Een studie uitgevoerd in het Una Biological Reserve in de staat Bahia, Brazilië, toont aan dat in een habitat met hoge jachtdruk het risico op predatie zo'n grote invloed heeft op het gedrag van de geelborstkapucijnaap Sapajus xanthosternos dat het zelfs gebieden vermijdt met een overvloedig aanbod van plantaardige biomassa en ongewervelde dieren, zijn belangrijkste voedselbronnen.

Een artikel waarin de bevindingen van het onderzoek worden gerapporteerd, is gepubliceerd in de Amerikaans tijdschrift voor primatologie.

“Veel theorieën op het gebied van primatologie gaan ervan uit dat druk om voedsel te vinden belangrijker is dan predatiedruk. In deze studie konden we aantonen dat de predatiedruk in Una meer telt bij het bepalen waar te zijn dan waar voedsel het meest aanwezig is. Deze dieren brengen minder tijd door waar voedsel in overvloed is, omdat ze daar een hoger risico op predatie waarnemen. Een ander heel belangrijk punt is dat dit risico niet alleen wordt gevormd door natuurlijke roofdieren, maar ook door menselijke roofdieren – door stropers. Vanwege de jachtdruk brengen ze minder tijd door op plaatsen waar het meeste voedsel beschikbaar is”, zegt Patrícia Izar, de laatste auteur van het artikel. Izar is professor aan de afdeling Experimentele Psychologie van het Instituut voor Psychologie (IP-USP) van de Universiteit van São Paulo.

De studie maakte deel uit van een onderzoeksproject van Priscila Suscke, eerste auteur van het artikel, voor haar doctoraat in Una, dat volgens de onderzoekers "een mozaïek van habitats" bevat, waaronder drie overheersende soorten vegetatie: volgroeid bos, secundair bos en een agroforestry-systeem dat bekend staat als cabruca, waarin cacaobomen die zijn geïntroduceerd om de understory te vervangen, gedijen in de schaduw van het inheemse bos.

"Het is niet zo dat voedsel geen invloed heeft op het gebruik van het gebied, maar dat in deze verschillende boslandschapomgevingen in het Una Biological Reserve elke omgeving verschillende hoeveelheden voedsel bijdraagt, en elk een ander risiconiveau vormt [in termen van predatie en stroperij". ], "zei Suscke. "Onze analyse van de factoren die van invloed waren op het gebruik van deze drie omgevingen door de apen toonde aan dat de groep het gebied met de grootste voedselvoorraad vermeed vanwege het risico."

De studie werd ondersteund door de São Paulo Research Foundation – FAPESP via een doctoraatsbeurs toegekend aan Suscke en een reguliere onderzoeksbeurs toegekend aan Izar. steun van andere instanties, 'zei Izar.

Software voor buiten

Om veldgegevens te verzamelen, observeerden Izar en drie getrainde waarnemers de groep kapucijnapen, die varieerde van 32 tot 37 individuen. Ze volgden de groep tegelijkertijd en begonnen pas gegevens te verzamelen toen de nauwkeurigheid van de interobserver-overeenkomst 85% bereikte. De stage duurde ongeveer drie maanden. Alle waarnemingen werden geregistreerd met behulp van een GPS-apparaat, zodat alle gerapporteerde gebeurtenissen werden gegeorefereerd.

"Bij het schatten van het gebied dat daadwerkelijk door de dieren wordt gebruikt om te overleven, dat kleiner was dan het gebied van de instandhoudingseenheid, hebben we rekening gehouden met alle geogerefereerde punten, inclusief foerageer- en slaapplaatsen", legt geograaf Andrea Presotto uit, tweede auteur van het artikel en een professor in de afdeling Geografie en Geowetenschappen aan de Universiteit van Salisbury in de Verenigde Staten.

De onderzoekers observeerden foerageergedrag met behulp van fruit dat was achtergelaten op aluminium bakjes die aan de grond waren verankerd en vallen in de vorm van ondiepe kuilen waarin ongewervelde dieren vielen en waar ze niet uit konden klimmen.

Andere gedragingen dan eten, zoals rusten, reizen, interactie met andere apen, de wacht houden, enzovoort, werden elke 15 minuten voor elk individu geregistreerd. Om de risicoperceptie weer te geven, noteerden de onderzoekers alarmoproepen en waakzaamheidsgedrag in elke habitat, ook gegeorefereerd. De reacties van de dieren op de alarmen vormden de basis voor een analyse van het waargenomen predatierisico en de invloed daarvan op hun gedrag.

"De studie vergeleek de verzamelde gegevens over foerageergedrag, reacties op roofdieren en interacties met de omgeving, in combinatie met objectieve metingen van die omgeving, evenals voedselvoorziening, en wat we het absolute predatierisico noemen, gebaseerd op de dichtheid van roofdieren in het gebied, 'zei Izar.

Landschap van angst

Presotto gebruikte de veldgegevens om kaarten te maken voor vijf ruimtelijke predatierisicovariabelen: jachtdruk, druk van land- of luchtroofdieren, waakzaamheid en stilte, elk in relatie tot de drie bosomgevingen. Deze zogenaamde "landschap van angst"-benadering bestaat uit een visueel model dat helpt verklaren hoe angst het gebruik van een gebied door dieren kan veranderen terwijl ze proberen hun kwetsbaarheid voor predatie te verminderen.

