Welkom bij de Fintech één-op-één podcast, aflevering 307. Dit is uw gastheer, Peter Renton, voorzitter en medeoprichter van LendIt Fintech.

(Music)    

Voordat we aan deze aflevering beginnen, wil ik je vertellen over een gloednieuw evenement van LendIt Fintech. Fintech Nexus, de Dealmaker Summit, zal het eerste grote persoonlijke fintech-evenement van de afgelopen 18 maanden zijn, een met de hand samengesteld publiek van durfkapitalisten, bankiers, fintechs en schuldinvesteerders zal elkaar persoonlijk ontmoeten tijdens een evenement 100 % gericht op het doen van deals. Het zal plaatsvinden in Miami op 1 en 2 september. U kunt zich aanmelden om lid te worden en meer te weten te komen op lendit.com

Peter Renton: Vandaag in de show, ben ik verheugd om Aaron Klein te verwelkomen, hij is een Senior Fellow in Economische Studies aan de Brookings Institution en hij is een van de echte denkers in onze branche en heeft onlangs een aantal papers uitgebracht en ook ik heb heb hem de afgelopen jaren vaak horen spreken. Hij heeft het vaak over een structurele ongelijkheid die inherent is aan ons financiële systeem en wat daaraan gedaan zou kunnen worden. We gaan daar in deze aflevering wat dieper op in, we gaan dieper in op rekening-courantkredieten, een van mijn ergernissen en ook een van Aaron. 

Hij belicht wat werk dat hij onlangs heeft verricht bij een aantal banken die een groot deel van hun winst genereren uit rood staan, en vertelt ook over het kernprobleem dat deze kosten voor rood staan ​​aantonen en wat daaraan kan worden gedaan. Hij praat over zijn concept van de universele bankrekening en hij praat ook over realtime betalingen als een hulpmiddel voor financiële inclusie en de manier om het speelveld echt gelijk te maken voor mensen die van salaris tot salaris leven, hij heeft echt een veel goede ideeën hier. Het is gewoon een fascinerend gesprek, ik hoop dat je geniet van de show.

Welkom bij de podcast, Aaron!

Aaron Klein: Het is geweldig om hier te zijn, dank je, Peter.

Peter: Graag gedaan. Laten we dus beginnen door de luisteraars wat achtergrondinformatie te geven. Ik weet dat je al een tijdje in Washington bent, je hebt daar een aantal interessante banen gehad, waarom geef je de luisteraars niet wat hoogtepunten voordat je bij Brookings aankwam.

Aaron: Super goed. Ik ben Aaron Klein, ik ben een Senior Fellow in Brookings in Economische Studies. Ik heb eerder het initiatief voor de hervorming van de financiële regelgeving van het Bipartisan Policy Center geleid. Ik heb vier jaar als plaatsvervangend adjunct-secretaris in de Verenigde Staten Treasury for Economic Policy doorgebracht, wat in feite de eerste termijn in de regering-Obama is. Daarvoor was ik hoofdeconoom in de Amerikaanse Senaatscommissie voor bankzaken, huisvesting en stedelijke zaken, waar ik zowel voorzitter Chris Todd als Paul Sarbanes diende. Ik zat van dichtbij en persoonlijk op de eerste rij tijdens de financiële crisis van 2007, 2008, 2009 , zowel bij het opstellen van de wetgeving die bekend staat als TARP, als bij het implementeren ervan toen ik naar het Amerikaanse ministerie van Financiën ging.

Peter: Ik zou daar graag uren over praten, maar dat gaan we niet doen. Ik wil ingaan op de krant die je deed over rood staan. Het is super interessant voor mij, ik denk dat je onderzoek hebt gedaan dat ik nog nooit eerder had gezien, waarom beschrijf je het recente artikel niet. Ik denk dat het in maart van dit jaar was dat u publiceerde over rood staan ​​en die banken die, laten we zeggen, een moord doen op rood staan.

Aaron: Peter, het is interessant, er was een paar jaar geleden wat onderzoek door het Consumer Financial Protection Bureau. Ze ontdekten dat 8% van de Amerikanen verantwoordelijk is voor bijna 80% van de rekening-courantkredieten, dus er is een kleine groep mensen, een op de twaalf gezinnen, hangt af van hoe klein je denkt of niet, ga hier meer dan $ 350 per jaar aan uitgeven roodstand product. Ze worden de "zware rood staan" genoemd en ik begon te denken dat deze groep mensen die per definitie allemaal een bankrekening hebben, trouwens een veel groter deel van de bevolking dan de niet-bankiers, zeer winstgevende klanten zijn voor banken omdat deze rood staan vergoedingen is pure winst, toch. Er is zelfs een beroemde bankdirecteur die zijn jacht 'Overdispositie' noemde. 

