Label: wetenschappelijk
DABUS opnieuw geweigerd in de VS en het VK, deel I – de aanpak in de VS
Op 27 augustus 2021 heeft de Commissioner of Patents beroep ingesteld (geval nr. VID496/2021) tegen de beslissing van Justice Beach in het Federale Hof van Australië, waarin wordt vastgesteld dat de 'AI'-machine die bekend staat als DABUS als enige uitvinder kan worden genoemd op een Australische octrooiaanvraag. Ongebruikelijk, en vermoedelijk als erkenning voor de media en de publieke belangstelling die door deze zaak werden gegenereerd, nam IP Australia de stap van aankondiging van het indienen van het beroepschrift, terwijl hij benadrukt dat 'het beroep is gericht op rechtsvragen en de interpretatie van de octrooiwetgeving in zijn huidige vorm' en dat 'het besluit om in beroep te gaan geen beleidsstandpunt is van de Australische regering over de vraag of AI zou op een octrooiaanvraag ooit als uitvinder moeten of kunnen worden beschouwd.' Het beroep zal hoogstwaarschijnlijk worden behandeld door een volledige bank van het Federale Hof, bestaande uit drie rechters, hoewel in zeldzame gevallen die voldoende belangrijk worden geacht, een panel van vijf rechters kan worden toegewezen. Een hoorzitting zou al in november van dit jaar kunnen plaatsvinden, maar in dit stadium lijkt het waarschijnlijker dat dit begin 2022 zal zijn.
Ondertussen zijn er echter parallelle testgevallen gestart door professor Ryan Abbott van Surrey University Kunstmatig uitvindersproject hebben hun weg gevonden door de Amerikaanse en Britse rechtbanken. Op 2 september 2021 verwierp rechter Leonie M Brinkema in de United States District Court for the Eastern District of Virginia ('EDVA') het beroep van Dr. Stephen Thaler tegen het besluit van de USPTO om twee octrooiaanvragen af te wijzen op grond dat DABUS geen mens is en kan daarom geen uitvinder zijn volgens de Amerikaanse wetgeving (Stephen Thaler v Andrew Hirshfeld en het US Patent and Trademark Office, Mem. Op. [PDF 998 kB]). En op 21 september 2021 bevestigde een meerderheid van het Hof van Beroep van Engeland en Wales (Lord Justice Arnold en Lady Justice Elisabeth Laing, Lord Justice Birss afwijkend van mening) een beslissing van de High Court die met het Britse Bureau voor Intellectuele Eigendom (UKIPO) instemde dat de aanvragen van Thaler als ingetrokken moeten worden beschouwd omdat hij geen natuurlijke persoon als uitvinder heeft geïdentificeerd (Thaler tegen Comptroller General of Patents Trade Marks And Designs [2021] EWCA Civ 1374).
Deze zaken zijn natuurlijk interessant omdat ze de fascinerende vraag betreffen of niet-menselijke machines uitvinders kunnen zijn met het oog op het verkrijgen van octrooi. Maar ze zijn ook interessant vanwege wat ze onthullen over de verschillen tussen de behandeling van uitvinders onder de Amerikaanse en Britse wetgeving. In de VS staat de uitvinder centraal en onmisbaar - een positie die aantoonbaar uiteindelijk voortkomt uit de constitutionele autoriteit voor het Congres om wetten te maken 'de vooruitgang van de wetenschap en nuttige kunsten te bevorderen, door auteurs en uitvinders voor beperkte tijd het exclusieve recht op hun respectieve Geschriften en ontdekkingen'. In het VK – en in het bijzonder volgens Birss LJ – is de identiteit van de uitvinder echter bijna irrelevant in de meeste aangevraagde, vervolgde en verleende octrooien.
Ik zal deze laatste ontwikkelingen in de DABUS-saga bespreken in een reeks van drie artikelen. In dit eerste artikel zal ik kijken naar de benadering van de rol van de uitvinder in de VS, hoe deze verschilt van andere jurisdicties en de recente beslissing van de EDVA. De tweede artikel gaat over de gesplitste beslissing in het VK, en hoe de verschillende meningen van eminente octrooijuristen Arnold LJ en Birss LJ zich opstapelen. Ten slotte zal ik in het derde deel kijken naar waar Australië zit, en overwegen of een van de beslissingen van de VS en het VK van enige relevantie kan zijn in het aanstaande beroep van het voltallige Hof.
