Unplugged is als Gitaar Held, hoewel het in plaats van een speciaal randapparaat op te pakken en weg te jammen, vertrouwt op de native hand-tracking van Quest om je te laten versnipperen op een luchtgitaar zonder controllers. Het is een leuk idee dat op sommige momenten heel goed kan werken, maar de optische hand-tracking van de headset is nog steeds niet super betrouwbaar, wat een extra laag frustratie toevoegt aan wat echt een geweldige game zou kunnen zijn.

Unplugged Details:

Beschikbaar op: Oculus Quest (binnenkort beschikbaar voor pc VR)
Release Date: Oktober 21st, 2021
Prijs: $25
Ontwikkelaar: Een andere manier
Uitgever: Vertigo Games
Beoordeeld op: Quest 2

Gameplay

Unplugged laat je neerploffen, zegt dat je fysiek je mouwen op moet stropen, het vet van de vier cameralenzen op je Quest moet verwijderen en op een luchtgitaar moet jammen naar een ontgrendelbare catalogus die 50 jaar rock omvat - geen speciale randapparatuur of Touch-controllers vereist , alleen handen.

De lanceringssetlist van de ritmegame gooit 23 rockhits jouw kant op, en bevat een geweldige selectie muziek van bands als The Offspring, Tenacious D, Ozzy Osbourne, Rush, Lynyrd Skynyrd en meer. Als rockfan ben ik echt dol op de selectie hier:

Elk nummer is speelbaar in easy, normal en hard moeilijkheidsgraden, die worden bepaald door het aantal verschillende vingerposities dat naar je wordt gegooid. Elk van de vijf locaties van de game bevat ongeveer vijf ontgrendelbare nummers die je kunt spelen tot je het laatste optreden bereikt, een arena vol met een bewonderend publiek.

Anders Gitaar Held or Rockband, met speciale controllers met vijf knoppen die op specifieke plekken op de hals van de gitaar zijn geplaatst, Unplugged zet de formule op zijn kop door je verschillende vingerposities te laten uitvoeren op een letterlijke luchtgitaar, terwijl je ze afstemt op vier zones op de nek. Net als bij al die op gitaar gebaseerde ritmespellen, moet je op de beat tokkelen om elke noot correct te raken.

Gelukkig hoef je niet constant naar de voorkant van de nek zelf te staren, aangezien de zijkant ook is voorzien van kleine indicatielampjes die zowel je huidige vingerpositie als je handpositie ten opzichte van de vier doelzones aangeven. Ik ben er niet helemaal zeker van of ik ooit in staat zal zijn om het soort spiergeheugen op te bouwen dat je krijgt met op controller gebaseerde ritmegames, simpelweg vanwege hoe vergankelijk de hele luchtgitaarervaring is - en dat ongeacht de minder dan perfecte hand van Quest - volgen.

En het ontbreken van 100 procent nauwkeurige hand-tracking is jammer, want al het andere over Unplugged is legitiem geweldig. De tutorial, die wordt geleid door de aanstekelijke en passend glamoureuze Steel Panther-gitarist 'Satchel', leert je alle vaardigheden die je nodig hebt om in je eigen tempo te jammen. De beschikbare muziek is ook allemaal heel bekend spul dat echt een genot is om op te jammen. Oké, ik haat Satchel een beetje omdat hij gemeen is en me een nerd noemde, maar de jaren 80-douchebag-sfeer past helemaal.

Scoren is vrij typisch voor ritmespellen, en het meet hits in 'geweldig' en 'perfect', met perfecte combo's die je meer punten opleveren. Het heeft ook wat ik zou beschouwen als een behoorlijk royale buffer vóór de mislukte staat, zodat ik de meeste nummers op normaal kon doorkomen zonder het gevreesde 'GAME OVER'-scherm te zien. Een heel cool detail: aan het einde van een bijzonder goede set gooit het publiek dingen op het podium die je in de lucht kunt pakken voor extra punten.

Ik ben echter nog steeds niet goed genoeg geworden om de meeste op moeilijkheidsgraad te doen, maar dat kan ook neerkomen op hand-tracking die me voor een lus gooit, waar ik hieronder meer over vertel.