En ik begon me af te vragen, ik zei dat het een kleine groep mensen is die veel rekening-courantkredieten doet en zijn er banken die zich richten op en proberen deze klanten te bereiken, kleinere banken? En die blijken er te zijn. Ik vond in mijn onderzoek zes of zeven banken die over het algemeen meer dan 50% van hun winst elk jaar, ik keek naar meerdere jaren, met slechts één vergoeding, rekening-courantkredieten. In feite zijn er drie banken, hebben ze gedurende meer dan twee opeenvolgende jaren meer dan 100% van hun winst gegenereerd op rekening-courantkredieten. Dat wil zeggen dat ze geld verloren met al het andere dat een bank doet, leningen verstrekken, investeringen doen, rentemarges spreiden, maar ze verdienden genoeg geld aan rekening-courantkredieten om meer dan te compenseren en dat leek hun hele bedrijfsmodel te zijn. 

Nu zou ik zeggen dat er misschien meer zijn dan dit, er zijn ongeveer 5,000/6,000 banken in Amerika en bijna hetzelfde aantal kredietverenigingen, maar de enige banken die hun rekening-courant-inkomsten moeten rapporteren, zijn banken met meer dan $ 2 miljard aan activa en geen kredietverenigingen, ook al is een kredietvereniging $ 10/20/100 miljoen aan activa. Geen enkele kredietvereniging hoeft deze gegevens te rapporteren, dus er kunnen veel meer van deze instellingen in het zicht verborgen zijn dan het handjevol dat ik heb kunnen ontdekken.

Peter: Nou, laten we hopen dat er niet veel kredietverenigingen zijn omdat ze verondersteld worden non-profit te zijn voor hun leden, maar er zijn waarschijnlijk veel kleine banken, vermoed ik. Maar ik denk dat het onthutsend was dat sommige banken meer dan 100% van hun winst genereren uit rood staan. U wijst in uw onderzoek erop dat ze niet echt als banken opereren, meer als instellingen voor het verzilveren van cheques. Waarom denkt u dat regelgevers een oogje dichtknijpen voor dit soort dingen?

Aaron: Het is moeilijk om te antwoorden, omdat het me erg irriteert. Het maakt me razend dat een toezichthouder van een federale bank naar binnen gaat en kijkt naar de veiligheid en soliditeit van een instelling en een instelling veilig en gezond acht voor hun inkomsten, toch. Een banktoezichthouder, niet om hier te weedy te worden, maar om de luisteraars een kijkje te geven. Wanneer een banktoezichthouder gaat, doen ze een examen genaamd de "CAMELS", wat een afkorting is voor het acroniem, C is voor kapitaal, A is voor activa, M is voor management, E is voor inkomsten en ze besloten dat dit verdienmodel redelijk is en ze hebben besloten, de regelgevers hebben besloten, dit beheer van deze instellingen is redelijk, en dat vind ik weerzinwekkend. 

Dit zijn geen banken, ze verstrekken geen leningen, ze brengen alleen hoge kosten in rekening, hoger dan een cheque-kassier, cheque-kassier is $ 20 en rekent slechts één keer per cheque. Dit zijn $ 35, over het algemeen per rekening-courantkrediet. Sommige van deze instellingen rekenen maximaal vier tot acht keer per dag rood staan. Waarom zijn de banktoezichthouders ... het is erg moeilijk voor mij om die vraag te beantwoorden omdat ik het niet kan geloven. Velen van hen worden gereguleerd door de Comptroller of the Currency, sommige worden gereguleerd door de Federal Reserve en sommige zijn meerdere zusterbanken. Eigenlijk heb ik twee academies en strijdkrachten gevonden die zusterbanken zijn van dezelfde bankholding, dus dit is als een gecoördineerde boodschap van bovenaf, toch. Er zijn meerdere banken die eigendom zijn van dezelfde eigenaar die allemaal dezelfde zakelijke praktijk uitoefenen en de Federal Reserve, die verondersteld wordt de bankholding te reguleren, slaapt bij een schakelaar. 

Ik hou niet echt van speculeren over motieven, maar ik beantwoord graag vragen. Ik denk twee dingen, een daarvan is dat banktoezichthouders historisch gezien slecht werk hebben verricht bij het beschermen van consumenten. Het is een van de redenen waarom we het Consumer Financial Protection Bureau hebben opgericht als onderdeel van Dodd-Frank om deze autoriteit uit de banktoezichthouders te halen. Wat zij zouden beweren, is een spanning tussen de bank die geld moet verdienen om gezond te blijven en de bank zou de consumenten niet moeten oplichten, maar voor mij benadrukt dit dat de banktoezichthouders eigenlijk gewoon prioriteit geven aan inkomsten en het hen niet kan schelen waar het komt van want als het ze echt kan schelen, ja, dan moeten we een duurzaam verdienmodel hebben. Ze zullen niet toestaan ​​​​dat deze banken bestaan ​​​​op rekening-courantkosten. 

Ik garandeer je, er zijn geen banken die dit doen op commercieel onroerend goed, dat is als een schoolboek rode vlag voor bankconcentratie in winst voor problematische banken. Commercieel vastgoed was de oorzaak van veel eerdere bankfaillissementen in de jaren 70, 80 en zelfs 90 in de Amerikaanse geschiedenis. Maar het toont mij aan dat de banktoezichthouders, zelfs na de financiële crisis, gelijk hebben, zelfs nadat subprime-hypotheken het hele wereldwijde financiële systeem wankelden, ze nog steeds bereid zijn een oogje dicht te knijpen voor een bedrijfsmodel dat volledig is gebaseerd op hoge vergoedingen voor gezinnen die op de financiële rand leven om de winst van bankdirecteuren te begrenzen, het is walgelijk.