“De intensiteit van elke variabele werd berekend in het GIS [geografisch informatiesysteem] met behulp van de kerndichtheidsmethode om het aantal voorvallen in een bepaald gebied te schatten. Telkens wanneer bijvoorbeeld een aanval door een roofdier vanuit de lucht werd waargenomen, werd het punt geregistreerd met behulp van de GPS-eenheid. Het model vertelde ons waar dergelijke voorvallen het meest voorkwamen, "zei Presotto.

De kaarten en het statistische model van Presotto om predatierisicovariabelen weer te geven, bevestigden de aanvankelijke hypothesen van de groep. "Bewijs van jagen door mensen was het meest overvloedig in de cabruca, maar het werd ook gevonden in de overgangszones tussen volgroeid en secundair bos en cabruca-gebieden. Bovendien waren de apen vaker stil in de cabruca dan in de andere twee landschappen. Het waargenomen risico van terrestrische roofdieren was het sterkst in secundair bos, en van luchtroofdieren in cabruca en volwassen en secundaire bosgebieden, met name overgangszones. De apen waren vaker waakzaam in de cabruca en een groot secundair bosgebied”, zegt Presotto, die bezig is met het opzetten van een gegeorefereerde database over het onderwerp.

Reacties variëren voor verschillende soorten roofdieren, merkte Suscke op. "Waar het om gaat, is het waargenomen predatierisico - hoe de prooi waarneemt in het landschap waar er minder of meer risico is om te worden gepredateerd," zei ze. "Terwijl we onze analyse verfijnden, ontdekten we dat verschillende roofdieren de perceptie en het gedrag van de prooi verschillend beïnvloeden, en we waren in staat om afzonderlijke statistieken te maken voor roofdieren in de lucht en op het land, evenals voor stropers. We konden ook het belang van de jacht aantonen bij het bepalen van het gebruikspatroon van het gebied door deze apen, en vooral dat het risico om gejaagd te worden een negatieve invloed had op hun gebruik van het gebied.”

De onderzoekers bestuderen ook kapucijnapen op twee andere locaties: Fazenda Boa Vista (staat Piauí) en Carlos Botelho State Park (staat São Paulo). "Omdat we vergelijkende studies hebben, kunnen we zeggen dat de apen in Una Biological Reserve een hogere predatierisicoperceptie vertonen in termen van vaker voorkomend alarmgedrag, zoals stilvallen of bevriezen, en dat deze specifiek lijken te zijn voor de jacht," zei Izar, eraan herinnerend dat kapucijnaapjes van nature erg luidruchtig zijn. "Ons artikel wijst op nog een ander negatief effect van antropische druk op dierlijk gedrag."

Apen zijn geen huisdieren

Voor Suscke wijst het artikel ook op gedachten over overheidsbeleid. “Stroperij heeft een groot negatief effect. Er zijn al vele jaren natuurbeschermingseenheden opgericht en dit is een prijzenswaardig beleid, maar onze bevindingen wijzen op het belang van goed toezicht om goed voor ze te zorgen, 'zei ze. “Het is ook belangrijk om het publiek voor te lichten, gezien het bestaan ​​van recreatieve jacht en stroperij, zowel opportunistisch voor voedsel als systematisch voor dierenhandel. Het is niet ongewoon om apen als huisdier te houden. In deze gevallen vangen de stropers meestal de moeder en verkopen ze het kind. De geelborstkapucijnaap is een ernstig bedreigde diersoort, dus het probleem is moeilijk op te lossen en moet het onderwerp zijn van strenger beleid.”

Izar benadrukt dat de lijst van wilde dieren die legaal als huisdier mogen worden verkocht, onlangs is uitgegeven door de Nationale Milieuraad van Brazilië (CONAMA), een bedreiging vormt voor primaten. “De druk op hen is erg groot in Brazilië en de Braziliaanse Primatology Society heeft een campagne gelanceerd met de titel 'Apen zijn geen huisdieren'. We weten dat legalisatie van het commercieel fokken van wilde dieren leidt tot een toename van de illegale handel in dieren die in hun natuurlijke habitat zijn gevangen, omdat commercieel gefokte dieren veel duurder zijn”, zei ze.

###

Over de São Paulo Research Foundation (FAPESP)

De São Paulo Research Foundation (FAPESP) is een openbare instelling met als missie het ondersteunen van wetenschappelijk onderzoek op alle kennisgebieden door beurzen, beurzen en beurzen toe te kennen aan onderzoekers die verbonden zijn met instellingen voor hoger onderwijs en onderzoek in de staat São Paulo, Brazilië. FAPESP is zich ervan bewust dat het allerbeste onderzoek alleen kan worden gedaan door internationaal samen te werken met de beste onderzoekers. Daarom heeft het partnerschappen gesloten met financieringsinstanties, hoger onderwijs, particuliere bedrijven en onderzoeksorganisaties in andere landen die bekend staan ​​om de kwaliteit van hun onderzoek, en heeft het wetenschappers die door zijn beurzen worden gefinancierd, aangemoedigd om hun internationale samenwerking verder te ontwikkelen. U vindt meer informatie over FAPESP op http: // www.fapesp.br /nl en bezoek het FAPESP-persbureau op http: // www.agentschap.fapesp.br /nl om op de hoogte te blijven van de laatste wetenschappelijke doorbraken die FAPESP bereikt via zijn vele programma's, prijzen en onderzoekscentra. U kunt zich ook abonneren op het FAPESP-persbureau op http: // agencia.fapesp.br /inschrijven.