Zephyrnet-logo

Kinderen van de zon recensie – Cult Crasher – MonsterVine

Datum:

Het regent op de compound. Het regent altijd op het terrein. Het geluid van banden die door de modder razen, klinkt door het nabijgelegen bos terwijl mannen in geel en zwart de chauffeurs aanmoedigen terwijl ze grote donuts in het gras maken. Vuur knettert uit een reeks open metalen vaten waar een paar mannen zich omheen hebben verzameld en onveilig, vlakbij, is een ander een van de auto's aan het tanken. Volgens mijn telling zijn er hier ongeveer 9 mannen. Cultisten, allemaal, en ze verdienen het allemaal om te boeten voor wat ze mij hebben aangedaan. Ik heb maar één kogel, maar gelukkig kan ik hem sturen waar ik maar wil. De een na de ander vallen ze, ze proberen weg te rennen, maar de Kinderen van de zon zal mijn kogel nooit kunnen ontlopen.

Kinderen van de zon
Ontwikkelaar: René Rother
Prijs: TBA
Platform: PC (herzien)
MonsterVine werd geleverd met Steam-code voor beoordeling

Kinderen van de zon is zowel de naam van de sekte als van dit op executie gebaseerde puzzelspel gemaakt door René Rother. Daarin kruip je in de huid van een sluipschutter die simpelweg 'The Girl' heet, met enige beperkte controle over haar unieke kogel. Met slechts één enkele kogel zal The Girl een aanzienlijk aantal vijanden moeten doden. Gelukkig heeft ze een paar trucjes achter de hand die haar zullen helpen het hoofd te bieden aan de groep vijanden en hun verschillende pogingen om haar ervan te weerhouden ze allemaal te vermoorden.

Screenshot van het spel Kinderen van de Zon. Screenshot toont de psychedelische beelden terwijl de kogel vanuit de eerste persoon op een vijand schiet.

Het meisje opereert in één enkel vlak, navigeert naar links en rechts en heeft de mogelijkheid om doelen van veraf te bekijken, te taggen en haar masker af te zetten als ze daar behoefte aan heeft. Tagging is een redder in nood in dit soort games, en het is een ongelooflijke zegen om vijanden te kunnen taggen terwijl je onderweg bent. Hoewel het doden van de vijanden je voornaamste doel is, zijn het maken van een schot en het vinden van alle vijanden in een arena al uitdagingen op zich. Omdat het taggen tussen pogingen door blijft bestaan, is het soms de beste optie om een ​​route te fotograferen waarvan je weet dat deze er niet in zal slagen een beter inzicht te krijgen in de arena voor je.

De sekteleden hebben verschillende methoden om te voorkomen dat ze worden neergeschoten en gelukkig beschikt The Girl over een eigen arsenaal dat haar zal helpen dit tot een bloedbad te maken. Zoals ik in de openingsparagraaf al zei, zijn er cultisten in auto's, die een probleem kunnen vormen omdat de tijd niet stopt als je de kogel afvuurt. Sommige sekteleden hebben er geen last van of horen het schot misschien niet, maar de meesten doen dat wel en zullen zich onmiddellijk verspreiden, of zodra iemand wordt neergeschoten. Op dezelfde manier, als ze in een auto zitten, kan de kogel zelf zich op een traject bevinden dat niet overeenkomt met dat van de auto, er onschadelijk doorheen gaan en de poging beëindigen. Ze maakt meteen indruk op de speler door de baan van de kogel enigszins te kunnen veranderen terwijl de tijd vertraagt.

Screenshot van het spel Kinderen van de Zon. De schermafbeelding toont een tussenfilmpje waarin de leider van de sekte naar buiten wijst en zichtbaar boos kijkt, vermoedelijk omdat The Girl zoveel sekteleden heeft vermoord.

Sommige vijanden hebben grote schilden die ze op hun plaats houden maar ze vanaf de voorkant beschermen, anderen dragen helmen waarbij de kogel ver genoeg weg moet zijn zodat hij snelheid kan opbouwen om door te dringen. Dit werd verhaaltechnisch interessant en leuk omdat het voelde alsof de sekteleden op mijn vooruitgang reageerden. Terwijl ik mijn razernij voortzette, deden de sekteleden hun uiterste best om ervoor te zorgen dat ik niet alleen maar onverminderd door hun terrein reed.  Kinderen van de zon houdt het interessant door zowel de sekteleden als de arena tot een grote puzzel te maken. Het navigeren door de arena met een ballistische mentaliteit zorgde niet alleen voor visueel opwindend plezier, maar dwong een strategische mentaliteit af die tegelijkertijd zowel vertrouwd als vreemd aanvoelde. Je kunt niet zomaar van hoofd tot hoofd gaan; elke cultist heeft een specifiek zwak punt en sommige van je krachten vereisen dat je zwakke plekken raakt om aan te vallen.

Ik ben een fan van de ontwerpmethodologie hier, Kinderen van de zon vertelt veel zonder veel te zeggen. Zelfs de tutorials die ze lieten zien voor nieuwe mechanica boden minimale adviezen. Ik koos ervoor om te laten zien in plaats van te vertellen, voelde ik Kinderen van de zon had een ontwerpfilosofie die paste bij de stijl en het verhaal en die op briljante wijze naar voren kwam. Ondanks de low-poly, low-fidelity visuele stijl past de psychedelische esthetiek bij het chaotische karakter van de gameplay en het verhaal. Hoewel Kinderen van de zon hanteert een minimalistische benadering van het verhaal en past goed bij de gameplay en de beelden. Eerlijk gezegd zou ik willen dat ik me meer gedwongen voelde om de sekteleden vanaf het begin te vermoorden, in plaats van alleen maar de standaard te hebben: sekte slecht. Tegen de tijd dat je begint te beseffen wat de sekte met The Girl heeft gedaan, ben je vermoedelijk al behoorlijk geïnvesteerd in het spel.

Hoewel ik aanvankelijk niet onder de indruk was van de kracht van het verhaal, Kinderen van de zon heeft mij echt gewonnen. Hoewel het een beetje kort is, bieden een klassement en een reeks uitdagingen enige herspeelbaarheid en plezier na het spel. Children of the Sun scoort je op basis van een aantal factoren zodra je je kogel hebt afgevuurd. In de eerste plaats wordt je gescoord op basis van hoe ver de kogel reist, het soort moord dat je maakt en hoe lang je in het level hebt doorgebracht. Ik denk niet dat ik bijzonder goed ben in dit spel, maar ik was behoorlijk tevreden met een paar van mijn scores. Iets anders dat echt extra kracht aan de gameplay toevoegt, is de mogelijkheid om de omgeving te gebruiken om te navigeren en zelfs je vijanden uit te schakelen. Het is meerdere keren voorgekomen dat ik uit de problemen kon komen omdat er toevallig een vogel over mijn traject vloog. Het is jammer, de vogels probeerden niet te profiteren van The Girl, maar vanuit gameplay-perspectief was het echt gaaf om de omgeving op die manier te gebruiken.

Screenshot van het spel Kinderen van de Zon. Het Meisje staat op een viaduct boven een aantal treinsporen terwijl treinen voorbijrijden en sekteleden langs de sporen ronddwalen.

Het laatste woord
Een verbluffende visuele lust voor het oog die erin slaagde een leuke en uitdagende reeks gameplay-regels te creëren die me in een paar dagen tot het einde brachten. Kinderen van de zon is een beetje een breinbreker met wat arcade-plezier en werkelijk meeslepende gameplay.

- MonsterVine-beoordeling: 4 van de 5 - Goed

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img