Peter: Het is. Helemaal mee eens, helemaal mee eens. Het is interessant dat je onlangs de CEO's van de grote banken voor Washington hebt laten slepen en ze waren ... Elizabeth Warren daagde hen uit voor rekening-courantkredieten. Je kijkt naar enkele van de grootste zoals Chase, ik bedoel, natuurlijk weinig banken van deze omvang, ze maken een enorme hoeveelheid inkomsten uit rekening-courantkredieten, maar procentueel vrij klein, toch?

Aaron: Procentueel gezien maakt geen van de grote banken echt meer dan 10% van hun winst op een duurzame jaarbasis op deze ene vergoeding. U kunt jaarlijks zien .... er kunnen kleine schommelingen zijn bij grote bedrijven, ze kunnen plussen of minnen nemen in verschillende delen van hun inkomsten. Er zijn een aantal manieren waarop ik naar rekening-courantkosten heb gekeken die ik erg handig vind. 

Een daarvan is dit winstpercentage omdat het benadrukt dat hier een structureel bedrijfsmodel achter zit, toch. Voor de grote banken is rood staan ​​een leuke kleine bonus voor hun bedrijfsresultaten, voor een paar van deze kleine, kleine banken is het het hele bedrijfsmodel. In bankregelgeving is er een neiging om zich te concentreren op de grootste mensen die in de loop van de tijd veel groter zijn geworden en van de meerderheid van de activa van het financiële systeem in een handvol tot de grootste banken. Maar mijn onderzoek toonde aan dat een kleine bank genaamd Woodforest, die als een gemeenschapsbank zou worden beschouwd, meer geld verdient aan rekening-courantkredieten dan Citibank.

Peter: Niet procentueel, je hebt het over absolute dollars, toch?

Aaron: Absoluut totale omzet dollars.

Peter: Wow!

Aaron: Waar is Woodforest, vraag je je misschien af? Ze vertakken zwaar in Walmarts. Dit gaat terug op mijn hypothese van mijn onderzoeksvraag, namelijk zijn er banken die zich richten op deze 8% van de klanten met zware roodstand. En als ik zou zeggen, Peter, als je een bank was en je wilde een bedrijfsmodel hebben om klanten te vinden en te vangen die waarschijnlijk rood stonden, waar zou je dan een filiaal opzetten?

Peter: Nou, je stelt het in waar het sociaaleconomische profiel overeenkomt met hun type klant en Walmart is een goede.

Aaron: Juist, Woodforest doet Walmart. Armed Forces Bank gaat rechtstreeks naar militaire bases waar je aangeworven personeel vindt die vaak worstelt met financieel geldbeheer, vooral met de stress van uitzending en andere dingen, dat is een andere bank. Dus een andere manier om naar rood staan ​​te kijken is in deze totale dollarbedragen of procent van de winst, omdat je kunt zeggen, nou ja, verschillende banken verdienen meer of minder geld... Laten we eens kijken naar het is dollars per rekening, juist, hoeveel bankrekeningen je hebt hebt en hoeveel roodstand inkomsten heeft u en dus wat is uw gemiddelde. 

Welnu, op deze, Citibank gemiddeld ongeveer $ 5 per rekening in rood staan, Wells Fargo is ongeveer $ 20, JP Morgan was ongeveer $ 35, dit is een deel van de spanning die je in het midden signaleert. De een zei: hoe verschilt het klantenbestand van JP Morgan zo van Wells of Citibank dat ze meer genereren? Hierover vindt u waarschijnlijk enkele verschillen in hoe de bank hun bankrekeningproducten structureert, Citibank doet veel niet-overdispositierekeningen, juist, in deze dingen waar u merkt dat Woodforest Bank $ 135 aan roodstand per rekening genereert.

Peter: Wow!

Aaron: Armed Forces Bank heeft meer dan $ 150 aan rekening-courantkredieten per rekening, 30 keer wat Citibank genereert, ik citeer trouwens 2019-cijfers, omdat de pandemie de zaken een beetje heeft veranderd. Dus hier vind je ... dit is meer een ... deze banken richten zich op deze groep klanten. U zei dat er geen kredietverenigingen zouden moeten zijn, dat zou u denken. Ik weet het niet zo zeker, ik zou die vraag testen in de database. 

MOVES deed een groot diepgaand onderzoek en ze ontdekten dat kredietverenigingen ongeveer 20% van de inkomsten uit rood staan ​​vertegenwoordigen, wat ongeveer gelijk is aan hun hoeveelheid deposito's. Morning Consult deed een recent onderzoek en ze vroegen mensen wat uw primaire bankrekening, bank, kredietvereniging is en vervolgens is er een rekening-courantkrediet in rekening gebracht. Geen verschil, zo leek het op het eerste gezicht tussen banken en kredietverenigingen over de waarschijnlijkheid van het in rekening brengen van rekening-courantkredieten. Ik ben een gelovige in de credit union beweging, mijn primaire account is nog steeds bij de credit union Senate Federal Credit Union, ik ben daar al 20 jaar lid. Ik zou graag de gegevens hierover willen zien omdat ik niet zeker weet of de theorie overeenkomt met de feiten.

