Zephyrnet-logo

Overdreven duurzaamheidsclaims: de bedrijfskosten – het Carbon Literacy Project

Datum:

De groene agenda is niet langer een niche-aangelegenheid – het is mainstream – en degenen die zich niet bezighouden met duurzaamheid worden steeds vaker geconfronteerd met commerciële gevolgen. Bedrijven onderkennen dit risico en worden zich bewust van de kansen. Maar kan de haast om dit te realiseren meer kwaad dan goed doen?

In het licht van deze ‘groene stormloop’ is het kritisch onderzoeken en evalueren van uw groene claims en duurzaamheidsstrategie van het allergrootste belang. Daarom zijn wij een samenwerking aangegaan Hattrick, die onafhankelijk onderzoek heeft laten uitvoeren om te begrijpen hoe zelfverzekerd teams zijn als het gaat om duurzaamheid.

De resultaten zijn binnen – en ze zijn opzienbarend. Download het volledige rapport hier.

De belangrijkste bevindingen:

1. 64% van de verkoop- en marketingteams is van mening dat hun organisatie ‘leider is’. Echter…

  • Slechts 50% meet zijn volledige CO1-voetafdruk (scope 2, 3 en XNUMX emissies).
  • Hun manier van ‘leiden’ is door ‘koolstofneutraal’ te zijn, waarbij ze gebruik maken van controversiële compensatieregelingen om dit te bereiken.
  • Dit suggereert dat duurzaamheid niet is ingebed in de bedrijfsstrategie, zoals dat wel zou moeten, omdat organisaties de volledige omvang van hun uitstoot niet aanpakken of zich er zelfs maar van bewust zijn.

2. 63% van de verkoop- en marketingteams maakt zich zorgen over de beweringen die ze doen.

  • 62% geeft toe dat ze waarschijnlijk aan een greenwashing hebben gedaan.
  • 30% zegt dat claims zijn gedaan onder druk van het leiderschap.
  • Er is dus een kloof tussen de beweringen die ze doen en hoe ze erover denken.
  • Dit suggereert dat ze niet over de kennis beschikken om de beweringen van hun organisatie te betwisten.

3. Er is een generatiekloof.

  • 74% van Gen Z (18-29-jarigen) gelooft dat ze werken voor organisaties met een opvallende duurzaamheidsaanpak, maar slechts 52% van Gen X (44-59-jarigen) denkt hetzelfde.
  • Streven generatie Z-ers proactief functies na bij meer doelgerichte werkgevers? Of denken ze dat hun organisaties verder vooruit zijn dan ze in werkelijkheid zijn?
  • Tegelijkertijd maken Gen Z’ers zich meer zorgen over hun duurzaamheidsclaims.
  • Dit duidt op een gebrek aan kennis en duidelijkheid rond claims.

4. 70% vond dat hun organisatie voorzichtiger is met wat ze het afgelopen jaar naar buiten brengen.

  • 50% wilde correcte informatie delen.
  • 50% wilde het bedrijf beschermen tegen oneerlijk toezicht.
  • Dit sluit aan bij de toenemende controle en druk op bedrijven. In Groot-Brittannië oefent de Advertising Standards Agency (ASA) druk uit op organisaties, om ervoor te zorgen dat ze waarmaken wat ze zeggen.
  • Dit leidt tot ‘greenhushing’, waarbij organisaties terugdeinzen voor het maken van concrete claims.

Wat houdt dit precies in?

  • Een kenniskloof draagt ​​bij aan een intentie-actiekloof.
  • Duurzaamheid wordt gebruikt als marketinginstrument, wat leidt tot een vals gevoel van vooruitgang.
  • Het delen van informatie en kennis is nodig om bedrijven onder de loep te nemen, deze problemen op te lossen en echte vooruitgang te boeken.

Wat vinden de experts?

Op 6 december hield Hattrick een ‘lunch and learn’-sessie waar panelleden het “zeer actuele” rapport verwelkomden.

De panelleden:

  • Phil Korbel, medeoprichter en directeur van Advocacy, The Carbon Literacy Project
  • Christos Tsaprounis FCIPD (hij/hem), directeur People & Culture, Auto Trader UK
  • Sangeeta Waldron, oprichter en eigenaar, Serendipity PR & Media en auteur van het veelgeprezen boek ‘Corporate Social Responsibility is not Public Relations’
  • Malin Cunningham, oprichter en algemeen directeur van Hattrick

Hun 3 belangrijkste uitgangspunten:

1. Greenhushing is een grote zorg

De angst voor controle weerhoudt bedrijven ervan echte vooruitgang te boeken als het gaat om de noodzakelijke decarbonisatie. Christos merkte op dat “veel mensen uit angst stoppen met wat ze doen of wat nodig is”. Tegelijkertijd wees Sangeeta erop dat “bedrijven heel goede dingen kunnen doen, maar dat we daar niets over te horen krijgen.” En, voegde Christos eraan toe, “het is demotiverend voor de betrokken mensen als ze er niet over kunnen praten”.

