Zephyrnet-logo

Naar een gelegaliseerd internationaal instrument voor traditionele kennis en genetische hulpbronnen

Datum:


De tekst geeft een overzicht van de komende diplomatieke conferentie van de Wereld Intellectuele Eigendomsorganisatie (WIPO) met betrekking tot de mogelijke creatie van een juridisch instrument gericht op het beschermen van traditionele kennis (TK) en genetische hulpbronnen (GR's) tegen uitbuiting door middel van verplichte openbaarmaking van octrooiaanvragen.

Ten eerste, sleutelbegrippen:

Traditionele kennis (TK) verwijst naar de ontwikkelde en aanhoudende kennis, vaardigheden, knowhow en praktijken die deel uitmaken van de traditie, culturele en spirituele identiteit binnen een gemeenschap (of inheemse bevolking) die van generatie op generatie wordt doorgegeven.[1]

Genetische bronnen (GR's) zijn genetisch materiaal van plantaardige, dierlijke, microbiële of andere oorsprong dat functionele erfelijkheidseenheden bevat die van feitelijke of potentiële waarde zijn.[2]

Het belangrijkste uitgangspunt hier is dat het absoluut noodzakelijk is dat uitvindingen die zijn gebaseerd op of ontwikkeld met behulp van geassocieerde TK en GR's geen octrooi krijgen als een dergelijke uitvinding niet voldoet aan de octrooieerbaarheidsvereisten, waaronder nieuwheid en inventiviteit. Dit is om ongeoorloofd gebruik te voorkomen en octrooibescherming te verkrijgen voor uitvindingen die niet nieuw of inventief zijn.

Nu over de conferentie:

In een poging om ‘de doeltreffendheid, transparantie en de kwaliteit van het octrooisysteem met betrekking tot GR’s en aanverwante (ATK) te verbeteren, en te voorkomen dat patenten ten onrechte worden verleend voor uitvindingen die niet nieuw of inventief zijn met betrekking tot GR’s en ATK’’[3]  de Wereld Intellectuele Eigendomsorganisatie (WIPO) zal in mei 2024 een diplomatieke conferentie bijeenroepen. Dit initiatief volgt op ruim twintig jaar discussies bij de WIPO (die tot nu toe nog niet tot een conclusie zijn gekomen), wat de mogelijkheid aangeeft van een gelegaliseerd internationaal instrument om de uitbuiting te voorkomen van TK en GR via patentaanvraag.

De komende conferentie heeft discussies aangewakkerd onder specialisten op het gebied van intellectueel eigendom, TK-experts en inheemse volkeren/folklore-experts over de beoogde en daadwerkelijke effectiviteit van een dergelijk instrument.[4] Vooruitlopend op het juridische instrument heeft de WIPO het Basisvoorstel (BP) gepubliceerd, waarmee cruciale vragen beantwoord moeten worden.

Een werkdefinitie van TK: Het vaststellen van een duidelijke definitie is van cruciaal belang om de effectiviteit van elk rechtsinstrument te garanderen. Er bestaat geen internationaal aanvaarde definitie van TK, en het Basisvoorstel zwijgt eveneens. Het voorstel introduceert echter met name de term 'materieel/rechtstreeks gebaseerd op' ATK en GR's om de noodzakelijke relatie aan te duiden die aanleiding zal geven tot de openbaarmakingsvereiste. Verdere zekerheid, waarbij de criteria en de basis van bescherming buiten deze termijn worden aangegeven, kan nodig zijn om dubbelzinnigheid weg te nemen.

openbaring: Het doel van de discussie en het beoogde juridische instrument was het creëren van een systeem van verplichte openbaarmaking van patenten over de bronnen van TK en GR's. Het doel van de openbaarmakingsvereiste is ervoor te zorgen dat er geen patent wordt verleend voor uitvindingen met eerdere technieken in TK/GR's, waardoor het risico van het ten onrechte verlenen van patenten wordt verminderd en daardoor de verduistering van TK en GR's wordt tegengegaan. Een aanvrager moet dus de herkomst (land, inheemse bevolking of lokale gemeenschap) of de bron bekendmaken, en indien onbekend, deze als zodanig aangeven.

Een belangrijke overweging kan de noodzaak zijn om strengere eisen te stellen. In de huidige vorm belast de BP het octrooibureau niet met het verifiëren van de informatie. Het is begrijpelijk dat het moeilijk, zo niet onmogelijk, kan zijn om de informatie te verifiëren, maar dit hangt volledig af van de aanvrager. Verder heeft de BP geen sanctiestrategie voor niet-naleving, waardoor de last op de nationale wetgeving van de deelnemende partijen rust om te voorzien in wat een 'passende, effectieve en proportionele maatregel' wordt genoemd.

Dit roept vervolgens de kwestie van de fragmentatie op, een probleem dat verband houdt met de procedurele wetten inzake octrooien. Momenteel beschikken de WIPO-lidstaten over regimes die TK en GR's aanpakken, met aanzienlijke verschillen in 'termen van reikwijdte, inhoud, relatie met regimes voor toegang en verdeling van voordelen, en sancties'.[5] waardoor er voor de gebruikers rechtsonzekerheid ontstaat.[6] Op dezelfde manier kunnen de sancties van land tot land variëren, streng of aanzienlijk flexibel zijn, en kunnen zij ertoe leiden dat aanvragers ertoe worden aangezet een specifiek land aan te melden om een ​​aanvraag in te dienen, zodat zij kunnen profiteren van gunstige regels.

