Zephyrnet-logo

NASA's DC-8 voltooit laatste missie vóór zijn pensionering

Datum:

NASA DC-8
Het DC-8-vliegtuig keerde op 703 april 1 terug naar NASA's Armstrong Flight Research Center Building 2024 in Palmdale, Californië, na het voltooien van zijn laatste missie ter ondersteuning van Airborne and Satellite Investigation of Asian Air Quality (ASIA-AQ). Het vliegtuig en de bemanning werden weer verwelkomd met een feestelijke watersaluut door de Amerikaanse luchtmacht Plant 42 Fire Department.
NASA/Steve Freeman

Na 37 jaar staat NASA op het punt zijn DC-8 Airborne Science Laboratory met pensioen te gaan. Hij zal worden vervangen door een B777-200.

Op 1 april 2024 voltooide NASA's DC-8-vliegtuig, registratie N817NA, zijn laatste missie en landde op het Armstrong Flight Research Center in Palmdale, Californië. Het vliegtuig gaat in mei van dit jaar met pensioen, waarmee een einde komt aan de 37-jarige carrière van het Airborne Science Laboratory.

Volgens het agentschap werden het iconische vliegtuig en zijn bemanning verwelkomd met een feestelijke watergroet door de brandweer van de Amerikaanse luchtmacht Plant 42 na het voltooien van een luchtkwaliteitsonderzoek, de Airborne and Satellite Investigation of Asian Air Quality, of ASIA-AQ-missie. .

Uniek vliegtuig

De DC-8, het grootste vliegende wetenschapslaboratorium ter wereld, wordt sinds 1987 gebruikt ter ondersteuning van NASA's Airborne Science-missie. Het begon zijn carrière als straalvliegtuig voor de Italiaanse vlagmaatschappij Alitalia in mei 1969. Na tien jaar dienst werd het verkocht aan Braniff voordat het door NASA werd overgenomen.

Het werd in juli 717 met registratie N1986NA aan NASA geleverd en in juni 817 opnieuw geregistreerd als N1998NA.

NASA DC-8 in het Armstrong Flight Research Center in Palmdale, Californië. (Afbeelding tegoed: NASA)

” data-medium-file=”https://i0.wp.com/theaviationist.com/wp-content/uploads/2024/04/NASA-DC-8-retires-2-scaled.jpg?fit=460%2C307&ssl=1″ data-large-file=”https://i0.wp.com/theaviationist.com/wp-content/uploads/2024/04/NASA-DC-8-retires-2-scaled.jpg?fit=706%2C471&ssl=1″ class=”size-large wp-image-85451″ src=”https://zephyrnet.com/wp-content/uploads/2024/04/nasas-dc-8-completes-final-mission-ahead-of-retirement-1.jpg” alt width=”706″ height=”471″ srcset=”https://zephyrnet.com/wp-content/uploads/2024/04/nasas-dc-8-completes-final-mission-ahead-of-retirement-4.jpg 706w, https://zephyrnet.com/wp-content/uploads/2024/04/nasas-dc-8-completes-final-mission-ahead-of-retirement-5.jpg 460w, https://zephyrnet.com/wp-content/uploads/2024/04/nasas-dc-8-completes-final-mission-ahead-of-retirement-6.jpg 128w, https://zephyrnet.com/wp-content/uploads/2024/04/nasas-dc-8-completes-final-mission-ahead-of-retirement-7.jpg 768w, https://zephyrnet.com/wp-content/uploads/2024/04/nasas-dc-8-completes-final-mission-ahead-of-retirement-8.jpg 1536w, https://i0.wp.com/theaviationist.com/wp-content/uploads/2024/04/NASA-DC-8-retires-2-scaled.jpg?resize=2048%2C1365&ssl=1 2048w” sizes=”(max-width: 706px) 100vw, 706px” data-recalc-dims=”1″>

NASA DC-8 in het Armstrong Flight Research Center in Palmdale, Californië. (Afbeelding tegoed: NASA)

Het is 157 voet lang met een spanwijdte van 148 voet. Het bereik bedraagt ​​5,400 zeemijl en de operationele hoogten variëren van 1,000 tot 42,000 voet. Het kan twaalf uur in de lucht blijven, hoewel de gemiddelde wetenschappelijke missies zes tot tien uur duurden. De DC-12 biedt plaats aan maximaal 6 onderzoekers en cockpitpersoneel en kan 10 pond aan wetenschappelijke instrumenten en uitrusting vervoeren.

Volgens NASA zijn gegevens verzameld met het vliegtuig op vlieghoogte en door middel van teledetectie gebruikt voor studies op het gebied van archeologie, ecologie, geografie, hydrologie, meteorologie, oceanografie, vulkanologie, atmosferische chemie, cryosferische wetenschap, bodemkunde en biologie.

