Mijnwerkers zijn een essentiële entiteit binnen het Bitcoin-netwerk, verantwoordelijk voor het bouwen en bestellen van blokken en de verdediging tegen reorganisatie van de keten. Als beloning ontvangen mijnwerkers nieuw uitgegeven munten en transactiekosten. Als zodanig vertegenwoordigt het mijnbouwcohort de productiekant van Bitcoin en opereert het binnen een hypercompetitieve industrie van bieden op Bitcoin (in BTC uitgedrukte inkomsten) met stroom, CAPEX en OPEX (in fiat-valuta uitgedrukte kosten).

In dit rapport zullen we de dynamische relatie tussen de winstgevendheid van mijnwerkers en de productie van uitgiften onderzoeken, in een poging een beter begrip te krijgen van de complexe wisselwerking tussen deze essentiële, maar tegengestelde economische factoren. We beginnen met de basisstatistieken van hashrate en moeilijkheidsgraad, en zetten deze vervolgens om in tools voor het modelleren van de kosten van BTC-productie.

🪟 Bekijk alle grafieken die in dit rapport worden behandeld in Dit dashboard.

Hashrate-generatie

De hashrate van het netwerk kan worden beschouwd als het aantal pogingen dat miners in totaal per seconde doen om een ​​geldige block-hash te vinden. De waargenomen hashrate wordt gegenereerd door miljoenen ASIC-machines die elke seconde vele biljoenen SHA-256-hashes berekenen. De onderstaande grafiek toont het geschatte aantal moderne rigs (uitgaande van een vloot van één apparaat) dat nodig zou zijn om de waargenomen hashrate te genereren, met tellingen in de miljoenen ASIC-apparaten.

Daarom kan Hashrate worden beschouwd als een samengestelde uitdrukking van zowel mijnparticipatie als de generatie-efficiëntie van operationele ASIC-platforms in de vloot. Omdat mijnwerkers actief zijn in een diverse markt voor stroom en hardware, is de totale hashrate een weerspiegeling van vele unieke en geografisch verspreide mijnstrategieën.

De groei van hashrate is zowel cyclisch van aard, maar neemt ook exponentieel af naarmate de efficiëntie van ASIC-hardware toeneemt. In de periode 2022-23 schommelde de hashrate-groei rond de 30% tot 50% per jaar.

Moeilijkheidsaanpassing

Mining Difficulty is een parameter die is ingesteld door het Bitcoin-protocol om de gemiddelde tijd tussen blokken te regelen. Op technisch niveau is het een maatstaf voor hoe moeilijk het is om een ​​hash onder een bepaald doel te vinden.

Het algoritme voor retargeting van de moeilijkheidsgraad creëert een dynamische relatie tussen het gedrag van mijnwerkers en de uitgifte van nieuwe munten, waarbij een hogere moeilijkheidsgraad van het protocol hogere productiekosten per eenheid BTC met zich meebrengt. Naarmate er meer hashpower-concurrentie het netwerk binnenkomt of verlaat, reset de aanpassing van de moeilijkheidsgraad de evenwichtspositie zodat een vooraf bepaald schema van BTC wordt geproduceerd, ongeacht hoeveel hashpower ervoor strijdt.

Het netto resultaat is dat mijnbouw een hypercompetitieve industrie is, waar de productiekosten voor BTC constant de break-even prijs voor de gemiddelde mijnwerker op de lange termijn benaderen.

Modellering van de productiekosten

Het Difficulty Regression Model is een benadering voor het schatten van de all-in-duurzame productiekosten voor een eenheid BTC. Het beschouwt Moeilijkheidsgraad als de ultieme destillatie van de 'prijs' van de mijnbouw, die alle mijnbouwvariabelen in één getal verklaart. Een log-log-regressie tussen marktkapitalisatie en moeilijkheidsgraad levert een R2-waarde op van meer dan 0.95, wat wijst op de sterke relatie tussen activawaarde en mijnbouwconcurrentie.

De afgeleide prijs weerspiegelt daarom de geschatte gemiddelde productiekosten voor BTC in de mijnbouwindustrie, zonder dat er een op maat gemaakte uitval van mijnbouwapparatuur, stroomkosten en andere logistieke overwegingen nodig is.

We kunnen het resultaat van dit moeilijkheidsregressiemodel gebruiken en deze prijs vermenigvuldigen met de afgegeven BTC-voorraad, wat een benadering geeft van de Totale productiekosten:.

Dit model maakt gebruik van het idee dat zowel operationele als kapitaaluitgaven volledig worden weerspiegeld in de geaggregeerde protocolmoeilijkheid. Daarom kunnen de totale geschatte uitgaven voor de mijnbouwindustrie worden verkregen. De onderstaande grafiek geeft twee sporen weer:

• 🔵 Totale productiekosten: als een schatting voor de uitgegeven waarde om de dagelijks gedolven munten te produceren.
• 🟠 Totale mijnwerkersinkomsten als een geaggregeerde maatstaf voor de contante waarde van elke munt op het moment dat deze werd gedolven.

Hieruit kunnen we een nieuwe maatstaf definiëren die de gemiddelde operationele efficiëntie van de mijnbouwsector beschrijft, door de gegenereerde inkomsten te vergelijken met de geschatte totale productiekosten. Deze statistiek beoordeelt een vorm van de omzet-kostenratio, een methode die gewoonlijk wordt gebruikt om de geaggregeerde efficiëntie van een doelentiteit te meten, in dit geval de Bitcoin-mijnindustrie.