Lees verder "AR-systeem toont schade aan kernreactor in realtime
Het systeem gebruikt microscopiegegevens om door straling veroorzaakte problemen zoals defecten en zwellingen te detecteren en te kwantificeren. De onderzoekers hopen dat het systeem de ontwikkeling van componenten voor geavanceerde kernreactoren kan versnellen, die een cruciale rol kunnen spelen bij het verminderen van de uitstoot van broeikasgassen.
"We denken dat we het eerste onderzoeksteam zijn dat ooit in real-time op beelden gebaseerde detectie en kwantificering van stralingsschade op de nanometerschaal in de wereld heeft aangetoond", zegt professor Kevin Field, een nucleair ingenieur uit Michigan en vicepresident machine vision start- op Theia Scientific.
De nieuwe technologie werd getest in het Michigan Ion Beam Laboratory. Door ionenbundels op materiaalmonsters te richten, kan het laboratorium snel de schade nabootsen die is opgelopen na jaren of decennia van gebruik in een kernreactor. Het team gebruikte een ionenstraal van het edelgas krypton om een stralingstolerant staal van ijzer, chroom en aluminium te testen dat van belang is voor gebruik in splijtings- en fusiereactoren.
"Als blootstelling aan straling ervoor zorgt dat je metaal op Zwitserse kaas lijkt in plaats van op een goede Wisconsin-cheddar, zou je weten dat het geen structurele integriteit zal hebben", zei Field.
De krypton-ionen veroorzaken stralingsdefecten in het monster; in dit geval een vlak met ontbrekende of extra atomen ingeklemd tussen twee gewone kristalroostervlakken. Ze verschijnen als zwarte stippen in de elektronenmicroscoopbeelden. Het lab kan de ontwikkeling van deze defecten observeren met een elektronenmicroscoop, die tijdens het bestralingsproces loopt en een video maakt.
"Vroeger namen we de hele video op voor de bestralingsexperimenten en karakteriseerden we vervolgens slechts een paar frames", zegt dr. Priyam Patki, die het experiment leidde met Christopher Field, president van Theia Scientific. "Maar nu, met behulp van deze techniek , we zijn in staat om het voor elk frame te doen, waardoor we realtime inzicht hebben in het dynamische gedrag van de defecten."
Om door straling veroorzaakte defecten te beoordelen, zouden onderzoekers de video doorgaans downloaden en elk defect in geselecteerde frames tellen. Met de honderden of zelfs duizenden afbeeldingen of videoframes die door moderne microscopen zijn gemaakt, zou veel van de gedetailleerde informatie verloren gaan, omdat het zo omslachtig is om de defecten in elk frame handmatig te tellen.
In plaats daarvan gebruikte het team de software van Theia Scientific om de door straling veroorzaakte defecten onmiddellijk tijdens het experiment te detecteren en te kwantificeren. De software geeft de resultaten weer in grafische afbeeldingen over de beelden van de elektronenmicroscoop, die de defecten labelen (met grootte, aantal, locatie en dichtheid) en deze informatie samenvatten als een maatstaf voor structurele integriteit.
"De realtime beoordeling van de structurele integriteit stelt ons in staat om vroegtijdig te stoppen als een materiaal slecht presteert en maakt uitgebreide, op mensen gebaseerde kwantificering overbodig", aldus Field. "Wij geloven dat ons proces de tijd van idee tot conclusie met bijna 80 keer verkort."
Theia's software gebruikt een convolutioneel neuraal netwerk, een soort kunstmatig neuraal netwerk dat vaak wordt gebruikt voor het interpreteren van beelden, om de videoframes te analyseren. Het neurale netwerk bereikte een hoge snelheid en robuuste interpretatie van monsters van verschillende kwaliteit, en dit maakte op zijn beurt de sprong van handmatige interpretatie naar realtime machinevisie mogelijk.
Gehoopt wordt dat de interpretatietechniek kan worden aangepast voor andere soorten beeldgebaseerde microscopie. Field merkte op: "We zien duidelijke wegen om ontdekkingen in de energie-, transport- en biomedische sectoren te versnellen."
Laatste intelligentie
