFD is gebouwd met het idee dat markten met betere informatie effectiever zullen functioneren, maar we moeten deze informatie beter benutten. Ik denk dat er een geweldige kans ligt voor een bedrijf met betere gegevens, betere inzichten en een beter begrip van hoe dingen zich kunnen ontwikkelen en hoe ze zichzelf kunnen positioneren om echt te gedijen. We moeten het klimaat niet langer zien als een duurzaamheidsonderwerp dat de toekomst op veel onvoorziene manieren fundamenteel verandert. 

Dit is allemaal gebaseerd op het idee dat een organisatie beter kan begrijpen hoe de toekomst eruit ziet dan een concurrent. De wereld waarin we nu leven zal steeds meer veranderen. Door te profiteren van die veranderingen en te begrijpen hoe u uw rol daarin kunt spelen, zult u succesvol zijn - het zorgt er niet alleen voor dat u een best-in-class rapport kunt hebben, het zal u niet alleen lovende kritieken opleveren van deze of gene pleitbezorger of deze of gene activist, maar het wordt echt een manier waarop succesvolle bedrijven succes in de toekomst garanderen. 

Ik zou graag zien dat meer mensen strategisch aan de slag gaan, of het mij nu vraagt ​​of dat het intern aan die onderwerpen werkt. Maar om te beginnen met de overgang van wat ik bijna defensie zou noemen - denken dat we deze dingen moeten doen om wettelijke redenen, zelfs om risicoredenen - naar een meer offensieve houding in de richting hiervan is de toekomst.

[Dit artikel is overgenomen uit GreenFin Weekly, een gratis wekelijkse nieuwsbrief. Meld je hier aan.]

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img