Peter: Dat is heel goed mogelijk. Ik bedoel, je ziet bewegingen, echt sinds je krant uitkwam en ik weet niet of het toeval is, maar er is een beweging geweest, sommige banken proberen absoluut afstand te nemen. We hebben PNC gehad, ik zie hun advertenties nu de hele tijd op tv over hun lage contante modus, waar ze klanten 24 uur geven om geld in te storten. Er zijn anderen zoals Ally Bank die hebben gezegd dat er geen rekening-courantkredieten zijn en Huntington is een andere bank dat is een ander product creëren. 

Het is duidelijk dat de fintechs ... er zijn zoals Dave en Chime en SoFi en vele anderen die nooit rekening-courantkosten in rekening hebben gebracht. Dave heeft hun bedrijf zelfs echt gebouwd zonder rekening-courantkosten en hun klanten een voorschot te geven. Het is nog een lange weg te gaan, maar denk je dat we het begin van het einde van de roodstand zien? Ik zou daar graag uw mening over willen horen.

Aaron: Dus een paar dingen. Ik denk dat de industrie, met name de meer verantwoordelijke spelers, zichzelf van deze debetstanden proberen af ​​te wenden, maar de grote instellingen die begonnen als een kleine vergoeding die in de loop van de tijd een beetje opliep en het gewoon winst genereert, toch ... rood staan ​​heeft zeer, zeer weinig verlies. Als je nadenkt over de vergoeding, zijn er niet zoveel rekeningen die een hoop rood staan ​​en weglopen, het is niet alsof je een lening aangaat waarbij je in gebreke blijft, deze worden bijna allemaal terugbetaald en ze worden het meest ongelooflijk snel terugbetaald . 

Als u een APR-rentetarief probeert te berekenen op een vergoeding van $ 35 die binnen 24 of 48 uur wordt terugbetaald, zou het verbijsterend zijn hoeveel nullen daarachter blijven. Dus ik geef de banken die dit proberen af ​​te leren veel krediet omdat het hun winst per aandeel vrij snel zal bereiken en wat ze doen is het juiste ding van hun klant, maar ik weet het niet zeker hoeveel het meer klanten gaat aantrekken. Deze klanten zijn plakkerig, toch. 

Woodforest en Armed Services, de DBA First Convenience, al die kleine banken die ik vond, ze behouden hun klanten voor een lange tijd. Wanneer heeft u voor het laatst uw bankrekening gewijzigd? Ik wil u deze vraag stellen. Als je aan iemand denkt, die heeft een fysiek adres, jij hebt een financieel adres, wat heb je recentelijk veranderd?

Peter: (lacht) Mijn fysieke adres, zeker.

Aaron: Bankrekeningen zijn plakkerig. Ik geef deze instellingen veel lof omdat ze proberen het juiste te doen voor hun klanten en sneller handelen dan de regelgevers. Ik hoop dat de nieuwe financiële regelgevers die hier zijn ingesteld, dit product als een bedrijfsmodel gaan aanpakken en hier een aantal verstandige regels gaan invoeren. 

Het laatste punt dat ik wil maken, is wanneer je praat over hoe deze instellingen klanten de kans geven om rood staan ​​te voorkomen, veel van het is tijd en veel van wat ik in mijn onderzoek heb gevonden is een van de oorzaken van rood staan, is deze vertraging tussen wanneer uw account een aanbetaling krijgt en wanneer er een debet wordt gecrediteerd. Als je me geld op mijn bankrekening zou sturen, zit er een gat tussen wanneer je het verzendt, wanneer ik het ontvang en tussen wanneer ik het eerlijk ontvang en wanneer het op mijn rekening wordt bijgeschreven. 

Stort een cheque op je telefoon en je krijgt een e-mail, je storting is goedgekeurd, dat betekent niet dat het geld er is, het duurt nog een hele tijd voordat het geld er is. Ga ondertussen proberen daar tegen uit te geven en het geld wordt direct afgeschreven. Deze vertraging in ons betalingssysteem, een ander onderwerp waarvan ik hoop dat we de kans krijgen om erover te praten, zorgt voor veel rekening-courantkredieten en dienovereenkomstig, als u ziet dat banken zeggen dat we u de eerste $ 100 zullen overmaken wanneer u een directe storting heeft, zullen we Ze geven je de tijd, maar ze geven je alleen 24 uur, 48 uur om dit recht te zetten. Het laat me zien dat er hier een enorme tijdsvariabiliteit is en de waarde van tijd voor mensen die van salaris tot salaris leven en dat zorgt voor veel van de rekening-courantkredieten, wat ons trage betalingssysteem is.