In 2016 werd het vliegtuig ingezet op Atmospheric Tomography Mission (ATom-1) om de impact van door de mens veroorzaakte luchtvervuiling op broeikasgassen en op chemisch reactieve gassen in de atmosfeer te bestuderen.

NASA DC-8-landing (Afbeelding tegoed: Ricoh Ahn/NASA)

” data-medium-file=”https://i0.wp.com/theaviationist.com/wp-content/uploads/2024/04/NASA-DC-8-landing.jpg?fit=460%2C307&ssl=1″ data-large-file=”https://i0.wp.com/theaviationist.com/wp-content/uploads/2024/04/NASA-DC-8-landing.jpg?fit=706%2C470&ssl=1″ class=”size-large wp-image-85456″ src=”https://zephyrnet.com/wp-content/uploads/2024/04/nasas-dc-8-completes-final-mission-ahead-of-retirement-2.jpg” alt width=”706″ height=”470″ srcset=”https://zephyrnet.com/wp-content/uploads/2024/04/nasas-dc-8-completes-final-mission-ahead-of-retirement-2.jpg 706w, https://zephyrnet.com/wp-content/uploads/2024/04/nasas-dc-8-completes-final-mission-ahead-of-retirement-9.jpg 460w, https://zephyrnet.com/wp-content/uploads/2024/04/nasas-dc-8-completes-final-mission-ahead-of-retirement-10.jpg 128w, https://zephyrnet.com/wp-content/uploads/2024/04/nasas-dc-8-completes-final-mission-ahead-of-retirement-11.jpg 768w, https://i0.wp.com/theaviationist.com/wp-content/uploads/2024/04/NASA-DC-8-landing.jpg?w=1280&ssl=1 1280w” sizes=”(max-width: 706px) 100vw, 706px” data-recalc-dims=”1″>

NASA DC-8-landing (Afbeelding tegoed: Ricoh Ahn/NASA)

Vier soorten missies

De NASA-pagina gewijd aan het type vermeldt vier soorten missies die met de DC-8 worden gevlogen:

  1. sensorontwikkeling,
  2. verificatie van satellietsensoren,
  3. Ophalen van telemetriegegevens bij lancering of terugkeer van ruimtevoertuigen en optische tracking
  4. ander onderzoek naar het aardoppervlak en de atmosfeer.

Sensor ontwikkeling

Omdat de DC-8 in de atmosfeer van de aarde opereert, biedt hij een kosteneffectief middel om te experimenteren en de functionaliteit van prototypes van satellietinstrumenten te bevestigen. Wetenschappers gebruiken de DC-8 om concepten in instrumenttechnologie te verfijnen, nieuwe instrumenten uit te proberen en noodzakelijke aanpassingen aan te brengen op basis van vluchtgegevens. Deze proactieve aanpak maakt het mogelijk potentiële problemen te identificeren en op te lossen voordat nieuwe instrumenten in de ruimte worden ingezet. Bijgevolg kan het gebruik van in de praktijk bewezen hardware resulteren in een aanzienlijke besparing van zowel tijd als middelen.

“De DC-8 voerde in de winter van 2 de Active Sensing of CO2016 Emissions over Nights, Days and Seasons (AS-CENDS)-campagne uit om verbeterde prestaties van lidar-instrumenten in de lucht aan te tonen die worden gebruikt bij het verzamelen van metingen op afstand van kooldioxide in de atmosfeer. Er werden vluchten over verschillende landkenmerken gevlogen – de oceaan, de stad, hoge bossen en sneeuw – om de oppervlaktereflectie-effecten op de prestaties van het instrument te testen”, zegt de NASA-website.

“Lasers in de ruimte zouden hetzelfde soort oppervlakken vinden als ze componenten van de atmosfeer van de aarde zouden bestuderen. Dit onderzoek zal bijdragen aan de verdere ontwikkeling van lasergebaseerde aardobservatiesatellietinstrumenten die zijn ontworpen om koolstofdioxide in de atmosfeer te meten.”

Verificatie van satellietsensoren

De DC-8 speelt een cruciale rol bij het helpen van wetenschappers bij het valideren van de nauwkeurigheid van gegevens en het verfijnen van de interpretatie van de metingen van satellietinstrumenten. Tijdens deze missies volgt de DC-8 het traject van een satelliet en verzamelt gegevens met behulp van zijn eigen instrumenten om de vanuit de ruimte verzamelde informatie te controleren. Deze vergelijkende analyse stelt wetenschappers in staat de algoritmen die worden gebruikt om satellietgegevens te interpreteren, te beoordelen en te verfijnen, zodat ze nauwkeurig de bevindingen weerspiegelen die zijn geverifieerd met DC-8-instrumentatie.

