[Ingediend op 7 mei 2020]

PDF downloaden

Abstract: In ASPIC-stijl gestructureerde argumentatie kan een argument een ander weerleggen
argument door zijn conclusie aan te vallen. Er zijn twee manieren om weerlegging te formaliseren
voorgesteld: In beperkte weerlegging moet de aangevallen conclusie zijn geweest
tot stand gekomen met een vernietigbare regel, terwijl het bij onbeperkte weerlegging mogelijk is
zijn tot stand gekomen met een strikte regel, zolang ten minste een van de
antecedenten van deze strikte regel waren al weerbaar. Een systematische manier van
kiezen tussen verschillende mogelijke definities van een raamwerk voor gestructureerd
argumentatie is om te onderzoeken aan welke rationaliteitspostulaten wordt voldaan
definitie, bijvoorbeeld of het afsluitingspostulaat klopt, dwz of de
geaccepteerde conclusies worden onder strikte regels gesloten. Hoewel het enkele voordelen heeft,
het voorstel om onbeperkt weerwoord te gebruiken, kampt met het probleem dat de sluiting
postulaat geldt alleen voor de gefundeerde semantiek, maar faalt wanneer andere
argumentatiesemantiek wordt toegepast, terwijl bij beperkte weerlegging de
afsluitingspostulaat geldt altijd. In dit artikel stellen we die ASPIC-stijl voor
argumentatie kan er baat bij hebben om niet alleen de aanvalsrelatie bij te houden
tussen argumenten, maar ook de relatie van deductieve gezamenlijke ondersteuning die geldt
tussen een set argumenten en een argument dat is opgebouwd uit die set
volgens een strikte regel. Door rekening te houden met deze deductieve gewrichtsondersteuningsrelatie
rekening houden met het bepalen van de extensies, het sluitingspostulaat blijft bij
onbeperkte weerlegging onder alle op toelaatbaarheid gebaseerde semantiek. We definiëren de
semantiek van deductieve gewrichtsondersteuning door middel van de afvlakkingsmethode.