Peter: Rechtsaf. Daar wil ik op ingaan, maar voordat we dat doen, wil ik het hebben over een ander concept waarover ik heb gelezen dat u het idee van universele bankrekeningen onderzocht. Je hebt het over... er zijn nog steeds veel huishoudens zonder bankrekening en je zegt dat sommigen ervoor kiezen om zonder bankrekening te blijven. Dus, vertel ons eens wat je daar hebt geleerd?

Aaron: Het is makkelijk. Er zijn ongeveer 5 tot 6% van de Amerikaanse huishoudens die geen bankrekening hebben, volgens het laatste onderzoek van de FDIC dat pre-pandemie was en als je hen vraagt ​​waarom je geen bankrekening hebt, is het belangrijkste antwoord dat door ongeveer de helft wordt genoemd eenvoudig, bankrekeningen zijn mij te duur. Dit verkleint het aandeel mensen dat praat over vestigingen en openingstijden. Gecombineerde vestigingen en openingstijden worden genoemd door minder dan een op de 20 mensen zonder bankrekening is de belangrijkste reden waarom ze geen bankrekening hebben. Toch zie je veel van de pogingen om mensen zonder bankrekening aan te spreken die zich richten op filiaallocaties en -uren en op de een of andere manier zullen we het postkantoor hebben omdat ze langer sluiten en openen en in staat zijn om banksystemen als een oplossing te gebruiken, als je ze eigenlijk vraagt zeg, de rekeningkosten zijn te veel rekening-courantkredieten, hoge minima. 

De kosten zijn te hoog, zoals de uitdrukking vroeger was en dus wat is de oplossing als dingen te duur zijn, maak ze goedkoper. Mijn oplossing en ik heb hier met verschillende anderen voor gepleit, elke bank is gecharterd door de federale of deelstaatregering, een charter is anders dan een licentie. Een licentie houdt in dat je toestemming hebt om iets te doen dat een basisniveau van bekwaamheid overschrijdt en als je het verprutst hebt, behouden we ons het recht voor om je licentie in te trekken. Een charter is het verlenen van een overheidsrol voor altijd door de overheid onder strikte regelgeving. Een bank is gecharterd en ze hebben de plicht om hun gemeenschap te dienen. Voor mij is een van die verplichtingen het opnemen van een goedkope bankrekening die voor iedereen beschikbaar is. Lage kosten betekent niet gratis, u kunt een paar dollar per maand aan onderhoudskosten vragen, maar het betekent geen rekening-courantkredieten, geen verrassingskosten, alles transparant. 

De universele goedkope bankrekening, denk ik, pakt de belangrijkste reden aan waarom mensen geen bankrekeningen hebben, namelijk de kosten, en het zou mijn voorstel zijn dat elke bank verplicht wordt om deze rekeningen prominent aan te bieden. Ik weet dat Citibank ze aanbiedt, een op de vijf nieuwe Citibank-rekeningen is dit type rekening gecertificeerd door een non-profitorganisatie genaamd BankOn. Veel andere banken bieden deze rekeningen aan, soms worden ze prominent aangeboden, soms staan ​​ze in de weg, ver achter in de hoek, soort geheim, dubbele handdruk moet je vragen, dat snijdt niet echt in mijn zaken. Dit zouden de accounts moeten zijn die aan iedereen worden aangeboden om iedereen een goedkoop financieel adres te geven. Je lost dakloosheid op door mensen woonruimte te geven, je zag financiële dakloosheid door ze onderdak te geven.

Peter: Wat je zegt is dat banken zich hiervan bewust zijn en dat ze producten hebben, ze promoten het niet of promoten het slechts een klein beetje bij deze bevolking. Is dat wat je zegt?

Aaron: Niet alle banken hebben deze rekeningen,

Peter: Oke.

Aaron: Velen wel, velen niet. Alle banken, in mijn positie, zouden deze rekening moeten hebben, het is gewoon de basisfunctie van een gecharterde bank. Je moet goedkope rekeningen aanbieden aan mensen die niet veel geld hebben. Misschien wordt die rekening een beetje gesubsidieerd, maar het systeem dat we nu hebben is dat de zware rekening-courantkredieten de gratis controle van de rijken kruissubsidiëren.

Peter: Rechts.

Aaron: Wat we hebben is omgekeerde Robin Hood, een omgekeerde kruissubsidiëring. Dus mensen praten over subsidies en beleid en distributie en ze doen alsof... oh, je gaat van banken eisen dat ze deze rekeningen aanbieden, je gaat daar een beetje geld aan verliezen, waar komt dat geld vandaan . Ik zeg je, vandaag is het tegenovergestelde waar. Tegenwoordig besteden mensen die van salaris tot salaris leven $ 300/400 per jaar aan rekening-courantkredieten en dat subsidieert vervolgens de bank om te zeggen, kijk, als je meer dan duizend dollar per maand op je rekening hebt staan, kun je dit gratis en gratis kwalificeren dat.

Peter: Rechts.

Aaron: Willen we een samenleving waarin de armen de rijken subsidiëren?