“De campagne Convective Processes Experiment – ​​Aerosols and Winds (CPEX-AW) was een gezamenlijke inspanning van NASA en de European Space Agency (ESA) in 2021. Het primaire doel was het uitvoeren van kalibratie- en validatieactiviteiten na de lancering van de Atmospheric Dynamics Mission -Aeolus (ADM-AEOLUS) Lidar-satelliet voor aardobservatiewind in St. Croix, Amerikaanse Maagdeneilanden. De CPEX-AW-campagne was een vervolg op de veldcampagne Convective Processes Experiment (CPEX), die plaatsvond in de zomer van 2017”.

Telemetrie en tracking van ruimtevoertuigen voor lancering/herintreding

Ter ondersteuning van de lanceringen van de Space Tracking and Surveillance Demonstration-satelliet van de Missile Defense Agency en de Glory Earth Science-satelliet van NASA, werd een volgantenne geïnstalleerd in het voorste gedeelte van de DC-8. Deze antenne is speciaal ontworpen om telemetriegegevens van de draagraketten te ontvangen, waardoor de ondersteuningsmogelijkheden voor deze missies worden vergroot.

“De DC-8 ondersteunt ook het optisch volgen van ruimtevaartuigen die opnieuw de atmosfeer van de aarde binnenkomen. Dit omvat de terugkeer van het Europese Automated Transfer Vehicle genaamd “Jules Verne” in 2008, en de missie van het Japan Aerospace Exploration Agency in 2010 om de terugkeer van het Hayabusa-ruimtevaartuig te volgen”, legt de NASA-website uit.

Andere onderzoeken

In 1991 lanceerde NASA een uitgebreid programma om de aarde als milieusysteem te bestuderen en de DC-8 heeft dit ondersteund dankzij zijn uithoudingsvermogen, grote laadvermogen en laboratoriumomgeving.

In 2009 nam de DC-8 deel aan Operatie IceBridge, NASA's jaarlijkse poolijsveldcampagne, met vluchten boven Antarctica vanaf een inzetbasis in Punta Arenas, Chili.

“Het vliegtuig vervoerde onderzoekers en hun instrumenten boven West-Antarctica in het grootste luchtonderzoek van het poolijs op aarde tot nu toe. In maart en april 2010 was de DC-8 gestationeerd in Groenland voor het Arctische ijsonderzoek van IceBridge. Het onderzoek van IceBridge zette de meerjarige metingen voort die waren gestart door NASA's Ice, Cloud and Land Elevation Satellite (ICESat-I), die in 2009 stopte met werken en in 2019 werd voltooid met de lancering van ICESat-II.”

“De DC-8 was uitgerust met 32 ​​sensoren voor een missie in 2019 om wilde en voorgeschreven brandbranden in het noordwesten te onderzoeken. Brandinvloed op regionale tot mondiale omgevingen - luchtkwaliteit (FIREX-AQ) was een gezamenlijke inspanning van NASA en de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA). De DC-8 opereerde tijdens de campagne vanuit Boise, Idaho en Salina, Kansas, en verzamelde gecoördineerde waarnemingen van NASA- en NOAA-satellieten, vliegtuigen (waaronder NASA's ER-2 en NOAA's Twin Otter en Night Fox onbemande vliegtuigsysteem), en mobiele grondlaboratoria en locaties.”

What’s next?

De DC-8 zal zijn educatieve erfenis voortzetten terwijl hij met pensioen gaat in zijn nieuwe huis aan de Idaho State University in Pocatello, Idaho, waar hij zal worden gebruikt om toekomstige vliegtuigtechnici op te leiden door praktijkervaring op te doen in het Aircraft Maintenance Technology Program van de universiteit.

In 2022 kocht NASA een DC-8-vervangingsvliegtuig: een B777-200ER die voorheen werd geëxploiteerd door Japan Airlines. Het vliegtuig vloog op 15 december 2022 naar het Langley Research Center om de start van onderzoeksaanpassingen te ondersteunen. Het is de bedoeling dat het ‘nieuwe’ vliegtuig zijn eerste wetenschappelijke missie zal uitvoeren 2025.

Over David Cenciotti
David Cenciotti is een journalist gevestigd in Rome, Italië. Hij is de oprichter en redacteur van "The Aviationist", een van 's werelds beroemdste en meest gelezen blogs over militaire luchtvaart. Sinds 1996 heeft hij geschreven voor grote wereldwijde tijdschriften, waaronder Air Forces Monthly, Combat Aircraft en vele anderen, over luchtvaart, defensie, oorlog, industrie, inlichtingen, misdaad en cyberoorlog. Hij heeft gerapporteerd vanuit de VS, Europa, Australië en Syrië, en heeft verschillende gevechtsvliegtuigen gevlogen met verschillende luchtmachten. Hij is voormalig 2e luitenant van de Italiaanse luchtmacht, privépiloot en afgestudeerd in computertechniek. Hij heeft vijf boeken geschreven en heeft aan nog veel meer bijgedragen.
spot_img

Laatste intelligentie

spot_img