Immersion

In eerste instantie dacht ik dat het inherente gebrek aan haptische feedback het spel zou belemmeren en het minder leuk zou maken dan een vergelijkbare controller-gebaseerde game zoals Rockband VR op Rift. Althans, conceptueel is dat niet waar voor mij. Als handtracking steviger was, zou ik het zeggen bijna gelijk aan een controller-gebaseerd ritmespel in de hoeveelheid plezier en vaardigheid die je kunt bouwen. Simpel gezegd: als het werkt, Unplugged is geweldig.

En hoewel haptiek het spel onmiskenbaar zou helpen, Unplugged doet goed werk om de leemten op te vullen met zijn reeks expressieve beelden. De beatmap van de game volgt de hals van je gitaar, wat betekent dat je altijd de hals voor en in het midden hebt, zodat je niet alleen gemakkelijk kunt zien welke vingerpositie je nodig hebt en waar deze heen moet. Tokkelen aan de andere kant (geen woordspeling bedoeld) is een binaire actie die moet worden gedaan met voldoende kracht om te registreren.

Maar zelfs in optimale lichtomstandigheden met een achtergrond met hoog contrast, zul je ongetwijfeld wat jitter zien en ook wat latentie ervaren als het gaat om hand- en individuele vingerpositie, wat super vervelend kan zijn om mee om te gaan wanneer je probeert te bouwen de fysieke vaardigheden die nodig zijn om de noten precies goed te raken.

Het voelt een beetje alsof je een knop op je controller hebt die 90 procent van de tijd werkt. Dat is meer dan genoeg om je door de ervaring te loodsen en er waarschijnlijk zelfs van te genieten, maar niet genoeg om vertrouwen in je acties te wekken. Hier ga ik door met het tellen van vingers op beide handen om te laten zien hoe slecht Quest soms kan zijn. Merk op hoe het aan drie hangt.

Hier zijn een paar tips om input voor het volgen van de hand in het beste geval te krijgen - als je het niet erg vindt om te baby'en Unplugged om een ​​goede tijd te hebben, dat wil zeggen. Je moet zeer weloverwogen zijn in je vingerposities om ervoor te zorgen dat ze niet alleen correct registreren, maar ook voldoende tijd registreren voor de latentie die er is om zichzelf op te lossen voordat je op de beat tokkelt. Neem zeker de tijd om je omgeving in te stellen, zodat je een achtergrond met hoog contrast en voldoende verlichting hebt, en je zult die 90 procent nauwkeurigheid kunnen halen die je nodig hebt om te spelen en plezier te hebben.

Toegegeven, er komt ergens dit jaar een pc-VR-versie, hoewel deze alleen controllers met volledige vingers zoals Valve Index ondersteunt. Ik zou het veel liever op die manier spelen dan om te gaan met de springerige onnauwkeurigheden van de handtracking van Quest.

Comfort

Er is helemaal geen kunstmatige voortbeweging, dus het kan een heel comfortabele ervaring zijn, op voorwaarde dat je niet vatbaar bent voor nekbelasting.

Eerst speelde ik Unplugged een beetje opgerold om een ​​goed zicht op de hals van de gitaar te krijgen, een beetje als een zwakke indruk van Kurt Cobain op MTV Unplugged in New York, circa 1993. Je moet echter de neiging weerstaan ​​om naar beneden te kijken en in plaats daarvan de luchtgitaar te positioneren meer rechtop, zodat u uw nek niet zo veel hoeft te strekken. Nekspieren zijn niet gemaakt om gedurende lange tijd met excentrisch gewicht om te gaan, dus zorg ervoor dat je jezelf niet pusht.

'Unplugged' comfortinstellingen – 21 oktober 2021
Draai
Kunstmatig draaien
Soepele bocht
Instelbare snelheid	n / a
snel draaien
Instelbare stappen	n / a
Beweging
Kunstmatige beweging
Gladde zet
Instelbare snelheid	n / a
Teleport-beweging
Oogkleppen
Instelbare sterkte	n / a
Hoofdgebaseerd
Controller-gebaseerd
Verwisselbare bewegingswijzer
Houding
staande modus
Zittende modus
kunstmatige hurken	n / a
Echt gehurkt	n / a
Toegankelijkheid
Ondertitels
Talen	Engels
Alternatieve audio
Talen	n / a
Verstelbare moeilijkheidsgraad
Twee handen vereist
Echt hurken vereist
gehoor vereist
In hoogte verstelbare speler	n / a