Inclusief aanbod – (EN) Een belangrijk probleem dat bij het octrooisysteem aan de orde komt, is de noodzaak om te voorkomen dat er een one-size-fits-all-benadering ontstaat die geen rekening houdt met de verschillende behoeften van het onderwerp.[7] Omdat het misschien onmogelijk is om TK geheel als specifiek voor de inheemse bevolking/lokale gemeenschap te beschouwen, is het daarom noodzakelijk om de voorzieningen inclusief op maat te maken, waarbij rekening wordt gehouden met de diverse behoeften van TK.

Het lijkt misschien dat de kwestie van de bescherming van TK samengaat met de argumenten van het toestaan ​​van publieke toegang en het behouden van het monopolie. Hoewel de publieke toegang tot de informatie voor aanpassing, extractie en het creëren van verzinbare oplossingen mogelijk is, zijn de houders van de kennis, met diepgewortelde traditionele en soms spirituele connecties, wellicht minder bereid afstand te doen van deze kennis, wat gedeeltelijk de manier kan verklaren waarop deze informatie wordt doorgegeven. informatie (mondeling). Niettemin is het absoluut noodzakelijk ervoor te zorgen dat de TK en GR's niet worden uitgebuit voor commerciële doeleinden zonder de juiste erkenning van de inheemse bevolking/lokale gemeenschap.

Informatiesysteem/databaseBovendien zou het opzetten van toegankelijke informatiesystemen voor octrooibureaus, zoals voorgesteld in het BP, kunnen bijdragen aan een alomvattende database van TK/GR-kennis, die de nationale inspanningen aanvult en rechtmatige bronnen erkent. De database zal beschikbaar zijn als bewijs van de stand van de techniek en kan worden gebruikt om een ​​patentclaim op basis van dergelijke TK en GR's te ondermijnen. Dit wordt geprezen als een stap in de richting van een verbetering van het octrooisysteem.

Conclusie:

Over het geheel genomen wordt het voorgestelde rechtsinstrument gezien als een positieve stap in de richting van een betere TK-bescherming en het faciliteren van de verdeling van voordelen, terwijl tegelijkertijd rechtszekerheid op dit gebied wordt gecreëerd. Ook het octrooisysteem zou van dit streven kunnen profiteren, omdat het onrechtmatige toe-eigening zou voorkomen en daarmee de innovatie zou bevorderen. Hoewel het misschien niet alle uitdagingen oplost, legt het de basis voor het creëren van een efficiënt systeem dat de verschillende rechten en belangen van de kennisaanbieder en -houder aan de ene kant en de gebruiker en commerciële exploitant aan de andere kant in evenwicht brengt. Er wordt reikhalzend uitgekeken naar de uitkomst van deze discussies, in de hoop dat deze een belangrijke ontwikkeling in de mondiale IE-regulering zal inluiden.


[1] WIPO, https://www.wipo.int/tk/en/tk/

[2] WIPO, Intergouvernementeel Comité voor intellectuele eigendom en genetische hulpbronnen, traditionele kennis en folklore. Verkrijgbaar bij https://www.wipo.int/edocs/mdocs/tk/en/wipo_grtkf_ic_43/wipo_grtkf_ic_43_5.pdf

[3] Direct citaat dat het doel van het rechtsinstrument samenvat. WIPO, Executive Summary: Basic Proposal for a International Legal Instrument on Genetic Resources and Associated Traditional Knowledge, beschikbaar op https://www.wipo.int/export/sites/www/diplomatic-conferences/en/docs/executive-summary-basic-proposal.pdf

[4] Vane, M.-D. (2023) 'Het potentieel van de komende WIPO-diplomatieke conferentie over intellectuele eigendom en genetische hulpbronnen in twijfel trekken: eindeloze onderhandelingen die tot een succesvol einde komen?', LSE Law Review, 9(1). Verkrijgbaar bij: https://doi.org/10.61315/lselr.574.

[5] WIPO, Intergouvernementeel Comité voor Intellectueel Eigendom en Genetische Hulpbronnen, Traditionele Kennis en Folklore, beschikbaar op https://www.wipo.int/edocs/mdocs/tk/en/wipo_grtkf_ic_43/wipo_grtkf_ic_43_5.pdf

[6] ibid

[7] Dutfield G. & Suthersanen, U. (2024) 'Traditional Knowledge as Intellectual Property Subject Matter: Perspectives from History, Anthropology, and Diverse Economies' Queen Mary Law Research Paper nr. 418/2024 beschikbaar op https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=4709231

Damilola Iyiola

Auteur

Damilola studeerde rechten aan de Babcock University, Nigeria en behaalde een LL.M in ondernemings- en handelsrecht aan de Universiteit van Sheffield, Verenigd Koninkrijk. Damilola is in 2017 toegelaten tot de Nigeriaanse balie en heeft uitgebreide ervaring als bedrijfsjurist en als IE-consulent. Ze heeft nauw samengewerkt met diverse zakelijke klanten en adviseerde over de bescherming en registratie van hun intellectuele eigendom. Ze heeft ook ervaring opgedaan als paralegal bij een juridisch ondersteunings- en adviesbureau in het Verenigd Koninkrijk.

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img