20 september 2023 (Nanowerk Nieuws) Het eerste gebruik van een nieuwe methode voor het analyseren van de zwaartekracht van Mars ondersteunt het idee dat de planeet ooit een uitgestrekte noordelijke oceaan had. Door dit te doen definieert de methode de reikwijdte van wat wetenschappers de noordelijke paleo-oceaan van Mars noemen in meer detail. Het werk werd gepubliceerd in het tijdschrift Icarus (“Zwaartekrachtaspecten voor Mars”), dat is aangesloten bij de Division for Planetary Sciences van de American Astronomical Society. Het onderzoek werd geleid door Jaroslav Klokočník, emeritus hoogleraar aan het Astronomisch Instituut van de Tsjechische Academie van Wetenschappen. Gunther Kletetschka, universitair hoofddocent aan het Fairbanks Geophysical Institute van de Universiteit van Alaska, is een van de drie co-auteurs. Kletetschka is ook verbonden aan de Charles Universiteit in Tsjechië. “Veel mensen zijn enthousiast over water op Mars, omdat er mogelijk levensvormen zijn die ooit op Mars hebben bestaan, of misschien vandaag de dag in een of andere bacteriële vorm bestaan”, zegt Kletetschka. “We kunnen deze zwaartekrachtbenadering gebruiken om naar water op Mars te zoeken, omdat we dat op aarde al hebben gedaan. “In een gebied in Noord-Afrika heeft deze zwaartekrachtbenadering bijvoorbeeld een kustlijn van een lang geleden meer gevonden, en de vondst kwam overeen met het archeologische bewijsmateriaal dat op een kustlijn van dat meer wees,” zei hij. De auteurs schrijven dat het analyseren van de zwaartekrachtaspecten van Mars om de planeet beter te begrijpen een verbetering is ten opzichte van eerdere benaderingen. Ze merken op dat het “volledige informatie kan verschaffen met een beter inzicht in het hemellichaam, toepasbaar in de geologie, geofysica, hydrologie, glaciologie en andere disciplines.” Het werk van Kletetschka en collega's verschilt van de traditionele aanpak waarbij een oppervlak alleen op basis van zwaartekrachtafwijkingen in kaart wordt gebracht. Zwaartekrachtafwijkingen zijn gebieden met een grotere of zwakkere zwaartekracht die worden uitgeoefend door de oppervlaktekenmerken van een planetair lichaam. Een berg zou een grotere zwaartekracht uitoefenen omdat hij een hogere massaconcentratie heeft dan zou worden verwacht op een planeet zonder oppervlaktekenmerken. Oceaanbekkens en loopgraven zouden minder zwaartekracht hebben. In hun Mars-onderzoek gebruikten de auteurs een door Klokočník ontwikkeld proces dat zwaartekrachtaspecten analyseert die zijn berekend op basis van zwaartekrachtanomaliemetingen. Zwaartekrachtaspecten zijn wiskundige producten die de zwaartekrachtafwijkingen karakteriseren. Ze gebruikten ook topografische gegevens van het Mars Orbital Laser Altimeter-instrument aan boord van NASA's Mars Global Surveyor, die in november 1996 werd gelanceerd en de planeet gedurende 4 jaar in kaart bracht. Klokočník gebruikte die aanpak om eerder onderzoek naar het bestaan ​​van uitgebreide paleolakes of paleoriver-systemen onder het Sahara-zand op aarde te bevestigen. Zijn onderzoekspaper uit 2017 suggereerde ook dat een deel van de Grote Egyptische Zandzee een andere kandidaat zou zijn voor een paleolameer. De zwaartekrachtaspectenmethode is ook gebruikt bij een vergelijking van de geografische kenmerken van de aarde met die van de in wolken gehulde Venus. Dat onderzoek wordt beschreven in een artikel uit juli 2023 in het tijdschrift Wetenschappelijke rapporten (“Vergelijking tussen de geologische kenmerken van Venus en de aarde op basis van zwaartekrachtaspecten”) waarin Kletetschka co-auteur is.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: https://www.nanowerk.com/news2/space/newsid=63676.php