We zijn nu de 46 . ingegaan^th rechtstreeks kwart van de biotech-IPO-activiteit. Nieuwe aandelenuitgifte voor biotech in 2021 heeft records gebroken voor de hoeveelheid opgehaald kapitaal, wat zelfs de sterke jaren van 2020 en 2014 overtreft.

Hoewel de open en constructieve IPO-omgeving voortduurt, verandert de teint van deze nieuw opgerichte beursgenoteerde bedrijven ten opzichte van eerder in de cyclus:

• Jonger en eerder. De mediane tijd van oprichting tot IPO is gestegen van 10 jaar in 2013 naar slechts 4 jaar in 2021. In de afgelopen zeven kwartalen was meer dan 80% van de IPO's preklinisch of fase 1, bijna het omgekeerde van tien jaar geleden. Dit zijn jonge startups met voornamelijk preklinische of biomarker (vs klinische eindpunt) datasets.
• Rijker maar meer brandend. De balansen voor nieuwe IPO's zijn groter dan ooit en de mediane opbrengst is de afgelopen jaren verdubbelt (nu $ 150-200 miljoen). Verder verbranden ze sneller dan ooit: ten minste 120 biotechbedrijven zullen dit jaar meer dan $ 100 miljoen verbranden, tegenover slechts 20 of zo in 2016.
• Steviger gewaardeerd. De mediane IPO-waardering is meer dan verdrievoudigd sinds het begin van deze seculiere bullmarkt om naar de beurs te gaan: het was ongeveer $ 150 miljoen een decennium geleden, en is nu in de buurt van $ 500 miljoen.    

Dus "openbaar worden" was nog nooit zo eenvoudig als het nu is. 

Vroeger was het de felbegeerde prijs, de "koperen ring" om voor te gaan, wat betekende dat je het had gemaakt in de biotech. IPO's werden beschouwd als "exits" en gevierd als zeldzame once-in-a-career-evenementen. Tegenwoordig, in een wereld die overspoeld wordt met kapitaal, zijn beursintroducties slechts een stap op weg naar het brengen van medicijnen naar patiënten, en nog veel meer feitelijke stappen. Het zijn zeker geen exits, en voor velen betekent hun stadium dat zelfs de initiële investeringsthese nog moet worden uitgespeeld (zoals het aantonen van waarde in een menselijke PoC-studie, bijvoorbeeld).

Voor een O&O-intensief, verliesgevend deel van de sector is het verkrijgen van toegang tot de aanzienlijke pool van openbaar marktkapitaal zeer gunstig voor opkomende biotech. De dramatisch lagere kapitaalkosten op de openbare markten (versus de particuliere markt met hebzuchtige VC's en hun preferente aandelen) helpen biotech-startups sneller op te schalen.

Maar naar een IPO gaan is het makkelijke gedeelte - openbaar zijn is moeilijk. 

Met het ongelooflijk groeiende universum van openbare biotechnamen, is het een nooit eindigende strijd om tegen de menigte te vechten om opgemerkt te worden door de beste blue-chipinvesteerders.

Dit is de essentie van de “Relevantie-uitdaging” waarmee veel jonge bedrijven worden geconfronteerd in hun eerste jaren als beursgenoteerd bedrijf: een kernpositie worden van een of meer van de grote publieke investeerders met een ‘merknaam’, of verdwalen in het rumoer. Wees overtuigend genoeg voor grote beleggers om uw aandelen te willen kopen.

Helaas zullen velen met zoveel nieuw opgerichte openbare bedrijven merken dat ze asymptotisch naderen, maar nooit bereiken, interessant "genoeg" om zo'n kernpositie te worden.

Dit is wat Josh Schimmer van Evercore ISI de "Vind het leuk, hou er niet van” probleem waarmee kleine en middelgrote biotechbedrijven vandaag worden geconfronteerd. Veel biotech-namen hebben coole technologie of interessante medicijnen, alleen niet cool of interessant genoeg. Een verhaal vertellen dat dit probleem doorbreekt - en overtuigend genoeg wordt - is van cruciaal belang voor succes als een nieuw geslagen IPO.