• 🟢 Waarden > 100% wijzen op een winstgevende mijnbouwsector, met omzet-kostenratio's van meer dan 350% die doorgaans worden waargenomen in de buurt van pieken in de bullmarkt.
• ???? Waarden < 100% duiden op een onrendabele mijnbouwindustrie, met inkomsten die dalen tot slechts 30% tot 50% van de geschatte productiekosten in de buurt van dieptepunten in de bearmarkt.

Houd er rekening mee dat mijnbouw kapitaalbeheer op de lange termijn vereist, en dat inkomsten-kostenratio's de dynamische concurrentie van de markt zullen weerspiegelen, zoals ASIC-installaties die zichzelf hebben terugbetaald, evoluerende invoerkosten en -bronnen en moeite om zich aan te passen aan variërende hoeveelheden hashpower toegepast.

Het momentum van de mijnbouwcyclus volgen

Om de halveringscycli te normaliseren, kunnen we een verhouding produceren tussen de omzet-kostenratio en het jaarlijkse voortschrijdend gemiddelde, wat een indicator is die het cyclische momentum van de winstgevendheid van de sector weergeeft.

Deze ratio beoordeelt de huidige geaggregeerde winstgevendheid van mijnwerkers ten opzichte van de al lang bestaande basislijn en kan worden beschouwd in het volgende kader:

• 🔵 Wanneer Miner Revenue Momentum is groter dan 0, geeft aan dat de mijnbouwsector steeds meer omzet ziet stijgen ten opzichte van het jaargemiddelde.
• 🟠 Wanneer Momentum van inkomsten voor mijnwerkers is minder dan 0, geeft aan dat de mijnbouwsector verslechterende omzetmultiples ziet ten opzichte van het jaarlijkse gemiddelde.

Cumulatieve omzet versus totale productiekosten

We kunnen het verschil evalueren tussen de totale inkomsten ooit gegenereerd door mijnwerkers en de geschatte productiekosten voor alle munten die geslagen en in omloop zijn. Deze analyse onderzoekt de levenslange prestaties van twee onderling afhankelijke componenten van de mijnbouwindustrie.

• 🟢 Thermocap en transactiekosten het nemen van de cumulatieve som van de uitgifte vermenigvuldigd met de spotprijs plus de ooit gegenereerde fee-inkomsten.
• ???? Moeilijkheidsgraad Productiekosten waarbij de cumulatieve som van de moeilijkheidsregressieprijs vermenigvuldigd met de uitgifte wordt genomen.

In dit model kunnen de Thermocap- en transactiekosten worden beschouwd als de gerealiseerde inkomsten door miners, terwijl de productiekosten voor de moeilijkheidsgraad worden beschouwd als de totale inputkosten voor de mijnbouw.

Momenteel hebben mijnwerkers $ 48.8 miljard aan inkomsten gegenereerd sinds Bitcoin in 2010 openlijk werd verhandeld, terwijl mijnwerkers naar schatting $ 35.8 miljard aan productie hebben uitgegeven. Dit culmineert in een netto-overschot van + $ 13.0 miljard in de mijnbouwindustrie en een winstmarge ooit van 37% (erop wijzend dat de winstmarges sinds 2015 extreem krap zijn).

Bij het beoordelen van het aantal handelsdagen waarop de inkomsten van mijnwerkers de dagelijkse productiekosten overschreden, zien we dat dit het geval was op 47% van de handelsdagen, en dus was 53% van de handelsdagen onrendabel voor de gemiddelde mijnwerker.

Volgens de economische theorie is een perfecte markt er een waar vraag en aanbod een evenwicht bereiken en de prijs van het activum het punt van kosten nadert (productieprijs). Gezien hoe dicht deze getallen bij een 50:50-conditie liggen, zou men kunnen stellen dat de aanpassing van de moeilijkheidsgraad opmerkelijk werk heeft geleverd door precies zo'n evenwicht te bereiken.

Samenvatting en conclusies

De aanpassing van de Bitcoin-moeilijkheidsgraad is een van de meest opmerkelijke innovaties van Satoshi en creëert een systeem dat autonoom naar evenwicht zoekt in de mijnbouwsector. Op basis van dit onderzoek hebben we een model ontwikkeld dat de productiekosten voor de gemiddelde mijnwerker schat. Hieruit kunnen we verschillende statistieken afleiden die de cyclische aard van de mijnbouwmarkt beschrijven, en suggereren dat het algoritme voor het aanpassen van de moeilijkheidsgraad inderdaad een bijna perfecte balans zoekt tussen het aanbod van hashpower en de vraag naar BTC-munten.

Disclaimer: dit rapport bevat geen beleggingsadvies. Alle gegevens worden alleen verstrekt voor informatieve en educatieve doeleinden. Geen enkele investeringsbeslissing zal worden gebaseerd op de hier verstrekte informatie en u bent als enige verantwoordelijk voor uw eigen investeringsbeslissingen.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• Platoblockchain. Web3 Metaverse Intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• Bron: https://insights.glassnode.com/investigating-the-production-cost-of-bitcoin/