De volgende keer dat iemand me vraagt ​​welke superkracht ik zou willen, kies ik voor de Sensible Soccer aftertouch. Wanneer iets net zijn doel mist, kan ik het subtiel terugbuigen in de goede richting. Mis je een worp in de prullenbak? Ik zal het aftertouch en stuur het terug op koers. Een frisbee over het hek gegooid? Het komt zo terug. Darwin Nunez mist een oppas op de televisie? Ik ga het aftertouchen vanaf mijn bank. Eerlijk gezegd denk ik niet dat je moet slapen op de Sensible Soccer aftertouch-superkracht.

Er gaat niets boven het scoren van een doelpunt met maximale aftertouch. Elk schot voelt alsof het door Roberto Carlos is gemaakt, beginnend vanaf de buitenkant van de paal en dan net binnen de paal buigend. Door de jaren heen heb ik me de kunst van Sensible Soccer en Kick Off eigen gemaakt. En nu is die vaardigheid op onverklaarbare wijze weer nuttig voor mij geworden! Bedankt, Super Arcade Voetbal. het is net zo puur vreugdevol als altijd. 

Super Arcade Football is duidelijk gemaakt door een team dat minstens zoveel van Kick Off en Sensible Soccer houdt als ik. Het perspectief is hetzelfde, met een soort vogelperspectief van de actie. De aftertouch is hetzelfde. En misschien nog wel belangrijker dan die aftertouch, de namen van de voetballers zijn hetzelfde. Het zou Sensible Soccer niet zijn zonder een compleet gebrek aan officiële licentie, wat ertoe leidde dat de ontwikkelaars enkele subtiele maar slimme varianten op spelersnamen creëerden. 

Vanaf het allereerste begin is het duidelijk dat Super Arcade Football nogal speciaal is, en geen goedkope voetbalhack-klus zoals we vaak zien in de Xbox Store. Dat komt omdat het een Todd Boehly-benadering lijkt te hebben om het spel met modi te vullen: dwz in plaats van kieskeurig te zijn over wat je moet opnemen, is het gewoon weg en bevat alles. 

Er zijn pre-fab toernooien die je kunt oppikken en snel kunt starten. Deze zijn geweldig omdat ze niet alleen de voor de hand liggende bevatten - je World Cups en Champion's League-stijlopstellingen - maar er zijn ook enkele waanzinnige insluitsels in het linksveld. Je kunt een toernooi spelen waarbij je het moet doen met een team vol spitsen, of iedereen is langzamer dan Razor Ruddock. We waren dol op etalages zoeken naar nieuwe manieren om te spelen, gewoon om te zien wat de ontwikkelaars hadden bedacht.

Er is een Quick Match, die de steunpilaar zal zijn van menig multiplayer-wedstrijd (Super Arcade Football biedt plaats aan maximaal vier spelers op één console), en Online-wedstrijden waarin jij en vier anderen snel tegen iemand anders in de wereld kunnen spelen. Er is geen reusachtig aantal mensen dat momenteel beschikbaar is voor een game - we zijn er maar in geslaagd om twee games te vinden, en onze beide tegenstanders raakten vrij snel in paniek, vermoedelijk op jacht naar de prestatie van 10 online overwinningen - maar het is geweldig om die online mogelijkheid te hebben. Je zou verbaasd zijn hoeveel goedkope footy-spellen niet de moeite nemen. 

Het belangrijkste is dat er de Verhaalmodus is, iets dat ontwikkelaars OutOfTheBit Ltd absoluut in de bovenste bakken spijkeren. Ze hebben dezelfde truc uitgehaald als in Super Arcade-races - een spel dat we deze week ook mogen spelen - waarin een traditioneel eenvoudig arcade-achtig spel een volwaardige campagne krijgt. In Super Arcade Football kun je tientallen zorgvuldig samengestelde wedstrijden spelen tegen CPU-tegenstanders, en die wedstrijden hebben elk hun eigen tics en curiositeiten. 

In de Story-modus speel je de ruigharige Martin, die Balarm FC binnenwandelt, zijn favoriete club en een beetje een gevallen reus, om de club voor een pond aangeboden te krijgen. Hij koopt het, stelt zichzelf aan als manager en neemt het team vervolgens mee op een droomvlucht naar de top van Europa. Eigenlijk is het Ted Lasso, maar met een Championship Manager-fan die zowel Ted als de eigenaar vervangt. Onderweg krijg je een monocled aartsvijand (en zijn paard) en een liefdesbelang in de vorm van een rivaliserende manager. 

De campagne neemt de vorm aan van een stortvloed aan wedstrijden, allemaal met verschillende subdoelen waarmee je meer sterren kunt verdienen (frustrerend genoeg hebben ze geen echt nut – tenminste dat konden we vinden), zoals scoren van buiten de kaders en het vermijden van gele kaarten. Maar de wedstrijden hebben ook hun eigenaardigheden. Soms speel je zaalvoetbal, waarbij de bal tegen de zijkanten van het veld stuitert. Andere keren kun je meteoren ontwijken of vast komen te zitten in olievlekken. Eigenlijk is het alles wat Gianni Infantino op dit moment met voetbal zou moeten doen. Vergeet kwalificatiefasen met drie teams: we hebben beren nodig die over het veld rennen. 