Peter: (lacht) Helemaal, dat is volkomen logisch. Fintech heeft geprobeerd dit aan te pakken, maar het is duidelijk dat fintech relatief klein is in vergelijking met de traditionele banken en hopelijk zullen ze de boodschap begrijpen, maar ik wil wel overstappen op realtime betalingen. Ik heb u meerdere keren over dit onderwerp horen spreken en u heeft het er eerder over gehad, hoe realtime betalingen een hulpmiddel voor financiële inclusie kunnen zijn. Misschien kun je uitleggen hoe het betalingssysteem zelf deze motor voor ongelijkheid is geworden.

Aaron: Laten we Amerika dus in twee groepen verdelen. De helft van de Amerikanen heeft altijd geld op hun bankrekening, het maakt ze niet echt uit wanneer hun deposito's worden vrijgemaakt, of ze nu op een donderdag, een vrijdag of een maandag worden vrijgemaakt, het maakt niet uit, toch. Er is wat budgettering op lange termijn gaande, maar de snelheid waarmee uw betalingen op uw rekening worden gestort of worden afgeschreven, is grotendeels irrelevant, omdat u een lang leven gaat met een buffer.

Dan is er de andere helft van de Amerikanen die van salaris tot salaris leven, die het nul-lagere saldo van hun bankrekening benaderen, die constant aan het beheren zijn voor wie deze week vrijdag 2 juli zal zijn, veel mensen worden op vrijdag betaald, toch, maar Op 1 juli zijn er veel onkosten. Voor die groep Amerikanen is die verkeerde timing ongelooflijk bepalend, want zodra je geld opraakt, worden dingen extreem duur. Kortetermijnbedragen, we hadden het over rekening-courantkredieten en al deze andere aspecten, kosten voor te late betaling, enz. en dus vormen de mensen die van salaris tot salaris leven een groeiend deel van het Amerikaanse publiek. 

Realtime toegang tot hun geld wordt ongelooflijk waardevol. Om het ding dat je hebt op te zetten, rijke mensen voor wie de timing, of het nu nul uur of 48 uur is, grotendeels irrelevant is en voor mensen met een laag inkomen of de andere helft van de Amerikanen, ik zou zelfs mensen met een lager inkomen niet eens moeten noemen. paycheck-to-paycheck, dit keer is echt geld in het betalingssysteem, ontwikkeld in de 50's, 60's en 70's toen we cheques aan het aanvragen en vereffenen waren, weet je, Amerika had in 16,000 1980 banken die papieren cheques vereffenden en verrekenden. We hadden dit zeer gecompliceerde systeem dat werkte op de technologie van de jaren vijftig en zestig, om banken te vereffenen, het soort verhuizing ... zoals denken aan een wasmachine, je laadt de wasmachine, je drukt op go, het duurt een tijdje en dan is alles de kleren komen er even schoon uit, de batch genoemd. 

Dat is hoe het betalingssysteem wordt gewist en naarmate de technologie verbeterde, hebben we een manier bedacht. In plaats van de betalingen van iedereen op te slaan en de machine samen te laten werken, zou u de betalingen in realtime rechtstreeks tussen de verschillende overeenkomstige instellingen kunnen vereffenen. Dit realtime betalingssysteem was, in tegenstelling tot een batch, slechts een stroom. Denk aan Netflix dat iets naar je huis streamt, terwijl je in Blockbuster daarheen moet rijden en alle banden moet bekijken, er een moet halen en terug moet rijden. Dus de rest van de wereld begint deze technologie te implementeren, Zwitserland in 1998, Mexico in 2004, Brazilië in 2005, de Bank of England gaat live in 2008. 

De Federal Reserve kiest ervoor om het niet te doen, het maakt ze niet uit, dit is geen prioriteit van hen, maar in Amerika leven we in een raar systeem. De Federal Reserve beheert de grootste van de nederzettingen, maar niet de enige, maar het is ook door het Congres belast met het reguleren van alle betalingssystemen onder verschillende wetgevingen, inclusief de Expedited Funds Availability Act, en de wet zegt dat de Fed moet reguleren de snelheid van deposito's voor consumenten zo snel als de technologie het toelaat en het is geen mei, het is eigenlijk de wet zegt dat het moet, de Feds zullen betalingen voor consumenten beschikbaar maken zo snel als de technologie dit toelaat. Wiens technologie? De wet zegt het niet. De Fed heeft ervoor gekozen om dit te interpreteren als hun technologie.

Peter: Rechts.

Aaron: En dus, het is een beetje alsof je Blockbuster de leiding geeft over streaming, denk je dat we vandaag van Netflix zouden genieten?

Peter: (Lacht)

Aaron: Hoewel banken e-mails van cheques aannemen en ze rondsturen en ze veel sneller kunnen verplaatsen, heb ik eigenlijk geholpen bij het schrijven van die wet genaamd de Check 21 Act toen ik in het Congres zat. Het werd eigenlijk aangenomen vanwege 9/11, we waren bang dat we niet zouden moeten vertrouwen op rondvliegend papier, niet omdat het inefficiënt was, maar omdat het luchtverkeer bedreigd werd na 9/11. Maar terwijl de Fed die wetgeving promootte, heeft ze nooit de tweede stap gezet om het geld daadwerkelijk sneller op de rekeningen van mensen te laten stromen en het resultaat is dat honderden miljarden dollars verloren zijn gegaan aan rekening-courantkredieten, cheques, geldschieters. 

