Hoe krijgen we inzichten voor de mensen die ze het meest nodig hebben?

Deze verklaring heeft geleid tot de Feedback loops hebben de afgelopen twee jaar bij Digital Promise gewerkt, waarbij we hebben onderzocht hoe verschillende gemeenschappen kunnen samenwerken om het onderwijs te verbeteren. Vooruitkijkend zal dit zelfs nog belangrijker worden naarmate de snelheid van de levenscycli van edtech-producten toeneemt, zoals blijkt uit de recente introductie en adoptie van generatieve AI-tools in het hele landschap. Door deel te nemen aan onderzoeks- en ontwerpwerk met gemeenschappen van onderzoekers, praktijkmensen en edtech-productontwikkelaars hebben we verschillende principes gedefinieerd waarvan we denken dat ze zullen helpen bij het bouwen van leertechnologie die is afgestemd op de behoeften van diverse studenten en docenten, gebaseerd op moderne leerprincipes en ontworpen voor brede acceptatie en schaal.

Of het nu gaat om zoiets alledaags als het aannemen van leerplannen in een district of zo uniek als een onderzoekscentrum, het overwegen van de manier waarop partijen kunnen bijdragen aan en profiteren van hun interacties in onderwijsinitiatieven zal leiden tot meer en kwalitatief betere inzichten die onder de deelnemers worden gedeeld. Het feedbackloopconcept is een systeemdenkende manier om samenwerking tussen gemeenschappen te benaderen, gericht op wederzijds voordeel door capaciteitsopbouw. In een feedbackloop ervaren deelnemers een transformatie van hun kennis, acties of doelen terwijl ze hun expertise bijdragen aan een initiatief. De volgende principes kunnen worden gebruikt om bestaande samenwerkingen tussen docenten en edtech-producten te verdiepen, ideeën te genereren voor het structureren van nieuwe projecten en initiatieven en na te denken over hoe impactvolle technologie wordt ontwikkeld, aangenomen en geïmplementeerd.

Leidende principes voor het opbouwen van feedbackloops

1. Ontwerp voor wederzijds voordeel

Bij projecten die het onderwijs willen transformeren en impactvolle edtech willen opbouwen, is het creëren van een plan voor de manier waarop partners samenwerken net zo belangrijk als het eindresultaat. Zorgvuldige afweging van bidirectionaliteit – het garanderen van wederzijds voordeel via veranderingen in kennis, acties of doelen – is een sleutelcomponent voor het produceren van succesvolle projecten die impactvolle resultaten en betekenisvolle veranderingen bij de deelnemers creëren.

2. Zoek een facilitator

In ons proefwerk met onderzoeks-, product- en praktijkgemeenschappen hebben ze allemaal vastgesteld dat een toegewijde en vertrouwde externe facilitator een welkome aanvulling zou zijn op elk project dat binnen hun vakgebied werkt. Een facilitator vervult vele rollen, waaronder projectmanager, inhoud- en contextexpert, vertaler/communicator en meer, afhankelijk van de behoeften van de deelnemers. Maak gebruik van een facilitator die in verschillende gemeenschappen kan werken en hen in staat stelt de richting van het werk te beïnvloeden.

3. Zorg voor continuïteit, consensus en maatwerk

Tijdens een ontwerpbijeenkomst waar onderzoekers, edtech-productontwikkelaars en praktijkmensen samenkwamen om een ​​prototype te maken van feedbackloops tussen gemeenschappen, hoorden we duidelijk dat docenten te maken hebben met een gebrek aan continuïteit in de producten die ze gebruiken, en dat er consensus ontbreekt tussen de niveaus van de schoolsystemen waarin ze werken. werk en onvoldoende flexibiliteit om te bouwen en te creëren voor hun specifieke studentenbehoeften. Voor elk onderzoeks- en ontwerpproject in een schoolcontext is het opbouwen van consensus onder de deelnemers van het grootste belang, net als ervoor zorgen dat de resultaten van het werk gericht zijn op de behoeften van diverse studentenpopulaties en dat de resulterende resultaten onafhankelijk kunnen leven van enig onderzoek of onderzoek naar de werkzaamheid.