Maar hoewel ik dol ben op deze toevoegingen, en ze veel hebben gedaan om me geïnteresseerd te houden, zijn ze meer een voetnoot, omdat de belangrijkste focus het voetbal is. En het voetbal is zo gelikt als je zou hopen. 

Misschien verrassend genoeg gaat alles via de A-knop. Als je in balbezit bent, tik je op A voor een pass of houd je A vast voor een schot. Alles is contextueel: houd A vanaf de vleugel vast en je zult waarschijnlijk een voorzet met een lus maken. Richt op het doel en de A zal een houwitserschot zijn. Er is een automatische pass in het spel, dus de bal zal de neiging hebben om de speler op wie je mikt te vergrendelen en voor zijn voeten te landen. En natuurlijk kun je aftertouch toepassen om de bal te verplaatsen zodra deze onderweg is, de bal in het pad van een voorwaartse hardloper te buigen of verleidelijk buiten het bereik van de keeper van de tegenstander te bewegen. 

Als hij niet in balbezit is, wordt de A een zeisuitrusting. Dat is echter prima, want Super Arcade Football neigt naar de 'Arcade' van zijn titel en laat je behoorlijk fysiek worden. We naderen het 'rode kaart'-territorium, een minder bekende voetbalgame waarmee je tegen andere spelers kunt botsen en je er zelfs voor beloont. Hier kun je de benen van de achterkant wegsnijden en zelfs wat off-the-ball shenanigans beginnen, en Super Arcade Football heeft de neiging om je te laten gaan. We zeggen 'neigt' omdat het redelijk grillig is en zeker in staat is om je regelrecht rood of geel te geven voor iets waar je eerder niet eens aan werd getrokken. We hadden graag wat meer consistentie gehad.

Dat one-touch-voetbal gaat polariseren. Het is zeker gemakkelijk op te halen. Er zijn geen tutorials of onboarding nodig, want je kunt meteen beginnen met wedstrijden, en de eerste wedstrijden zijn zo eenvoudig dat je er vier of vijf per wedstrijd zult knallen. Van daaruit pak je trucs op terwijl je door het verhaal speelt, en uiteindelijk kun je de laatste wedstrijden aangaan, die extreem moeilijk kunnen worden. 

Maar Super Arcade Football sleept dat vaardigheidsplafond ook naar beneden, tot het punt waarop sommige spelers – vermoed ik – het allemaal een beetje eendimensionaal zullen vinden. Halverwege het verhaal had ik het gevoel dat ik mijn hoogtepunt al had bereikt. Ik scoorde doelpunten vanaf dezelfde plaatsen (diagonaal over de keeper; voorzet en omhaal) en ik benaderde de wedstrijden op vrijwel dezelfde manier - zelfs als er af en toe meteoren waren. 

Het heeft ook zijn spelspecifieke eigenaardigheden die hopelijk worden gladgestreken. De meeste footie-games hebben ze, dus we begrijpen het volledig wanneer het gebeurt met een budgettitel van £ 8.39. De AI van de keepers is buitengewoon verdacht en je zult je eigen meer dan eens vervloeken. Ze voeren super-saves uit, maar als er vanaf de middenlijn recht door het midden wordt geschoten? Nou, opeens gaan ze een beetje David James. 

Het is ook buitengewoon moeilijk voor een team om hun linies leeg te maken, met keepers die slechts ongeveer een kwart van het veld kunnen trappen. Zonder radar (een grote misser) kun je hem vaak naar Devid Peckham sturen, die hem dan terug op het doel zal werpen. Daar kun je natuurlijk ook je voordeel mee doen: het is vaak makkelijker om balbezit terug te winnen van de keeper van de tegenstander dan er zelf naartoe te dribbelen. Punt het gewoon naar Seeman en cirkel dan om hem heen totdat hij het aan jou teruggeeft.

Maar terwijl Super Arcade Football te simpel is, en ik verlangde naar een keeper-rush, een steekpass of een soort van geklede lob, kan ik niet ontkennen dat het zo glad is als het haar van Jock Greelish. Met de bediening met één knop kun je extreem nauwkeurige schoten en passes maken dankzij de automatische richtfunctie en aftertouch, en het komt allemaal neer op een voetbalwedstrijd die veel, veel beter is dan de meeste voetbaltosh van minder dan £ 10. dat we geneigd zijn te spelen. Wat het budget betreft, kunnen we ons geen alternatief herinneren dat zo goed tussen de stokken is, of zo volledig uitgerust. 

Fans van Sensible Soccer en Kick Off verheugen zich! Je hebt eindelijk een spirituele opvolger in Super Arcade Football op de Xbox. Laten we nu feesten alsof het 1999 is. 

Je kunt Super Arcade Football kopen bij de Xbox Store

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• Platoblockchain. Web3 Metaverse Intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• Bron: https://www.thexboxhub.com/super-arcade-football-review/