Dat is een andere manier waarop mensen zich wenden tot hoe ik omga met deze mismatch van 1 juli en 2 juli en honderden miljarden dollars en het verontrust me echt, Peter. Ik sluit hiermee af, je kunt mensen in de Federal Reserve vaak horen zeggen, de Feds betreuren de stijging van inkomen en gelijkheid, maar we hebben slechts dit eenhandige instrument van monetair beleid en we kunnen er niets aan doen dat Ik zeg, ja, dat kan. Morgen zou de Federal Reserve, onder de Expedited Funds Availability Act, kunnen eisen dat de eerste $ 5,000 van elke cheque onmiddellijk beschikbaar is voor elke consument die zijn bankrekening zes maanden of langer had. Als ze wilden, zouden ze dat morgen kunnen doen. Mijn onderzoek zal wijzen op de gigantische daling van de kosten voor rekening-courantkredieten, een gigantische daling van het innen van cheques. De meeste cheques die in Amerika worden geïnd, worden geïnd door mensen met bankrekeningen, rechten, te late vergoedingen en al het andere en ze doen het gewoon niet.

Peter: Ik wil niet echt ingaan op de politiek van de situatie. Het is frustrerend, maar ik kom oorspronkelijk uit Australië, ik bedoel, ik weet niet wanneer Australië precies realtime betalingen kreeg, maar het was in ieder geval 20 jaar geleden. Je zou online naar de bankrekening kunnen gaan, geld naar verschillende banken kunnen sturen en het verschijnt binnen 30 seconden. Dat is al een paar decennia aan de gang in Australië. Het feit dat de VS dat niet heeft, is een aanfluiting, daar ben ik het volledig mee eens, maar ik wil het hebben over... FedNow ligt op tafel, ze zeggen 2023/2024, ik bedoel, het zou geweldig zijn geweest als ze waren begonnen dat 15 jaar geleden, maar dat deden ze niet. Hoe denkt u dat FedNow deze problemen daadwerkelijk zal aanpakken?

Aaron: Dus ik hou er niet van om in hypothetische zaken te handelen en, Peter, laat me je dit vragen. De Bank of England bouwde hun realtime betalingssysteem in 18 maanden, in 2007 en 2008 toen deze iPhone nog de iPhone was.

Peter: Rechts

Aaron: Nu is er een iPhone 12, er zijn veel dingen die veel sneller zijn dan een iPhone. Waarom heeft de Bank of England 18 maanden nodig gehad om hun systeem te bouwen met behulp van technologie die meer dan tien jaar oud is. Maar de Federal Reserve vertelt de wereld dat het vier tot vijf jaar duurt voordat ze hetzelfde systeem tien jaar later met technologie hebben gebouwd. Dus ik denk dat een van de travesties van deze "Fed Now to be build later" is geweest om de realiteit te schalen dat we vandaag in Amerika realtime betalingen zouden kunnen hebben. 

The Clearing House, een van de particuliere entiteiten die ik noemde, doet ook aan betalingen die een realtime betalingsplatform hebben gebouwd. De Fed deed de verordening die ik voorstelde en stuurde dit de Fed in een commentaarbrief die in de 20-tieners was verzonden. Het afgelopen decennium vroegen ze hier commentaar op en ik stuurde het naar hen. Als ze hadden gedaan wat ik deed, hadden banken twee keuzes. Ten eerste: maak uw betaling beschikbaar, regel het via ACH het Fed-systeem, het geautomatiseerde Clearing House en neem het risico van de afwikkelingstijd of twee, ga naar het realtime betalingssysteem en los het probleem op. Waarom doet de Fed dit niet, waarom lossen ze het probleem vandaag niet op? Ze zouden het probleem vandaag kunnen oplossen door regelgeving, ze hoeven niet te wachten tot 2023. 

De reden dat ze het vandaag niet doen, is dat ze het marktaandeel van hun eigen betalingsprovider, het Automated Clearing House-systeem, niet willen verliezen en de concurrent willen helpen. Daarom zou Blockbuster, als ze de leiding hadden over de regelgeving, geen streaming nodig hebben gehad, en als gevolg daarvan lijden miljoenen Amerikanen. Kinderen hebben 's nachts honger omdat hun ouders moeten kiezen tussen hoge kosten om geld te krijgen of een extra dag wachten op hun betaling. 

Dit heeft geen invloed op iemand die van die andere helft leeft, die altijd vier cijfers of meer op zijn bankrekening heeft staan ​​en het is gewoon een beleidskeuze. Er is geen reden en dit idee zo goed, Fed Now, over drie tot vier jaar, wie weet hoe technologie er over twee tot drie tot vier jaar uit zal zien. Er is geen reden voor ons om te wachten en ik denk dat een deel van de verandering in het gesprek door te proberen dit te creëren, is om het feit te verdoezelen dat hun oplossingen op dit moment, alleen de Fed, die oplossingen niet hebben gebouwd.