4. Leun in de spanning

Spanning in samenwerking tussen gemeenschappen is een natuurlijk verschijnsel en het resultaat van een verkeerde afstemming tussen de verschillende gemeenschappen regels, doelstellingen en contexten van deelnemers. Deze spanning biedt echter de mogelijkheid om te innoveren en moet met nieuwsgierigheid worden benaderd. Onze pilotdeelnemers identificeerden veel spanningen tussen onderzoek, product en praktijk, waaronder variërende tijdcycli, het vermogen om veel studenten op te schalen en te ondersteunen, duurzaamheid op de lange termijn en meer, die allemaal als aanzet hebben gediend om de beperkingen te ‘ontwerpen’.

Het feedbackloopconcept toepassen

“Bij het bedenken of creëren van iets nieuws is het moeilijk om wat je hebt ervaren te scheiden van wat mogelijk is.” – opmerking van de Feedback Loops Design Convening

Hoe kunnen deze leidende principes in de praktijk worden gebracht? Nu generatieve AI steeds vaker wordt geïntegreerd in edtech, zien we de noodzaak om beter onderzoek, doorlichting en gebruiksscenario's voor deze tools op te zetten. Eén manier om dat te structureren door het feedbackloop-idee als leidraad te gebruiken, is: Partnerschap tussen onderzoek, praktijk en industrie (RPIP). In een RPIP kunnen we partners uit verschillende expertises met elkaar verbinden om nieuwe kennis te genereren over het gebruik van AI-tools door praktijkmensen en verbeteringen aan productfuncties voor te stellen, terwijl we praktijkmensen voorbereiden om deze tools effectiever in hun klaslokalen te gebruiken.

“Lesgeven naast AI vergemakkelijkt het schrijven, geven van feedback en het implementeren van feedback binnen een redelijk tijdsbestek”, zegt Aida Hadzovic, ELA-docent aan PS 226 in Brooklyn, New York, en deelnemer aan het feedbackloops-project. Aida's ervaring met AI in de klas als lid van de Project Topeka team spreekt over de noodzaak om sterkere feedbackloops op te bouwen.

“We konden AI en gelijkheid bespreken en tijd besteden aan het schrijven en kalibreren van rubrieken, het leren geven van feedback en het maken van onderscheid tussen de feedback van een mens versus AI, wat zelfs na het einde van het project deel blijft uitmaken van mijn vaardigheden.” Hadzovic suggereert dat zorgvuldige aandacht voor het structureren van de interacties tussen docenten en producten een weg is naar een succesvollere ontwikkeling en implementatie van edtech. “Er is een delicate evenwichtsoefening tussen het leren en aanpassen van een nieuw programma in ons dagelijks onderwijs; we moeten voortdurend communiceren, feedback en gegevens verstrekken en samenwerken, niet alleen aan het einde van het gebruik van het product.”

Het gebruik van de hierboven geschetste principes om samenwerkingsstructuren te creëren is niet beperkt tot de ontwikkeling of het onderzoek van edtech-producten; Sterker nog, we moedigen alle belanghebbenden in de onderwijstransformatie aan om een ​​feedbacklooplens te gebruiken bij het overwegen hoe ze hun werk moeten uitvoeren. Als u begeleiding zoekt bij het opbouwen van feedbackloops, hebben we een Miro-sjabloon die u gratis kunt gebruiken bij uw planningsactiviteiten, samen met een modelbibliotheek en andere hulpmiddelen. Als u een edtech-productontwikkelaar bent die momenteel bezig is met feedbackloopwerk met schooldistricten, raden we u aan om te overwegen om u aan te melden voor onze Practitioner-geïnformeerde ontwerpproductcertificering.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: https://www.edsurge.com/news/2024-01-31-collaborating-for-the-future-of-teaching-and-learning-with-technology