De afbraak van het klimaat vindt nu plaats, dus we gaan vooruit. Lijkt gek, maar dat betekent opzettelijk en vreedzaam gewone mensen in de weg zitten. Misschien zijn we al te veel klimaatomslagpunten gepasseerd om een ​​verschil te maken. We weten niet zeker of we de uitstoot en het verbruik daadwerkelijk kunnen verminderen en onze manier van leven op tijd kunnen veranderen om een ​​leefbare toekomst te redden. Wetenschappers vertellen ons dat het venster op het punt staat te sluiten, dus we gaan verder. 

Vroeger blokkeerden klimaatactivisten zoals wij een kolenmijn voor een dag, of een Fonterra-fabriek, of een kolentrein. Maar dat is niet meer genoeg. Hoge inzet, repetitief, vervelend maar vreedzaam burgerlijk verzet is nu nodig. Dat is wat heeft gewerkt toen mensen zich door de eeuwen heen in ondraaglijke, onrechtvaardige situaties bevonden – zoals de suffragettes, zoals de burgerrechtenactivisten, zoals duizenden en duizenden mensen door de geschiedenis heen. 

Nu is het onze beurt. De regeringen van de wereld laten willens en wetens toe dat de uitstoot blijft stijgen. Dat is ondraaglijk en onrechtvaardig – sterker nog, het is crimineel. We gaan voorbij 1.5 graden, voorbij twee en drie graden opwarming van de aarde, en daar blijft het niet bij. We razen naar het eindspel voor de mensheid. 

Herstel van de eisen van het reizigersspoor, het herstel van een betaalbaar landelijk dekkend spoorwegnet voor passagiers en het gratis maken van het stedelijk openbaar vervoer – zijn twee eenvoudige, haalbare stappen die de overheid kan nemen. Ze zijn klein maar populair en ze zullen helpen om onze transportemissies, onze snelst groeiende sector, te verlagen.

Die eisen zijn gericht aan de regering, maar tenzij we gewone mensen in de weg staan ​​bij hun dagelijkse bezigheden, zullen we worden genegeerd, zoals klimaatactivisten tot nu toe grotendeels zijn genegeerd. Ons vervelende gedrag moet meer krijgen aandacht dan de lobbyisten van de grootste vervuilers die de meeste aandacht van de overheid krijgen en ervoor zorgen dat de uitstoot de verkeerde kant op gaat, waardoor we allemaal in de klimaathel terechtkomen. 

Onze tactieken zijn nieuw voor de klimaatbeweging in Aotearoa, maar ze worden in tien andere landen gebruikt: Duitsland, het VK, Oostenrijk, Italië, Frankrijk, Zweden, Zwitserland, Noorwegen, de VS en Australië. Onze eisen zijn anders, de Zweedse campagne eist bijvoorbeeld het herstel van wetlands, in Duitsland is een van de eisen van Last Generation dat de regering een snelheidslimiet oplegt aan de autobahn, en in het VK eist Just Stop Oil geen nieuwe olie en gasexploratie. Onze culturen zijn verschillend, onze politierepressie, of het gebrek daaraan, is anders, maar we zijn allemaal verbonden in onze vastberadenheid om onze respectievelijke regeringen te dwingen daadwerkelijk te beginnen met het terugdringen van de uitstoot. Wij zijn een groep van verbonden projecten, genaamd de A22-netwerk, bezig met een gekke vlucht om de mensheid te redden. We hopen dat uiteindelijk enkele Nieuw-Zeelanders de verstoring, de schriktactieken van de politie en de rode haringen van de politici doorzien naar het grotere geheel en zich bij ons aansluiten. Restore Passenger Rail helpt bij het opbouwen van een cultuur van vreedzaam burgerlijk verzet van onderop om de toekomst vorm te geven die we zo hard nodig hebben. 

........................... ..

Koolstofnieuws wil graag van anderen horen wat volgens hen de legitieme grenzen van protest zijn in het licht van een klimaatcrisis. Stuur inzendingen naar: editor@carbonnews.co.nz