Peter: Het is een aanfluiting en veroorzaakt echte pijn. We gaan overuren, maar ik wil gewoon eindigen met de laatste vraag hier. Ik zou graag uw mening horen... afgezien van wat de Federal Reserve aan het doen is, alleen al kijkend naar de technologie zelf die er vandaag is, wat zijn de technologieën waarvan u denkt dat ze de meeste belofte hadden om de ongelijkheid op dit moment te helpen verminderen?

Aaron: Ik denk dat of het nu de realtime betaling is, ik werk bij het Clearing House, of het Visa Push Debit is, we kunnen nadenken over manieren waarop u geld rechtstreeks in handen kunt krijgen van mensen die bijvoorbeeld proberen de stimuleringsbetalingen naar Vrijdag toen ze de informatie kregen in plaats van te wachten tot de volgende woensdag toen het geld werd verzonden. Ik denk ook dat realtime informatie ... een deel van het probleem dat mensen hebben met een lager inkomen, is dat ze niet weten wanneer hun inkomsten binnenkomen en dus als je praat over financiële educatie of geletterdheid, wat me frustreert omdat ik nog nooit heb gezien iedereen kan een pamflet eten (Peter lacht), toch. Als ik geld moet verzinnen om mijn kinderen in het weekend te eten te geven, dan zal het antwoord hier in een pamflet over budgetteren me niet helpen. Als je zegt, ho, als je maar beter had gebudgetteerd. 

Oké, stel dat ik van salaris tot salaris leef en ik hoor vandaag van mijn werkgever dat vrijdag een halve dag zal zijn, dus ik ben vier uur van mijn werk kwijt. Oké, één, ik ga omdat ik ijverig ben en ik ga een extra dienst draaien. Ik ga 's nachts naar Uber, ik heb iets on-demand, Taak pak het zelf op ... wanneer komt dat geld van wanneer ik werk op mijn rekening? Wanneer is die informatie voor mij beschikbaar waarvan ik weet dat het geld op mijn rekening staat en ik denk dat mensen de combinatie van het verstrekken van informatie en geld aan mensen kunnen oplossen, zodat ik weet hoeveel er op mijn rekening staat, wanneer het komt, wanneer Ik kan mijn afschrijvingen bestellen, wanneer ik mijn tegoeden kan bestellen, zal dat echte waarde bieden aan die andere helft die van salaris tot salaris leeft en hen helpt te verminderen hoe duur het is om arm te zijn in Amerika en hoeveel van die kosten te zijn arm wordt gedreven door vergoedingen en kosten in geld. Hoe meer geld je hebt, hoe goedkoper het is om je geld te gebruiken en dan hebben we het nog niet eens gehad over creditcardbeloningen.

Peter: (lacht) Ik weet dat het een ander huisdieronderwerp van je is. Daar hebben we vandaag geen tijd voor, maar daar moeten we het bij laten Aaron, het was echt een eye-openend gesprek, boeiend werk wat je daar doet. Heel erg bedankt voor het komen op de show.

Aaron: Genoten ervan, bedankt dat je me hebt.

Peter: Interessant idee aan het eind dat Aaron naar voren bracht over mensen die niet alleen snel toegang willen hebben tot hun geld. maar daar willen ze informatie over. Ik denk dat er verschillende fintech-bedrijven zijn die dit probleem aanpakken, we hebben zeker Chime en Dave, SoFi, MoneyLion, ze bieden allemaal echt snellere toegang tot geld en informatie erover. Ik denk dat we nog een lange weg te gaan hebben, maar ze werken echt aan dit probleem. 

Net als bij rood staan, hebben we fintechs het voortouw zien nemen, banken zouden volgens mij geen wijzigingen hebben aangebracht in hun beleid voor rood staan, maar vanwege het feit dat sommige van de bovengenoemde bedrijven nu miljoenen klanten hebben, vrijwel uitsluitend geen van hen rekenen rekening-courantkosten aan, dus er is een enorm deel van de bevolking dat vroeger rekening-courantkosten betaalde en dat nu niet meer is, en ik denk dat we deze fintech-bedrijven gaan zien, ze zijn erg gefocust op klantervaring. 

Ze komen echt tot de kern van wat klanten willen en nodig hebben en ik denk dat naarmate de tijd verstrijkt, we steeds meer van hen zullen zien in dit soort informatiespelletjes waarin ze inzicht geven in, niet alleen waar iemands financiën zijn nu of waar ze zullen zijn over twee of drie dagen, twee of drie maanden en uiteindelijk twee of drie jaar.

Hoe dan ook, ik zal me afmelden. Ik waardeer het erg dat je luistert en ik zie je de volgende keer. Doei.

Voordat we gaan, wil ik je vertellen over een gloednieuw evenement van LendIt Fintech. Fintech Nexus, de Dealmaker Summit, zal het eerste grote persoonlijke fintech-evenement van de afgelopen 18 maanden zijn, een met de hand samengesteld publiek van durfkapitalisten, bankiers, fintechs en schuldinvesteerders zal elkaar persoonlijk ontmoeten tijdens een evenement 100 % gericht op het doen van deals. Het zal plaatsvinden in Miami op 1 en 2 september. Je kunt je aanmelden om lid te worden en meer te weten te komen op: lendit.com.