“Als een bedrijf bang is om te praten over wat ze doen, hebben ze duurzaamheid niet in hun doelstellingen opgenomen”, betoogde Sangeeta. Het moet in het hele bedrijf worden ingebed “van supply chain, tot communicatie, tot HR”.

Voor Christos was de belangrijkste conclusie uit de onderzoeksresultaten dat we het delen van vooruitgang op het gebied van duurzaamheid niet langer moeten zien als een imagorisico, maar als een kans.

2. Het streven naar een concurrentievoordeel verhindert de noodzakelijke samenwerking

Misleidende beweringen komen van bedrijven die graag ‘hun deel van de taart willen pakken’, zegt Malin, maar niet het volledige plaatje delen – alleen de goede dingen delen, niet waar ze tekortschieten.

Authentieke, transparante communicatie is nodig. Phil betoogde dat we bedrijven het vertrouwen moeten geven om te delen waar ze staan, zodat ze vooruitgang kunnen boeken zonder dat “het streven naar perfectie de vijand van het goede is”.

“Wees geloofwaardig. Wees authentiek. Als je nog een lange weg te gaan hebt, praat dan over de fase waarin je je bevindt, wees eerlijk over waar je heen moet. Maar doe zoveel als je kunt, zo snel als je kunt.'

Christos was het daarmee eens en voegde eraan toe dat mensen meer geïnteresseerd zijn in de praktische dingen die u doet om uw voetafdruk te verkleinen, dan in ‘grote beloften’ over uw netto-nulambities. Maar hij voegde er ook aan toe:

“We moeten niet met de vinger wijzen of de schuld geven, maar samenwerken. We moeten openstaan ​​voor uitdagingen van belanghebbenden, maar op een geïnformeerde en respectvolle manier.”

Sangeeta herhaalde de behoefte aan transparantie en samenwerking. “We zullen geen vooruitgang boeken als we niet delen.”

3. Onderwijs is de sleutel

“Er heerst optimisme dat zovelen de [duurzaamheids]agenda onderschrijven”, zegt Phil. Maar we moeten ontrafelen waarom zo velen niet ‘de wandeling maken’. "Het kan een gebrek aan geletterdheid zijn, of het kan ronduit gelogen zijn."

Misleidende claims zijn niet altijd opzettelijk. “Het is een verwarrend gebied”, zegt Malin, “de taal is niet goed gedefinieerd”. De terminologie rond netto nul, koolstofneutraal, biologisch afbreekbaar en composteerbaar moet bijvoorbeeld worden vereenvoudigd.

Bovendien wordt duurzaamheid overgelaten aan verkoop- en marketingteams als de externe tak van het bedrijf. Maar “ze hebben misschien niet de kennis om hierover op de meest geïnformeerde manier te praten”, legt Malin uit. En hoewel het de verantwoordelijkheid van het leiderschapsteam is om duurzaamheid in de bedrijfsstrategie te verankeren, hebben verkoop- en marketingteams de kennis nodig om dit uit te voeren en te communiceren.

Sangeeta benadrukte de noodzaak van “collectieve intelligentie binnen de hele organisatie” en van “meer verbondenheid in ons denken”. Phil voegde eraan toe dat “iedereen iets kan bijdragen aan de duurzaamheidsagenda, en de Carbon Literacy-training ontsluit wat dat is”. Christos was het ermee eens dat duurzaamheid onderdeel moet worden van ieders rol, omdat het diversiteit van gedachten met zich meebrengt, wat op zijn beurt helpt de algemene doelstellingen te bereiken. De samenwerking met het Carbon Literacy Project heeft Auto Trader volgens hem geholpen dit te realiseren.

“Koolstofgeletterdheid demystificeert [de kwestie], maar verandert ook harten en geesten”, zei Christos. Iedereen moet zich engageren voor minstens één individuele en één collectieve actie als onderdeel van de training, en dit motiveert mensen en “krijgt iedereen er achter”. Bovendien is het raamwerk schaalbaar, zodat het werkt voor kleine bedrijven tot aan grote bedrijven ter grootte van het FTSE 100-bedrijf Auto Trader.

Uiteindelijk “is iedereen op deze reis – of moet hij op reis zijn”, vatte Phil samen. Malin was het ermee eens:

“Of we het nu willen of niet, deze veranderingen vinden plaats. We bevinden ons in een paradigmaverschuiving. We worden óf meegesleept, óf we hebben de mogelijkheid om leiding te geven. Iedereen eist positief nieuws en een einde aan de kommer en kwel. Door af te stappen van greenhushing kun je een positief voorbeeld worden.”

Zo…

  • Volg een opleiding – en maak hiervan een teamgebeuren.
  • Blijf vragen stellen en leren – en maak contact met anderen die hetzelfde doen.
  • Vier de reis – en verzand niet in het einddoel.
spot_img

Laatste intelligentie

spot_img