Verhuurders in het hele land hebben decennialang de bevoegdheid gekregen om als een soort politiemacht op te treden in naam van misdaadpreventie. Hoe? Via lokale ‘hinderlijke eigendomswetten’ en ‘misdaadvrije huisvesting’-programma’s die van hen eisen dat ze huurders uitzetten wegens vaag gedefinieerde ‘criminele activiteiten’.

Vanaf maandag werd Californië de eerste staat in het land die dit deed verbieden zogenaamde misdaadvrije huisvestingsprogramma's. Meer staten zouden dit voorbeeld moeten volgen.

Dergelijke wetten richten zich op uitzetting van huurders met lage inkomens en minderheidsgroepen en schenden hun burgerrechten. Dat is al erg genoeg. Maar ze slagen er ook niet in de criminaliteit terug te dringen.

Steden in het hele land voeren dit beleid al ongeveer dertig jaar uit, voortbouwend op de Antidrugsmisbruikwet van 1988, waardoor het aantal uitzettingen in federaal gesubsidieerde woningen toenam. In 2019 ongeveer 2,000 Amerikaanse steden had een misdaadvrij huisvestingsprogramma, en 37 van de 40 grootste Amerikaanse steden beschikte over een hinderverordening.

Zelfs toen dit beleid zich verspreidde, bestond er twijfel over de doeltreffendheid ervan. Ik leidde A recente analyse van het misdaadvrije huisvestingsbeleid in Californië, waaruit bleek dat het geen effect had op de misdaad. Andere onderzoekers hebben gevonden dat hinderlijke eigendomsverordeningen, door mensen tot wanhoop en dakloosheid te drijven, de vermogenscriminaliteit feitelijk kunnen vergroten.

Een misdaadvrij huisvestingsbeleid heeft een averechts effect, deels omdat het 911-oproepen behandelt als een indicator van criminele activiteiten. Dit creëert een perverse prikkel: uit angst om uitgezet te worden, bellen huurders niet met de autoriteiten als ze die nodig hebben.

Dit schaadt vooral slachtoffers van huiselijk geweld, die misschien aarzelen om hulp van de politie te zoeken, anders raken ze hun woning kwijt. Dit beleid kan huurders er ook van weerhouden medische hulp zoeken tijdens een overdosis drugs of crises op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg. Uitzettingen belemmeren ook de misdaadpreventie het verstoren van sociale netwerken in de gemeenschap, waardoor het voor bewoners moeilijker wordt om in de gaten te houden wat er in hun buurt gebeurt – een cruciaal onderdeel van misdaadpreventie.

Uit mijn onderzoek naar Californië bleek dat in stadsblokken met als misdaadvrij gecertificeerde appartementen 21% meer huisuitzettingen plaatsvonden dan in blokken zonder dergelijke woningen. Andere onderzoekers hebben dat ontdekt Overlastverordeningen verhogen het aantal uitzettingen deponeringspercentages met 16%. In de zes maanden nadat het Amerikaanse ministerie van Volkshuisvesting en Stedelijke Ontwikkeling een 'One Strike and You're Out'-beleid inzake criminele activiteiten in 1996Het aantal gerapporteerde uitzettingen uit de volkshuisvesting steeg met 40%.

Uitzettingen zijn in veel opzichten zeer schadelijk. Mensen die uit hun huis worden gezet, hebben moeite om weer een woning te vinden, en huurders die uit de sociale woningbouw zijn verwijderd, mogen geen hulp bij huisvesting krijgen. Dat kan leiden tot meer dakloosheid en wanhoop. Uitzettingen veroorzaken ook onevenredig veel huisvestingsonzekerheid voor kinderen, meer werkloosheid, extra gebruik van middelen op de eerste hulp, en accidentele sterfgevallen door drugs en alcohol.

Juridische experts hebben overtuigend betoogd dat het straffen van mensen met uitzetting in plaats van via strafrechtelijke procedures hen ook een eerlijk proces ontzegt. Dit beleid vereist geen arrestatie of veroordeling of zelfs maar een indicatie van misdaad in de buurt van het pand. Ze vereisen niet eens een misdaad.

Mensen zijn uit hun huis gezet op grond van een misdaadvrij huisvestingsbeleid kinderen spelen basketbal or springen op een trampoline en vanwege klachten over barbecues. Huurders kunnen zelfs te maken krijgen met ernstige gevolgen voor het gedrag van hun gasten. Eén federale rechtszaak betreft een stad in Illinois proberen een gezin uit huis te zetten vanwege een inbraak gepleegd door een vriend van hun tienerzoon die op hun bank had geslapen.

Het beleid wordt doorgaans selectief toegepast, waarbij meergezinswoningen met een laag inkomen de dupe worden. Dit heeft het ministerie van Justitie ertoe gebracht actie te ondernemen tegen steden wegens schending van de Fair Housing Act en andere federale wetten. In 2022, de stad Hesperia in San Bernardino County een toestemmingsbesluit ondertekend met de federale overheid in verband met de selectieve toepassing van haar misdaadvrije huisvestingsprogramma. Er zijn op soortgelijke gronden rechtszaken aangespannen tegen steden in de regio Washington, Illinois, Pennsylvania en Minnesota.

Wat is het nut van dit schadelijke beleid als het de criminaliteit niet terugdringt? Overheidsfunctionarissen hebben gesuggereerd dat hun echte doel segregatie is.

Een functionaris van Hesperia erkende dat de doel van het misdaadvrije huisvestingsprogramma van de stad was het verwijderen van wat hij omschreef als ‘dat soort mensen’ en ‘het verbeteren van onze demografie’. De burgemeester van Bedford, Ohio, zei dat van de stad overlast vastgoedverordening ging over het nemen van ‘trots op de waarden van de middenklasse’ en het inperken van ‘stedelijke immigratie’. Uit de analyse die ik leidde bleek dat steden met misdaadvrije huisvestingsprogramma's een grotere zwarte bevolking hadden en dat de getroffen appartementen zich in blokken met lagere inkomens bevonden met een grotere zwarte en latino-bevolking.

HUD heeft gaf richtlijnen aan steden over hoe dit beleid de Fair Housing Act kan schenden door vrouwen, slachtoffers van misdrijven en mensen met een handicap onevenredig uit te zetten. Maar er moet meer worden gedaan.

In navolging van Californië zouden andere staten uitzettingen op grond van dit beleid moeten beperken zonder arrestatie of veroordeling of op basis van het gedrag van niet-ingezetenen. Steden zouden ook verplicht moeten worden het aantal huisuitzettingen te rapporteren als gevolg van misdaadvrij huisvestingsbeleid en overlastverordeningen. Vergelijkbaar federaal beleid moet ook worden heroverwogen, inclusief het one-strike-beleid voor de volkshuisvesting en de regels die voorkomen dat uitgezet huurders in de toekomst huisvestingssteun krijgen.

Dit beleid en de uitzettingen die ze veroorzaken zijn op zijn best een ineffectief middel om criminaliteit te voorkomen. In het slechtste geval zijn ze een schadelijke vorm van discriminatie die tot meer criminaliteit en dakloosheid leidt. Het beëindigen ervan zou al onze gemeenschappen veiliger kunnen maken.

Max Griswold is beleidsonderzoeker bij de Rand Corp.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: https://www.latimes.com/opinion/story/2024-01-05/crime-free-housing-california-nuisance-property-evictions-homeless