Een paar andere belangrijke lessen over openbaar zijn van Schimmer, getrokken uit eerdere perspectieven die hij in de zomer schreef, zijn de moeite waard om te noemen, inclusief enkele woordelijke citaten:

1. Rust niet op je lauweren als een “geslaagde” beursgang. IPO's zijn niet het einde van het spel, of de hierboven genoemde koperen ring, die ze ooit waren. Je moet het vuur brandend houden - je eerste paar jaar als beursgenoteerd bedrijf zouden vrijwel zeker intenser moeten zijn dan je laatste twee jaar als privébedrijf. “Wees agressief. Hongerige teams winnen”. Wees niet beknibbeld en focus op R&D met een hoge integriteit, maar laat het team niet gewoon wegdromen over hun mandaat om te leveren. En laat de aandelenkoers de honger niet afleiden; veel in-the-money opties kunnen teams zelfgenoegzaam maken. "Vooral in competitieve gebieden lopen bedrijven die geen honger hebben om snel en methodisch te handelen het risico de steun van investeerders te verliezen"
2. Wees gedisciplineerd bij het uitgeven. Of “Doe niet zo frivool” in de woorden van Schimmer. Burn-rates zijn veel hoger in deze markten, wat geweldig is voor het bevorderen van programma's, maar zich tegen je kan keren met vertragingen en uitdagingen; vaste kosten zoals fte's en onkostenleasecontracten kunnen snel de startbaan opvreten. Wees aanpasbaar en flexibel - en houd de kosten waar mogelijk variabel, zodat u snel kunt inbellen als dat nodig is.
3. Geld inzamelen onder dwang is erg moeilijk. Zelfs in "hete" markten kunnen haperingen in R&D de kapitaalkosten snel doen stijgen. Hikken kunnen net zo erg zijn als mislukte proeven, maar kunnen ook gewoon vertragingen, luidruchtige gegevens of zelfs goed/slecht nieuws van concurrenten zijn. Tijdens uitdagingen kan de volatiliteit van de aandelen het aantrekken van zelfs bescheiden hoeveelheden kapitaal ongelooflijk verwaterend maken, waardoor toekomstige opbrengsten van de bestaande aandeelhouders die u hier hebben geholpen, worden overgedragen aan nieuwe aandeelhouders die van de gelegenheid profiteren. Als belegger in een vroeg stadium heb ik er natuurlijk een hekel aan als dit gebeurt.
4. "Makkelijk te vallen, moeilijk te herstellen".  Zwaartekracht in biotech is een constante kracht, en zoals de slogan van mijn blog zegt, beschouw ik mezelf als "een biotech-optimist die de zwaartekracht bestrijdt." Het is de constante kracht die de waarderingen probeert te verlagen, en bedrijven moeten er onvermoeibaar tegen vechten. Hoge waarderingen kunnen snel terugvallen op aarde met slecht nieuws, of het kan gewoon de constante aantrekkingskracht zijn van helemaal geen nieuws. Verder, als je eenmaal bent gevallen, is het vaak moeilijk om de mojo te herstellen in het licht van deze zwaartekracht. Reputatie, geloofwaardigheid en sentiment zijn allemaal met elkaar verbonden. Op de biotech-aandelenmarkt zijn er maar heel weinig kaarten om de gevangenis uit te komen. Hoogvliegers die opblies vanwege vermeende "slechte" managementkeuzes, kunnen vanwege teamvragen eonen duren om te herstellen, zelfs met sterke gegevensprestaties. Het beste antwoord is om nooit te vallen... maar dat is bijna onmogelijk in het leven van een biotech, dus leren hoe te stuiteren met een herstel is de sleutel.

Wanneer ik portfoliobedrijven naar de beurs heb laten gaan, wil ik ze er vaak aan herinneren - zelfs als de aandelen op de eerste dag zouden knallen - dat we zeer waarschijnlijk onder de $ 10 zullen gaan voordat we boven de $ 100 gaan. Volatiliteit tijdens de reis als beursgenoteerd bedrijf is gewoon een alomtegenwoordig kenmerk van de sector. We zeggen ook graag "het is geen prijs als u niet verkoopt" - dus als u geen aandelen hoeft uit te geven (of te verhandelen), richt u dan niet op de dagelijkse voorraadbewegingen. De overgrote meerderheid van de biotechbedrijven breekt op een gegeven moment hun IPO-uitgifteprijs. Maar de hoop is dat u in de loop van de tijd tegen steeds hogere prijzen (en waarderingen) kapitaal kunt aantrekken om de pijplijn vooruit te helpen en waarde aan het bedrijf toe te voegen.

Aan de 150 bedrijven die minder dan twee jaar oud zijn op de openbare markten, kijk naar links en rechts... wie zullen de #456's zijn in het "inktvisspel" van de openbare markten? Helaas, als de geschiedenis een indicatie is, zullen veel van deze bedrijven waarschijnlijk niet de 'relevantie-uitdaging' voor de openbare markt hebben gewonnen als we over 5-10 jaar terugkijken. Het is echt moeilijk om een ​​beursgenoteerd bedrijf te zijn - dus veel succes daar!

Bron: https://lifescivc.com